زمینه و هدف: داروها به تنهایی در کنترل تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی موثر نبوده و افزایش مصرف آن ها اغلب عوارض جانبی نامطلوب ایجاد می کند. استفاده از روش های غیردارویی در کنار استفاده از داروها باعث کنترل بیشتر تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی و کاهش مصرف داروها و عوارض ناشی از آن ها خواهد شد. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر آرام سازی پیشرونده عضلانی بر مقدار مصرف داروهای ضدتهوع و استفراغ در بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی است.روش تحقیق: این پژوهش، یک مطالعه نیمه تجربی است. 61 بیمار با توجه به مشخصات نمونه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه شاهد و آزمون قرار گرفتند. نمونه های گروه آزمون (n=30) تکنیک آرام سازی پیشرونده عضلانی را با استفاده از نوار آموزشی صوتی در دوره اول شیمی درمانی، بعد از شیمی درمانی در منزل حدود 3 هفته و در دوره دوم شیمی درمانی روزی دوبار صبح و عصر انجام دادند. گروه شاهد (n=31) در این مدت فقط از مراقبت های روتین برخوردار بودند. در دو دوره شیمی درمانی مقدار داروی ضدتهوع و استفراغ تجویز شده و دفعات انجام تکنیک آرام سازی ثبت گردید.یافته ها: در گروه آزمون دوز مصرفی داروی متوکلوپرامید وریدی (p=0.001، t=35) و آنتی اسید خوراکی (p=0.02، t=2.3) در دوره دوم نسبت به دوره اول شیمی درمانی کاهش معنی داری نشان داد. اما در گروه شاهد تفاوت معنی دار نیست (p>0.05).هم چنین کاهش معنی داری از نظر دوز مصرفی داروی متوکلوپرامید وریدی در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد وجود دارد (p=0.04، t=2.06).دوز مصرفی داروی گرانیسترون و دگزامتازون در دوره اول و دوم شیمی درمانی در گروه آزمون و شاهد تفاوت معنی داری نشان نداد (p>0.05).ننتیجه گیری: یافته های حاصل از پژوهش نشان داد، آرام سازی پیشرونده عضلانی به طور موثر سبب کاهش مقدار مصرف داروهای ضدتهوع و استفراغ مخصوصا متوکلوپرامید در بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی می شود.