مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک
سال:1397 | دوره:21 | شماره:7 (پیاپی 136) |تعداد مقالات:12

سندرم نفروتیک: سندرم نفروتیک به عنوان تظاهری از بیماری گلومرولی به صورت پروتئینوری در حد نفروتیک و تریاد هیپوآلبومینمی، ادم، هیپرلیپیدمی و از دست دادن پروتئین در ادرار به میزان بالا شناخته میشود. پروتئینوری در حد نفروتیک به صورت دفع پروتئین بیش از 40 میلیگرم به ازای هر مترمربع وزن 2-بدن در ساعت یا نسبت پروتئین به کراتینین بیش از 3 به 1 در اولین نمونه ادرار صبحگاهی تعریف میشود.

زمینه و هدف: مشکلات زناشویی و جنسی در بیماری های مزمن از جمله دیابت که اغلب نادیده گرفته می شوند، لزوم توجه بیشتر به درمان مناسب را روشن می سازد. هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (اکت) بر رضایت زناشویی، عزت نفس جنسی و دلزدگی زناشویی زنان دیابتی نوع دو بود. مواد و روش ها: اﻳ ﻦ پژوهش از ﻧ ﻮ ع ﻧ ﻴ ﻤ ﻪ آزمایشی و با طرح پیش آزمون-ﭘ ﺲ آزﻣ ﻮ ن با گروه گواه بود. جامعه آماری زنان دیابتی نوع دو در شهر تهران بودند. 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم گردیدند. گروه آزمایش 8 جلسه 60 دقیقه ای درمان اکت را آموزش دیدند. سپس از آن ها پس آزمون گرفته شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های رضایت زناشویی انریچ (1993)، عزت نفس جنسی دویل زینا و اسچوارز (1966) و دلزدگی زناشویی پاینز (2003) استفاده شد. روش تجزیه و تحلیل داده ها آزمون مانکوا بوده است. ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد IR. KHU. REC. 1397. 5 توسط کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه خوارزمی تهران به تصویب رسیده است. یافته ها: نتایج نشان داد که نمرات رضایت زناشویی، عزت نفس جنسی زنان دیابتی نوع دو پس از درمان اکت در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه به طور معنی داری افزایش یافته است (05/0< p). هم چنین، درمان اکت کاهش معناداری را در دلزدگی زناشویی زنان دیابتی نوع دو نشان داد (05/0

زمینه و هدف: اختلال وسواس فکری-عملی از جمله اختلالات ناتوان کننده است که عملکرد فرد را تحت تأثیر قرار می دهد. از این رو، هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر کاهش علائم وسواس فکری و عملی و افزایش رضایت زناشویی زنان متاهل بود. مواد و روش ها: اﻳ ﻦ پژوهش از ﻧ ﻮ ع ﻧ ﻴ ﻤ ﻪ آزمایشی و با طرح پیش آزمون-ﭘ ﺲ آزﻣ ﻮ ن با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل زنان متاهل مبتلا به وسواس فکری و عملی شهر تهران در سال 1396 بود. 30 زن متاهل با دامنه سنی20 تا 45 سال به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه گواه، گروه آموزش ذهن آگاهی تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت یک ماه، 8 جلسه60 دقیقه ای، ذهن آگاهی را آموزش دیدند. سپس از آن ها پس آزمون گرفته شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های علائم وسواس فکری-عملی وسواس اجباری و رضایت زناشویی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون مانکوا در سطح معنی داری کمتر از 05/0 و نرم افزار SPSS نسخه 24 صورت گرفت. ملاحظات اخلاقی: کسب رضایت آگاهانه و در اختیار قرار دادن نتایج از اصول اخلاقی در این پژوهش بود. یافته ها: بررسی های آماری نشان داد که نمرات رضایت زناشویی پس از مداخله ذهن آگاهی در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه به طور معنی داری افزایش یافته است (05/0> p). هم چنین آموزش ذهن آگاهی کاهش معناداری را در علائم وسواس فکری-عملی زنان متاهل نشان داد (05/0> p). نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش آموزش ذهن آگاهی می تواند شیوه مناسبی برای کاهش علائم وسواس فکری-عملی و افزایش رضایت زناشویی زنان متاهل باشد.

زمینه و هدف: استفاده گسترده از آنتی بیوتیک ها منجر به افزایش باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک و نرخ بالای مرگ ومیر در اثر بیماری های عفونی شده است. Pseudomonas aeruginosa یکی از مهم ترین عوامل ایجادکننده عفونت های بیمارستانی است که به طیف وسیعی از آنتی بیوتیک ها مقاوم است. بنابراین یافتن منبع جدید ترکیبات ضدمیکروبی برای غلبه بر بیماری های عفونی مقاوم به آنتی بیوتیک کاملاً حیاتی است. غربال گری اکتینوباکترهای بومی راهکاری موثر به منظور یافتن ترکیبات ضدمیکروبی جدید است. هدف پژوهش حاضر جداسازی، غربالگری و شناسایی اکتینوباکترهای نادر و بومی ایران به منظور یافتن سویه های اکتینوباکتر مولد ترکیبات ضدمیکروبی علیه P. aeruginosa است. مواد و روش ها: 30 نمونه آب و رسوب از خلیج فارس و دریای عمان جمع آوری و برای جداسازی اکتینوباکترها در محیط مناسب کشت شد. جدایه های اکتینوباکتر تخلیص شدند و پس از استخراج متابولیت ها، فعالیت آن ها بر علیهP. aeruginosa بررسی شد. حداقل غلظت مهارکننده رشد (MIC) عصاره برتر با روش میکرودایلوشن براث تعیین و در نهایت سویه برتر شناسایی شد. ملاحظات اخلاقی: در مطالعه حاضر، تمامی اصول ایمنی زیستی و اخلاق زیستی رعایت شده است. یافته ها: 50 اکتینوباکتر از رسوبات مورد بررسی جداسازی شدند. نتایج نشان داد که 5 جدایه دارای فعالیت ضدمیکروبی قابل توجهی هستند. MIC عصاره برتر علیه P. aeruginosa، 100 میکروگرم در میلی لیتر بود. آنالیز مولکولی ژن SrRNA16 نشان داد که جدایه دارای موثرترین عصاره متعلق به جنس Micromonospora بوده و 8/99 درصد شباهت بهM. chalcea دارد. نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد که آب های جنوب ایران و رسوبات موجود در آن ها منابع نویدبخشی از اکتینوباکترهای نادر توانمند در تولید ترکیبات میکروبی علیه P. aeruginosa می باشند.

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری روان شناختی مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون– پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، مادران مراجعه کننده به انجمن اوتیسم شهر قم در سال 1396 بود. با توجه به نیمه آزمایشی بودن طرح، نمونه ای به حجم 30 بیمار (هر گروه 15 نفر) با توجه به معیارهای شمول از بین افراد جامعه آماری به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. اعضای نمونه به صورت جایگزینی تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. برای گروه آزمایش، 8 جلسه «درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد» اجرا شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل مقیاس پذیرش و عمل نسخه دوم (AAQ-II) بود. داده ها توسط نرم افزار SPSSبا روش تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد اخلاق IR. IAU. ARAK. REC. 1396. 39 در کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی محلات به تصویب رسیده است. یافته ها: نتایج نشان داد «درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد» بر انعطاف پذیری روان شناختی مادران دارای کودکان مبتلا به اوتیسم تأثیر معناداری دارد (001/0 > p). نتیجه گیری: به نظر می رسد این مداخله درمانی برای سلامت روانی مادران دارای کودک اوتیسم موثر باشد.

زمینه و هدف: مقاومت چندگانه آنتی بیوتیکی در سال های اخیر در ایزوله های کلبسیلا افزایش یافته است. هدف از این مطالعه، بررسی حضور ژن اینتگرون و رابطه آن با مقاومت آنتی بیوتیکی درایزوله های بالینی کلبسیلا مولد عفونت ادراری بود. مواد و روش ها: در این مطالعه که از خرداد 94 تا اردیبهشت 95 به طول انجامید، 129 ایزوله بالینی از نمونه های ادراری در مراکز درمانی و بیمارستان های کرج جداسازی گردید. جامعه آماری شامل 6/80 درصد زن و 4/19 درصد مرد بود. برای تمام ایزوله ها تست آنتی بیوگرام با روش دیسک دیفیوژن انجام شد. توانایی تولید ESBLs سنجیده شد و ایزوله ها از نظر حضور ژن اینتگرون با روش PCR بررسی شدند. ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد IR. IAU. K. REC. 1396. 16 به تصویب کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی کرج رسیده است. یافته ها: بیشترین حساسیت آنتی بیوتیکی به افلوکساسین (1/89 درصد) و کمترین حساسیت به آموکسی سیلین (2/6 درصد) گزارش شد. از این تعداد 9/82 درصد ایزوله ها به بیش از دو آنتی بیوتیک از کلاس متفاوت مقاوم بودند. از میان 129 ایزوله پس از بررسی مولکولی، 3/19 درصد حاوی ژن اینتگرون تشخیص داده شد و شیوع مقاومت چندگانه آنتی بیوتیکی (MDR) در بین ایزوله های حاوی اینتگرون 100 درصد بود. هم چنین از این تعداد، 3/71 درصد ایزوله ها توانایی تولید ESBLs را داشتند و 7/28 درصد فاقد این توانایی بودند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد اینتگرون ها در بین ایزوله های MDR شایع می باشند. ژن های مقاومت وابسته به اینتگرون می توانند مخزنی برای شیوع مقاومت چندگانه آنتی بیوتیکی در بین ایزوله های بالینی باشند و اینتگرون ها می توانند به عنوان مارکری برای شناسایی ایزوله های MDR استفاده شوند. نتایج از فراوانی ESBLs در بین ایزوله های بالینی کلبسیلا و عدم کارآمدی آنتی بیوتیک هایی نظیر آمپی سیلین-کلاونیک اسید و آموکسی سیلین در درمان عفونت های ادراری حکایت دارد.

زمینه و هدف: افزایش متابولیسم و تولید رادیکال های آزاد در بدن از جمله عوامل ایجادکننده استرس اکسیداتیو، تضعیف سیستم آنتی اکسیدانی و بروز بعضی بیماری ها از جمله سرطان است. هدف از این مطالعه، بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی و اثر سمیت ترکیب شیف باز کمپلکس منگنزII از شیف باز Nو Nʹ-دی پیریدوکسیل (1 و 4 بوتان دی آمین) است. مواد و روش ها: ظرفیت آنتی اکسیدانی ترکیب شیف باز کمپلکس منگنزII از شیف باز N و Nʹ-دی پیر یدوکسیل (1 و 4 بوتان دی آمین) در غلظت های 5/62، 125، 250 و 500 میکروگرم بر میلی لیتر به روش DPPH (1، 1-دیفنیل-2-پیکریل-هیدرازیل) بررسی شد. هم چنین، اثر سمیت ترکیب شیف باز ذکرشده در غلظت های صفر، 5/62، 125، 250 و 250 میکروگرم بر میلی لیتر به روش MTT (3-]4-دیمتیل تیازول-2-ئیل[-2-5-دیفنیل تترازولیوم برومید) در 24، 48 و 72 ساعت بر روی سلول های سرطان پستان (MCF7Michigan Cancer Foundation-7) بررسی شد. ملاحظات اخلاقی: در این مطالعه، تمامی اصول اخلاق در پژوهش رعایت شده است. یافته ها: ظرفیت آنتی اکسیدانی ترکیب شیف باز کمپلکس منگنزII از شیف باز NوNʹ-دی پیر یدوکسیل (1 و 4 بوتان دی آمین) در غلظت 500 میکروگرم بر میلی لیتر 83/38 درصد به دست آمد و اثر سمیت شیف باز موردنظر روی رده سلولی MCF7 IC50 در 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب حدود 124، 245 و 470 میکروگرم بر میلی لیتر بوده است. نتیجه گیری: ظرفیت آنتی اکسیدانی ترکیب شیف باز کمپلکس منگنزII از شیف باز Nو Nʹ-دی پیریدوکسیل (1 و 4 بوتان دی آمین) در مقایسه با BHA (Butylated hydroxyanisole) قابلیت مهار رادیکال آزاد را دارد.

زمینه و هدف: جهش ژنی در استافیلوکوک اورئوس از مهم ترین دلایل ایجاد سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک است. روش آنالیز منحنی ذوب DNA با قدرت تفکیک بالا(HRM) می تواند این جهش ها را با کیفیت بسیار بالایی شناسایی کند. هدف از این مطالعه، ارزیابی نقش نوع نمونه بالینی در بروز جهش های نوکلئوتیدی در ژن mecA استافیلوکوک اورئوس به روش HRM بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، از 43 ایزوله بالینی استافیلوکوک اورئوس استفاده شد. جهت شناسایی جهش های احتمالی، ایزوله های دارای ژن mecA شناسایی و ژن مربوطه تعیین توالی شد. سپس، تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای StepOne v2. 3 و HRM v3. 0. 1 انجام شد. نتایج تعیین توالی به عنوان استاندارد طلایی مورد استفاده قرار گرفت. ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد اخلاق IR. UMSHA. REC. 1396. 637 در کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی همدان به تصویب رسیده است. یافته ها: از 43 ایزوله بالینی استافیلوکوک اورئوس، 11 ایزوله (58/25 درصد) دارای ژن mecA و 32 ایزوله (41/47 درصد) فاقد ژن mecA بودند. با توجه به نمونه های بالینی مختلف، 3 ایزوله (27/27 درصد) مقاوم به متی سیلین از نمونه خون، 2 ایزوله (18/18 درصد) از نمونه ادرار، 2 ایزوله (18/18 درصد) از نمونه زخم، 2 ایزوله (18/18 درصد) از نمونه کاتاتر، 1 ایزوله (09/9 درصد) از آبسه و 1 ایزوله (09/9 درصد) هم از سواپ بینی جدا شد. در این بین، ایزوله های گرفته شده از زخم و ادرار دارای بیشترین جهش در اسید آمینه آدنین به صورت A→ T، A→ G، A→ C و A→ X مشاهده شد. ایزوله های جدا شده از خون داری جهش در اسید آمینه گوانین به صورت G→ A بودند. نتیجه گیری: ارتباط معنی داری بین نوع جهش و نوع نمونه بالینی در ایزوله های استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین دیده شد.

زمینه و هدف: کودکان کم توان ذهنی در رشد مهارت های حرکتی کنترل شی دارای تأخیر هستند. هدف این مطالعه، بررسی اثر مداخله تمرینات بدنی منتخب بر مهارت های کنترل شی کودکان 7 تا 10 ساله دارای کم توانی ذهنی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 30 کودک 7 تا 10 ساله کم توان ذهنی در مراکز کم توان ذهنی شهر اهواز به روش نمونه گیری زمانی در دسترس انتخاب و به شکل تصادفی به دو گروه تجربی (قد: 8/14± 8/128، وزن: 12/9± 29) و کنترل (قد: 7/15± 5/126، وزن: 2/12± 28/31) تقسیم شدند. سپس، آزمودنی ها توسط آزمون رشد حرکتی درشت در مرحله پیش آزمون ارزیابی شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت 8 هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه 45 دقیقه در مداخلات تمرینی مهارت های حرکتی شرکت کردند. آزمودنی های گروه کنترل نیز فعالیت های عادی مدرسه را انجام دادند و فعالیت منظم ورزشی نداشتند. پس از اتمام دوره تمرینی از تمامی آزمودنی ها پس آزمون به عمل آمد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل واریانس یک طرفه و تی وابسته با نرم افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد. سطح آلفای کوچک تر از 05/0 به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد IR. SSRI. REC. 1397. 390 توسط کمیته اخلاق پژوهشی پژوهشگاه علوم ورزشی به تصویب رسیده است. یافته ها: یافته ها نشان داد که هشت هفته تمرینات جسمانی منتخب تأثیر معنی داری بر متغیرهای کنترل شی مانند ضربه زدن با دست (001/0 = p)، دریبل کردن (001/0 = p)، دریافت کردن (001/0 = p) و پرتاب توپ (001/0 = p) داشت، اما تأثیر معنی داری بر متغیرهای ضربه زدن با پا (001/0 = p)، و غلتاندن توپ (001/0 = p) نداشت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش، مداخله تمرینات بدنی می تواند باعث بهبود مهارت های کنترل شی در کودکان کم توان ذهنی شود.

زمینه و هدف: مطالعات اخیر بیان گر اثرات حفاظتی چای کوهی(Stachys lavandulifolia) در برابر التهاب و استرس اکسیداتیو است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثرات حفاظت نورونی چای کوهی بر روی آسیب مغزی، نفوذپذیری سد خونی-مغزی و حجم ادم در مدل سکته مغزی موش صحرایی بود. مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی از 17 گروه 6تایی رت نر نژاد ویستار استفاده شد که شامل گروه های کنترل، شم و گروه های دریافت کننده دوزهای 50، 75 و 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز عصاره چای کوهی به مدت 30 روز و به صورت خوراکی از طریق گاواژ بودند. دو ساعت پس از آخرین گاواژ، گروه های سکته در معرض مدل MCAO (Middle Cerebral Artery Occlusion) قرار گرفتند. 24 ساعت بعد حجم سکته، نفوذپذیری سد خونی-مغزی (Blood-brain barrier، BBB) و حجم ادم در گروه های آزمایشی بررسی شد. نتایج از طریق آنووای یک طرفه، آزمون تعقیبی بن فرونی و توسط نرم افزار Graph Pad Prism تجزیه وتحلیل و از طریق نرم افزار اکسل رسم شدند. ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد اخلاق IR. UI. REC. 1397. 162 به تصویب کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه اصفهان رسیده است. یافته ها: پیش تیمار با عصاره هیدروالکلی چای کوهی با دوزهای 50، 75 و 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز سبب کاهش سایز سکته شد. دوز 75 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز توانست نفوذپذیری BBB و حجم ادم را در مقایسه با گروه سکته کاهش دهد. نتیجه گیری: مؤثرترین دوز چای کوهی 75 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز است که دارای پتانسیل قوی در حفاظت نورونی و پیشگیری از سکته مغزی است. این مطالعه می تواند در تحقیقات بعدی در تشخیص اثرات حفاظت نورونی چای کوهی مفید باشد.

زمینه و هدف: دیابت بیماری مزمنی است که عوامل فیزیولوژیک، شناختی، رفتاری، هیجانی و اجتماعی در پیشگیری، ابتلا و کنترل آن نقش دارند. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی میزان قند خون از طریق باورهای غیرمنطقی سلامت و منبع کنترل سلامت در بیماران دیابتی نوع 2 انجام شد. مواد و روش ها: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران دیابتی نوع 2 مراجعه کننده به دو مرکز آزمایشگاه مؤسسه خیریه درمانی مکتب الزهرا (س) و پژوهشکده دیابت دانشگاه علوم پزشکی تهران بود که 300 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مقیاس چندبعدی منبع کنترل سلامت (MHLC) و مقیاس باورهای غیر منطقی سلامت (IHBS) گردآوری شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از روش های تحلیل رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفت. ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد IR. ut. Rec. 1395. 030 به تصویب کمیته اخلاق پژوهش در پژوهش های زیست پزشکی دانشگاه تهران رسیده است. یافته ها: بین متغیرهای پیش بین باورهای غیرمنطقی سلامت (05/0p<)، منبع کنترل سلامت درونی و دیگران (05/0p<)، و منبع کنترل سلامت شانس (01/0p<) با میزان قندخون همبستگی معنی دار وجود داشت. هم چنین نتایج نشان داد که باورهای غیرمنطقی و منبع کنترل سلامت تغییرات میزان قندخون را به طور معنی دار پیش بینی می کنند (05/0p<، 80/2=(293، 4)F، 037/0=R2، 19/0=R). نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان گفت که از طریق شناسایی منبع کنترل سلامت و باورهای غیرمنطقی سلامت احتمالاً می توان سطح قند خون را در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 پیش بینی کرد و عوارض دیابت را در افراد مبتلا به آن کاهش داد.

زمینه و هدف: ژن eNOS مسئول تولید نیتریک اکساید و آنژیوستاتین، مهارکننده آنژیوژنز می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین استقامتی بر بیان ژن آنژیوستاتین و eNOS در بافت قلب رت های نر ویستار دیابتی نوع دوم بود. مواد و روش ها: در یک مطالعه تجربی، 36 سر رت نر نژاد ویستار به طور تصادفی به سه گروه دیابتی با تمرین استقامتی (12= n، DET)، گروه کنترل دیابتی (12= n، DC) و گروه کنترل سالم (12= n، HC) تقسیم شدند. القای دیابت نوع 2 از طریق تزریق درون صفاقی STZ صورت گرفت. پروتکل تمرین شامل 10 هفته تمرین استقامتی، 5 جلسه در هفته به مدت 15 دقیقه و با سرعت 27 متر در دقیقه در هفته اول بود که به تدریج به مدت 60 دقیقه با سرعت 27 متر در دقیقه در هفته نهم رسید. حیوانات 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین قربانی شدند و نمونه ها از بافت قلب گرفته شد. بیان ژن های آنژیوستاتین و eNOS با روش Real-Time PCR بررسی شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس یک طرفه استفاده گردید. سطح معنی داری 05/0>p در نظر گرفته شد. ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد 329. 1394 IR. ARAKMU. REC. به تصویب کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی اراک رسیده است. یافته ها: بیان ژن آنژیوستاتین و eNOS در گروه DC در مقایسه با گروه HC افزایش معنی داری را نشان داد (000/0=p). تمرین استقامتی موجب کاهش معنی دار بیان ژن آنژیوستاتین و eNOS در مقایسه با گروه DC شد (000/0=p). نتیجه گیری: به نظر می رسد بیان ژن آنژیوستاتین و eNOS بافت قلب دیابتی تحت تاثیر مثبت تمرین استقامتی قرار می گیرد.