مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
سال:1383 | دوره:3 | شماره:4 (پی در پی 12) |تعداد مقالات:10

سابقه و هدف: مطالعات اخیر نشان داده اند که سایمتیدین موجب عمل ضددردی به دنبال تزریق داخل بطن مغزی در موش صحرایی می شود و نیز عمل ضدالتهابی دارد اما مکانیسم عمل آ ن روشن نیست. هدف این مطالعه بررسی اثر ضددردی سایمتیدین به دنبال تزریق داخل صفاقی و تعیین نقش کانال های پتاسیمی حساس به ATP و گیرنده اوپیوییدی در ایجاد این اثر می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه از170 سر موش سوری نر با وزن 30-25 گرم و از مدلTail Flick به عنوان مدل سنجش درد حاد استفاده گردید. در این تجربه فعالیت ضددردی سایمتیدین (50 میلی گرم در کیلوگرم) و نقش گیرنده اوپیوییدی به وسیله نالوکسان ( 2 میلی گرم در کیلوگرم) مورد مطالعه قرار گرفت. هم چنین نقش باز کننده و مسدود کننده کانال پتاسیم به وسیله مینوکسیدیل (2میلی گرم در کیلوگرم) و گلی بنکلامید (5 میلی گرم در کیلوگرم) در فعالیت ضددردی سایمتیدین بررسی گردید. اثر سایمتیدین بر فعالیت ضددردی مرفین (5 میلی گرم در کیلوگرم) نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. تزریق داروها به صورت داخل صفاقی بوده به جز نالوکسان که زیر جلدی است.یافته ها: سایمتیدین به صورت داخل صفاقی اثر ضددردی داشت (p<0.05). نالوکسان (با میانگین 41/3) و گلی بنکلامید (با میانگین 22/4) واحد هر کدام به تنهایی موجب کاهش آستانه درد (مدت زمان تأخیر در کشیدن دم) در موش ها گردید (p=0.000) اما تاثیری بر ضددردی سایمتیدین نداشتند (به ترتیب با میانگین 02/8 و (6.84 مینوکسیدیل به تنهایی موجب افزایش آستانه درد گردید (با میانگین 34/6) (p=0.003) اما تاثیری بر اثر ضددردی سایمتیدین نداشت (با میانگین 14/8). هم چنین سایمتیدین به طور معنی داری اثر ضددردی مرفین را افزایش داد (با میانگین 94/11)(p=0.0001) .نتیجه گیری: سایمتیدین به صورت تزریق محیطی نیز اثر ضددردی دارد که احتمالا این اثر از طریق گیرنده اوپیوییدی و کانال پتاسیمی حساس به ATP اعمال نمی شود.

سابقه و هدف: عفونت های مجاری ادراری جزو شایع ترین عفونت های بیماران سرپایی و بیماران بستری در بیمارستان هستند، که مقاومت رو به افزایشی را نسبت به آنتی بیوتیک ها نشان می دهند. هدف مطالعه حاضر مقایسه فراوانی و میزان حساسیت عوامل میکروبی مولد عفونت های ادراری به آنتی بیوتیک های رایج مصرفی در سال های 1375 و 1379 در شهر کرمان می باشد. مواد و روش ها: نمونه های ادراری 300 بیمار در سال 1375 و 251 بیمار مراجعه کننده به آزمایشگاه های تشخیص طبی شهر کرمان در سال 1379 به طور تصادفی انتخاب و کشت داده شد و عوامل میکروبی مولد عفونت های ادراری جداسازی شد. سپس حساسیت آن ها به 8 داروی ضد میکروبی با روش disc-diffusion سنجیده شد.یافته ها: شیوع عفونت ادراری در زنان زیادتر بود (7/85%). اشریشیاکلی (7/73% درسال 1379) شایع ترین عامل عفونت های ادراری بود و سپس سوش های آنتروباکتر، کلبسیلا، پسودوموناس، استافیلوکوک و پروتئوس در درصد کمی از بیماران جدا گردیدند. سیپروفلوکساسین مناسب ترین دارو بر علیه اشریشیاکلی در عفونت های ادراری در شهرکرمان بود (میزان حساسیت 8/91%). اشریشیاکلی مقاومت بالایی را نسبت به آمپی سیلین (1/91%)، کوتریموکسازول (5/66%) و جنتامایسین (3/63%) نشان داد. سیپروفلوکساسین تنها داروی ضد میکروبی مناسب بر علیه کلبسیلا بود (حساسیت100 درصد) ولی کلبسیلا مقاومت بالایی را نسبت به آمپی سیلین (4/94%)، جنتامایسین (4/68%) و نیتروفورانتویین (4/68%) نشان داد .هم چنین سوش های آنتروباکتر به سیپروفلوکساسین کاملا حساس بودند (حساسیت 100 درصد) اما مقاومت بالایی را نسبت به جنتامایسین (73.5%) و کوتریموکسازول (6/68%) نشان دادند. میزان مقاومت عوامل میکروبی مولد عفونت های ادراری به جنتامایسین در سال 1379 به طور معنی داری بیشتر از 1375 بود.نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد که مقاومت اشریشیاکلی مقاومت میکروبی بالایی را نسبت به اکثر آنتی بیوتیک های رایج مصرفی نشان داد. میزان مقاومت میکروبی به آنتی بیوتیک ها در سال 1379 تفاوت معنی داری را با سال 1375 نشان نداد و تنها میزان مقاومت میکروبی به جنتامایسین در سال 1379 افزایش معنی داری پیدا کرد.

سابقه و هدف : عوامل شخصی و محیطی در ایجاد و پیش گیری از بیماری پارکینسون تاثیر گذارند. در مطالعه حاضر برخی از این عوامل از قبیل جنس، سابقه خانوادگی بیماری پارکینسون، شغل کشاورزی، تحصیلات، سابقه ضربه به سر، مصرف سیگار، مصرف آب چاه، مصرف زیاد دانه های روغنی، تماس با حشره کش ها و سموم نباتی بررسی می شوند. مواد و روش ها: در این مطالعه موردی - شاهدی 100 بیمار پارکینسونی و 200 فرد غیر پارکینسونی هم سن مراجعه کننده به درمانگاه اعصاب دانشگاه علوم پزشکی بیرجند درخراسان جنوبی در سال های 1382-1381 بررسی شده اند. تشخیص بیماری پارکینسون توسط متخصص بیماری های مغز و اعصاب بوده و عوامل شخصی و محیطی بیان شده فوق در پرسش نامه ثبت شدند. از آزمون های فیشر و مربع کای برای تحلیل آماری استفاده شد. یافته ها: 68 % بیماران پارکینسونی و 53% گروه شاهد مرد بودند. سابقه خانوادگی بیماری پارکینسون (p=0.012)، شغل کشاورزی (p=0.021)، باسوادی (p=0.03)، استرس (p=0.013) و مصرف آب چاه p=0.021 به طور معنی داری در گروه پارکینسونی بیشتر بود. استعمال دخانیات (p=0.007) و مصرف زیاد دانه های روغنی (p=0.001) به طور معنی داری در گروه شاهد بیشتر بود. فراوانی نسبی تماس با حشره کش ها و سموم نباتی و هم چنین سابقه ضربه به سر در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. نتیجه گیری: سابقه خانوادگی بیماری پارکینسون، شغل کشاورزی، باسوادی، استرس و مصرف آب چاه به عنوان عوامل خطرساز بیماری پارکینسون مطرح است. مصرف سیگار و دانه های روغنی می تواند عوامل محافظت کننده در مقابل بیماری پارکینسون باشند.

سابقه وهدف: با توجه به گزارش های قبلی، به نظر می رسد آنتی ژن های دفعی - ترشحی(E/SA) توکسوپلاسما گوندی نشانگرهای مناسبی برای تشخیص توکسوپلاسموزیس با روش های سرولوژی باشند. در مطالعات قبلی معمولا مایع رویی کشت سلولی توکسوپلاسما یا محیط کشت RPMI-1640 که تاکی زوییت های تک یاخته در آن انکوبه شده بودند، به عنوان ترکیب حاوی E/SA استفاده شده اند. این مطالعه به منظور ارزیابی روش الایزا با استفاده از مایع صفاق موش سفید کوچک آزمایشگاهی آلوده به توکسوپلاسما (یکی از ترکیبات حاوی آنتی ژن های دفعی - ترشحی توکسوپلاسما) به عنوان آنتی ژن، برای تشخیص توکسوپلاسموزیس در موش صحرایی صورت گرفت.مواد و روش ها: مایع صفاق موش سفید کوچک آزمایشگاهی که 3 روز قبل به طریق تزریق داخل صفاقی با تاکی زوئیت های توکسوپلاسما آلوده شده بود، کشیده شد و با دور 750×g به مدت 15 دقیقه سانتریفوژ گردید سپس رسوب سولفات آمونیوم اشباع (30%) (ترکیب حاوی آنتی ژن های دفعی - ترشحی (از مایع رویی آن تهیه شد. 40 سر موش صحرایی نر با سن 10-7 هفته و غیرآلوده به توکسوپلاسما Dye – Test) منفی) انتخاب و به هر کدام 106×4 تاکی زوییت توکسوپلاسما از طریق داخل صفاقی تزریق گردید. به منظور انتخاب نمونه سرم مناسب از مراحل سیر آلودگی، سرم روزهای 8، 15، 22 و 60 بعد از آلودگی موش های صحرایی تهیه شد در مرحله بعد نمونه های سرم روزهای فوق مربوط به10 سر از آن ها به روش dye-test و سرم روزهای 15 و 60 تمام حیوانات بعد از آلودگی نیز به عنوان نمونه های مناسب هم به روش dye-test و هم به روش الایزا با استفاده از ترکیب حاوی E/SA  تهیه شده به طریق مورد نظر در این مطالعه، آزمایش شدند.یافته ها: با توجه به نتایج آزمایش سرم روزهای مختلف موش های صحرایی آلوده، سرم روز 15 و60 به عنوان نمونه های مناسب انتخاب شدند تحت شرایط مورد نظر در این بررسی، Cut-off  تست الایزا با 99% اطمینان برابر 33/0 تعیین گردید که میزان جذب نوری تمام نمونه سرم های روزهای 15 و 60 آلودگی و هم چنین دو مورد از سرم های منفی بالاتر از آن بدست آمد. ویژگی و حساسیت آزمون نیز به ترتیب 95% و 100% تعیین شد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که روش الایزا تحت شرایط مورد نظر در این مطالعه و با استفاده از رسوب سولفات آمونیوم اشباع ((%30 مایع صفاق موش سفید کوچک آزمایشگاهی آلوده به توکسوپلاسما، آزمون نسبتا مناسبی برای تشخیص توکسوپلاسموزیس در مدل حیوانی مورد مطالعه می باشد.

سابقه و هدف: نتایج حاصل از مطالعات قبلی دال بر این است که عصاره گیاه گشنیز (Coriandrium Sativum) احتمالا در تعدیل درد در انسان و حیوان دخالت دارد. هدف این پژوهش بررسی اثر گشنیز بر درد حاد و مزمن (در مدل آزمون فرمالین) درموش سوری بود. مواد و روش ها: در این مطالعه، موش های نر سوری نژاد آلبینو (35 سر در گروه های 7 تایی) با وزن 25 تا30 گرم مورد استفاده قرار گرفتند. در گروه های آزمایش عصاره گشنیز با دوزهای 100 و 200 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن و در گروه حلال با هم حجم آن سالین به صورت داخل صفاقی 30 دقیقه قبل از آزمون فرمالین به همه موش ها تزریق شد. ملاک های ارزیابی درد در آزمون فرمالین شامل مدت زمان لیسیدن اندام و بالا نگه داشتن آنها در طی مراحل حاد (5 دقیقه اول) و مزمن (15 تا 40 دقیقه) بعد از تزریق فرمالین (25 میکرولیتر از محلول 5%) در کف پای راست حیوان بود. یافته ها: نتایج نشان داد که عصاره گشنیز در هر دو دوز تزریقی به طور معنی داری زمان پاسخ دهی حیوانات به محرک های دردزا را در درد حاد و مزمن در مدل آزمون فرمالین کاهش می دهد (p<0.01)، به طوری که دوز 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم به میزان 82/0 و دوز 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم به میزان 91/0 درد حاد و مزمن را کاهش داده اند. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد که عصاره گیاه گشنیز سبب کاهش درد حاد و مزمن (افزایش بی دردی) به دنبال تزریق فرمالین می شود. برای پی بردن به مکانیسم های ضددردی عامل فوق لازم است مطالعات بیشتری انجام شود.

سابقه و هدف: آلفا 1- آنتی تریپسین (AAT) یکی از آنتی سرین پروتیازهای مهم پلاسماست.apoB100 هم آپوپروتئین موجود در لیپوپروتئین با دانسیته کم (LDL-C) می باشد،که به عنوان یک واسطه در اتصال و برداشت LDL-C توسط بافت ها اهمیت دارد، بخشی از AAT و apoB100 می تواند در سرم به هم متصل شده و سپس در برداشت LDL-C توسط بافت ها مؤثر باشد. هدف این پژوهش میزان بر هم کنش این دو پروتیین در سرم بیماران قلبی و مبتلایان به نقص AAT بود؛که می تواند چشم اندازی به درک صحیح تر ارتباط بیماری های قلب و کبد باشد.مواد و روش ها:برای بررسی میان کنش AAT و LDL-Cو تشکیل کمپلکس، 21 نمونه سرم انسانی تهیه و همه نمونه ها بروش الکتروفورز کانونی و با استفاده از سرم های استاندارد AAT تعیین فنوتیپ شدند. سپس در این نمونه ها میزان LDL-C و سایر چربی ها به روش آنزیماتیکی و فعالیت AAT سرم به روش اسپکتروفتومتری با استفاده از آنزیم تریپسین و سوبسترای بنزوییل آرژینین پارانیترو آنیلید (BAPNA) اندازه گیری شد. برای تأیید وجود کمپلکس AAT-LDL در نمونه های سرم با میزان LDL-C های مختلف و فعالیت های متفاوت AAT از روش الایزای ساندویچی با به کارگیری آنتی بادی های ضد apoB و AAT استفاده شد.یافته ها: تشکیل کمپلکس AAT-LDL در نمونه های سرم با فنوتیپ طبیعی و غیرطبیعی AAT با مقادیر مختلف تأیید گردید میانگین میزان جذب کمپلکس در کل نمونه ها 65% بود.این امر حاکی از آن است که حداقل بخشی از AAT و LDL توانسته اند با غلظت قابل قبولی با هم میانکنش داشته باشند .نتیجه گیری: با توجه به این که با روش فوق شواهدی دال بر وجود کمپلکس و به عبارتی کنش بین LDL-C و AAT بدست آمد، با مطالعات بیشتر می توان پیش بینی کرد که AAT می تواند با LDL-C به عنوان عامل خطر بیماری های قلبی به نوعی مرتبط باشد.

سابقه و هدف: تغییرات استخوانی یکی از عوارض بیماری بتاتالاسمی ماژور است که هنوز دلیل آن مشخص نمی باشد. تنها در چندین گزارش متابولیسم مواد معدنی استخوانی و هورمون پاراتیرویید (PTH) در این بیماران مورد بررسی قرار گرفته است، با در نظر گرفتن این نکته که تعداد بیماران تالاسمی ماژور در منطقه کرمان زیاد می باشند، در این پژوهش به بررسی عوامل مؤثر در متابولیسم استخوانی شامل هورمون پاراتیرویید، کلسیم یونیزه، فسفر معدنی، و آنزیم فسفاتاز قلیایی این بیماران در گروه های سنی مختلف پرداختیم. مواد وروش ها: در یک مطالعه مقطعی، از 200 بیمار که جهت دریافت خون به درمانگاه تالاسمی کرمان مراجعه نمودند، مقدار5 میلی لیتر خون گرفته شد. بیماران به پنج گروه سنی (کمتر یا مساوی 2 سال، 7-3، 12-8، 16-13 و 24-17 ساله (تقسیم شدند، و نتایج آنان با نتایج 83 فرد سالم مقایسه گردید. به علاوه، پرسش نامه ایی برای تمام بیماران و گروه کنترل که شامل اطلاعاتی از قبیل میزان قد، وزن و علایم کمبود کلسیم بود، توسط پزشک تکمیل گردید. برای بررسی آماری قد و وزن، بیماران به 24گروه بر اساس سن آنان تقسیم گردیدند.یافته ها: نتایج آماری نشان داد که غلظت سرمی PTH و کلسیم یونیزه گروه های بیمار در مقایسه با گروه های کنترل کاهش یافته (p<0.001)، در صورتی که غلظت سرمی فسفر معدنی آنان افزایش نشان داد (p<0.01). به علاوه، آنزیم فسفاتاز قلیایی بیماران تنها در گروه کودکان کمتر یا مساوی دو سال، به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل می باشد (p<0.05)، و در دیگر گروه ها تفاوت ها معنی دار نبود. علایم کمبود کلسیم شامل احساس خارش در عضلات در 28 %، گرفتگی عضلات در 7%، و تشنج در 5/7 % بیماران مشاهده گردید. مقایسه آماری قد و وزن بیماران و گروه های کنترل نشان داد که تنها بیماران زیر یک سال دارای قد و وزن طبیعی بودند و قد و وزن دیگر بیماران در مقایسه با گروه های کنترل تفاوت معنی داری نشان داد (p<0.05)، که با افزایش سن این تفاوت ها واضح تر بودند (p<0.001). نتیجه گیری: 5/89 % بیماران دارای فریتنی بیشتر از 1500 نانوگرم در میلی لیتر بوده، و 91% آن ها مصرف دسفرال آمین منظمی نداشتند، بنابراین می توان نتیجه گرفت که عدم ترشح کافی PTH که به دنبال افزایش رسوب آهن در بافت ها پدیدار می گردد، دلیل کاهش کلسیم یونیزه و افزایش فسفر این بیماران می باشد. و همین تغییرات می تواند احتمالا یکی از علل کوتاهی قد و کاهش وزن بیماران مذکور باشد.

سابقه و هدف: در کشورهای صنعتی سرطان ها مهم ترین علت مرگ و میر ناشی از بیماری شناخته می شود و سرطان خون دسته ای از اختلالات نیوپلاستیک است علت ایجاد دقیق سرطان مشخص نیست ولی در بعضی تحقیقات ارتباط برخی از عوامل با ایجاد بیماری نشان داده شده است. در این مطالعه بعضی عوامل مؤثر در ایجاد سرطان خون در کودکان و علت ایجاد کننده آن را در استان فارس مورد بررسی قرار داده ایم.مواد و روش ها: با توجه به این که این بیماری یک بیماری نادر به شمار می رود، روش پیشنهادی مطالعه مورد - شاهدی است. پس از تعیین حجم نمونه 93 بیمار و 186 شاهد که از لحاظ سن و جنس و محل سکونت جور شده اند در نظر گرفته شد. روش جمع آوری اطلاعات، مصاحبه رو در رو با مادران بیماران و پر کردن پرسش نامه توسط پژوهش گر بود. پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها با استفاده از روش رگرسیون لجستیک و نرم افزار EGRET و SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بر اساس این مطالعه متغیرهای سابقه مصرف دارو در حین بارداری، سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان، سابقه برخورد کودک با اشعه، تغذیه از شیر مادر با ایجاد سرطان ارتباط داشتند (p<0.05) و در نهایت پس از انجام آزمون چند متغیره، دو متغیر سابقه مصرف دارو در حین بارداری (p<0.001) و سابقه خانوادگی از بیماری (p<0.01) رابطه معنی داری نشان دادند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بالا به نظر می رسد عوامل موثر در ایجاد بیماری می تواند عوامل ژنتیکی و محیطی باشد و آگاهی بر این امر در پیشگیری می تواند موثر باشد.

سابقه و هدف: لوله‏گذاری تراشه برای بسیاری از کودکان که تحت بی هوشی عمومی قرار می گیرند انجام می‏شود. انتخاب قطر مناسب لوله‏تراشه عوارض ناشی از لوله‏گذاری تراشه را کاهش می دهد. در این مطالعه اندازه لوله ‏تراشه مناسب برای کودکان طبق فرمول استاندارد با اندازه لوله‏ تراشه به کار رفته مقایسه شده است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، برروی 245کودک 1 تا 14ساله که در اتاق عمل بیمارستان‏های علی‏ابن‏ابیطالب (ع) و مرادی شهر رفسنجان تحت بی هوشی عمومی قرار گرفته و لوله‏گذاری تراشه برای آن ها انجام شد، صورت گرفت. کودکان به روش غیراحتمالی آسان انتخاب شده و قطر لوله‏تراشه به کار رفته با اندازه به دست آمده از فرمول cole مقایسه گردید. یافته‏ها: در این مطالعه اندازه لوله‏تراشه به کار رفته برای کودکان، از اندازه به دست آمده طبق فرمول برای همان سنین کوچکتر بود (p=0.0001) این اختلاف با افزایش سن کودکان بیشتر می‏شد. اختلاف قطر لوله تراشه به کار رفته در دختران و پسران معنی دار نبود. 2/81 درصد از لوله های تراشه‏ استفاده شده کاف دار و 8/18 درصد بدون کاف بودند. نتیجه گیری: با توجه به یافته‏ها، استفاده از فرمول cole، برای انتخاب اندازه لوله تراشه درکودکان مناسب نبوده و نیازمند تغییر است. می‏توان فرمول فوق را تعدیل کرده و بصورت 5/3+ (4÷ سن) برای بیماران ایرانی با سن 14-1 سال پیشنهاد کرد.