مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی بابل
سال:1392 | دوره:15 | شماره:4 |تعداد مقالات:18

سابقه و هدف: آگونیست رسپتورهای آلفا مانند کلونیدین و تیزانیدین، خواص ضد درد و آرام بخشی دارند که میتوانند به عنوان پیش دارو در بیهوشی عمومی و اسپاینال مفید باشند. تیزانیدین مشتق کلونیدین می باشد و اثراتی مشابه آن دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات تیزانیدین خوراکی در پیشگیری از درد پس از اعمال جراحی آنورکتال در بیماران تحت بیهوشی اسپاینال انجام شد.مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی دو سو کور بر روی 60 بیمار مرد کاندید عمل جراحی آنورکتال تحت بیهوشی اسپاینال انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تیزانیدین تقسیم شدند. 60 دقیقه قبل از ورود بیماران به اطاق عمل به گروه کنترل پلاسبو و به گروه تیزانیدین 4 میلی گرم تیزانیدین خوراکی داده شد. همه بیماران با 50 میلی گرم لیدوکایین تحت بیهوشی اسپاینال قرار گرفتند. شروع درد و میزان مصرف مپریدین در 24 ساعت بعد از عمل و عوارض جانبی ثبت و بررسی گردید (IRCT: 201210315381N3).یافته ها: میانگین سن در دو گروه برابر بود. طول زمان بی دردی در گروه تیزانیدین 9.62±332.50 دقیقه و گروه کنترل 5.16± 144.19دقیقه بود که در گروه تیزانیدین نسبت به گروه کنترل به طور قابل توجهی بیشتر بود (p<0.001). میزان مپریدین مصرفی در 24 ساعت پس از بیهوشی اسپاینال در گروه کنترل 20.62±42.17 میلی گرم و در گروه تیزانیدین 15.99±26.67 میلی گرم بود که این تفاوت نیز از لحاظ آماری معنی دار بود (p=0.002).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که تجویز تیزانیدین خوراکی قبل از جراحی آنورکتال شدت درد پس از عمل جراحی را بدون افزایش عوارض جانبی بهبود می بخشد.

سابقه و هدف: پی پرین آلکالوئید اصلی piper nigrum (فلفل سیاه) فعالیت آنزیم های میکروزومال کبدی را تغییر می دهد. پروب کافئین برای تعیین فعالیت آنزیم CYP1A2 استفاده می شود. آنزیم CYP1A2 از آنزیم های مهم در متابولیسم داروها می باشد که بیش از 13 درصد سیتوکروم های کبدی را تشکیل می دهد. این مطالعه به نقش احتمالی پیش مداوای پی پرین در غلظت کافئین می پردازد.مواد و روشها: این مطالعه به صورت Cross over در 20 داوطلب سالم (10 زن و 10 مرد) و در قالب دو گروه پلاسبو و پی پرین قبل از کافئین انجام شد. پس از ثبت اطلاعات فردی (شامل سن، جنس، قد، وزن)، پی پرین به صورت خوراکی با دوز mg15 طی سه روز متوالی تجویز شد و در روز چهارم پس از گرفتن نمونه بزاق اولیه،mg50 کافئین در یک نوشیدنی به افراد داده شد و در زمان های 0.5، 2.5 و 5 ساعت پس از مصرف کافئین، نمونه های بزاق تهیه شد و غلظت کافئین موجود در آن با استفاده از دستگاه HPLC (ستون C8، فاز متحرک متانول (40%) و آب (60%)، دتکتور UV با طول موج حداکثر 210 نانومتر و سرعت جریان مایع (0.8ml/min اندازه گیری شد. داده های مربوط به غلظت در افراد شرکت کننده در مطالعه با استفاده از نرم افزار P-Pharm تحلیل شدند. پارامترهای کینتیکی شامل کلیرانس، حجم انتشار، نیمه عمر در دو گروه مقایسه شدند (IRCT: 201209239271N3).یافته ها: محدوده سنی شرکت کنندگان بین 19 تا 23 سال و محدوده وزن بدن بین 45 تا 120 کیلوگرم و میانگین و انحراف معیار BMI، 24.71±4.69بود. نیمه عمر کافئین در گروه پی پرین 1.42±3.59 و در گروه پلاسبو 0.74±4.39 و کلیرانس در گروه پی پرین 8.76±20.17 و در گروه پلاسبو 1.86±14.94 بود. همچنین ثابت سرعت حذف در گروه پی پرین 0.09±0.22 و در گروه پلاسبو 0.03±0.16 به دست آمد. اختلاف بین تمامی پارامترهای کینتیکی به جز حجم ظاهری انتشار معنی دار بوده است (P<0.05).نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، می توان گفت، که پی پرین متابولیسم کافئین را که عمدتا به وسیله CYP1A2 انجام می شود، تشدید می کند.

سابقه و هدف: پس از آهن روی دومین ماده معدنی کمیاب از لحاظ فراوانی در بدن است که در همه اعضا، بافتها و مایعات بدن وجود دارد. روی یک جز ضروری برای فعالیت آنتی اکسیدان در سیستم ایمنی است و نقش اساسی در کنترل و پیشگیری از عفونت دارد. این مطالعه به منظور بررسی تاثیرشربت سولفات روی در درمان کودکان مبتلا به عفونت تنفسی انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه کارآزمائی بالینی تصادفی بر روی 124 کودک مبتلا به عفونت تنفسی بستری در بخش کودکان بیمارستان هاجر شهرکرد که بطور تصادفی وارد مطالعه شدند، انجام گردید (62 نفر گروه مداخله و 62 نفر گروه شاهد). گروه اول علاوه بر درمان استاندارد، شربت سولفات روی نیز دریافت کرده و به گروه شاهد دارونما داده شد. در پایان، تعداد تنفس، مدت بستری، سرفه و تب در دو گروه با هم مقایسه شد. (.(IRCT: 201103025951N1یافته ها: میانگین مدت تب در بیماران گروه مورد 0.82±2.6 روز و در گروه شاهد 1.5±4 روز بود (p<0.001). میانگین مدت زمان بستری در کودکان گروه مورد 1.5±4.7 روز و در گروه شاهد 1.8±5 روز بود (p=0.42). میانگین مدت زمان سرفه در گروه مورد و شاهد به ترتیب 1.3±3.4 و 1.6±4.7 روز بود (p=0.09). میانگین تعداد تنفس در کودکان گروه مورد برابر 4.3±28.3 دفعه و در گروه شاهد برابر با 4.9±28.1 دفعه بود (p=0.77).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که مکمل روی در بیماران مبتلا به عفونتهای تنفسی اثر سودمندی در کاهش مدت زمان تب داشت، ولی تاثیر معنی داری بر روی تعداد تنفس، مدت سرفه و مدت بستری ندارد.

سابقه و هدف: کنترل خونریزی پس از آنژیوگرافی بسیار مهم و حیاتی است. خونریزی به دلیل هموستاز موضعی غیرموثر رخ داده و عوامل هموستاتیک نقش مهمی در کنترل آن دارند. این مطالعه به منظور مقایسه کنترل خونریزی با پودر Celox و پانسمان معمول بدنبال آنژیوگرافی انجام شد.مواد و روشها: این کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 100 بیمار کاندید آنژیوگرافی در بخش قلب بیمارستان شهید بهشتی قم در دو گروه مورد (دریافت 2گرم پودر (Celox و شاهد (پانسمان فشاری معمول) انجام شد. زمان هموستاز، بیماری زمینه ای، داروی ضدانعقاد، هماتوم و شدت درد ناحیه آنژیوگرافی ثبت و مورد ارزیابی قرار گرفت (IRCT:201202209084N1).یافته ها: میانگین سنی بیماران در گروه Celox، 58.06±7.78سال و در گروه پانسمان 11.82±62.90 سال بود. در گروه مورد زمان هموستاز کوتاهتر از گروه شاهد بود (206.87±380.94 ثانیه در مقابل 258.318±546.88 ثانیه) (p=0.001). چهار نفر (8%) در گروه Celox و 6 نفر (12%) در گروه پانسمان هماتوم داشتند که این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار نبود. بین شدت درد در محل آنژیوگرافی در گروه های مورد مطالعه ارتباط آماری معنی داری وجود داشت ((p=0.000، اما بین سابقه مصرف داروهای ضد انعقاد تفاوت معنی داری مشاهده نشد (به ترتیب p=0.370 و p=0.073) کنترل خونریزی با Celox و پانسمان معمول با سابقه مصرف داروهای ضد انعقاد و ایجاد هماتوم در مدت 1 ساعت و 6 ساعت بعد از هموستاز تفاوت معنی داری نداشت (به ترتیب p=0.795 و p=0.510).نتیجه گیری: نتایج نشان داد Celox اثرات مثبت قابل توجهی در کنترل خونریزی داشته و زمان هموستاز محل آنژیوگرافی را کاهش می دهد؛ به همین خاطر استفاده از آن پس از آنژیوگرافی عروق کرونر پیشنهاد می شود.

سابقه و هدف: سیر کوهی گیاهی با ترکیبات پلی فنلی، خاصیت آنتی اکسیدانی قوی و کاهنده چربی های سرم است. آنزیم فسفاتیدات فسفوهیدرولازکبدی (PAP) آنزیمی کلیدی در سنتز گلیسرولیپیدها است. هدف از این تحقیق بررسی اثر عصاره هیدروالکلی سیر کوهی بر فعالیت PAP کبدی و پروفایل لیپیدی سرم موش صحرایی هیپرلیپیدمیک می باشد.مواد و روشها: در این تحقیق تجربی 40 سر موش صحرایی نر به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند. به گروه اول (شاهد) رژیم معمولی، گروه دوم غذای حاوی کلسترول و روغن (گروه بدون درمان) و به گروه های سوم و چهارم غذایی حاوی کلسترول و روغن بعلاوه 150 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره سیرکوهی به ترتیب داده شد. به گروه پنجم غذایی حاوی کلسترول روغن بعلاو ه 30mg/kg وزن بدن داروی جمفیبروزیل داده شد. در پایان دوره، فعالیت آنزیم فسفاتیدات فسفوهیدرولازکبدی، کلسترول و تری گلیسرید کبدی و لیپوپروتئین های سرم اندازه گیری و مقایسه شد.یافته ها: میانگین فعالیت مخصوص آنزیم PAP در گروه دوم کاهش معنی داری (p<0.05) نسبت به تمامی گروه های دیگر نشان داد. میانگین غلظت تری گلیسیرید و کلسترول کبدی، کلسترول تام، تری گلیسرید و VLDL سرم در گروه های سوم و چهارم (گروههای تیمار شده با عصاره سیرکوهی) کاهش معنی داری (p<0.05) نسبت گروه دوم (هیپرلیپیدمیک بدون درمان) نشان داد. میانگین غلظت کلسترول تام سرم در گروه چهارم یک افزایش معنی داری (62.30%) نسبت به گروه سوم نشان داد (p<0.05).نتیجه گیری: مصرف عصاره سیرکوهی در دوز پایین می تواند باعث کاهش عوارض ناشی از هیپر لیپیدمی مثل، افزایش کلسترول تام و تری گلیسرید سرمی شود.

سابقه و هدف: علی رغم مطالعات متعددی که به بررسی تاثیر نمایه گلیسمی بر چاقی و فشار خون در بزرگسالان پرداخته اند، اما اطلاعات ناکافی و متناقضی در این باره برای نوجوانان وجود دارد. همچنین تاکنون تاثیر رژیم غذایی با نمایه گلیسمی پایین (LGI) با رژیم غذایی بر مبنای توصیه های تغذیه سالم (HNR) بر فشار خون و چاقی در نوجوانان مقایسه نشده است. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر رژیم LGI بر شاخص های تن سنجی و فشار خون و مقایسه آن با رژیم HNR در نوجوانان دختر انجام شد.مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده 50 دختر بالغ کمتر از 18 سال شرکت کردند. افرادی که در بین صدک 85 و 95 جدول نمایه توده بدنی برای سن طراحی شده توسط سازمان بهداشت جهانی قرار داشتند، مبتلا به اضافه وزن و افرادی که بالای صدک 95 قرار داشتند مبتلا به چاقی در نظر گرفته شدند. افراد به طور تصادفی در دو گروه رژیم غذایی LGI و رژیم غذایی HNR تقسیم شدند. توزیع درشت مغذی ها در رژیم غذایی هر دو گروه یکسان بود. افراد گروه LGI لیستی از غذاهای مجاز دریافت کرده و به گروه HNR نیز لیستی از توصیه های تغذیه سالم به افراد داده شد. رژیم غذایی افراد با استفاده از 4 ثبت غذایی در طول مدت مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. مقادیر تن سنجی و فشار خون در ابتدای مطالعه و پایان آن اندازه گیری شد. (IRCT: 201109272839N4).یافته ها: اطلاعات مربوط به 41 نفر مورد ارزیابی قرار گرفت. نمایه گلیسمی رژیم غذایی افراد حاضر در گروه LGI کمتر از 50 بود (0.67±42.67). در هر دو گروه کاهش معنی داری در نمایه توده بدنی (0.55±27.97 در مقابل 0.48±26.71 در گروه LGI و 1.01±28.82 در مقابل 0.97±27.75 در گروه HNR؛ P=0.0001 برای هر دو) و وزن (2.23±71.40 در مقابل 2.03±68.97 در گروه LGI و 3.48±77.95 در مقابل 3.39±75.81 در گروه HNR؛P=0.0001 برای هر دو). مشاهده شد ولیکن تغییرات به وجود آمده در فشار خون (تغییرات فشار خون دیاستولی 4.46±0.25- در گروه LGI و 2.72±0.21- در گروه HNR؛ P=0.995 و تغییرات فشار خون سیستولی 2.52±1.19- در گروه LGI و 2.43±2.36- در گروه HNR؛ (P=0.743 و شاخص های تن سنجی (تغییرات وزن 0.78±3.24- در گروه LGI و 0.60±2.70- در گروه HNR؛ P=0.582 و تغییرات دور کمر 1.18±4.99- در گروه LGI و 2.08±1.07- در گروه HNR؛ P=0.221 و تغییرات نمایه توده بدنی 0.92±4.35- در گروه LGI و 0.58±3.65- در گروه HNR؛ (P=0.514در دو گروه با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشت.نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که مصرف رژیم با نمایه گلیسمی پایین بر چاقی و فشار خون اثری ندارد.

سابقه و هدف: سوء هاضمه عملکردی از اختلالات شایع دستگاه گوارش فوقانی است که بر کیفیت زندگی بیماران تاثیر می گذارد و هزینه های پزشکی زیادی را بدنبال دارد. به رغم اینکه شواهد حمایت کننده تاثیر عوامل روانی بر بروز و تداوم این اختلال رو به افزایش است، اطلاعات اندکی در خصوص رابطه ویژگیهای شخصیت با بیماری سوء هاضمه عملکردی در دسترس است. این مطالعه به منظور مقایسه برخی از ویژگیهای شخصیتی بیماران سوء هاضمه عملکردی با گروه سالم انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مورد-شاهدی بر روی 60 بیمار 20 تا 65 ساله ای انجام شد که به درمانگاههای تخصصی گوارش دو بیمارستان شهر بابل مراجعه کرده و با بررسیهای آزمایشگاهی و سونوگرافی تشخیص قطعی سوء هاضمه عملکردی برای آنها داده شد. 60 نفر از افراد سالم نیز که از نظر سن، جنس و تحصیلات با گروه مورد همسان شدند، وارد مطالعه شدند. افراد هر دو گروه پرسشنامه مدل پنج عاملیNEO-FFI را تکمیل کردند. سپس متغیرهای روانشناختی نوروزگرایی، برون گرایی، تجربه پذیری، توافق جویی و وجدان گرایی در دو گروه مقایسه شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات خام نوروزگرایی (دامنه تغییرات60-12) در گروه سوء هاضمه عملکردی (7.48±26.43) بطور معنی داری بیشتر از افراد سالم (7.01±21.22) بود (p<0.001). همچنین میانگین نمرات خام تجربه پذیری (دامنه تغییرات60-12) در گروه سوء هاضمه عملکردی (3.86±23.90) بطور معنی داری کمتر از افراد سالم (4.71±26.32) بود (p=0.003). در مقیاس های برون گرایی، توافق جویی و وجدان گرایی بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که بیماری سوء هاضمه عملکردی با دو ویژگی شخصیتی نوروزگرایی بالا و تجربه پذیری پایین ارتباط دارد.

سابقه و هدف: تومورهای غدد بزاقی دارای شیوع نسبتا کمی بوده و 6-3% تومورهای سر و گردن را تشکیل می دهند. در ارتباط با نقش و عملکرد ماست سل ها در ضایعات تومورال نتایج متناقضی به چشم می خورد و در زمینه تومورهای غدد بزاقی مطالعات اندکی صورت گرفته است. این مطالعه به منظور ارزیابی و مقایسه تراکم ماست سل ها در نئوپلاسمهای خوش خیم و بدخیم غدد بزاقی و ارتباط آن با درجه تمایز تومور در بدخیمی ها انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه تحلیلی، 33 بلوک پارافینه پلئومورفیک آدنوما و 30 بلوک پارافینه نئوپلاسم های بدخیم غدد بزاقی (14 مورد موکواپیدرموئید کارسینوما، 16 مورد آدنوئید سیستیک کارسینوما) از فایل های آرشیو بیمارستان امیر اعلم تهران خارج شد و دو برش از هر بلوک تهیه شده و تحت رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین جهت تائید تشخیص و تعیین درجه بدخیمی موکواپیدرموئید کارسینوما و رنگ آمیزی تولوئیدین بلو برای شناسائی ماست سل ها قرار گرفتند. تراکم ماست سل ها در تومورهای خوش خیم و بدخیم با درجه بدخیمی بالا و پائین مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: تراکم ماست سل در پلئومورفیک آدنوما 3.03±3.12، در بدخیمی با درجه پائین (موکواپیدرموئید کارسینوما 13.25±6.22 (grade Iو در بدخیمی با درجه بالا (موکواپیدرموئید کارسینوما grade III، آدنوئید سیستیک کارسینوما) 2.74±1.47 بود. اختلاف آماری معنی داری در تراکم ماست سل در نئوپلاسم های خوش خیم و بدخیم غدد بزاقی وجود نداشت (p=0.107). تراکم ماست سل ها در بدخیمی با درجه پائین بطور معنی داری بیشتر از نئوپلاسم های خوش خیم (p=0.001) و بدخیم با درجه بالا (p=0.007)بود. همچنین تراکم ماست سل ها در موکواپیدرموئید کارسینومای grade I بطور معنی داری بیشتر از grade III بود (p=0.027).نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه تراکم ماست سل ها با روند تومورژنز و درجه بدخیمی در تومورهای بزاقی مرتبط است. بطوریکه تراکم آنها با آغاز روند بدخیمی افزایش یافته و با پیشرفت درجه بدخیمی در تومورهای بدخیم بزاقی کاهش می یابد.

سابقه و هدف: در تصاویر پانورامیک دیجیتال، در مرز بین پرکردگی و عاج دندانهای با پرکردگی آمالگام، ممکن است نوار رادیو لوسنتی مشاهده گردد که همان مچ باند (خطای بینایی) می باشد و میتواند با پوسیدگی ثانویه اشتباه شود. هدف از این مطالعه بررسی کارایی سه نسخه از نرم افزار طراحی شده جهت شناسایی مچ باند و پوسیدگی می باشد.مواد و روشها: در این مطالعه 233 دندان خلفی دارای پرکردگی آمالگام II و Class I در 40 کلیشه پانورامیک دیجیتال انتخاب شدند. تصاویر توسط 3 رادیولوژیست فک و صورت، مشاهده شده و در مورد وجود پوسیدگی، وجود اثرمچ باند و عدم وجود پوسیدگی در دندانها به توافق رسیدند. تمام نمونه ها در سه نسخه (version A, B, C) از نرم افزار طراحی شده جهت شناسایی پوسیدگی و مچ باند، به طور جداگانه بررسی شدند.یافته ها: طبق توافق 3 مشاهده گر از 233 نمونه، 178 دندان دارای اثر مچ باند و 23 دندان دارای پوسیدگی و 32 دندان سالم تشخیص داده شدند. میزان حساسیت و ویژگی و نسبت درستنمایی مثبت و نسبت درستنمایی منفی در شناسایی مچ باند برای version A به ترتیب 94% و 11% و 1.05 و 0.57 و برای 79% version B و 47% و 1.50 و 0.44 و برای %82 version C و 47% و 1.56 و 0.38 بوده است. میزان حساسیت و ویژگی و نسبت درستنمایی مثبت و نسبت درستنمایی منفی در تشخیص پوسیدگی برای %13 version A و 96% و 3.42 و0.90  و برای %57 version B و 93% و 7.91 و 0.47 و برای %70 version C و 91% و 7.69 و0.33 بوده است. بنابراین دقت تشخیصی version C در هر دو مورد تشخیص وجود پوسیدگی و نیز مچ باند بیشتر از دو version دیگر می باشد.نتیجه گیری: با توجه به مطالعه حاضر این نرم افزار می تواند جهت تشخیص مچ باند و افتراق آن از پوسیدگی کمک کننده باشد.

سابقه و هدف: حاملگی به سبب ایجاد وظایف تکاملی جدید مثل مادر شدن به عنوان یک دوره بحرانی برای یک زن به شمار می رود که به دلیل استرس زمان تولد امروزه تمایل زنان به سزارین افزایش یافته است. این تحقیق به منظور بررسی اثرات آموزش مهارت های سازش با استرس بر پیامد های زایمانی انجام شده است.مواد و روشها: این مطالعه مداخله ای بر روی 64 مادر باردار نخست زا که به طریق نمونه گیری خوشه ای وارد مطالعه شده و به طور تصادفی به 2 گروه 32 نفره مورد و شاهد تقسیم شدند، انجام گردید. گروه آزمون در 8 جلسه آموزشی که بین 22-18 هفته حاملگی بودند مهارت های سازش با استرس را فرا گرفتند و در گروه کنترل هیچ مداخله ای انجام نگرفت. سپس پیامد زایمان در دو گروه مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.یافته ها: میانگین سن گروه آموزش 1.40±20.25 سال و در گروه کنترل 1.86±20.43 سال بود. میزان تقاضای زایمان سزارین در 2 گروه تفاوت معنی داری داشت 3 نفر (10%) در گروه مورد در مقابل 12 نفر (48%) در گروه شاهد (p=0.002). اگرچه زایمان زودرس و سزارین و وزن کم زمان تولد در گروه آموزش کمتر از گروه کنترل بود اما تفاوت معنی دار نبود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه به نظر می رسد آماده سازی زایمانی با استفاده از مهارت های شناختی رفتاری روشی مناسب در کاهش پیامدهای زایمانی از جمله درخواست برای زایمان سزارین باشد.

سابقه و هدف: هیسترکتومی اورژانس حوالی زایمان یک جراحی بزرگ است، که تقریبا همیشه در موارد خونریزی های شدید و تهدید کننده حیات بعد از زایمانهای واژینال یا سزارین انجام می شود. با توجه به اهمیت عوارض و مرگ و میر مادران باردار در سیستم بهداشتی کشورمان در این مطالعه میزان، اندیکاسیون، عوامل خطر و عوارض بیماران تحت عمل هیسترکتومی اورژانس حوالی زایمان در بیمارستان های آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی بابل طی 10 سال مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی در طی 10 سال (90-1381) در بیمارستان های شهید یحیی نژاد و آیت الله روحانی بابل در بیمارانی که تحت جراحی هیسترکتومی حوالی زایمان جهت حفظ بقای مادر قرارگرفته بودند، انجام شد. اطلاعات دموگرافیک بیماران، نوع زایمان، نوع هیسترکتومی، علت و مدت زمان هیسترکتومی، میزان دریافت خون و فرآورده های خونی، تعداد روزهای بستری، عوارض و مرگ و میر مادرانی و نوزاد متولد شده از پرونده ها ثبت گردید و نتایج مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در 37595 زایمان در طی 10 سال 22 مورد هیسترکتومی جهت حفظ جان مادر در حین یا بعد از زایمان انجام شد. (0.5 در هزار زایمان) که میزان آن در زایمانهای سزارین 0.7 در هر 1000 زایمان و در زایمانهای واژینال 0.2 در هر 1000 زایمان بود. شایع ترین علل هیسترکتومی حوالی زایمان به ترتیب شامل 8 مورد آتونی رحم (36.4%) و 6 مورد چسبندگی غیر طبیعی جفت (27.3%) بوده است و فاکتور خطر برای چسبندگی غیرطبیعی جفت، سابقه سزارین و کورتاژ بود. در تمام بیماران تزریق خون صورت گرفت و 11 بیمار (84.6%) پس از عمل درICU  بستری شدند از این تعداد بیماران 5 نفر (38.5%) دچار تب پس از عمل شدند و در دو مورد (15.2%) آسیب مثانه و حالب ایجاد شد. 3 مورد (13.6%) مرگ مادر بعلت شوک هموراژیک اتفاق افتاد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر شیوع هیسترکتومی اورژانس حوالی زایمان با روش سزارینی بیشتر از زایمان طبیعی بوده و سابقه سزارین قبلی و کورتاژ نیز از عوامل خطر چسبندگی غیرطبیعی جفت می باشند.

سابقه و هدف: عوارض جنینی و نوزادی در نوزادان نارس نسبت به نوزادن ترم شیوع بیشتری دارد. تعداد زیادی از داروها برای مهار زایمان زودرس بکار رفته اند ولی هیچکدام بطور کامل موثر نبودند. این مطالعه به منظور مقایسه میزان موفقیت نیفیدیپین و سولفات منیزیم در به تاخیر انداختن زایمان زودرس انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی شاهد دار تصادفی، بر روی 100 زن باردار با سن حاملگی 37-24 هفته تک قلو و علایم زایمان زودرس مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا (س) رشت انجام گردید. زنان با اندیکاسیون مادری یا جنینی جهت ختم حاملگی وارد مطالعه نشدند. زنان بصورت تصادفی در دو گروه 50 تایی (سولفات منیزیم با دوز 4 گرم وریدی loading دوز و سپس 2 گرم در هر ساعت انفوزیون وریدی تا زمان کاهش یا توقف انقباضات رحمی و نیفیدیپین یک کپسول10 میلیگرمی و در صورت عدم قطع انقباض تجویز کپسول دوم) قرار گرفتند و طی مطالعه علائم حیاتی، خونریزی واژینال، پارگی پرده های جنینی، ضربان قلب جنین و انقباضات رحمی و فشارخون کنترل و مقایسه شد. (IRCT: 2012062310089N1).یافته ها: در گروه تحت درمان با سولفات منیزیم زایمان در 48% (24نفر) موارد به مدت بیشتر از 48 ساعت و در گروه تحت درمان با نیفیدیپین زایمان در 72% (36 نفر) موارد بیشتر از 48 ساعت به تاخیر انداخته شد (p=0.03). از 100 زن مورد مطالعه 28 نفر سزارین شدند که بیشترین علت سزارین در دو گروه زجر جنینی بود که در گروه سولفات منیزیم بیشتر از گروه نیفیدیپین بودند. از نظر عوارض بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که نیفیدیپین در به تاخیر انداختن زایمان بیشتر از 48 ساعت، از سولفات منیزیم موثرتر است.

سابقه و هدف: کارگذاری آی یو دی که بعنوان یکی از روشهای مطمئن در پیشگیری از بارداری شناخته شده است، با درد همراه است. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر رایحه اسطوخدوس بر میزان درد ناشی از کارگذاری آی یودی انجام گرفت.مواد و روشها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بر روی 135 خانم که به واحد تنظیم خانواده مراجعه و کاندید کارگذاری آی یو دی بوده و معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، انجام شد. افراد به طور تصادفی به سه گروه 45 نفری رایحه اسطوخدوس، روغن دانه کنجد و کنترل تقسیم شدند. اطلاعات دموگرافیک و میزان درد بر اساس مقیاس دیداری درد جانسون در پرسشنامه ای ثبت شد و سپس درد ناشی از کارگذاری آی یو دی با مقیاس بصری درد در هر سه گروه مورد ارزیابی قرار گرفت. (IRCT: 201209266206MN3).یافته ها: بر اساس نتایج مطالعه، میانگین نمره درد در سه گروه با یکدیگر اختلاف آماری معنی داری داشت و به ترتیب در گروههای اسطوخدوس (2.71±2.60)، روغن دانه کنجد (2.71±4.57) و کنترل (2.08±3.82) گزارش شد (p<0.001). همچنین نتایج مطالعه بیانگر آن بود که بین دو گروه اسطوخدوس و روغن دانه کنجد (p<0.001) و گروه اسطوخدوس و کنترل (p<0.004) اختلاف آماری معنی دار مشاهده شد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که استنشاق رایحه اسطوخدوس بر درد ناشی از کارگذاری آی یو دی موثر بوده است.

سابقه و هدف: اسید آسکوربیک در بیشتر نواحی مغز پستانداران به خصوص هسته اکومبنس یافت می شود. مطالعات قبلی نشان داده است که اسید آسکوربیک موجب کاهش اضطراب می شود، به دلیل رابطه اسید آسکوربیک و هسته اکومبنس با اضطراب در این تحقیق نقش تزریق اسید آسکوربیک، بروموکریپتین و تزریق توام آنها در پوسته هسته اکومبنس بر اضطراب موش های صحرایی نر به وسیله پلاس میز مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روشها: در این مطالعه از 70 سر موش صحرایی نر نژاد Wistar در محدوده وزنی 270-220 گرم در 10 گروه کنترل، اسید آسکوربیک 48mg/rat/side و 24، 12)، بروموکریپتین 25mg/rat/side و 12.5)، اسید آسکوربیک و بروموکریپتین 25mg/rat/side) و 24) و شم اسید آسکوربیک، بروموکریپتین، اسید آسکوربیک و بروموکریپتین استفاده شد. پس از عمل جراحی استریوتاکس و بهبودی، داروها با حجم یک میکرولیتر تزریق شدند. 30 دقیقه پس از تزریق حیوان در پلاس میز قرار گرفته و شاخص های اضطراب (درصد زمان سپری شده در بازوی باز و درصد تعداد ورود به بازوی باز) توسط ماز بعلاوه ای شکل مرتفع به مدت 5 دقیقه ثبت و مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که تزریق داخل پوسته هسته اکومبنس اسید آسکوربیک دوز223.28±15.44 (24mg/rat/side) ، دوز(p<0.001) 248.73±12.57 (48 mg/rat/side) و بروموکریپتین دوز(p<0.001) 235.87±17.45 (12.5 mg/rat/side)  و دوز (p<0.05) 175.57±20.89 (25 mg/rat/side) تزریق توام آن دو 15.99± (p<0.001) 228.24در مقایسه با گروه کنترل موجب افزایش معنی دار درصد زمان سپری شده در بازوی باز گردید.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تزریق اسید آسکوربیک و بروموکریپتین و همچنین تزریق توام آنها در پوسته هسته اکومبنس موجب کاهش اضطراب شده و بعضی از پارامترهای اضطرابی را به صورت وابسته به دوز و بعضی پارامترهای دیگر را غیر وابسته به دوز کاهش می دهند.

سابقه و هدف: جو سازمانی مناسب که همان مجموعه ویژگی های یک سازمان می باشد، منبعی مهم در تامین سلامت روانی کارکنان است که در بهبود روحیه و مشارکت در تصمیم گیری و نیز خلاقیت و نوآوری آنان تاثیرگذار است. این مطالعه به منظور ارزیابی جوسازمانی کتابخانه های دانشگاه های علوم پزشکی منطقه شمال کشور بر اساس شاخص های کلایمت کوآل انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه به صورت پیمایشی و مقطعی در سال 1391 بر روی کلیه کارکنان کتابخانه های دانشگاه های علوم پزشکی منطقه شمال ایران (بابل، ساری، گرگان و گیلان) انجام شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه پژوهشگر ساخته که بر اساس 9 شاخص مطرح در ابزار کلایمت کوآل طراحی گردید، استفاده شد. حداقل و حداکثر نمره کل جو سازمانی در این ابزار به ترتیب 36 و 252 و در هر یک از شاخص ها به ترتیب 4 و 28 بوده است و بر این اساس کتابخانه های آموزشی و درمانی مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند.یافته ها: میانگین نمره کل جو سازمانی کتابخانه های دانشگاه های علوم پزشکی منطقه شمال ایران 51.15±103.06 بدست آمد. از بین 9 شاخص، بالاترین میانگین نمره به جو خدمت به مشتری (4.42±14.61) و کمترین نمره به شاخص جو کار گروهی (2.65±10) تعلق گرفت. وضعیت جو سازمانی در کتابخانه های 4 دانشگاه مورد بررسی تفاوت معنی داری با همدیگر داشتند (p=<0.05). همچنین جو سازمانی در کتابخانه های آموزشی مطلوب تر از کتابخانه های بیمارستانی (درمانی) بوده است (p=<0.05).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که جوسازمانی کتابخانه های آموزشی در حد مطلوبی قرار دارد.

سابقه و هدف: کمبود آنزیم شاخه کوتاه هیدروکسی آسیل دهیدروژناز (Schad deficiency) ممکن است به صورت تاخیری در سالهای بعد از تولد تظاهر یابد و گاهی منجر به مرگ در بیماران شود. با توجه به اهمیت موضوع در علائم غیراختصاصی بیماری و ظهور دیررس علائم بالینی و موارد نادر بیماران گزارش شده در دنیا که منجر به تهدید حیات می شود، یک بیمار با یافته های بالینی و بیوشیمیایی مبتلا به کمبود Schad با علائم درگیری قلبی معرفی می گردد.گزارش مورد: بیمار پسر 15 ساله ای است که به علت دیسترس تنفسی و کاهش سطح هوشیای در بخش ICU اطفال بستری شد. بیمار سابقه استفراغ متناوب و خستگی زودرس به هنگام فعالیت معمول را از حدود 2 سال قبل داشته است. از نظر رشد و تکامل تا به حال در حد نرمال بوده است. در آزمایشات بعمل آمده اسیدوز متابولیک شدید داشت و در اکوکاردیوگرافی نیز کاردیومیوپاتی اتساعی در زمینه کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک قبلی با کسر تخلیه 30-25% و اختلال عملکرد شدید هر دو بطن گزاش شد. در روز دوم بستری، به دلیل برادی کاردی و بدتر شدن سطح هوشیاری، لوله گذاری تراشه گردید و در روز سوم به دلیل ایست قلبی تنفسی فوت شد. در نهایت با توجه به بالا بودن سطح 3-Hydroxy Butyryl Carnitine یا (C4-OH) تشخیص بیماری متابولیک از نوع SCHAD داده شد.نتیجه گیری: علائم مربوط به نقص SCHAD می تواند بصورت تاخیری و حتی در کودک با رشد و تکامل نرمال ظاهر شود و بدلیل شناخت کم علایم آن از جمله درگیری قلبی، تاخیر در تشخیص بیماری می تواند تهدید کننده حیات باشد.