این مقاله بر اساس نتایج به دست آمده از طرح پژوهشی "بررسی نتایج کاربرد فناوری اطلاعات در دبیرستانهای شهر تهران"، تهیه شده است. هدف آن، نوآوری در روشهای یاددهی- یادگیری مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات بوده است. تحقیق یاد شده، طی دو سال تحصیلی (82-1381 و 81-1380) 789 دانش آموز پایه اول 13 کلاس در 13 دبیرستان را زیر پوشش داشته است. دروس ریاضی، فیزیک، شیمی، زیست شناسی و زبان انگلیسی (هر کلاس یکی از دروس) موضوعهای آموزشی رسمی بوده که با کمک فاوا تدریس شده است. برای گردآوری داده ها، از دو چک لیست یکی برای مشاهده روشهای یاددهی- یادگیری مبتنی بر فاوا و یکی دیگر برای وضعیت فیزیکی، تجهیزات و نرم افزارها و از سه نوع پرسشنامه و سه نوع چک لیست مصاحبه (به تفکیک برای دانش آموز، معلم و مدیر) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ابزارهای مقایسه ای طرح سایتز "پودمان یک و پودمان دو"، روشهای آمار توصیفی و روش تفسیری (با توجه به پیشینه پژوهشی و تالیفی) استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد: استفاده از فاوا سبب توسعه یادگیری مشارکتی دانش آموزان می شود و آنها را به کاوش در اطلاعات موجود در لوحهای فشرده آموزشی، اینترانت شبکه رشد دانش آموزی و شبکه مدرسه دانشگاه صنعتی شریف، شبکه اینترنت و ترجمه متون انگلیسی مربوط به دروس رسمی آنها ترغیب می کند و از طریق تهیه گزارش مطالعات خود در زمینه هایی مانند: جدول تناوبی عناصر، خورشید و کهکشان، فیزیک اتمی، نیروگاه، الکترونیک، لیزر، نفت و ... به دانش افزایی و توسعه و تعمیق محتوای آموزشی می پردازد. در ضمن فعالیتهای نوآورانه ای انجام می دهند (مانند: تبیین و تدوین گزارش تحقیق، طراحی تارنما و قرار دادن گزارش تحقیق خود در آن، ترجمه و تایپ مطالب مرتبط با دروس رسمی) که با فعالیتهای سایر دانش آموزان در کلاسهایی که فرایند یاددهی- یادگیری آنها به روش سنتی انجام می گیرد، کاملا متفاوت است. یافته های این تحقیق نشان دادند که معلمان توانستند با تغییر در روش تدریس خود، برای دانش آموزان فرصت تعامل فراهم کنند.