مجله دانشگاه علوم پزشکی گرگان
سال:1386 | دوره:9 | شماره:3 (پی در پی 23) |تعداد مقالات:20

زمینه و هدف: بومبزین یک نروپپتید 14 اسیدآمینه است که در سیستم عصبی پستانداران به طور وسیعی یافت می شود و آثار بیولوژیکی متعددی دارد که از آن جمله ممکن است در تعدیل واکنش های اضطرابی موثر باشد. هدف این مطالعه تعیین اثرات این پپتید بر واکنش های اضطرابی در مدل ارزیابی ماز به علاوه ای مرتفع در موش سوری بود.روش بررسی: در این مطالعه تجربی موش های سوری نر (n=60) به وزن 25 تا30 گرم مورد استفاده قرار گرفتند. بومبزین در مقادیر 10, 5, 2.5, 1.25 و 20 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی یا سالین 10 دقیقه قبل از انجام تست های مورد نظر در گروه های مختلف تزریق شد. سپس موش ها در جهت افزایش فعالیت حرکتی و حس کنجکاوی به مدت 5 دقیقه در یک جعبه با دیواره های مشکی قرار داده شدند و پس از آن در فواصل زمانی تنظیم شده به ماز به علاوه ای منتقل گردیدند و به مدت 5 دقیقه شاخص های استاندارد ارزیابی اضطراب (تعداد ورود و زمان صرف شده روی بازوی باز) از طریق مشاهده در آنها بررسی و ثبت گردید. برای بررسی آماری داده ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی استفاده شد.یافته ها: بومبزین وابسته به دوز باعث افزایش علایم اضطراب شد. در مقایسه با گروه کنترل حیوانات تعداد ورود و درصد زمان کمتری را روی بازوی باز طی نمودند و بررسی آماری تفاوت معنی داری را نشان داد (P<0.05)، ولی بومبزین با دوز 1.25 میکروگرم اثر معنی داری نداشت.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که پپتید بومبزین وابسته به دوز نقش مهمی در القای واکنش های اضطرابی در مدل ارزیابی ماز به علاوه ای شکل مرتفع دارد.

زمینه و هدف: هیپرآلژزی یکی از علایم بارز دیابت قندی در میان مدت محسوب می شود. با توجه به وجود شواهد تحقیقاتی مبنی بر اثر ضددیابتی تره کوهی، در این بررسی اثر تجویز خوراکی این گیاه در موش های صحرایی دیابتی شده به وسیله استرپتوزتوسین در مراحل حاد و مزمن آزمون فرمالین مورد ارزیابی قرار گرفت.روش بررسی: در این مطالعه تجربی 45 سر موش صحرایی نر سفید نژاد ویستار به طور تصادفی به پنج گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با تره کوهی، دیابتی دریافت کننده سدیم سالیسیلات، دیابتی و گروه دیابتی تیمار شده با تره کوهی تقسیم شدند. برای دیابتی شدن از داروی استرپتوزوتوسین به صورت تک دوز و داخل صفاقی به میزان 60 mg/kg استفاده گردید. دو گروه تحت تیمار با تره کوهی نیز پودر مخلوط شده این گیاه با غذای استاندارد موش (6.25 درصد) را دریافت نمودند. پس از گذشت یک ماه بعد از اندازه گیری قندخون آزمون فرمالین در هر موش انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون های student’s paired t-test و ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نمرات درد در موش های دیابتی پس از گذشت یک ماه در دو فاز حاد و مزمن به دنبال تجویز کف پایی فرمالین بیشتر از موش های کنترل بود و درمان با تره کوهی به مدت چهار هفته موجب کاهش معنی دار در نمرات درد در مقایسه با گروه دیابتی در مراحل حاد و مزمن گردید (P<0.05). ضمنا با تجویز سدیم سالیسیلات به موش های دیابتی، کاهش معنی دار در نمره درد فقط در مرحله مزمن آزمون فرمالین مشاهده گردید (P<0.05). همچنین تجویز گیاه تغییر معنی داری در نمرات درد دو فاز آزمون فرمالین در گروه کنترل تحت تیمار در مقایسه با گروه کنترل ایجاد ننمود.نتیجه گیری: تجویز خوراکی تره کوهی به مدت یک ماه موجب کاهش معنی دار میزان احساس درد در مدل تجربی دیابت قندی القا شده به وسیله استرپتوزوتوسین می شود.

زمینه و هدف: دیکلوفناک از گروه داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی است که برای کاهش درد و التهاب تجویز می شود. اطلاعات اندکی در مورد اثر دیکلوفناک بر سلول های عصبی موجود است. این مطالعه به منظور بررسی اثرات دیکلوفناک سدیم بر تکثیر و تمایز سلول های PC12 در محیط کشت انجام شد.روش بررسی: این مطالعه تجربی در سال 1383 در مرکز تحقیقات علوم اعصاب کرمان انجام شد. تکثیر سلول در دو محیط کشت بدون سرم Neurobasal تکمیل شده با مکمل B27 و محیط کشت DMEM/F12 دارای 10درصد FBS با روش XTT-assay سنجش شد. تمایز سلولی القا شده به وسیله عامل رشد عصب (NGF) با اندازه گیری طول نوریت های سلول بررسی شد.یافته ها: سمیت دارو در محیط کشت Neurobasal تکمیل شده با مکمل B27 در رقت های بالاتر از 310 میکرومول مشاهده شد. سمیت در محیط کشت DMEM/F12 افزایش یافت، به ترتیبی که در رقت های 155 و 310 میکرومول رشد سلول 40 و 85 درصد کاهش یافت (P<0.05). ژنریک های مختلف دارو سمیت برابری بر سلول های PC12 اعمال کردند. تمایز سلول PC12 القا شده با NGF در رقت های توکسیک دارو نیز کاهش یا افزایش نیافت.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه دلیل سمیت دیکلوفناک بر سلول های عصبی را از طریق تداخل در رشد سلولی و نه تمایز سلولی معرفی می کند. تفاوت سمیت سلولی دیکلوفناک در دو محیط کشت، با توجه به این که مکمل B27 دارای چندین ترکیب آنتی اکسیدان است، استرس اکسیداتیو را به عنوان یکی از مکانیسم های سمیت دارو پیشنهاد می کند.

زمینه و هدف: جراحی و رادیوتراپی درمان های اصلی موضعی برای کارسینومای مری می باشند. نتایج رادیوتراپی تنها رضایت بخش نبوده است. هدف از این مطالعه ارزیابی نتایج درمان به روش کمورادیوتراپی قطعی در بیماران مبتلا به کارسینومای سلول سنگفرشی مری بود.روش بررسی: این مطالعه هم گروهی تاریخی آینده نگر روی 190 بیمار غیر متاستاتیک مبتلا به کارسینومای مری که بین بهار 1379 تا بهار 1383 با هدف درمان قطعی به روش کمورادیوتراپی Cisplatin, 55-64 Gy) با دوز 80-100 mg/m2 روز اول و 5FU با دوز 750-1000 mg/m2 انفوزیون 24 ساعت به مدت 4 روز) در مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی مشهد تحت درمان قرار گرفته بودند، انجام شد. حداقل یک دوره شیمی درمانی هم زمان با رادیوتراپی تجویز شده بود.یافته ها: بیماران شامل 99 مرد و 91 زن با میانه سنی 65 سال (بین 84 -25) بودند. میانه دوز تجویز شده 60 Gy (بین 64-55) و میانه دوره های تجویز شده شیمی درمانی 4 (بین 8-1) بود. با میانه پیگیری 12 ماه (بین 60-3) میزان بقا یک، دو و سه ساله به ترتیب 67.8 درصد، 48.7 درصد و 36.3 درصد به دست آمد. کاهش علایم در 84 درصد بیماران با دیسفاژی مشاهده شد. 109 بیمار با میانه پیگیری 14 ماه (بین 3 تا 60) عاری از عود باقی ماندند که در این میان 34 نفر بیش از 24 ماه پیگیری شده بودند. 81 مورد (42.6 درصد) شکست درمان (34 مورد شکست موضعی ناحیه ای، 14 مورد متاستاز دوردست و 33 مورد متاستاز دوردست همراه با شکست موضعی ناحیه ای) در طی پیگیری مشخص شد.نتیجه گیری: گرچه کمورادیوتراپی قطعی در گروهی از بیماران مبتلا به کارسینومای سلول سنگفرشی مری باعث بقای طولانی مدت و حتی درمان قطعی می شود، اما هنوز عود موضعی ناحیه ای و متاستاز علت عمده شکست درمان می باشد.

زمینه و هدف: بدشکلی های مادرزادی اسکولیوز و کیفوز به دلیل بروز در نوزادی و کودکی با نگرانی های بسیاری برای والدین همراه است. ماهیت جنینی ایجاد بدشکلی نیاز به بررسی اختلالات سایر ارگان ها و نخاع را بر می انگیزد. هدف از این مطالعه اختلالات نخاعی، قلبی و کلیوی در بیماران با بدشکلی ستوان فقرات و ارتباط آنها با یکدیگر و یافته های بالینی بیماران بود.روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی روی 97 بیمار که با نقص مادرزادی ستون فقرات طی آبان ماه 84 تا دیماه 85 (در مدت 15 ماه) به درمانگاه ستون فقرات بیمارستان شفا یحیاییان تهران مراجعه کرده بودند، انجام شد. کلیه بیماران تحت معاینه بالینی، پرتونگاری های ستون فقرات، MRI، سونوگرافی کلیه و اکوکاردیوگرافی قرار گرفتند.یافته ها: متوسط سن مراجعین 81 ماه بود. 29 نفر مرد و 68 نفر زن بودند. 81 بیمار (46.6 درصد) اسکولیوز مادرزادی و 16 بیمار (13 درصد) کیفوز مادرزادی داشتند. در هنگام مراجعه متوسط میزان اسکولیوز 52 درجه و کیفوز 70 درجه بود. 22بیمار نشانگان پوستی یا عصبی داشتند که 81 درصد آنها نقصی در MRI داشتند (P<0.05). اختلال نخاعی در 36 بیمار اسکولیوزی (46.5 درصد) و 2 بیمار کیفوزی (13 درصد) وجود داشت (P<0.05). بیشترین اختلال نخاعی سیرنگومیلی، دیاستوماتومیلیا و تترکورد بود. ناهنجاری ساختمانی قلبی در 3 بیمار (4 درصد)، ناهنجاری دریچه ای قلب در 10 بیمار (13.5 درصد) و ناهنجاری کلیوی در 7بیمار (12 درصد) وجود داشت. از این تعداد تنها یک بیمار با ناهنجاری ساختمانی قلبی و یک بیمار با ناهنجاری کلیوی کیفوز داشتند. دیگر بیماران در گروه اسکولیوز بودند.نتیجه گیری: با توجه به فراوانی ناهنجاری نخاعی در بیمارای اسکولیوزی و در بیماران کیفوزی تمامی بیماران دچار بدشکلی مادرزادی ستون فقرات بایستی تحت بررسی MRI، اکوکاردیوگرافی و سونوگرافی کلیه و مجاری برای ناهنجاری های مادرزادی قرار گیرند.

زمینه و هدف: نواحی ونتروگلوته آل و دورسوگلوته آل دو ناحیه مجاز در ناحیه گلوته آل برای تزریقات داخل عضلانی می باشد. این مطالعه به منظور بررسی و مقایسه شدت درد و میزان خونریزی حاصل از این تزریقات در دو ناحیه ونتروگلوته آل و دورسوگلوته آل انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 67 بیمار بستری در بخش جراحی مردان در بیمارستان پنجم آذر گرگان که دارای دو نوبت تزریق داخل عضلانی از یک دارو به فاصله 24 ساعت بودند، انتخاب شدند. برای هر بیمار، یک تزریق در ناحیه دورسوگلوته آل و تزریق دیگر در ناحیه ونتروگلوته آل انجام گردید. اطلاعات حاصل از هر تزریق ثبت و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-11.5 و آزمون های آماری کولموگرف- اسمیرنف و رتبه ای ویلکاکسون با سطح معنی دار 0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در ناحیه دورسوگلوته آل 83.5 درصد از بیماران درد خفیف و یا متوسط داشتند. در حالی که 88 درصد از بیماران در ناحیه ونتروگلوته آل درد متوسط داشتند و 9 درصد از آنها هیچ دردی نداشتند. متوسط شدت درد در ناحیه دورسوگلوته آل 50.79±1.682 و در ناحیه ونتروگلوته آل 40.79±1.878 تعیین شد. متوسط میزان خونریزی در دورسوگلوته آل 0.73±0.102 میلی متر و در ناحیه ونتروگلوته آل 0.19±0.047 میلی متر تعیین گردید. بین شدت درد و میزان خونریزی در دو ناحیه اختلاف معنی داری به دست آمد (P<0.05).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که تزریقات داخل عضلانی در ناحیه ونتروگلوته آل نسبت به ناحیه دورسوگلوته آل، شدت درد و خونریزی کمتری را در پی دارد.

زمینه و هدف : عدم تخمک گذاری یکی از شایع ترین علل نازایی است و داروهای محرک تخمدان برای درمان این بیماران استفاده روزافزونی پیدا کرده است. هدف از این مطالعه مقایسه پیامد نوزادی در حاملگی های ناشی از تحریک تخمک گذاری با حاملگی های خودبخود بود.روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی به صورت مقطعی روی 398 حاملگی صورت گرفت. افراد مورد مطالعه طی آبان 1383تا فروردین 1384 به بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد مراجعه کرده بودند. در این بررسی میزان حاملگی های چندقلو، سن حاملگی، وزن تولد، آپگار دقایق اول و پنجم، ناهنجاری های ظاهری مادرزادی، مرگ زودرس نوزادی و روزهای بستری نوزاد در NICU محاسبه و در دو گروه از حاملگی های ناشی از تحریک تخمدان و حاملگی های خودبخودی با استفاده از آزمون های کای دو و تی استودنت مورد مقایسه قرار گرفت. ارزش P کمتر از 0.05 از نظر آماری معنی دار تلقی گردید.یافته ها: از تعداد 398 مورد حاملگی، 95 حاملگی ناشی از تحریک تخمدان و 303 حاملگی خودبخودی بود. دو گروه از نظرچندقلوزایی، آپگار دقایق اول و پنجم، تغییرات دورسر و تعداد روزهای بستری نوزاد در NICU تفاوت معنی داری داشتند (P<0.05). همچنین نتایج نشان داد که تحریک تخمدان و چندقلوزایی می تواند بر زایمان زودرس موثر باشند. مرگ زودرس نوزادی و نقایص مادرزادی ظاهری در دو گروه تفاوت قابل ملاحظه ای نداشت.نتیجه گیری: نتایج نوزادی در حاملگی های با تحریک تخمدان در مقایسه با حاملگی بدون تحریک، نامطلوب تر است که این یافته احتمالا مربوط به چندقلوزایی، زایمان زودرس و علل نازایی زمینه ای مادر می باشد.

زمینه و هدف: دیابت شامل گروهی از اختلالات متابولیک شایع است که مشکلات بهداشتی فراوانی را برای فرد مبتلا و جامعه به همراه می آورد. میزان وقوع جهانی دیابت به دلیل افزایش شیوع چاقی و کاهش میزان فعالیت بدنی در حال افزایش است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین شیوع و بروز دیابت و عوامل دخیل در آن در شهرستان کلاله (واقع در شرق استان گلستان) بود.روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی و مقطعی روی کلیه افراد بالای 30 سال روستایی مبتلا به دیابت که قبل از سال 1384 به دلیل علایم دیابت شناخته شده بودند و یا در غربالگری عمومی سال 1384 مراکز بهداشتی درمانی روستایی جمعیت بالای 30 سال (با بررسی قند پلاسما ناشتا در دو نوبت) کشف شدند، انجام شد. برای نمونه ها پرسشنامه ای حاوی مشخصات فردی تکمیل شد. سپس داده ها به وسیله نرم افزار آماری SPSS-13 وارد رایانه گردید. شاخص های مرکزی و پراکندگی و بروز و شیوع دیابت با توجه به کل جمعیت مورد مطالعه به دست آمد.یافته ها: در این بررسی 394 فرد مبتلا به دیابت شناسایی شدند. بروز دیابت در جمعیت مورد مطالعه 0.6 درصد و شیوع آن 1.13 درصد بود. میانگین سنی افراد مورد بررسی 51.61 سال و نسبت مرد به زن 0.4 بود. میانگین BMI در افراد مورد مطالعه 29.43 Kg/m2 بود و در دو جنس تفاوت آماری معناداری وجود داشت (P<0.05). در بررسی قومیت افراد، اکثریت (72.8 درصد) ترکمن بودند. اکثریت افراد (77.2 درصد) بی سواد بوده و 1.8 درصد سواد در حد دیپلم و بالاتر داشتند.نتیجه گیری: شیوع و بروز دیابت در این منطقه در مقایسه با مطالعات انجام شده در سایر مناطق ایران، بسیار کمتر بود.

زمینه و هدف: حمایت تغذیه ای فرایندی حیاتی برای بیماران دچار ترومای سر است. هدف این مطالعه بررسی عملکرد روزانه تغذیه از راه روده و ورید در بیماران دچار آسیب سر بستری در بخش ICU جراحی اعصاب بیمارستان پورسینا رشت بود.روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی روی 115 بیمار دچار آسیب سر بستری در بخش ICU جراحی اعصاب بیمارستان پورسینا رشت طی سال 1384 که حداقل 48 ساعت تغذیه از راه روده می گرفتند، انجام شد. اطلاعات تغذیه ای شامل شمار بیمارانی که تغذیه از راه روده می گرفتند، زمان آغاز حمایت تغذیه ای و مقدار شروع تغذیه از راه روده بود. پیامدهای کلینیکی شامل مدت زمان بستری در بخش ICU و بیمارستان، تعداد روزهای وابستگی به تغذیه مکانیکی و میزان مرگ و میر بیماران بود. داده ها به صورت درصد و یا انحراف معیار ± میانگین نشان داده شد. آزمون تی زوج برای آنالیز و مقایسه انرژی و درشت مغذی های دریافتی و مورد نیاز بیماران استفاده شد.یافته ها: میانگین سنی بیماران 41.22±5.7 بود. 84 درصد بیماران تغذیه از راه روده داشتند. زمان و مقدار شروع تغذیه از راه روده به ترتیب 4.6±1 روز و 52.79±27.83 میلی لیتر در ساعت بود. مدت زمان وابستگی به تهویه مکانیکی 12±13.4 روز، مدت زمان بستری در 18.96±18.3 ICU روز، مدت زمان بستری در بیمارستان 24.47±19.84 روز بود. میزان مرگ و میر در 6 ماه 48 درصد بود. میزان انرژی، درشت مغذی های دریافتی کربوهیدرات، چربی و پروتئین بیماران در مقایسه با میزان مورد نیاز تفاوت های مشخص آماری داشت (P<0.05).نتیجه گیری:  فرایند اجرای حمایت تغذیه ای در بیماران دچار آسیب سر نامطلوب می باشد. پیامدهای کلینیکی می بایست با اجرای پروتکل های استاندارد در بخش ICU بهبود یابد.

زمینه و هدف: حدود 30 درصد از کودکان حداقل یک بار طی دوران کودکی شان در بیمارستان بستری شده اند که سبب اضطراب ناشی از عوامل مختلف می شود. با توجه به درصد بالای کودکان بستری در بیمارستان و عوارض ناشی از بستری شدن و عوارض جانبی فراوان روش های دارویی، توجه بیشتر به روش های غیردارویی از جمله استفاده از برنامه موسیقی مورد توجه است. در این مقاله تاثیرات موسیقی درمانی را بر کاهش اضطراب کودکان 12-9 ساله بستری در مرکز آموزشی درمانی طالقانی گرگان، مورد بررسی قرار دادیم.روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی 60 نفر از کودکان 12-9 سال بستری در بخش داخلی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مساوی 30 نفری مداخله و کنترل تقسیم گردیدند. ابزار گردآوری داده های پژوهش شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک بیمار و پرسشنامه سنجش اضطراب اسپیل برگر بود که داده های لازم قبل و بعد از انجام مداخله، جمع آوری و با یکدیگر مقایسه گردیدند. داده های جمع آوری شده قبل و بعد از انجام مداخله، با استفاده از آزمون های آماری کولموگروف – اسمیرونوف، کای دو، paired-t-test ، بارتلت و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که بین میانگین اضطراب حالتی در هر دو گروه، قبل ازشنیدن موسیقی تفاوت معنادار دیده نشد. ولی بعد از اجرای برنامه موسیقی تفاوت معنادار به نفع گروه مداخله مشاهده گردید (P<0.05). بنابراین می توان این کاهش میزان اضطراب در گروه مداخله را به اجرای موسیقی درمانی (شنیدن موسیقی) نسبت داد.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که اجرای موسیقی در کودکان بستری می تواند اضطراب را کاهش دهد.

زمینه و هدف: رضایت شغلی از جمله مقوله هایی است که تحت تاثیر شیوه رهبری مدیران بوده و می تواند بر عملکرد سازمان های بهداشتی اثر بگذارد. این مطالعه به منظور تعیین رابطه شیوه های رهبری مدیران پرستاری و میزان رضایت شغلی کارکنان پرستاری انجام گرفت.روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی روی 720 نفر از کارکنان پرستاری شاغل در مراکز آموزشی درمانی شهر گرگان طی سال 1385 انجام شد. متغیرهای اصلی مطالعه شیوه رهبری و رضایت شغلی و ابزار گردآوری داده ها سه پرسشنامه ویژگی های دموگرافیک، پرسشنامه رضایت شغلی و پرسشنامه استاندارد رهبری بارک بود. داده های جمع آوری شده با کمک آزمون های آماری کای اسکوار، من ویتنی و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که اکثریت نمونه ها زن (74.3 درصد)، با سمت پرستار (86.6 درصد)، دارای میانگین سنی 32.7±7.32 سال و سابقه خدمت 8.53±6.16 سال بودند. رضایت اکثر آنان (79.8 درصد) در حد کم و متوسط بود. 63.2 درصد از واحدهای پژوهش مدیران خود را وظیفه گرا و 34.9 درصد نمونه ها آنان را تحول گرا می دانستند. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد، آن دسته از کارکنانی که سرپرستاران خود را وظیفه گرا می دانستند، در مقایسه با افراد معتقد به مدیریت پرستاری تحول گرا، از رضایت شغلی بالاتری برخوردار بودند (میانگین نمره رضایت 88.01 در برابر 86.36). این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: باتوجه به این که بین شیوه رهبری سرپرستاران و رضایت پرستاران رابطه ای یافت نشد، انجام مطالعات بیشتر به منظور شناخت سایر عوامل مرتبط با رضایت شغلی ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری سودوموناس ائروژینوزا به عنوان یکی از عوامل ایجاد کننده عفونت های بیمارستانی در سال های اخیر روند صعودی داشته است. هدف از انجام این مطالعه بررسی فراوانی و حساسیت آنتی بیوتیکی سودوموناس آئروژینوزاهای جدا شده از بیمارستان طالقانی گرگان بود.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی محیط بی جان اطراف بیماران در بخش های مختلف بیمارستان طالقانی در تابستان 1385 مورد نمونه برداری قرار گرفت. نمونه برداری با استفاده از سوآب و گاز استریل انجام شد. برای انجام تست های افتراقی و شناسایی سویه های به دست آمده از محیط های کشت BHI، سیتریماید آگار و TSI استفاده شد و حساسیت آنتی بیوتیکی به روش کربی بائر و با استفاده از محیط کشت مولرهینتون آگار تعیین گردید.یافته ها: از 292 نمونه تهیه شده، 55 نمونه از نظر سودوموناس آئروژینوزا مثبت بودند. بر اساس نسبت نمونه های مثبت به کل نمونه ها، بخش تالاسمی با 38.5 درصد آلوده ترین بخش و شیرهای آب با 61.1 درصد آلوده ترین محل از نظر نمونه برداری شناسایی شدند. 20 درصد و 32.7 درصد از نمونه ها به ترتیب به سفتازیدیم و پیپراسیلین مقاومت داشتند که 10.9 درصد درصد از آنها مقاومت هم زمان به هر دو آنتی بیوتیک داشتند.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که آلودگی به سودوموناس آئروژینوزا و وجود مقاومت آنتی بیوتیکی از مشکلات مهم این مرکز درمانی می باشد.

زمینه و هدف: یائسگی بر سلامت روان و کیفیت زندگی زنان موثر است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر گروه درمانی حمایتی بر وضعیت سلامت روان زنان یائسه در مراکز بهداشتی درمانی شهری شهرکرد انجام شد.روش بررسی: این مطالعه از نوع نیمه تجربی با انجام آزمون مقدماتی و نهایی بود. 46 زن یائسه ساکن و تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهرکرد در سال 1384 که واجد شرایط شرکت در پژوهش بودند، در دو گروه مورد و شاهد قرار گرفتند. جلسات گروه درمانی در گروه مورد انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه 28 سوالی سلامت روان گلدبرگ و پرسشنامه مشخصات دموگرافیک در سه مرحله (آزمون اولیه، یک ماه و یک و نیم ماه بعد) جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با کمک نرم افزار SPSS و آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی تی و آزمون همبستگی انجام گردید.یافته ها: پس از انجام گروه درمانی در تمام ابعاد سلامت روان زنان گروه مورد بهبودی حاصل شد (P<0.05). در گروه شاهد تغییر معناداری طی مراحل مختلف در وضعیت سلامت روان افراد مشاهده نشد. بین گروه شاهد و مورد در مراحل درمانی (1 ماه و 1.5 ماه بعد) تفاوت معنی داری در ابعاد سلامت روان وجود داشت (P<0.05). بین متغیرهای دموگرافیک و سلامت روان رابطه ای مشاهده نشد.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که گروه درمانی حمایتی روی سلامت روان زنان یائسه تاثیر دارد. لذا با توجه به یافته های پژوهش و در دسترس بودن منابع حمایتی و مشاوره ای در سیستم های بهداشتی درمانی، لزوم برگزاری جلسات گروهی مشابه در مراکز مختلف بهداشتی درمانی مطرح می گردد.

دررفتگی تیبیوتالار بدون شکستگی همراه در استخوان های اطراف صدمه نادری است. ما یکی از این صدمات را گزارش می کنیم که بعد از یک دوره 10 ماهه به صورت جااندازی نشده، تظاهر کرده بود. یک زن 25 ساله 10 ماه پس از زلزله بم به کلینیک ما مراجعه کرد. وی در طی زلزله دچار دررفتگی قدامی تالوتیبیال بدون هیچ گونه شکستگی در استخوان های همراه شده بود. دو بار جااندازی باز برای بیمار امتحان شد که هر دو به علت کیفیت بد استخوان ناموفق بودند. اگرچه گزارش شده که دررفتگی مچ پا با پیش آگهی خوب همراه است، این در مورد بیمار دیرتظاهر ما صادق نبود.