پژوهش های آسیب شناسی زیستی
سال:1388 | دوره:12 | شماره:2 |تعداد مقالات:9

هدف: سلول های دندریتیک برای فعال سازی و قطبی شدن سلول های T در راستای پاسخ های ایمنی اکتسابی ضروری هستند. در تحقیق حاضر، اثر رده لنفوئیدی سلول های دندریتیک بار شده با عصاره سلول های توموری شوک حرارتی دیده در مدل تومور فیبروسارکوما ارزیابی شد.مواد و روش ها: موش های Balb/C، ده روز قبل از ایمن سازی با سلول های دندریتیک با تزریق رده سلولی Wehi-164 به صورت زیرپوستی مبتلا به تومور فیبروسارکوما شدند. بیان مولکول های HSP70 در سلول های توموری که شوک حرارتی دیدند با وسترن بلات بررسی شد. رده لنفوئیدی سلول های دندریتیک از طحال موش با روش بید مغناطیسی (MACS)، جداسازی و تخلیص شدند. سپس واکسن در گروه های مختلف شامل سلول های لنفوئیدی دندریتیک بار شده با عصاره سلول های توموری شوک حرارتی دیده، حرارت ندیده و بدون عصاره سلول توموری به صورت زیرپوستی تزریق شد و حجم تومور، طول عمر و آثار سیتوتوکسیک بررسی شد.نتایج: نتایج نشان داد که واکسن سلول های دندریتیک لنفوئیدی بار شده با عصاره سلول های توموری شوک حرارتی دیده، سبب کاهش معنی دار حجم تومور و افزایش طول عمر در موش های ایمن شده، شد. ایمنی درمانی با سلول های دندریتیک لنفوئیدی بار شده با عصاره سلول های توموری شوک حرارتی دیده، منجر به افزایش معنی دار فعالیت سلول های T سیتوتوکسیک در بافت توموری شد.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از رده لنفوئیدی سلول دندریتیک بار شده با عصاره سلول های توموری شوک حرارتی دیده می تواند باعث القای پاسخ سیتوتوکسیک ضدتومور فیبروسارکوما شده و راه کارهای جدیدی را در درمان سرطان معرفی می نماید.

هدف: اپرون virB در بروسلا ملی تنسیس، سیستم ترشحی نوع (T4SS)IV را رمز می کند که برای تکثیر درون سلولی و ایجاد عفونت در مدل موشی مورد احتیاج است. محصول دومین ژن این اپرون،VirB2  است که پیش بینی می شود مکانی را در سطح باکتری ایجاد کند تا امکان اتصال به میزبان را فراهم آورد. امروزه مطالعات روی توصیف جهش های حذفی در این ژن متمرکز شده است که انتظار می رود آثار این جهش در ژن های پایین دست این اپرون که T4SS را می سازند، نشان داده شود. در این تحقیق بررسی تاثیرات جهش virB2 بر ماندگاری و تکثیر درون سلولی باکتری در ماکروفاژهای J774 و موش های BALB/c و میزان ایمنی زایی آن بررسی شده است.مواد و روش ها: برای این که لزوم حضور VirB2 در ساختار و عملکرد T4SS مشخص شود، ابتدا با کلون سازی، ساختاری که در آن جهش حذفی virB2 ایجاد شده و ژن مقاومت به کانامیسین جایگزین آن شده بود، ساخته شد. برای نشان دادن تکثیر درون سلولی باکتری، ماکروفاژهای J774 و موش های BALB/c با بروسلا ملی تنسیس سویه وحشی و جهش یافته آلوده شدند، همچنین ترشح IgG، اینترلوکین 12 و اینترفرون گاما در مدل موشی بررسی شد.نتایج: بعد از 48 ساعت، تعداد بروسلاهای جهش یافته نسبت به سویه وحشی در ماکروفاژهای J774 به شدت کاهش یافت و بروسلاهای جهش یافته virB2 از 1×106 CFU در طحال به کمتر از 1000 CFU در طحال در طی 8 هفته رسید. همچنین IgG کل طی همین مدت در موش های هر دو گروه افزایش یافت، اما اینترلوکین 12 و اینترفرون گاما فقط در موش های آلوده به سویه وحشی باکتری افزایش یافت.نتیجه گیری: حضور ژن virB2 برای تکثیر درون سلولی در ماکروفاژهای J774 ضروری است، باکتری های جهش یافته در ژن virB2 قادر به ایجاد عفونت پایدار در مدل موشی نیستند. بنابراین نقش ضروری VirB2 در ساختار T4SS در هنگام عفونت زایی و ترشح اینترلوکین 12 و اینترفرون گاما نشان داده شد. اما حضور یا عدم حضور این ژن تاثیری در تولید IgG کل ندارد.

هدف: ورود توکسوپلاسما گوندیی به خون و سایر بافت های بدن (مانند کبد، عضلات، قلب و ...) و تکثیر آن در تمام سلول های هسته دار ممکن است باعث آسیب های بافتی و در نتیجه بروز برخی تغییرات در سطح آنزیم های سرمی شود.در این مطالعه میزان تغییرات سطح آنزیم های سرمی AST، ALT، ALK/P، CPK،LDH  و ACP رت هایی که به طور تجربی به توکسوپلاسما گوندیی آلوده شده اند، بررسی شد.مواد و روش ها: بدین منظور تعداد 116 سر رت عاری از آلودگی را به دو گروه 87 سر رت مورد و 29 سر رت شاهد تقسیم شدند. گروه مورد با تزریق 50000 عدد تاکی زوئیت از طریق داخل صفاقی آلوده شدند. در سه روز اول هر 8 ساعت یک بار و سپس هر سه روز یک بار تا مدت 60 روز هر بار از یک گروه مورد به همراه شاهد آن نمونه برداری و میزان تغییرات سطح آنزیم های مذکور بررسی شد.نتایج: طبق نتایج به دست آمده، آنزیم AST طی 8 ساعت اول و ساعات 32-40 و 48-56، آنزیم ALT طی 8 ساعت اول و ساعات 24-40 و 48-64، آنزیم ALK/P طی ساعات 24-40 و 48-64، آنزیم های CPK و LDH طی ساعات 24-40 و 48-56 و آنزیم ACP طی ساعات 16-48 افزایش داشتند، ولی پس از آن همگی به حالت طبیعی برگشتند.نتیجه گیری: تغییرات سطح آنزیم های سرمی رت ها در خلال آلودگی به توکسوپلاسما کاملا موقتی است.

هدف: استفاده غذایی و پزشکی خیار دریایی دارای قدمت بالایی است. آثار ضدباکتریایی، ضدقارچی، آنتی اکسیدانی و ضدتوموری آن در مطالعات نشان داده شده است.هدف از این مطالعه بررسی اثر ضدباکتریایی چهار عصاره به دست آمده از خیار دریایی Holoturia. SP جمع آوری شده از سواحل جزیره هنگام در خلیج فارس است.مواد و روش ها: عصاره های متانولی، هگزانی، آبی و کلروفرمی از بافت دیواره بدن خیار دریایی استخراج شد که آثار ضدباکتریایی این عصاره ها بر سه سویه TG1،K12  و TOP 10 F′ از باکتری های اشرشیاکلی با استفاده از دو روش سنجش باکتریایی انتشار دیسک و ریزرقیق سازی محیط کشت آزمایش شد.نتایج: مهار رشد در تمامی سویه های بررسی شده در غلظت های 0.78 تا 100 میلی گرم در میلی لیتر از عصاره های متانولی، هگزانی و کلروفرمی نشان داده شد. از میان این عصاره ها تنها عصاره متانولی و کلروفرمی در غلظت 100 میلی گرم در میلی لیتر به ترتیب باعث مرگ سویه های باکتریایی K12 و TG1 شدند. عصاره آبی نیز در هر سه سویه دارای اثر القاکنندگی بر رشد باکتری بوده است.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که خیار دریایی را می توان به عنوان یک منبع از ترکیباتی با توان ضد باکتریایی معرفی نمود که این ترکیبات می توانند کاندیدای مناسبی برای ساخت ترکیبات دارویی - پزشکی و آنتی بیوتیک ها باشند.

هدف: در این مطالعه کارآیی روش مولکولی PCR-RFLP و PCR اختصاص به گونه به عنوان روش های نوین و سریع برای تعیین آلودگی نمونه های خون آلوده به بورلیا پرسیکا و بورلیا میکروتی عوامل تب راجعه بررسی شد.مواد و روش ها:DNA  بورلیا از خون حاوی بورلیا پرسیکا و بورلیا میکروتی با پارازیتمی بالا استخراج شد و به کمک آغازگرهای اختصاصی مناطق حفاظت شده دو ژن مختلف GlpQ و 16S rDNA تکثیر و تعیین توالی شد؛ سپس برای افتراق بین دو گونه نقشه فیزیکی و محل برش آنزیمی روی مولکول DNA هر گونه تعیین و نشانگرهای مولکولی موردنظر شناسایی شد. سپس کارایی آنزیم های برش دهنده انتخابی در واکنش های PCR-RFLP برای تفکیک و شناسایی دو گونه از همدیگر بررسی شدند. همچنین با توجه به اختلافات موجود در توالی ژن  GlpQآغازگرهای اختصاص به گونه برای تشخیص دو گونه طراحی و آزمایش شدند.نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که روش PCR می تواند آلودگی را به خوبی در نمونه های خون آلوده مشخص نماید. به دنبال PCR، آنزیم های DraI، HinfI، EcoRI، SspI،TaqI  برای ژن GlpQ و آنزیم TaqI برای ژن16S rDNA  قادرند دو گونه بورلیا پرسیکا و بورلیا میکروتی را از هم تفکیک نمایند. همچنین با آغازگرهای اختصاصی ژن GlpQ، جفت آغازگر 795r و BMGLPF محصول PCR اختصاصی برای بورلیا میکروتی به طول 451 جفت باز و جفت آغازگر 128f و BPGLPR محصول اختصاصی برای بورلیا پرسیکا به طول 252 جفت باز تولید می کنند که تشخیص دو گونه را امکان پذیر می سازد.نتیجه گیری: در این مطالعه روش PCR-RFLP و PCR با آغازگرهای اختصاصی برای نخستین بار برای تمایز دو گونه بورلیا میکروتی و بورلیا پرسیکا استفاده شد. آغازگرهای اختصاصی (BMGLPF/R) این مطالعه و PCR-RFLP بسیار خوب عمل نموده و با توجه به سرعت و دقت بالای آن ها می توانند جایگزین روش کلاسیک و وقت گیر تعیین آلودگی و تشخیص این دو گونه شوند و برای استفاده در آزمایشگاه های تشخیص طبی ایران و سایر مناطق آلوده در خاورمیانه توصیه شود.

هدف: بیماری دیابت قندی با افزایش رخداد بیماری های قلبی - عروقی همراه است. شواهدی مبنی بر اثر ضددیابتی و بهبوددهندگی عملکرد سیستم قلب و گردش خون در مورد زالزالک وجود دارد، بنابراین در این تحقیق اثر مصرف خوراکی و وابسته به اندوتلیوم سرشاخه این گیاه به مدت 6 هفته بر پاسخ انقباضی و رفع انقباضی آئورت سینه ای ایزوله در مدل تجربی دیابت در موش صحرایی نر بررسی شد.مواد و روش ها: موش های صحرایی نر به پنج گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با گیاه، دیابتی، دیابتی تحت درمان با گیاه و دیابتی تحت درمان با گلیبن کلامید تقسیم شدند. دو گروه تحت تیمار با گیاه نیز پودر سرشاخه این گیاه که با غذای استاندارد موش مخلوط شده بود را با نسبت وزنی 6.25 درصد دریافت نمودند. میزان وزن و گلوکز قبل از کار و در هفته های 3 و 6 پس از کار تعیین شد. در انتها، پاسخ انقباضی حلقه های آئورت سینه ای به کلرور پتاسیم و فنیل افرین و رفع انقباضی به استیل کولین و سدیم نیتروپروسید با استفاده از بساط بافت ایزوله ارزیابی شد.نتایج: میزان گلوکز سرم در گروه دیابتی تحت تیمار به طور معنی دار کمتر از گروه دیابتی بود (P<0.01). به علاوه، حداکثر پاسخ انقباضی آئورت سینه ای دارای اندوتلیوم در گروه دیابتی تحت درمان با گیاه به کلرورپتاسیم و فنیل افرین به ترتیب به طور غیرمعنی دار و معنی دار (P<0.05) کمتر از گروه دیابتی بود و با حذف اندوتلیوم این تفاوت معنی دار از بین رفت. به علاوه، پاسخ رفع انقباضی حلقه های آئورتی دارای اندوتلیوم به استیل کولین در گروه دیابتی تحت درمان با گیاه در مقایسه با گروه دیابتی تیمار نشده بیشتر و معنی دار بود (P<0.05). در ضمن، هیچ تفاوت معنی دار بین گروه ها از نظر پاسخ رفع انقباضی به سدیم نیتروپروسید مشاهده نشد.نتیجه گیری: تجویز خوراکی و دراز مدت زالزالک از طریق اثرگذاری بر عوامل مرتبط با اندوتلیوم موجب کاهش پاسخ انقباضی و افزایش پاسخ رفع انقباضی در بافت آئورت موش صحرایی دیابتی می شود که این مطلب می تواند در جلوگیری از عوارض عروقی دیابت در دراز مدت سودمند باشد.

هدف: بزرگترین چالش در ژن درمانی سرطان دستیابی به بالاترین درجه اختصاصیت و کارایی در هدف گیری سلول های سرطانی است. به دلیل این که هدف ژن درمانی سرطان ریشه کن کردن سلول های سرطانی است و بسیاری از ژن های درمانی اگر در سلول های طبیعی بیان شوند، می توانند مضر باشند. استفاده از پروموتر ژن هایی که به طور اختصاصی در سلول های سرطانی بیان می شوند یا نسبت به سلول های طبیعی بیان بسیار بالاتری دارند، در ژن درمانی سرطان بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق استفاده از یک پروموتر خاص سرطان با بیان بالا بررسی شد.مواد و روش ها: در راستای تکثیر و به کارگیری پروموتر خاص سرطان به منظور ایجاد یک سازه برای مقاصد ژن درمانی، با استفاده ازNested-PCR  پروموتری از ژنوم انسانی جداسازی شد که در حدود 34 درصد به پروموتر سوروایوین شباهت داشت. سوروایوین یکی از اعضای خانواده ژن های ضد مرگ برنامه ریزی شده سلولی است و در بیشتر سرطان های سینه افزایش بیان آن مشاهده شده است. این قطعه ژنی بر اساس بررسی های انجام شده در سایت های Promoter Scan، EPD، Transfac،Compel  و TRRD دارای دو جایگاه اتصال رونویسی مشابه با پروموتر سوروایوین بود که به وسیله عوامل رونویسی E2F و STAT1 شناسایی می شد. این پروموتر به همراه بخش های پاسخ دهنده به شرایط محیطی هیپوکسی و استروژن (ریزمحیط سلول های سرطانی سینه) و ژن پیش آپوپتوزی tBid در ناقل pCDNA3.1/Hygro+ کلون شد.نتایج: نتایج RT-PCR نیمه کمی سلول های سرطانی ترانسفکت شده نشان می دهد که این قطعه ژنی (شبه پروموتر سوروایوین) دارای توانایی تقریبا برابر پروموتر CMV برای بیان ژن tBid است.نتیجه گیری: استفاده از یک پروموتر کایمریک در هدایت یک ژن پیش آپوپتوزی برای از بین بردن سلول های سرطانی ابزاری بسیار امیدوارکننده در راستای درمان سرطان است که با القای اختصاصی مرگ برنامه ریزی شده در این سلول ها به شکلی طبیعی باعث انهدام این سلول ها می شود. سازه حاصل در مقایسه با دو سازه کنترل، توانایی بالایی در بیان ژن پیش آپوپتوزی از خود نشان می دهد.

هدف: باکتری اشرشیاکلی O157:H7، از زیرگروه اشرشیاکلی های خونریزی دهنده داخلی (انتروهموراژیک اشرشیاکلی) است. این باکتری تولیدکننده توکسینی شبیه شیگا توکسین است که در ایجاد اسهال های خونی، غیرخونی و نشانگان یورمی همولیتیک نقش دارد. نشانگان یورمی همولیتیک یک عامل مهم ناتوانی کلیوی در کودکان و بزرگسالان است. ژن fepA از باکتری اشرشیاکلی O157:H7 با 2241 جفت باز، پروتئین غشایی به نام پروتئین اتصالی فریک انتروباکتین را کد می کند که برای جذب فریک انتروباکتین در باکتری اشرشیاکلی ضروری است. در صورت ممانعت از جذب آهن توسط باکتری، می توان میزبان را از تهاجم آن ایمن نمود. در این مطالعه تاثیر ایمنی زایی پروتئین غشایی  FepA بررسی شد.مواد و روش ها: به منظور تهیه پروتئین نوترکیب FepA، پس از کشت باکتری اشرشیاکلی O157:H7، ژنوم آن به روش لیز قلیایی تخلیص شد. با کمک واکنش زنجیره پلیمراز ژن fepA از اشرشیاکلی به طول 2241 جفت باز فراوان سازی و سپس روی ناقل بیانی  pET28a(+)کلون شد. پس از انتقال سازه نوترکیب به میزبان اشرشیاکلی سویه Bl21DE3، بیان پروتئین مورد نظر توسط غلظت های مختلف ایزوپروپیل تیو بتا - دی گالاکتوزید القا و بهینه سازی شد. نتایج بیان با SDS-PAGE بررسی و پروتئین نوترکیب از طریق کروماتوگرافی میل ترکیبی با کمک ستونNi-NTA  تخلیص شد. در نهایت پس از تزریق پروتئین تخلیص شده به موش و تکمیل دوره ایمن سازی، تیتر آنتی بادی با سنجش الایزا ارزیابی شد.نتایج: پروتئین نوترکیب با وزن 85 کیلودالتون تولید و تخلیص شد. تزریق پروتئین به موش های Balb/C نشان دهنده توان بالای آن در تحریک سیستم ایمنی و تولید آنتی بادی و نیز توان آنتی بادی تولید شده در شناسایی پروتئین اتصالی فریک انتروباکتین که منجر به تقویت مقاومت موش در برابر106LD50  است.نتیجه گیری: با توجه به توان بالای آنتی بادی نوترکیب در شناسایی پروتئین اتصالی فریک انتروباکتین، امکان استفاده از این آنتی بادی در محدود کردن رشد و توسعه انتروباکتریاسه مطرح می شود.