هدف پژوهش حاضر، پیش بینی اهداف پیشرفت بر اساس جو کلاس با واسطه گری توانایی و سودمندی ادراک شده در نمونه ای متشکل از 300 دانش آموز سال سوم دبیرستان شهر نور در سه رشته تحصیلی (علوم انسانی، علوم تجربی و ریاضی فیزیک) بود. برای سنجش جو کلاس از پرسشنامه در کلاس من (هاردر، کروسون، لای و ایکسیه، 2006) و مقیاس تلاش و تعهد نسبت به مدرسه (هاردر و ریو، 2003) و برای سنجش اهداف پیشرفت، توانایی و سودمندی ادراک شده از پرسشنامه روی آوردهای یادگیری (گرین و میلر، 1996) بهره گرفته شد. داده ها با استفاده از روش بارون و کنی (1986) و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که جو کلاس به واسطه رابطه با توانایی و سودمندی ادراک شده، پیش بینی کننده اهداف پیشرفت در دانش آموزان دبیرستانی است.

هدف این پژوهش تعیین نقش واسطه ای خود نظم جویی بلندمدت و سودمندی ادراک شده در رابطه بین چشم انداز زمان آینده با پیشرفت تحصیلی در قالب یک مدل نظری بود. بدین منظور 572 نفر از دانش آموزان پایه سوم تجربی، که در سال تحصیلی 95-94 در شهر کرج مشغول به تحصیل بودند، با استفاده از روش نمونه برداری طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند و به مقیاس چشم انداز زمان آینده (هاسمن و شل، 2008)، سیاهه خود نظم جویی نوجوانی (مویلانن، 2007) و مقیاس سودمندی ادراک شده (میلر و دیگران، 1999) پاسخ دادند. پیشرفت تحصیلی نیز از طریق میانگین سه درس اصلی فیزیک، شیمی و زیست شناسی اندازه گیری شد. روش آماری مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که مدل فرضی پژوهش با داده ها برازش دارد و مولفه جاذبه هم به طور مستقیم و هم به واسطه سودمندی ادراک شده و مولفه سرعت نیز هم به طور مستقیم و هم به واسطه خود نظم جویی بلندمدت بر پیشرفت تحصیلی تاثیر می گذارد. اثر مستقیم مولفه ارتباط بر پیشرفت تحصیلی معنادار نبود، اما اثر غیر مستقیم آن به واسطه خود نظم جویی بلندمدت و سودمندی ادراک شده بر پیشرفت تحصیلی معنادار بود. بر اساس یافته های پژوهش چشم انداز زمان آینده به طور مستقیم و به واسطه خود نظم جویی و سودمندی ادراک شده بر پیشرفت تحصیلی تاثیر می گذارد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

هدف: بررسی تاثیر خود کارآمدی و سودمندی ادراک شده بر پیشرفت تحصیلی، با واسطه گری یادگیری خودنظم بخش.روش: 400 دانش آموز پایه سوم ریاضی فیزیک (200 دختر و 200 پسر) دبیرستان های دولتی شهر اصفهان به طور تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه ای شامل سه خرده مقیاس پاسخ دادند.یافته ها: نتایج به دست آمده با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری نشان داد که متغیرهای برون زای خودکارآمدی و سودمندی ادراک شده اثر مستقیم معناداری بر پیشرفت تحصیلی دارند، همچنین نتایج نشان داد که رابطه بین خود کارآمدی و سودمندی ادراک شده با پیشرفت تحصیلی از طریق یادگیری خود نظم بخش میانجی گری شد. در این الگو تمام وزن های رگرسیونی از نظر آماری معنادار بوده و متغیرهای پیش بینی کننده 0.54 از واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین کردند.نتیجه گیری:در مجموع یافته ها نشان می دهد که خودکارآمدی و سودمندی ادراک شده مستقیما و با واسطه یادگیری خود نظم بخش بر پیشرفت تحصیلی تاثیر دارند.