هدف این پژوهش تأثیر شیوه مدیریت منابع انسانی بر عملکرد کارکنان با نقش میانجیگری رضایت شغلی (مطالعه موردی: استانداری استان مرکزی) است. جامعه آماری پژوهش تمامی کارکنان فرمانداری و بخشداریهای استان مرکزی بوده، که مجموع تعداد کارکنان 420 نفر می باشد. بر اساس جدول مورگان تعداد 200 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. این پژوهش توصیفی –,پیمایشی بوده و از نظر هدف نیز کاربردی می باشد. پرسشنامه ای که بعنوان ابزار اندازه گیری استفاده شده است، پرسشنامه روش مدیریت منابع انسانی می باشد، که بر گرفته از مدل ادوارد و همکاران (2013) است. همچنین پرسشنامه مربوط به رضایت شغلی از مدل قلی پور (1394) اقتباس گرفته شده است. پرسشنامه عملکرد کارکنان نیز بر مبنای مدل پاترسون (2015) انتخاب شده است. از شاخصهای آمار استنباطی و آمار توصیفی با روش رگرسیون و تحلیل مسیر، برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که روش مدیریت منابع انسانی بر عملکرد کارکنان و همچنین بر رضایت شغلی در کارکنان فرمانداری ها و بخشداریهای استان مرکزی تاثیر دارد.