این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی آموزش تنش زدایی تدریجی در ارزیابی تنیدگی رویدادهای زندگی روزمره انجام شد. 100 دانشجوی دختر رشته مشاوره به طور تصادفی انتخاب و بر اساس زمینه یابی دیدگاههای شخصیPVS) موسسه سرسختی، 1985)، فهرست حرمت خود (کوپر اسمیت، 1967) و مقیاس اضطراب کتل (کتل، 1958) ارزیابی شدند. پس از جایگزینی تصادفی آزمودنیها در دو گروه آزمایشی و کنترل، گروه آزمایشی به مدت 10 هفته در معرض آموزش تنش زدایی تدریجی (جاکوبسون، 1934) قرار گرفت. سپس مقیاس رویدادهای دردسرآفرین و خشنود کننده (دلانگیس و دیگران، 1982) در دو گروه اجرا شد. یافته ها نشان دادند که با کنترل سطوح سرسختی، حرمت خود و میزان تنش، گروه آزمایشی پس از آموزش توانست رویدادهای زندگی روزمره را نسبت به گروه کنترل کمتر تنیدگی زا ارزیابی کند.