در این مقاله آثار اورول، به ویژه روزهای یرمه، دار زدن، شکار فیل، مراکش و چهار جلد از مقالات، روزنامه نگاری و نامه هایش نقد و بررسی شده اند تا تضاد و نظرات وی مشخص گردد. در این مقاله مطرح شده است که بین آنچه که اورول در مقالاتش ابراز می کند و عقایدش نسبت به ملت های غیر اروپایی دو گانگی وجود دارد. از طریق تحلیل رمانهای دیگر و داستان های کوتاه و نیز مقالات پراکنده وی همچنین عنوان شده است که چگونه، وی خود آگاه یا نا خود آگاه حتی نظریات خود را نفی می کند و با غیر انگلیسی ها به عنوان دیگری برخورد می کند. نامه ها مقالات و روزنامه نگاری وی مشخص می کند که وی انگلیسی میهن پرستی است که شدیداٌ به برتری معیار ها و سنت های طبقه متوسط معتقد است. وی امپریالیسم قدیمی انگلیسی را به امپریالیسم های جدید ترجیح می دهد، زیرا معتقد است که امپریالیسم قدیمی، احساساتی و انسانی بوده است.