پژوهش حاضر، با هدف مقایسه انگیزش تحصیلی و کیفیت زندگی دانش آموزان پسر مشمول ارزشیابی توصیفی با ارزشیابی سنتی پایه چهارم ابتدایی شهر قاین انجام شده است. جامعه آماری آن دانش آموزان پایه چهارم شهر قاین در سال تحصیلی 90 ـ 89 بالغ بر 698 نفر دانش آموز پایه چهارم ابتدایی (70 نفر تمامی دانش آموزان طرح ارزشیابی توصیفی و 628 نفر از کلاس های ارزشیابی سنتی) بوده که با روش نمونه گیری چند مرحله ای، حجم نمونه 136 نفر برآورد شده است. روش این پژوهش توصیفی از نوع علی ـ مقایسه ای بود و به منظور گردآوری داده ها پرسشنامه انگیزه به تحصیل همچنین پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی در مدرسه مورد استفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های مانوا (MANOVA) و آزمون t استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین انگیزش تحصیلی دانش آموزانی که با ارزشیابی کیفی ـ توصیفی سنجش می شوند با دانش آموزانی که با تحت سنجش ارزشیابی سنتی سنجش بودند، تفاوت معناداری مشاهده نشد (-585.1=t, P=0.115). بین کیفیت زندگی در مدرسه دانش آموزانی که با ارزشیابی کیفی ـ توصیفی سنجش می شوند با دانش آموزانی که تحت سنجش با ارزشیابی سنتی بودند، تفاوت معناداری مشاهده نشد (318.0=t, P=0.750). بین کیفیت زندگی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد.