در حوزة سرمایه گذاری مخاطره آمیز، مسئلة ارزشگذاری کسب وکارهای مخاطره آمیز جدید از جهات مختلف موضوعی مهم و اساسی به شمار می رود، زیرا ارزش تعیین شده برای کسب وکار، میزان سهم دریافتی سرمایه گذاران را در قبال سرمایه گذاری آن ها مشخص می کند. هدف اصلی تحقیق حاضر، شناسایی و سطح بندی عوامل مؤثر بر ارزشگذاری کسب وکارهای جدید توسط سرمایه گذاران مخاطره آمیز است. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی، بر حسب نحوة گردآوری داده ها توصیفی و از نظر ماهیت کیفی است. جامعة آماری تحقیق شامل تمام شرکت ها و صندوق های سرمایه گذاری مخاطره آمیز می شود و داده های گردآوری شده با استفاده از یازده مصاحبة نیمه ساختاریافته با مدیران و کارشناسان کلیدی شرکت ها و صندوق های سرمایه گذاری مخاطره آمیز-با گزینش هدفمند براساس تجربه و تخصص آن ها در حوزة ارزشگذاری-به دست آمدند. نتایج مصاحبه ها به استخراج دوازده عامل منجر شد. در گام بعد، با استفاده از تکنیک مدل سازی ساختاری تفسیری، عوامل مذکور سطح بندی و نحوة تأثیرگذاری هریک از این عوامل بر یکدیگر مشخص شد. بدین ترتیب، نتایج نشان داد دو عامل «سوابق علمی و تخصصی» و «سوابق کاری» در بالاترین سطح (سطح چهارم) قرار گرفته اند و به عبارتی دارای بیشترین میزان نفوذ بودند و عامل «قدرت چانه زنی» در پایین ترین سطح یعنی دارای بیشترین میزان وابستگی شناخته شد. ده عامل دیگر نیز بین سطوح مذکور قرار گرفتند.