مجله دانشگاه علوم پزشکی قم
سال:1395 | دوره:10 | شماره:8 |تعداد مقالات:13

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: دانه کتان به دلیل محتوی بالای آلفا لینولنیک اسید، لیگنان ها و فیبر، به عنوان یک ماده غذایی عملکردی مهم، در نظر گرفته می شود. دانه کتان دارای فواید سلامتی مانند کاهش در بیماری های قلبی - عروقی، آترواسکلروزیس، دیابت، سرطان، آرتریت، پوکی استخوان، اختلالات نورولوژیک و خودایمنی می باشد. در تحقیق حاضر اثرات روغن دانه کتان بر میزان به یادآوری حافظه با استفاده از شیوه احترازی غیرفعال در موش های صحرایی نر بالغ بررسی گردید.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 30 سر موش صحرایی نژاد ویستار نر به صورت تصادفی به 5 گروه مساوی تقسیم شدند. حیوانات گروه کنترل دست نخورده بودند. رت های گروه تجربی، روغن دانه کتان را در دوزهای 0.5، 1.0، 1.5 و 2 میلی لیتر برکیلوگرم وزن بدن به صورت درون صفاقی دریافت کردند. 24 ساعت پس از آموزش، میزان به یادآوری حافظه به شیوه احترازی، غیرفعال ارزیابی شد. تاخیر زمانی در اولین ورود به بخش تاریک و مدت زمان قرارگیری در بخش تاریک اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست Dunett تحلیل شدند. سطح معنی داری، p<0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: تیمار پس از آموزش روغن دانه کتان در دوزهای 1.5، 2 میلی لیتر برکیلوگرم وزن بدن باعث افزایش معنی داری در مدت زمان تاخیر ورود به بخش تاریک، کاهش معنی داری در مدت زمان قرارگیری در بخش تاریک در مقایسه با گروه کنترل شد (p<0.05).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد روغن دانه کتان به صورت معنی داری موجب تقویت فرآیند به یادآوری حافظه می شود.

زمینه و هدف: کمرین، آدیپوکاین جدیدی است که نقش کلیدی در فرآیندهای پاتولوژیک مقاومت انسولینی و التهاب ایفا می کند، مطالعات بالینی نشان داده اند سطوح کمرین در بیماران دیابتی افزایش می یابد. با این حال، تاثیر حاد فعالیت ورزشی بر کمرین مشخص نیست. در این پژوهش، تغییرات کمرین سرم رت های نر دیابتی در پاسخ به دو نوع فعالیت ورزشی بررسی گردید.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 29 سر رت نر دیابتی (با 12 هفته سن، وزن 240-220 گرم) به 5 گروه شامل: دو گروه بلافاصله و 2 ساعت پس از فعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالا (HIIE2، HIIE0)، دو گروه بلافاصله و 2 ساعت پس از فعالیت ورزشی تداومی با شدت متوسط (MICE2، MICE0) و گروه کنترل (C) تقسیم شدند.هر دو گروه MICE (با شدت %60-65 vo2 max) به مدت 40 دقیقه و هر دو گروه HIIE (با شدت %90-95 vo2 max) در 12 تناوب 1 دقیقه ای با فواصل استراحتی 1 دقیقه ای، به فعالیت روی نوارگردان پرداختند. جهت اندازه گیری کمرین از روش Elisa استفاده گردید. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و تست تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: سطوح کمرین سرم در گروه های MICE0، MICE2 و گروه HIIE2 نسبت به گروه کنترل، افزایش معنی داری داشت (p<0.05). با این حال، بین گروه HIIE0 و کنترل، تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p>0.05). بین گروه های MICE0 و HIIE2 با گروه HIIE0، تفاوت معنی داری وجود داشت (p<0.05).نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد فعالیت ورزشی حاد منجر به افزایش کمرین سرم در رت های نر دیابتی می شود.

زمینه و هدف: تمرینات شدید سبب تضعیف توانایی سیستم ایمنی و ابتلا به عفونت های مجاری تنفسی فوقانی (URTI) می شود. مکمل های پروبیوتیکی، میزان بروز عفونت ها را کاهش می دهند، در تحقیق حاضر، تاثیر 8 هفته تمرینات متناوب پر شدت به همراه مصرف ماست پروبیوتیک بر سلول های ایمنی، CRP و IgA در بازیکنان جوان فوتبال بررسی گردید.روش بررسی: در این پژوهش نیمه تجربی و کاربردی، 36 مرد جوان سالم (19-16 سال) به دو گروه مکمل - تمرین (ST) و تمرین (T) با میانگین قد 0.77±172 سانتی متر، وزن 5.87±66.76 کیلوگرم و BMI برابر با 2.09±21.27 به طور تصادفی تقسیم شدند. نمونه های خونی قبل و بعد از 8 هفته تمرین، صبح ناشتا و بعد از انجام آزمون های توان هوازی و بی هوازی گرفته شد، آزمون شوندگان، سه جلسه در هفته و هر جلسه، 90 دقیقه تمرین کردند و گروه تجربی، روزانه 2 وعده ماست پروبیوتیک (به میزان 400 میلی لیتر) مصرف کردند. داده ها با استفاده از آزمون من ویتنی و اندازه گیری های مکرر در سطح معنی داری، p<0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: پس از برنامه تمرینی در گروه تجربی، میزان لنفوسیت ها، نوتروفیل ها، ایمونوگلوبین A و پروتئین واکنشگر C استراحتی، افزایش معنی داری داشت و هیچ گونه موردی از ابتلا به URTI مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد تمرینات و مصرف مکمل پروبیوتیک سبب بهبود عملکرد توان هوازی، بی هوازی، تقویت سیستم ایمنی و کاهش ابتلا به URTI در گروه ST می شود، در نتیجه مصرف روزانه آن در ورزشکارانی که تمرینات شدید آماده سازی جسمانی را سپری می کنند، توصیه می گردد.

زمینه و هدف: از آنجاکه تفکر پارانوئید، رویکردی تک بعدی دارد و استفاده از پرسشنامه های طولانی، کاربرد بالینی و پژوهشی مناسبی ندارند، لذا معرفی پرسشنامه های کوتاه، الزامی به نظر می رسد. پرسشنامه تفکرات پارانوئید (GPTS)، ابزار خودسنجی کوتاهی برای سنجش تفکر پارانوئید در گروه غیربالینی و بالینی می باشد. این پژوهش به منظور اعتبارسنجی این پرسشنامه در جمعیت ایرانی انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه زمینه یابی مقطعی، 356 دانشجو در سال 1394 به روش نمونه گیری طبقه ای، انتخاب و با پرسشنامه تفکرات پارانوئید (GPTS) و مقیاس پارانوئید آزمون مینه سوتا (MMPI) مورد آزمون قرار گرفتند. روایی، همزمان با اجرای همزمان مقیاس پارانوئید آزمون مینه سوتا (Minnesota Multiphasic Personality Inventory) سنجیده شد.یافته ها: ضریب همبستگی نمرات GPTS و MMPI برابر 0.71 و معنی دار بود (p=0.001). همسانی درونی مقیاس با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، 0.81 محاسبه گردید.نتیجه گیری: در جمعیت ایرانی، مقیاس تفکرات پارانوئید، (GPTS) ابزار مناسب و کوتاهی برای غربالگری در پژوهش های مرتبط با تفکر پارانوئید می باشد.

زمینه و هدف: اختلالات عضلانی - اسکلتی از شایع ترین و پر هزینه ترین صدمات شغلی محسوب می شوند، زیرا هرساله یک سوم صدمات مرتبط با کار را تشکیل می دهند. در این مطالعه عوامل موثر بر اختلالات عضلانی - اسکلتی در پرستاران اورژانس بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قم بررسی گردید.روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی - مقطعی، بر روی 127 نفر از پرستاران بخش اورژانس بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قم در سال 1393، به روش سرشماری انجام شد. شرکت کنندگان، پرسشنامه اختلالات عضلانی - اسکلتی نوردیک را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری من ویتنی و کای دو تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: در این مطالعه، 46 نفر (36.2%) از شرکت کنندگان، مرد و مابقی زن بودند. میانگین سنی، 8.892±33.87 سال و میانگین ساعت کاری در هفته، 17.675±57.71 بود. شیوع کلی اختلال عضلانی – اسکلتی، 82.7% گزارش شد که با وزن، تداخل در کار روزانه و درد در شبانه روز، رابطه معنی داری داشت (p<0.05)، ولی با سن، جنس و سابقه کار، ارتباطی نداشت (p>0.05). همچنین تنها 16 نفر در کارگاه های ارگونومی شرکت کرده بودند و 118 نفر نیز از خطرات شغلی خودآگاهی داشتند.نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه و شیوع بالای اختلالات عضلانی - اسکلتی در پرستاران پیشنهاد می شود با توجه به نوع اختلال، تغییر در شیوه عملکرد شغلی و تعدیل ساعت کاری، همچنین برگزاری کارگاه های ارگونومی و اقدامات پیشگیرانه در دستور کار قرار گیرد.

زمینه و هدف: آرتریت روماتوئید، یکی از شایع ترین بیماری های ﺧﻮداﻳﻤﻨﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﺪود 1% ﻣﺮدم ﺟﻬﺎن ﺑﻪ آن ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻫﺴﺘﻨﺪ. آرتریت روماتوئید ممکن است بر تمام جنبه های زندگی از جمله عملکرد جنسی تاثیر بگذارد. در این مطالعه به ارزیابی اختلالات جنسی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید پرداخته شد.روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی - تحلیلی در 6 ماه اول سال 1394 در شهر قم انجام شد. نمونه ها (تعداد 120 نفر) به صورت غیرتصادفی در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه شاخص عملکرد جنسی زنان (FSFI)، پرسشنامه شاخص بین المللی اختلال نعوظ (IIEF)، چک لیست ثبت اطلاعات شخصی بیماران، معاینه بالینی و اطلاعات آزمایشگاهی بود. داده ها با استفاده از آزمون های کای مربع و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: در این مطالعه میانگین سنی نمونه ها، 9.3±39.2 سال و اکثریت واحد های مورد پژوهش، مونث (79.2%) بودند. 64 نفر (53.3%)، اختلالات جنسی داشتند. شیوع اختلال جنسی در بیماران مونث بیشتر بود که اختلاف آماری معنی داری در این زمینه دیده شد (p=0.016).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد بین آرتریت روماتوئید و ایجاد اختلال عملکرد جنسی ارتباط وجود دارد، لذا توصیه می گردد کادر بهداشتی درمانی با دقت و اهمیت بیشتری این مورد را در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید پیگیری کرده و غربالگری جدی در تمامی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید، به خصوص زنان انجام گیرد.

زمینه و هدف: بیماران تحت همودیالیز به علت مشکلات متعدد از خستگی زیادی رنج می برند که این امر تاثیرات منفی قابل توجهی بر کیفیت زندگی و وضعیت بهداشت فرد می گذارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مدل مراقبت مشارکتی بر خستگی بیماران تحت همودیالیز انجام شد.روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی شاهد دار، 52 بیمار تحت همودیالیز به روش مبتنی بر هدف، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. پرسشنامه های دموگرافیک و مقیاس شدت خستگی (FSS) قبل از مداخله در هر دو گروه، تکمیل و مدل مراقبت مشارکتی بر اساس مراحل انگیزش، آماده سازی، درگیرسازی و ارزشیابی، در گروه آزمون به مدت 3 ماه اجرا شد. فراوانی و میانگین شدت خستگی یک ماه بعد از مداخله، با اطلاعات قبل از مداخله به کمک آزمون های آماری کای دو، تی مستقل و مقادیر تکراری مقایسه گردید.یافته ها: بعد از مداخله میزان خستگی در سطح خفیف افزایش یافت و میزان خستگی در سطح شدید به شکل قابل توجهی کاهش پیدا کرد (p=0.02). همچنین نتایج نشان داد بعد از مداخله، میانگین نمره کل شدت خستگی در گروه مداخله کاهش یافته است (p=0.036).نتیجه گیری: اجرای مدل مراقبت مشارکتی بر شدت خستگی بیماران تحت همودیالیز اثر مثبت دارد. لذا می توان با به کارگیری این مدل توسط پرستاران خستگی بیماران را بهبود بخشید.

زمینه و هدف: شایع ترین عامل اتیولوژیک عفونت مجاری ادراری، باکتری اشرشیاکلی می باشد که مهم ترین عامل حدت آن، فیمبریه p است. اشرشیاکلی یوروپاتوژن، انواع مختلفی از ادهسین مانند ادهسین های پیلی Pyelonephritis Associated Pili)، PaP) را بیان می کند که واسطه اتصال به سطح سلول های اپی تلیال مجاری ادراری هستند. این مطالعه با هدف شناسایی ژن های papG، papc و بررسی میزان مقاومت آنتی بیوتیک نمونه های اشرشیاکلی جداسازی شده انجام گرفت.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - مقطعی، 50 نمونه از افراد مبتلا به عفونت دستگاه ادراری، جمع آوری شد و پس از جداسازی باکتری و استخراج DNA، آزمون های حساسیت آنتی بیوتیکی به وسیله روش دیسک دیفیوژن با آنتی بیوتیک های موردنظر انجام گرفت. حضور ژن های papG و papC (کلاس I، II، III) به روش PCR چندگانه ای بررسی گردید. داده های آماری با استفاده از آزمون های آماری توصیفی تی تست تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نمونه های اشرشیاکلی جداشده نسبت به آمیکاسین، 100% و سفپیم، 72%، حساس و نسبت به آمپی سیلین، 100% و نیتروفورانتوئین، 94% مقاومت نشان دادند. 18 نمونه (32.7%)، واجد ژن papG بودند. از بین 18 نمونه واجد ژن papG، 17 نمونه (30.9%)، واجد ژن II papG و 1 نمونه (1.8%)، واجد ژن papG III بود. ژن papG I در هیچ یک از نمونه ها شناسایی نشد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد ژن های papC و papG کلاس I، شایع ترین ژن کدکننده ادهسین pap فیمبریه در اشرشیاکلی جداشده از عفونت دستگاه ادراری هستند. علت تفاوت نتایج این پژوهش با سایر مطالعات به دلیل تنوع منطقه جغرافیایی می باشد.