در این تحقیق از مخلوط شیر سویا و ناتراوه فراپالایش شیر گاو برای تولید پنیر فتای فراپالایش شده استفاده شد. به عنوان ماده منعقد کننده به طور همزمان از رنت برای انعقاد پروتئین های شیر گاو و کلرورکلسیم برای انعقاد پروتئین های شیر سویا استفاده شد. نمونه ها از نظر صفات فیزیکی (آزمون آنالیز پروفیل بافت و آزمون نفوذ)، صفات شیمیایی (کل مواد جامد، پروتئین و چربی) و صفات حسی (طعم و بافت) در طی دوره نگهداری دو ماهه در فاصله های زمانی 3، 20، 40 و 60 روز پس از تولید، مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که ویژگی های فیزیکی در طی دوره نگهداری کاهش یافت؛ که این کاهش هم در مورد آزمون آنالیز پروفیل بافت و هم آزمون نفوذ ملاحظه گردید. ضمن این که شباهت زیادی بین نتایج حاصل از این دو آزمون در خصوص صفات مشابه وجود داشت. ولی ویژگی های شیمیایی و حسی محصول در طول مدت نگهداری تغییر محسوسی نکرد؛ به گونه ای که نمره طعم و بافت در آخرین روز همچنان بالاتر از حد میانی بوده و محصول پس از دو ماه نگهداری به خوبی قابل مصرف بود.