در این پژوهش عملکرد دو سامانه کنترل کشش مکانیکی و الکترونیکی خودکار در تراکتور مسی فرگوسن مدل 399 در شرایط مزرعه ای ارزیابی و مقایسه شد. تاثیر دو نوع سامانه کنترل (سامانه کنترل مکانیکی موجود بر روی تراکتور و سامانه کنترل الکترونیکی) در چهار سرعت پیشروی و سه مقدار کشش تنظیمی بر درصد لغزش، مصرف سوخت، نیروی فشاری در ساق وسط و عمق کار در حین شخم با گاوآهن برگردان دار سوار سه خیش با به کارگیری آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه شرکت تراکتور سازی تبریز با خاک شنی لومی بررسی گردید. نتایج آزمون مزرعه ای نشان داد که میانگین درصد لغزش و مصرف سوخت در حالت کنترل الکترونیکی در مقایسه با حالت مکانیکی کاهش معنی دار داشت. نیروی فشاری در ساق وسط و عمق کار در سامانه الکترونیکی نسبت به سامانه مکانیکی کاهش یافت و این امر به کاهش درصد لغزش و مصرف سوخت منجر شد. به طور کلی با افزایش سرعت پیشروی و کاهش مقدار کشش تنظیمی، مصرف سوخت کاهش یافت. درصد لغزش چرخ های محرک برای سامانه الکترونیکی در تمامی تیمارها زیر20 درصد بود در حالی که با سامانه مکانیکی، درصد لغزش به 39 درصد نیز رسید.