امروزه در کشورهای صنعتی و بطور فزاینده ای در کشورهای تازه توسعه یافته سیاستگذاران به این نتیجه رسیده اند که مفهوم سیستم ملی نوآوری به عنوان رویکردی سیستمی چارچوبی مفید برای تدوین سیاست تکنولوژی می باشد. در این مقاله با مروری بر ادبیات سیاستگذاری تکنولوژی و مفهوم نظام ملی نوآوری به عنوان چارچوبی برای تدوین سیاست تکنولوژی، تجربه سیاستگذاری تکنولوژی های نوظهور در کشور (نانوتکنولوژی به عنوان یک مثال) مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته و چالش های اساسی و همچنین چند پیشنهاد به منظور بهبود وضعیت سیاستگذاری ارایه گردیده و نهایتا با توجه به ادبیات و ملاحظات اساسی مطرح شده ضرورت طراحی رویکردی سیستمی در مواجهه با تکنولوژی های نوظهور تبیین شده است.