پژوهنده
سال:1386 | دوره:12 | شماره:5 (پی در پی 59) |تعداد مقالات:16

سابقه و هدف: مطالعات متعددی در مورد تاثیر درمانی کیج بین مهره ای (Interbody cage) در اسپوندیلوز سرویکال انجام شده است، ولی در مورد تاثیر ماده پرکننده کیج در ایجاد فیوژن و بهبود علایم بالینی بررسی چندانی انجام نشده است. از این رو در این مطالعه اثرات درمانی کیج سرویکال Solis پر شده با Novabone در بیماران مبتلا به فتق دیسک سرویکال بررسی شده است و نتایج آن با سایر مطالعاتی که از اتوگرافت جهت پر کردن کیج استفاده کرده اند مقایسه شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه بیماران مبتلا به فتق دیسک سرویکال که از ابتدای سال 1382 لغایت اسفند 1385 در بیمارستان مهرداد تحت عمل جراحی دیسککتومی قدامی سرویکال و فیوژن با کیج سرویکال Solis پر شده با Novabone قرار گرفته بودند بررسی گردید و نتایج درمانی حاصله در زمینه ایجاد فیوژن، بهبود درد آگزیال و رادیکولار تعیین و با نتایج سایر مطالعات مقایسه گردید. به علاوه عوارض عمل جراحی و یافته های رادیولوژیک نیز در پی گیری های انجام شده بررسی گردید.یافته ها: از ابتدای سال 1382 لغایت اسفند ماه 1385، 33 بیمار مبتلا به فتق دیسک سرویکال تحت عمل جراحی فیوژن قدامی با کیج Solis محتوی مخلوط استخوان و Novabone قرار گرفتند. 19 بیمار (57.6%) مرد و 14 بیمار (42.4%) زن بودند. میانگین سن بیماران 47.1 سال بود. در 23 بیمار عمل جراحی در یک level (69.7%) و در 10 بیمار (30.3%) در بیش از یک level انجام شد. تعداد کل کیج های مصرفی 44 عدد بود. میانگین زمان پیگیری 14.3 ماه بود. پس از گذشت یک سال میزان فیوژن در یک %91.3 level و در جراحی بیش از یک %80 level و در کل 87.8% بود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصله در بیماران ما، فیوژن حاصله در مراحل اول با cage محتوی مخلوط استخوان و Novabone نسبت به اتوگرافت تاخیری تر بوده ولی در نهایت از میزان مشابهی برخوردار است. با توجه به موارد فوق، پیشنهاد می شود که جهت فیوژن سرویکال تا حد امکان از استخوان اتولوگ تنها جهت پر کردن کیج استفاده شود و یا به صورت ترکیب با Novabone مصرف گردد. جهت به دست آوردن نتایج قطعی و تعمیم آن مطالعات وسیع تر به صورت کارآزمایی بالینی کنترل شده پیشنهاد می شود.

سابقه و هدف: هیپرکلسترولمی از عوامل مهم در ایجاد اترواسکلروز و بیماری های قلبی عروقی است. با توجه به وجود گزارش هایی مبنی بر تاثیر مفید آجیل روی پروفایل چربی در افراد سالم و به منظور تعیین اثر مصرف بادام زمینی بر پروفایل چربی در افراد هیپرکلسترولمیک همراه با رژیم معمولی، این تحقیق در بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1383 انجام گرفت.مواد و روش ها: تحقیق با طرح کارآزمایی بالینی بر روی 37 فرد واجد شرایط هیپرکلسترولمیک با میزان کلسترول خون 200 تا 300 میلی گرم در دسی لیتر با مقایسه قبل و بعد مصرف انجام شد. به این افراد به مدت 4 هفته به میزان 15 درصد کل کالری مصرفی روزانه (حدود 50 گرم) بادام زمینی داده شد. در این مطالعه از Paired t-test جهت قضاوت آماری استفاده شد.یافته ها: در این تحقیق 37 نفر با سن 43±8.6 سال شرکت کردند. میزان کلسترول از 233±29 به 215±34 میلی گرم در دسی لیتر (P<0.001)، کلسترول LDL از 103±18 به 94±12 میلی گرم در دسی لیتر (P=0.001) و تری گلیسرید از 218±116 به 92±189 میلی گرم در دسی لیتر (P=0.03) کاهش یافت. همچنین نسبت های LDL-C/HDL-C از 2.07±0.18 به (P<0.001) 1.94±0.09 و Total Cholesterol/HDL-C نیز از 4.8±1.03 به (P=0.04) 4.43±0.25 کاهش نشان داد. همچنین فشار خون سیستولیک نیز از 115±15 به 109±16 میلی متر جیوه کاهش (P=0.002) یافت، اما در طی این مطالعه وزن و BMI تغییری نداشت.نتیجه گیری: به نظر می رسد که مصرف بادام زمینی همراه با رژیم معمولی و بدون توصیه خاص در افراد هیپرکلسترولمیک منجر به بهبود سطح چربی های خون بدون افزایش وزن می شود. بررسی اثرات مصرف طولانی مدت بادام زمینی در افراد هیپرکلسترولمیک در یک تحقیق تجربی با کنترل توصیه می شود.

سابقه و هدف: نقش کمبود ویتامین D در اتیولوژی تحمل گلوکز و دیابت نوع 2 به خوبی شناخته شده است و کمبود آن می تواند ترشح انسولین را کاهش داده و موجب عدم تحمل گلوکز شود. بنابراین این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مکمل یاری ویتامین D بر مقاومت انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شده است.مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی دوسورکور بود. 57 بیمار مبتلا به دیابت (34 مرد و 23 زن) که مصرف کننده قرص های کاهنده قند خون بودند سطح کلسیم سرم نرمال داشتند برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند. مطالعه در فصل زمستان که سطح 25-OH-D در ایران در پایین ترین حد خود است انجام شد. بیماران به دو گروه دریافت کننده مکمل ویتامین D و دارونما تقسیم شدند و به مدت یک ماه تحت مکمل یاری با 1500IU/d ویتامین D3 با دارونما قرار گرفتند. نوع و مقدار داروهای مصرفی بیمار، وضعیت مصرف سیگار، وزن، قد، نمایه توده بدنی (BMI)، گلوکز ناشتا سرم (FBS)، انسولین ناشتای سرم، پپتید C، 25-OH-D و کلسیم توتال سرم در شروع و پایان مداخله اندازه گیری شدند. وضعیت دریافت انرژی، درشت مغذی ها، فیبر، ویتامین C، E، منیزیم، روی، کلسیم و ویتامین D در شروع، طول دوره و پایان مطالعه بررسی شدند.یافته ها: میانگین و انحراف معیار سطح اولیه 25-OH-D، 10.42±1.67 ng/ml بود. 47 نفر (82.5%) از 57 بیمار شرکت کننده در مطالعه مبتلا به کمبود ویتامین D بودند (25-OH-D<20 ng/ml). پس از مداخله، تنها 60% از بیماران در گروه دریافت کننده مکمل میزان طبیعی ویتامین D را به دست آوردند. سطح گلوکز و انسولین ناشتا سرم در گروه دریافت کننده مکمل ویتامین D کاهش یافت که این تغییرات معنی دار نبود. میزان پپتید C سرم در گروه دریافت کننده مکمل از 2.41±0.82 ng/ml پیش از مداخله، به 2.78±1.14 ng/ml بعد از مداخله افزایش یافت که این افزایش معنی دار بود (P<0.02). سطح کلسیم سرم در گروه دریافت کننده مکمل ویتامین D به طور معنی داری افزایش یافت (P<0.04)، اما از حد نرمال فراتر نرفت. پس از مداخله، میانگین تغییرات QUICKI در گروه دریافت کننده مکمل به طور معنی داری بالاتر از گروه دارونما بود (P<0.03) که نشان می دهد مقاومت انسولین در گروه دریافت کننده مکمل ویتامین D نسبت به گروه دارونما کاهش یافته است.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه پیشنهاد می کند که دریافت مکمل ویتامین D می تواند مقاومت انسولین را در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 کاهش دهد و بنابراین بهتر است به منظور بهبود کنترل دیابت حداقل در طول زمستان مورد استفاد قرار گیرد.

سابقه و هدف: پسوریازیس یک بیماری مزمن و ژنتیکی است که در حدود 1-3% جمعیت را مبتلا می سازد. روش های درمانی مختلف مورد استفاده برای پسوریازیس شامل اشعه ماورای بنفش (UV)، narrow-band UVB (311 نانومتر) و لیزر اگزایمر 308 نانومتر می باشد. لیزر اگزایمر اشعه ماورای بنفش مونوکروماتیک را با انرژی بالا در طیف 308 نانومتر به پوست می رساند که مزایای آن بر منابع UVB معمولی این است که فقط ضایعه پوستی را مورد هدف قرار می دهد، دوز تجمعی کم تری دارد و بهبود سریع تری ایجاد می کند. این مطالعه اثرات درمانی و عوارض جانبی لیزر اگزایمر یک نوبتی با دوز بالا را بر پلاک پسوریازیس پایدار ارزیابی می نماید.مواد و روش ها: 15 داوطلب (8 مرد و 7 زن) با 17 پلاک پسوریازیس با میانگین سنی 32.7±13 سال وارد این مطالعه شدند. قبل از شروع درمان، درجه شدت و وسعت گرفتاری منطقه (PASI score) اندازه گیری شد که متوسط آن 10.9±1.9 بود. هم چنین مقدار حداقل دوز ایجاد کننده اریتم (MED) در روی پوست غیر گرفتار شکم یا پشت نیز اندازه گیری شد. از دو پلاک انتخابی، یکی با یک دوز بالا (8 یا 12 برابر MED) درمان و دیگری در طرف مقابل به عنوان کنترل در نظر گرفته شد.یافته ها: بیماران 2 هفته بعد و در 1، 2 و 4 ماه پس از درمان پی گیری شدند. 10 بیمار بهبودی واضحی را در PASI score (بیش از 75%) در محل درمان نشان دادند در حالی که در منطقه کنترل هیچ تغییری مشاهده نشد. در این میان 3 بیمار هیچ بهبودی را نشان ندادند و در 2 نفر از بیماران نیز ضایعات منتشر پسوریازیس 2 و 4 ماه بعد از درمان ایجاد شد. هم چنین هیچ ارتباطی بین MED و پاسخ بیماران وجود نداشت و پاسخ ها نیز با سن و جنس بیماران مرتبط نبود.نتیجه گیری: در این مطالعه 12 پلاک در 10 بیمار بهبودی واضحی را نشان داده و درمان نیز به خوبی توسط بیماران تحمل شد. تنها 2 نفر از بیماران از احساس سوزش و پیدایش ضایعات وزیکولر شکایت داشتند که ضایعات بدون به جای گذاشتن اسکار بهبود یافت. بنابراین این نتایج، لیزر اگزایمر یک نوبتی با دوز بالا می تواند یک روش درمانی با ارزش در بیماران با پلاک انتخابی پسوریازیس باشد.

سابقه و هدف: تعهد سازمانی یک متغیر مهم در درک رفتار کارکنان می باشد. تعهد سازمانی با تاثیر بر عملکرد کارکنان باعث افزایش بهره وری، بهبود ارایه خدمات و افزایش کیفیت آن می گردد. با وجود اهمیت زیاد، تاکنون در ایران تحقیقی که تعهد سازمانی پرستاران را مورد ارزیابی قرار دهد، انجام نشده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان تعهد سازمانی پرستاران و رابطه آن با رضایت شغلی و عوامل فردی پرستاران در بخش های داخلی- جراحی بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی در سال 1384 انجام شد.مواد و روش ها: از روش توصیفی- همبستگی جهت توصیف و ارزیابی روابط بین متغیرها استفاده شد. تعداد 220 مجموعه پرسشنامه (شامل فرم اطلاعات فردی، پرسشنامه رضایت شغلی و پرسشنامه تعهد سازمانی) بین پرستاران توزیع شد که تعداد 202 مجموعه پرسشنامه برگردانده و 198 مجموعه پرسشنامه برای تجزیه و تحلیل نهایی مناسب تشخیص داده شد.یافته ها: بین عوامل فردی (به جز جنسیت) و ابعاد مختلف تعهد سازمانی پرستاران اختلاف معنی دار آماری وجود نداشت. بین رضایت شغلی پرستاران و تعهد عاطفی و تکلیفی رابطه ای مثبت، ولی بین رضایت شغلی و تعهد مستمر رابطه ای منفی وجود داشت. واحدهای مورد پژوهش به ترتیب بیش ترین میزان رضایت را از ارتباط با همکاران، جایگاه شغلی، نظارت و سرپرستی و مدیریت، و کم ترین میزان رضایت را از شرایط کار و امنیت شغلی و حقوق و مزایا داشتند.نتیجه گیری: عوامل فردی نبایستی ملاک گزینش پرستاران متعهد باشد و لازم است مدیران پرستاری بعد از استخدام کارکنان، در جهت ایجاد تعهد سازمانی در آن ها تلاش نمایند. مدیران پرستاری می توانند با افزایش تعهد عاطفی و تکلیفی در پرستاران میزان عملکرد آن ها را افزایش دهند. بدین منظور مدیران پرستاری لازماست با ایجاد رضایت از حقوق و مزایا و فراهم آوردن شرایط مناسب کاری و تامین امنیت شغلی، میزان نارضایتی کارکنان را کاهش داده و با حمایت از کارکنان و تشویق مناسب، میزان رضایت شغلی کارکنان پرستاری را افزایش دهند.

سابقه و هدف: آکنه ولگاریس یک بیماری شایع پوستی بوده و مصرف ایزوترتینوئین خوراکی جهت درمان آن می تواند با عوارض اسکلتال از قبیل دردهای استخوانی ماهیچه ای و مفصلی و از سوی دیگر با تغییرات سرمی در متابولیت های ویتامین D، کلسیم، فسفر و پاراتورمون همراه باشد. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات سرمی متابولیت های ویتامین D، کلسیم، فسفر، پاراتورمون و همچنین تغییرات رادیوگرافیک استخوانی قبل و بعد از درمان با ایزوترتینوئین خوراکی است و این که این تغییرات به چه میزان بوده و آیا از لحاظ آماری معنی دار است یا خیر.مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی از نوع قبل و بعد درمان می باشد. تعداد 30 بیمار مبتلا به آکنه ندولوکیستیک وارد مطالعه شدند قبل و بعد از درمان با روشی مشابه متابولیت های سرمی ویتامین D (1 و 25 دی هیدروکسی ویتامین D و 25 هیدروکسی ویتامین D) کلسیم، فسفر و پاراتورمون اندازه گیری شد. جهت بررسی تغییرات استخوانی هم کلیشه رادیوگرافی لترال توراسیک قبل و بعد از درمان از تمام بیماران گرفته شد.یافته ها: مقادیر 1 و 25 دی هیدروکسی ویتامین D، 25 هیدروکسی ویتامین D، کلسیم، فسفر و پاراتورمون با آزمون آماری (مک نمار) مورد آنالیز آماری قرار گرفت. مقادیر همگی شاخص های سرمی فوق قبل و بعد از درمان از لحاظ آماری معنی دار نبود. بررسی های رادیوگرافیک قبل و بعد از درمان هیچ کدام تغییرات قابل مشاهده ای نداشتند.نتیجه گیری: مطالعه ما نشان داد که مصرف ایزوترتینوئین خوراکی در مبتلایان به آکنه ندولوکیستیک منجر به تغییرات سرمی در متابولیت های ویتامین D، کلسیم، فسفر و پاراتورمون و نیز تغییرات رادیوگرافیک نمی گردد که این یافته ها بر له و علیه یک سری مطالعات انجام شده در این زمینه می باشد. پیشنهاد می شود که در آینده با انجام مطالعات وسیع تر بتوان به بررسی تغییرات سرمی و استخوانی ناشی از ایزوترتینوئین در مبتلایان به آکنه پرداخت و با اصلاح این تغییرات از ایجاد عوارض احتمالی پیشگیری نمود.

سابقه و هدف: بارداری روندی فیزیولوژیک و طبیعی است که در طی آن تغییرات سریع و شگرفی در وزن، نحوه توزیع جرم و مرکز ثقل بدن، میزان استحکام لیگامان ها، طول و قدرت عضلات رخ می دهد و متعاقب آن ها وضعیت راه رفتن مادر نیز دستخوش تغییر می شود. با توجه به اهمیت شناخت تغییرات وضعیت کاینتیکی راه رفتن در دوران بارداری و به ویژه تعیین ارتباط آن ها با حس عمقی کمر جهت ابداع و ایجاد روش های کاربردی و درمانی جدید برای پیشگیری یا تقلیل کمردرد و تجویز مناسب پیاده روی برای خانم های باردار، هدف ما در این تحقیق تعیین ارتباط حس عمقی از ثلث اول تا ثلث سوم بارداری و پس از زایمان با وضعیت و خصوصیات کاینتیکی حین راه رفتن بود.مواد و روش ها: تحقیق به صورت آینده نگر و به صورت نمونه گیری در ثلث اول بارداری و تکرار ارزیابی ها در ثلث های دوم و سوم و پس از زایمان (تا 4.5 ماه بعد) بود. 35 خانم باردار مورد بررسی قرار گرفتند. در هر نوبت حس عمقی کمر در بازسازی وضعیت 45 درجه خم شده از حالت ایستاده و وضعیت کاینتیکی مرحله تحمل وزن حین راه رفتن ارزیابی شد.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد از ثلث اول تا سوم بارداری حس عمقی کمر در بازسازی وضعیت کاهش یافت (P=0.01). از نظر میزان حس عمقی کمر نمونه ها در سه گروه قرار گرفتند. روند تغییرات طی بارداری بین گروه ها تفاوت معنی دار داشت. کاهش حس عمقی کمر در طول بارداری با کاهش سرعت، افزایش نیروی عکس العمل عمودی نسبت به وزن بدن، ارتباط معنی دار داشت.نتیجه گیری: در حین بارداری دقت حس عمقی کمر با کاینتیک راه رفتن ارتباط معنی دار دارد. لذا انجام پژوهش های بیش تر در جهت بررسی تاثیر پیاده روی بر تعدیل حس عمقی و اثر آن در پیشگیری یا تخفیف کمر درد حین بارداری توصیه می شود.

سابقه و هدف: سقط های سه ماهه اول از شایع ترین شکایات مراجعین به درمانگاه های زنان می باشد و زنان را دچار مشکلاتی نظیر باقی ماندن محصولات حاملگی و خون ریزی واژینال می نماید. هر چند سونوگرافی ترانس واژینال در ارزیابی این بیماران بسیار مفید است ولی هنوز ارزیابی استاندارد در این موارد کورتاژ تخلیه ای رحم می باشد که روشی تهاجمی بوده و نیاز به افراد متبحر دارد. از سوی دیگر طبق بازنگری منابع سونوگرافی ترانس واژینال موارد مثبت کاذبی دارد که می تواند بر روی میزان حساسیت و ویژگی آن تاثیرگذار باشد. هدف از این بررسی تعیین میزان حساسیت و ویژگی و ارزش پیشگویی کننده مثبت و منفی سونوگرافی ترانس واژینال می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه تشخیصی 100 خانم که طی دو هفته پس از سقط خود به خود سه ماهه اول و یا کورتاژ با خونریزی واژینال ادامه یابنده حداقل در حد خونریزی قاعدگی به درمانگاه مراجعه کرده بودند مورد سونوگرافی ترانس واژینال قرار گرفته و سپس کورتاژ شدند، نتایج حاصل از پاتولوژی پس از کورتاژ با سونوگرافی ترانس واژینال مقایسه و بر اساس آن میزان حساسیت، اختصاصیت و ارزش پیشگویی مثبت و منفی به دست آمد.یافته ها: 100 خانم با متوسط سن 25.8±4.9 سال و متوسط سن حاملگی 9.6±1.4 هفته در مطالعه گنجانده شدند. میزان حساسیت و اختصاصیت سونوگرافی ترانس واژینال به ترتیب 96% و 27.7% محاسبه شد، هم چنین ارزش پیشگویی مثبت و منفی این روش در مطالعه ما به ترتیب 74% و 83% به دست آمد.نتیجه گیری: سونوگرافی ترانس واژینال دارای حساسیت بالا و اختصاصیت پایین از نظر وجود بقایای حاملگی می باشد. هم چنین به علت ارزش پیشگویی کننده منفی بالای این روش در صورت منفی بودن نتیجه می توان بیمار را به صورت conservative درمان کرد. از طرفی به علت موارد مثبت کاذب قابل توجه این روش بهتر است از سونوگرافی ترانس واژینال به عنوان مکمل تشخیصی در کنار ارزیابی بالینی استفاده نماییم.

سابقه و هدف: بیماران با شکاف لب غالبا در سال اول عمر خود تحت عمل ترمیمی لب قرار می گیرند. علل مختلفی از جمله رشد صورت در طی زمان، نقص های بافتی اولیه در ناحیه کرانیوفاسیال و هم چنین طراحی و اجرای نامناسب جراحی اولیه می توانند موجب عدم دسترسی به نتایج دلخواه طولانی مدت از جراحی اولیه گردند و بیماران را با انواع دفورمیتی های ثانویه روبرو گردانند؛ در نتیجه تصحیح این دفورمیتی های ثانویه جزیی جدایی ناپذیر در مراقبت از بیماران شکاف لب می باشد. هدف این بررسی تعیین ارتباط بین بروز انواع دفورمیتی های ثانویه با روش های مختلف جراحی ترمیمی در این بیماران می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 30 فرد که پس از جراحی ترمیمی اولیه شکاف لب یک طرفه دچار دفورمیتی ثانویه شده بودند تحت بررسی قرار گرفتند. دفورمیتی [های] ثانویه و روش جراحی اولیه در هر بیمار تعیین شد و اطلاعات تحت با آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: 43% بیماران با روش Rotation advancement، 43% روش Straight line و 14% با سایر روش ها جراحی شده بودند. دفورمیتی های مربوط به ورمیلیون (Malalignment Deficiency) با شیوع 53% شایع ترین دفورمیتی ها بودند. دفورمیتی Short lip به طور معنی داری در روش Straight line بیش تر از روش Rotation advancement مشاهده شد (P<0.05).نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که نوع و شیوع دفورمیتی های ثانویه بر اساس روش ترمیم اولیه متفاوت خواهد بود. بهترین راه جهت کاهش بروز و شدت دفورمیتی های ثانویه، طراحی و اجرای صحیح عمل ترمیمی اولیه می باشد؛ جایی که هر تلاشی باید صورت گیرد تا از بروز دفورمیتی های ثانویه پیشگیری شود.

سابقه و هدف: عوامل بسیاری در رضایت مددجویان نقش دارد و اندازه گیری رضایت آنان سبب درک این عوامل می شود. به همین دلیل اندازه گیری رضایت مددجویان از مراکز بهداشتی-درمانی در سال های اخیر اهمیت بسیار یافته است. این مطالعه با هدف طراحی و روان سنجی "پرسشنامه رضایت مددجویان" از مراکز بهداشتی- درمانی در ایران، انجام شد.مواد و روش ها: طراحی و روان سنجی پرسشنامه در چهار مرحله صورت گرفت؛ الف) تعریف "رضایت مددجویان از مراکز بهداشتی و درمانی" با مروری بر کتب و مقالات تعیین گردید. ب) در مرحله دوم با استفاده از منابع موجود در ایران و سایر کشورها، عبارات طراحی گردید. ج) در مرحله سوم جهت روان سنجی، اعتبار محتوا، اعتبار صوری و اعتبار سازه اندازه گیری گردید. جهت سنجش اعتبار محتوا و صوری، از 11 نفر مدرسین دانشکده های پرستاری و مامایی علوم پزشکی تهران، ایران، شهید بهشتی، تربیت مدرس، کارکنان و مددجویان مراکز بهداشتی- درمانی خواسته شد تا اعتبار محتوایی و صوری پرسشنامه را تعیین نمایند. اندازه گیری اعتبار سازه با توزیع پرسشنامه به 300 نفر از مددجویان در مراکز مختلف بهداشتی- درمانی به طور تصادفی و انجام تحلیل عاملی صورت گرفت. د) در مرحله چهارم برای تعیین پایایی از دو روش ثبات درونی و ثبات بیرونی (آزمون مجدد) استفاده گردید. بدین منظور پرسشنامه بین 15 مدرسین و کارکنان و مددجویان مراکز بهداشتی- درمانی توزیع شد و سپس به فاصله 15 روز مجددا پرسشنامه توزیع گردید و با بهره گیری از نظرات آنان آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی پیرسون سنجیده شد.یافته ها: در دو مرحله اول و دوم با مروری بر مقالات و کتب، تعریف "رضایت مددجویان از مراکز بهداشتی- درمانی" تعیین و سپس با توجه به یافته های مقالات، عبارات مربوط به رضایت مددجویان از مراکز بهداشتی- درمانی به دست آمد. در مرحله سوم با نظرخواهی و قضاوت مدرسین و با اضافه شدن پنج عبارت، پرسشنامه رضایت مددجویان از مراکز بهداشتی- درمانی با اندکس اعتبار محتوا 90% و بالاتر و با اعتبار صوری به دست آمد. تحلیل عاملی نشان داد که پرسشنامه دارای سه عامل "فضای فیزیکی"، "نحوه ارتباط کارکنان" و "نحوه خدمت دهی" می باشد. در مرحله چهارم، ثبات درونی پرسشنامه با آلفای کرونباخ برای کل عبارات پرشسنامه 0.90 و ثبات بیرونی با استفاده از روش ضریب همبستگی در آزمون مجدد برای کلیه عبارات پرسشنامه حداقل r=0.85 به دست آمد.نتیجه گیری: این مطالعه به دلیل ضرورت اندازه گیری رضایت مددجویان از مراکز بهداشتی و درمانی، طراحی و روان سنجی پرسشنامه با توجه به فرهنگ جامعه ایران صورت گرفت. در این پژوهش "پرسشنامه رضایت مددجویان" از مراکز بهداشتی- درمانی با 26 عبارت از نوع 5 قسمتی لایکرت و 3 سوال از نوع افتراق معنایی دارای اعتبار (محتوا، صوری، سازه) و پایایی (ثبات درونی و ثبات بیرونی) طراحی گردید. اندازه گیری سایر انواع اعتبار مانند اعتبار هم زمان و تمایزی در پژوهش های بعدی پیشنهاد می شود.

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت اطلاع از بلوغ اسکلتال در درمان های ارتودنسی، الزامی بودن لترال سفالوگرام در طرح درمان های ارتودنسی و وجود بعضی از گزارش ها مبنی بر کاربرد تغییرات مرفولوژیک مهره های گردن در تشخیص بلوغ اسکلتال، این تحقیق با هدف تعیین قدرت لترال سفالوگرام نسبت به رادیوگرام استاندارد مچ- دست در تشخیص بلوغ اسکلتال در یک کلینیک خصوصی در شهر تهران انجام گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه تشخیصی بر روی 80 بیمار ارتودنسی شامل 19 پسر و 61 دختر در سنین 10 تا 18 سال انجام گرفت که از تمام افراد لترال سفالوگرام به منظور طرح درمان ارتودنسی و نیز رادیوگرام مچ- دست برای تعیین بلوغ اسکلتال تهیه و سپس شاخص های پنج گانه تشخیص محاسبه گردید. ضریب همبستگی میان این دو روش توسط آماره Spearman و اعتبار روش جدید به منظور تشخیص بلوغ استخوانی با استفاده از آزمون McNemar تعیین گردید.یافته ها: میزان حساسیت روش مهره های گردن نسبت به مچ- دست 98.2%، اختصاصیت آن 88%، ارزش پیش بینی مثبت 94.7% و ارزش پیش بینی منفی آن 95.6% بوده است. اختلاف روش های رادیوگرام مچ- دست و لترال سفالوگرام معنی دار نبوده (P<0.8) و ضریب همبستگی آن ها 0.93 بوده است.نتیجه گیری: به نظر می رسد که تغییرات مرفولوژیک مهره های گردن نیز می تواند مانند استخوان های مچ- دست جهت تشخیص بلوغ اسکلتال استفاده گردد.

سابقه و هدف: واریکوسل عبارت است از گشادی غیرطبیعی وریدهای اطراف بیضه که در 10-15% مردان بالغ گزارش شده است. مطالعات محدودی در مورد معیارهای همودینامیک شرایین بیضه انجام شده و هدف از این مطالعه، مقایسه تغییرات حداکثر سرعت سیستولی در شرایین بیضه با و بدون واریکوسل می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه 28 بیمار با تشخیص کلینیکی واریکوسل یک طرفه یا دوطرفه که در بررسی داپلر رنگی قطر وریدهای اسکروتال مساوی یا بیش تر از 2.5 میلی متر داشتند، تحت بررسی قرار گرفتند.یافته ها: اختلاف معنی داری در حداکثر سرعت سیستولی شرایین بیضه و شرایین داخل بیضه با و بدون واریکوسل مشاهده نشد.نتیجه گیری: واریکوسل تغییر قابل توجهی در حداکثر سرعت سیستولی در شرایین بیضه ایجاد نمی نماید.