پژوهش و سازندگی
سال:1380 | دوره:14 | شماره:1 (پی آیند 50) در منابع طبیعی |تعداد مقالات:19

یکی از مهم ترین اطلاعات و متغیرهای معرف وضعیت جنگل، توزیع فراوانی (تعداد درختان، رویه زمینی و ...) در طبقات قطری است که در مدیریت جنگل و جنگل شناسی کاربردهای متعددی دارد و با واژه ساختار یا ساختمان جنگل تعریف می شود. این شاخص برای قضاوت، تعیین نحوه تربیت توده های جنگلی و برنامه ریزی های مختلف، موارد استعمال متعددی دارد. متغیر ساختار با استفاده از داده های فراوانی عواملی از قبیل تعداد و رویه زمینی توصیف می شود. این بررسی در محدوده دانگ دوم زادآوری بخش 5 طرح جنگل داری نکا - ظالمرود، که 40 پارسل را در برگرفته و طبق برنامه طرح در آینده تحت روش مشابه اداره خواهند شد و تا زمان آمار برداری بهره برداری نشده اند. صورت گرفته است. شبکه آماربرداری به ابعاد 150 در 200 متر طراحی و قطعات نمونه برداری به شکل دایره به شعاع 17.84 متر با روش تصادفی - سیستماتیک بر روی رئوس شبکه پیاده گردیدند. هر پارسل به عنوان یگان اطلاعاتی در نظر گرفته شد و اطلاعات برداشته شده از قطعات نمونه محاط در آن شامل قطر و نوع گونه به کامپیوتر وارد شد. سپس شاخص های آماری و شاخص های توزیع با روش های عددی، ریاضی و ترسیمی برآورد، محاسبه و ترسیم گردیدند. نتایج به دست آمده حاکی از آنست که برای معرفی وضع عمومی جنگل باید ابتدا شاخص های توزیع متغیرهایی چون تعداد، رویه زمینی و... در طبقات قطری (ساختار) برای هر یک از توده ها محاسبه شوند. سپس نتایج پردازش آماری متغیرهای توصیف کننده هر توده به دست آید. در مرحله بعدی با تلفیق هر دو با یکدیگر، تیپ های قابل تفکیک را متمایز نموده، در گروه های معین دسته بندی کرده، ویژگی های هر یک از گروه ها یا تیپ ها را مبنای قضاوت و سپس برنامه ریزی قرار داد. لذا استفاده مجرد هر یک از شاخصهای مذکور موجب انحراف در نتیجه گیری خواهد بود.

به منظور بررسی عملکرد ماده خشک شبدر برسیم تحت تاثیر مقادیر و زمان های مختلف کاشت آن در سیستم کشت مخلوط زیر با پنبه، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1377 در ایستگاه تحقیقات هاشم آباد گرگان به اجرا در آمد. آرایش کاشت پنبه در دو سطح 60×27) و 80×20 سانتی متر( در کرت های اصلی و مقدار بذر شبدر برسیم در سه سطح 15)، 25 و 35 کیلوگرم در هکتار( و زمان کاشت آن در سه سطح (آغاز گل دهی، اوج گل دهی و چین اول پنبه) به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی قرار داده شدند. براساس نتایج آزمایش، در آرایش کاشت 60×27 سانتی متر عملکرد ماده خشک شبدر برسیم در واحد سطح بیشتر از آرایش دیگر بود. از لحاظ تولید علوفه، بهترین مقدار بذر شبدر برسیم 25 کیلوگرم در هکتار و مناسب ترین زمان کاشت آن آغاز یا اوج گل دهی پنبه تعیین شد.

در این مقاله گیاهان دارویی، معطر، مرتعی، خوش خوراک و نادر سه منطقه حفاظت شده استان اصفهان شامل پارک ملی کلاه قاضی واقع در 26 کیلومتری جنوب شرقی اصفهان، پناهگاه حیات وحش موته در 95 تا 155 کیلومتری شمال غربی اصفهان و پناهگاه حیات وحش قمیشلو در 25 کیلومتری شمال غربی اصفهان جمع آوری و مورد شناسایی قرار گرفت. بررسی فلور مناطق سه گانه مزبور نشان می دهد که به ترتیب 459، 511 و 493 گونه گیاه آوندی در پارک ملی کلاه قاضی، پناهگاه های حیات وحش موته و قمیشلو وجود دارد. ویژگی های عمده طبیعی و فلوریستیک مناطق مزبور به اختصار گزارش گردید. نتیجه این مطالعات نشان می دهد که جمعا بیش از 80 گونه گیاه دارویی، معطر و صنعتی، حدود 44 گونه گراس، حدود 22 گونه لگوم، حدود 53 گونه فورب و 23 گونه درختی و درختچه ای در این سه منطقه حفاظت شده وجود دارد. علاوه بر این، گونه های تهدید شده مناطق مزبور براساس معیارهای سازمان IUCN بررسی گردید و مهم ترین معیارهای کمیابی گونه ها در تعیین رسته گونه های نادر تعیین و مورد ارزیابی قرار گرفت و بر همین اساس، می توان چهار رسته گونه های در معرض خطر انقراض، گونه های آسیب پذیر، گونه های با خطر کمتر و کمبود داده ها در مناطق مورد مطالعه تعیین و فهرست نام های گونه های مزبور ارایه گردید. این مطالعه نشان می دهد که جمعا حدود 54 گونه گیاهی در رسته گونه های گیاهی تهدید شده در سه منطقه فوق وجود دارد. در باره وجه تشابه و ترکیب فلور و چگونگی غنای فلوریستیک مناطق مزبور بحث و نتیجه گیری شد.

در پژوهش مزبور که مبانی بینشی آن ملهم از تئوری های کنش مشارکتی است. با استفاده از روش مصاحبه ساخت مند به گردآوری داده ها از 337 واحد نمونه ای پرداخته شد. تجزیه و تحلیل داده ها که با استفاده از فنون پیشرفته آماری نظیر مدل لاجیت، تحلیل عاملی صورت گرفت، نمایان ساخت که: مشارکت سنتی به صورت عمومی در بین همه واحدهای نمونه ای وجود داشته، مشارکت در پروژه های عمرانی و آبادانی روستا معادل 73 درصد، مشارکت واقعی در این پروژه ها معادل 57 درصد، مشارکت در پروژه های آبخیزداری معادل 37 درصد بوده است. که بیش از 50 درصد آن به صورت کارگری در قبال مزد انجام یافته است. رابطه بین متغیرهای مستقل میزان آگاهی از ضرورت اقدامات آبخیزداری، میزان آگاهی از امکانات آبخیزداری، ارزیابی مثبت از فواید جنگل، مرتع و آبخیز، امکانات عمرانی روستا، میزان ضرورت اقدامات آبخیزداری، میزان آگاهی از عواقب تخریب آبخیزها با وضعیت کنش مشارکتی مردم در پروژه های آبخیزداری در سطح بالای 0.999 معنی دار بوده است. با تحلیل متغیرها، دو عامل به دست آمد که آن ها را "عامل ادراکی - شناختی" و "عامل اقدامات مجریان" نامیدیم و رابطه بین این عوامل با متغیر وابسته در سطح بالای 0.999 معنی دار بود. در نهایت عوامل شناختی، نگرشی، ضرورت محیطی، روحیه مشارکتی، امکانات عمرانی، ارزیابی مثبت، قدمت فعالیت ها، برگزاری کلاس های آموزش و ترویجی بر وضعیت کنش مشارکتی موثر بوده اند.

شناسایی کلن های صنوبر با استفاده از ویژگی های مورفولوژیکی و فنولوژیکی انجام می گیرد که معیار مناسبی جهت تشخیص و تمایز کلن ها را به ویژه در سنین اولیه در اختیار نمی گذارد. هدف این تحقیق تولید الگوهای ملکولی برای انگشت نگاری DNA کلن های صنوبر و تعیین تنوع ژنتیکی آن ها با استفاده از تکنیک پلی مورفیسم تکثیر تصادفی (RAPD) DNA بود. در این آزمایش 12 کلن صنوبر از گونه های Populus alba, P.deltoides, P.euphratica, P.nigra بررسی شدند. شرایط واکنش شامل کلرید منیزیم، DNA ژنومی، داکسی نوکلئوتیدتری فسفات ها، آغازگرها، آنزیم DNA پلی مراز Taq، درجه حرارت و مدت واسرشت سازی، اتصال و بسط، به منظور حصول الگوهای باندی قوی، مشخص و تکرار پذیر تنظیم شدند. محصولات تکثیر DNA به وسیله الکتروفورز ژل آگاروز و رنگ آمیزی با اتیدیوم بروماید مطالعه و آنالیز شدند. از 10 آغازگر تصادفی، فقط 4 آغازگر برای شناسایی گونه های مختلف مناسب بودند. دو آغازگر برای کلیه کلن ها باندهای پلی مورفیک تولید نمودند. نتایج نشان داد که تکنیک RAPD ابزار کارآمدی برای انگشت نگاری DNA صنوبرها، جهت تمایز کلن ها و نیز بررسی تنوع ژنتیکی می باشد.

این تحقیق با هدف تعیین تاثیر شدت چرا بر میزان رسوب در دو جهت جغرافیایی و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی و به صورت کرت های خرد شده (Split-plot) در سال آبی (زراعی) 76-77 به اجرا درآمد. در این طرح جهت های جغرافیایی (A) به عنوان کرت اصلی و تیمارهای شدت چرا و شخم به عنوان کرت فرعی منظور گردیدند. ابعاد پلات های فرعی 22× 1.8 متر مربع بود که جهت جمع آوری رواناب و رسوب مخازنی در پایین دست آن ها تعبیه شده بود و بعد از هر بارندگی میزان رواناب موجود در مخزن محاسبه می گردید. همچنین برای تعیین میزان رسوب، نمونه هایی از رواناب به آزمایشگاه منتقل و میزان رسوب تعیین می گردید. بعد از ده بارندگی در سال آبی 76-77 عملیات تجزیه واریانس انجام گردیده که نتایج ذیل به دست آمده است: شیب جنوبی از نظر میزان رسوب با مقدار 2.2 گرم بر مترمربع نسبت به شیب غربی با میزان 0.15 گرم بر متر مربع در سطح یک درصد برتر بود. همچنین تیمارهای چرای بی رویه، کف بر و شخم به ترتیب با میزان 2.12، 1.78، 1.62 گرم بر متر مربع نسبت به چرای متعادل و قرق به ترتیب با میزان 0.12 و 0.24 گرم برتر بودند. در نهایت بارش شماره نه و شیب و چرای بی رویه و کف بر و شخم با میزان 35.8، 27.6 و 26.8 گرم بر مترمربع در سطح یک درصد نسبت به سایر تیمارها برتر بود. از نظر میزان رسوب به ازا هر لیتر رواناب 0.58 گرم رسوب در شیب جنوبی و در شیب غربی 0.176 گرم رسوب وجود داشت. در تیمار شخم به ازا هر لیتر رواناب 0.71 گرم رسوب وجود داشته است. در کل در بارش شماره نه (با حداکثر شدت هشت میلی متر بر ساعت به مدت 21 ساعت به مقدار 22.3 میلی متر بدون فاصله زمانی با بارش قبلی) و جهت جنوبی و شخم و چرای بی رویه به میزان 4.3 و 4.2 گرم رسوب به ازا هر لیتر رواناب وجود داشت.

در طی دو دهه گذشته کاشت چمن در کشور ما توسعه فراوانی یافته و ایجاد پوشش یکنواخت چمن در افزایش زیبایی محیط زیست و منازل و مراقبت از چمن از اهمیت بسیاری برخوردار است. بازدارنده های رشد به ویژه مالییک هیدرازید (MH) نیز برای سالیان متمادی در کاهش میزان رشد چمن و انواع گراس ها و همچنین از طریق کاهش هزینه نگهداری مورد توجه بوده اند. در این راستا اثر سه غلظت 3، 6 و 9 کیلوگرم در هکتار مالییک هیدرازید بر میزان رشد و برخی فاکتورهای زیست شیمیایی سه رقم چمن بارزان، باربال و برموداگرس با استفاده از طرح آماری آزمون دانکن و ضریب تغییر مورد مطالعه قرار گرفت. طول، وزن تر و خشک اندام هوایی به عنوان عامل رشد در دو مقطع زمانی بعد از محلول پاشی 15) و 30 روز( اندازه گیری گردید و میزان پروتیین، قندهای محلول و کلروفیل a، b و a+b به منظور بررسی میزان کلروز برگی بعد از گذشت 30 روز بعد از محلول پاشی مورد ارزیایی قرار گرفت. نتایج به دست آمده بعد از انجام محاسبات آماری نشان داد که افزایش غلظت مالییک هیدرازید در هر سه رقم چمن موجب کاهش طول اندام هوایی و وزن تر گردیده در این مورد، باربال نسبت به سه رقم دیگر کاهش بیشتری را نشان داد. ولی در میزان وزن خشک تغییر قابل ملاحظه ای ایجاد نشد. از طرفی افزایش میزان مالییک هیدرازید سبب کاهش کلروفیل a، b و a+b در رقم باربال گردید. نتایج مشابهی در سایر رقم ها به دست آمد فقط غلظت 3 کیلوگرم در هکتار مالییک هیدرازید در دو رقم بارزان و برموداگراس سبب افزایش میزان کلروفیل a و b گردید و در سایر غلظت ها کاهش دیده شد. همچنین نتایج نشان داد که میزان پروتیین اندام هوایی افزایش و میزان قندهای محلول کاهش کاهش نشان می دهد. با توجه به نتایج به دست آمده می توان رقم باربال را از جهت پاسخ رشدی بهینه به مالییک هیدرازید و دو رقم دیگر را از دیدگاه رنگ سبز و کیفیت چمن کشت شده معرفی نمود.

آگاهی از چگونگی عملکرد سیستم های پخش سیلاب بر منابع آب زیرزمینی به عنوان مولفه جدید در کنار سایر عوامل طبیعی موثر در تغذیه سفره ها از مهم ترین فعالیت های قابل ارزیابی در مدیریت طرح های پخش سیلاب بر آبخوان ها می باشد. بدین منظور جهت بررسی تغییرات سطح آب زیرزمینی منطقه سوران سراوان و عوامل موثر در آن و همچنین نقش طرح آبخوان در تغذیه سفره مذکور، کلیه اطلاعات و داده های موجود تا پایان سال 77 جمع آوری و مورد بازبینی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. براساس نتایج به دست آمده از سال 64 لغایت 73، افت سفره با شدت رو به تزاید ادامه داشته است. طبق محاسبات بیلان، مقدار این کاهش در سال های 64، 68 و 73 به ترتیب 35، 61 و 80 سانتی متر بوده است. از طرفی هیدروگراف واحد در حد فاصل زمانی مهرماه 70 تا پایان سال 73، افت سالانه را به طور متوسط 75 سانتی متر نشان می دهد که نتایج حاصل از محاسبات بیلان هیدروکلیماتولوژی در سال 73 را تایید می کند. افزایش کم سابقه بارندگی در سال های 73 تا 76، تاثیر مستقیم در افزایش سطح آب زیرزمینی داشته است به نحوی که طی سال های 74 لغایت 76 سطح سفره 2.5 متر افزایش یافته است. اثرات چند مرحله آبگیری طرح، علی رغم تاثیرگذاری نسبی در تغذیه سفره، در هیدروگراف کلی دشت مشخص نیست اما در هیدروگراف پیزومترهای حریم طرح قابل رویت می باشد. صرف نظر از نقش مثبت پروژه آبخوان پسکوه در تغذیه سفره آب زیرزمینی، تداوم افت سفره به دلیل افزایش سرانه برداشت و همچنین ازدیاد بهره برداران، ضرورت توجه جدی به مدیریت آبخوان ها را در قالب برنامه توسعه پایدار بهره برداری از منابع آب زیرزمینی، الزامی نموده است، چه در غیر این صورت به کارگیری همه پتانسیل سیلاب در تغذیه منابع آب زیرزمینی هم، تکافوی نیازمندی های رشد نامتوازن موجود را در افق برنامه نخواهد کرد.

با توجه به بررسی های پیشین و به منظور تعیین بررسی های آناتومی بین اژیلوپس های ایران برای اولین بار اندام های زایشی (صفات تشریحی گلوم) در 12 گونه اژیلوپس Ae. tauschii, Ae. crassa, Ae. CylindricaAe. biuncialis, Ae. TriuncialisAe. speltoides, Ae. ColumnarisAe. kotschyi, Ae. umbellulata, Ae. OvataAe. caudata, Ae. Neglectaبررسی گردید از هرگونه سه جمعیت انتخاب و مقاطع عرضی گلوم آن ها مطالعه شد. در مقایسه مقاطع عرضی گلوم بین گونه ها تفاوت هایی در عرض گلوم، ضخامت رگ برگ میانی، ضخامت گلوم بین دستجات آوندی، تعداد لایه های پارانشیم بین کلانشیم و بشره داخلی، ضخامت دیواره سلول های پارانشیمی، قطر منفذ سلول های پارانشیمی، تعداد دستجات آوندی، فراوانی سلول های سیلیسی دوکی شکل موجود در بشره داخلی، فراوانی کرک های سیلیسی بشره بیرونی و ضخامت دیواره سلول های بشره داخلی مشاهده گردید. لیکن بین جمعیت ها هیچ گونه اختلاف تشریحی مشاهده نشد. در نهایت براساس ساختار تشریحی گلوم شباهت بین گونه ها تعیین و کلید شناسایی گونه های اژیلوپس ارایه گردید.

خاک های مبتلا به نمک سطح وسیعی از خاک های مناطق خشک و نیمه خشک را به خود اختصاص داده اند. مشکلات این خاک ها عموما ناشی از کاهش پتانسیل اسمزی خاک در اثر حضور املاح فراوان، کاهش نفوذپذیری خاک در اثر افزایش نسبی یون سدیم و وقوع برخی سمیت ها از قبیل سمیت یون کلرید می باشد. برای ارزیابی خطر شوری، سدیمی بودن و سمیت یون کلرید، به ترتیب از شاخص های هدایت الکتریکی عصاره اشباع (ECe)، نسبت جذب سدیم (SAR) و غلظت یون کلرید (Cl-) استفاده می گردد، قدرت یونی (I) نیز به عنوان یک شاخص مهم جهت تعیین غلظت موثر (فعالیت) املاح به کار می رود. در این مطالعه رابطه بین هر یک از سه شاخص Cl-, SAR و I به طور جداگانه با هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک (ECe) تعیین گردید. این بررسی بر روی 39 نمونه از خاک های شدیدا شور و سدیمی بایر منطقه رودشت اصفهان متعلق به تحت گروه Typic Haplosalids انجام گرفت. نتایج به دست آمده نشان می دهد که ضریب تبیین (r2) این روابط خطی به ترتیب 0.750، 0.970 و 0.969 بوده که هر سه در سطح 0.001 معنی دار می باشند. با عنایت به نتایج به دست آمده و با توجه به این که تخمین SAR، Cl- و I از روی ECe می تواند در وقت و هزینه آزمایشگاه ها صرفه جویی نماید، استفاده از این نوع روابط خطی توصیه می گردد.

آزمایش، بررسی پایداری عملکرد علوفه ارقام یونجه (Medicago sativa) در استان لرستان، میزان پایداری تولید علوفه 6 رقم یونجه چند ساله (همدانی، کدی، کریساری، سیمرچنسکایا، قره یونجه و مائوپا) را در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در دو مکان (زاغه و قائد رحمت) در استان لرستان در طی سال های 1364 الی 1369 براساس روش Russell و Eberhart مورد ارزیابی قرار داده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که هیچ کدام از ارقام مورد بررسی دارای واریانس انحراف از خط (S2di) معنی دار نبودند این امر نشان می دهد که ارقام یونجه دارای رابطه خطی با محیط های مورد آزمایش بودند. براساس جدول تجزیه پایداری واریانس خطی رقم × محیط که بیانگر ضرایب رگرسیون ارقام بر محیط می باشد در سطح احتمال %5 معنی دار شده است به عبارت دیگر ارقام عکس العمل های متفاوتی را به تغییرات محیطی نشان می دهند. براساس نمودار پایداری ارقام یونجه چند ساله که دو پارامتر ضریب رگرسیون ارقام بر محیط (bi) و عملکرد علوفه ارقام را به صورت توام مورد بررسی قرار می دهد. از بین ارقام مورد بررسی رقم قره یونجه با b=1.082 و عملکرد علوفه 1626.86 کیلوگرم در هکتار دارای بیشترین پایداری تولید علوفه در محیط های مورد آزمایش بود. پس از رقم قره یونجه ارقام کدی b=0.94 و عملکرد علوفه )1613.24 کیلوگرم در هکتار( وسیمر b=1.099 و عملکرد علوفه 1599.3 کیلوگرم در هکتار جزو پایدارترین ارقام بودند. در این آزمایش رقم یونجه کریساری علی رغم عملکرد علوفه بالا )1769.31  کیلوگرم در هکتار( به دلیل شیب زیاد خط رگرسیون آن با محیط های آزمایشی )اختلاف بسیار معنی دار ضریب رگرسیون بر محیط آن (b=1.25)] با [1 ارقام ناپایدار بود. )منظور این است که چون ضریب رگرسیون رقم یونجه کریساری بر محیط یعنی b=1.25 با خط رگرسیون یعنی 1 اختلاف معنی دار دارد لذا پایدار نیست(.

تاغ (Haloxylon sp.)، یکی از گونه های گیاهی است که در مناطق خشک به ویژه در شن زارهای این مناطق پراکنش دارد و به عنوان یکی از مهم ترین گیاهانی است که برای تثبیت شن های روان از سالیان پیش تاکنون مورد استفاده قرار گرفته است. این گیاه از اهمیت ویژه اقتصادی - اجتماعی و زیست محیطی برخوردار بوده به گونه ای که حیات ساکنان مناطق بیابانی کشور مدیون آن می باشد. به منظور بررسی هم زیستی تاغ با قارچ های میکوریزی تحقیقاتی در سطح تاغ زارهای دست کاشت و طبیعی در دو منطقه دشت یزد - اردکان به عنوان تاغ زارهای دست کاشت و در منطقه رباطات واقع در کویر در انجیر به عنوان تاغ زارهای طبیعی در استان یزد صورت گرفت. در این بررسی نوع و پراکنش قارچ های میکوریزی هم زیست تعیین گردید. نتایج حاصل بیانگر این است که گونه های مورد بررسی تاغ H.aphyllumm) و (H.persicum دارای هم زیستی میکوریزی از نوع اندومیکوریزای وزیکولار - آرباسکولار هستند. پراکنش و تنوع قارچ های میکوریزی در تاغ زارهای طبیعی به مراتب بیشتر از تاغ زارهای دست کاشت می باشد. بررسی های به عمل آمده نشان داد که اسپور گونه های متفاوتی از جنس های Gigaspora,Glomus, Acaulospora در خاک تاغ زارهای طبیعی و از جنس Glomus در تاغ زارهای دست کاشت وجود دارد. همچنین گونه های مختلفی از جنس Glomus و Gigaspora در تاغ زارهای طبیعی و جنس Glomus در تاغ زارهای دست کاشت با برخی از پایه ها هم زیستی دارند.

پس از جمع آوری قارچ های تنه ای Polypores در سطح سری جمال الدین کلا در طول سه فصل بهار، تابستان و پاییز سال 1373، نسبت به مطالعه خصوصیات ماکروسکوپی و میکروسکوپی قارچ ها پرداخته شد. در تعیین میزان خسارت از روش برآورد نسبت Ratio Estimation در نوارهایی به پهنای 15 متر و به فواصل 200 متر از یکدیگر )شدت آمار برداری 3 درصد( صورت پذیرفت. میزان خسارت درختان در کل منطقه 1.42 درصد بوده که اختلاف میزان خسارت بین دامنه های شمالی 2.68) درصد( و دامنه های جنوبی (0.72 درصد(، دامنه های شمالی و دامنه های شرقی - غربی 1.2) درصد( برای سطح احتمال 95 درصد معنی دار است. میزان خسارت برای سه گونه اصلی راش بلوط و ممرز 1.52 درصد بوده که اختلاف میزان خسارت بین درختان راش 2.53) درصد( و بلوط 0.83) درصد(، راش و ممرز 1.52) درصد( برای سطح احتمال 95 درصد معنی دار است. میزان درصد بیماری در سطح، منطقه نمایانگر تاثیر فاکتورهای فیزیکی و حیاتی در طول هزاران سال می باشد که ادامه روند حیات بدون بهم خوردن تعادل موجود در جنگل های طبیعی در سطح این منطقه نیاز به حساسیت در برابر قارچ های تنه ای (Polypores) را منتفی می سازد.

هوهوبا گیاهی کم نیاز و مقاوم به شرایط سخت زیست محیطی است. بذرهای این گیاه حاوی 50-60 درصد روغن گیاهی مایع بی نظیری است که در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به این که شرایط اقلیمی بسیاری از مناطق حاشیه کویری و اراضی بایر و غیرقابل کشاورزی ایران شبیه به رویشگاه طبیعی این گیاه است صاحب نظران معتقدند که از این گیاه می توان با اهداف جلوگیری از بیابان زایی، تثبیت خاک و تامین پوشش گیاهی چنین مناطقی استفاده کرد. در بررسی حاضر جوانه های انتهایی و جانبی دو پایه هوهوبای موجود در پارک جنگلی لار پس از ضد عفونی سطحی روی محیط کشت پایه MS مستقر شده و پس از آن تیمارهای شاخه زایی و ریشه زایی مناسب اعمال گردید. مناسب ترین تیمار ضد عفونی، به کارگیری متوالی اتانول 75 درجه 5) ثانیه( قارچ کش بنومیل %1 30) دقیقه( و هیپوکلریت سدیم %1 حجمی 20) دقیقه( و نیز افزودن 1-2 قطره مایع صابون بود. نسبت هورمونی مطلوب جهت شاخه زایی BA=4 PPm و IBA=0.01 PPm و در مورد ریشه زایی IBA=3 PPm و BA=0.1 PPm در محیط پایه MS بودند. نهال های حاصل از این بررسی طی دو مرحله به استان های فارس (ایستگاه تحقیقاتی جهرم) و کرمان (ایستگاه تحقیقاتی جیرفت) منتقل شدند.

واکنش گیاه ذرت (Zea mays L.) نسبت به مقادیر مختلف فسفر و مواد تلقیح در طول فصل رشد و در دو سال 1376 و 1377 متوالی مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق به صورت آزمایشات فاکتوریل و براساس طرح بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار به اجرا در آمد. تیمارهای فسفر شامل چهار سطح =P1 صفر کیلوگرم P2O5 در هکتار، 50=P2 کیلوگرم P2O5 در هکتار، 100=P3 کیلوگرم P2O5 در هکتار و 150=P4 کیلوگرم P2O5 در هکتار و تیمارهای ماده تلقیح شامل چهار سطح: Glomus mosseae=I1،G. caledonium=I2  ،G. intraradices=I3و =I4 کرت استریل (شاهد) بود. نتایج این بررسی نشان داد که تیمارهای فسفر در سال 1376 فقط بر مقدار وزن خشک بوته در برداشت هفتم تاثیر معنی دار داشته ولی در سال 1377 کاربرد مقادیر مختلف فسفر، بر وزن خشک بوته در برداشت های دوم، سوم و چهارم تاثیر معنی دار داشت. نتایج حاصل از تجزیه مرکب دو سال آزمایش نیز مشخص ساخت که اثر تیمارهای فسفر از نظر آماری بر وزن خشک بوته در برداشت های دوم، سوم، چهارم، پنجم و ششم معنی دار بود. در سال 1376، استفاده از تیمارهای مختلف ماده تلقیح، در برداشت های اول، ششم و هفتم و در سال 1377 در برداشت های دوم، سوم، چهارم، پنجم، ششم و هفتم تاثیر معنی داری بر وزن خشک بوته ذرت داشت. همچنین نتایج حاصل از تجزیه مرکب دو سال آزمایش نشان داد که اثر تیمارهای مختلف ماده تلقیح در برداشت های اول، سوم، چهارم، پنجم، ششم و هفتم بر وزن خشک بوته از نظر آماری معنی دار بود. در این بررسی سطوح مختلف فسفر تاثیر معنی داری بر درصد کلونیزاسیون ریشه ذرت نداشتند ولی تاثیر مواد مختلف تلقیح بر درصد کلونیزاسیون ریشه ذرت از نظر آماری معنی دار بود.