مجله پرستاری و مامایی
سال:1396 | دوره:15 | شماره:5 (پی دی پی 94) |تعداد مقالات:9

پیش زمینه و هدف: یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر رفتار سازمانی، رضایت شغلی کارکنان است. معنویت و سلامت معنوی کارکنان از عوامل جدایی ناپذیری است که بر ارتقاء رضایت شغلی آن ها تاثیر می گذارد. هدف این مطالعه تعیین همبستگی سلامت معنوی بر رضایت شغلی کارکنان می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- همبستگی، تعداد 330 نفر از کارکنان شبکه بهداشت و درمان خوی به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای وارد مطالعه شدند. داده های موردنیاز توسط دو ابزار سلامت معنوی پالوتزیان و الیسون (1983) و مقیاس رضایت شغلی هرزبرگ (1996) جمع آوری شد. داده های گردآوری شده با نرم افزار SPSS و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. کلیه ملاحظات اخلاقی در این مطالعه توسط پژوهشگران موردتوجه قرار گرفته است.یافته ها: 10.7 درصد نمونه ها دکترای پزشکی، 85 درصد کارشناس و 4.3 درصد کارشناس ارشد بودند. 31 درصد از وضع مالی خود ناراضی و 17 درصد آن ها از طبقه اجتماعی بالا بودند.68.5  درصد پرستاران، 66.32 درصد کارشناسان رادیولوژی و آزمایشگاه، 48 درصد کارکنان ستادی و غیر ستادی و 31.42 درصد پزشکان و مدیران سطح سلامت معنوی بالا داشتند. بیشترین رضایت شغلی به ترتیب در پزشکان و مدیران، کارشناسان آزمایشگاه و رادیولوژی، پرستاران، و کارکنان ستادی و غیر ستادی بود. همچنین بین سلامت معنوی و رضایت شغلی همبستگی مثبت و مستقیم معنی داری (P<0.001) دیده شد. فقط بین سن و رضایت از وضع مالی با سلامت معنوی و نیز بین سن با رضایت شغلی کارکنان رابطه مثبت و معنی داری مشاهده شد.بحث و نتیجه گیری: پرستاران و پزشکان به ترتیب بیشترین و کم ترین سلامت معنوی و برعکس کم ترین و بیشترین رضایت شغلی را داشتند. همچنین ارتباط معنی دار سلامت معنوی با رضایت شغلی نشان داد بهره گیری از آموزه های دینی و معنوی می تواند رضایت شغلی کارکنان را افزایش داده و به بهره وری بالای سازمانی منجر شود. آموزش های لازم جهت ایجاد حس تعهد و دل بستگی، کاهش استرس و ایجاد حس معنوی و نیز ثبات وضعیت استخدامی کارکنان و ازدیاد حقوق آن ها پیشنهاد می شود.

پیش زمینه و هدف: از هر پنج مرگی که در دنیا رخ می دهد، یک مورد مربوط به بیماری عروق کرونر قلبی می باشد. ا. افسردگی، اضطراب و استرس از شایع ترین پیامدهای این بیماری هستند که سیر بیماری را وخیم تر می سازند. یکی از روش های مقابله با استرس، اضطراب و افسردگی مثبت اندیشی است که به عنوان شاخه جدیدی از روانشناسی به مطالعه علمی نیرومندی ها و شادمانی انسان نظر دارد. لذا پژوهش حاضر باهدف تعیین تاثیر آموزش مثبت اندیشی بر استرس، اضطراب و افسردگی بیماران عروق کرونر قلب شهرستان تکاب انجام گردید.مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی از نوع پیش آزمون- پس آزمون می باشد. 60 بیمار مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب که معیارهای ورود به مطالعه را داشت انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (30 نفر) و مداخله (30 نفر) تخصیص و موردبررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری پرسشنامه جمعیت شناختی و پرسشنامه استاندارد DASS-21 بود. داده ها از طریق نرم افزار SPSS و آمار توصیفی و تحلیلی (تی مستقل و همبستگی) تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: میانگین نمرات افسردگی، اضطراب و استرس پیش از مطالعه برای گروه کنترل و مداخله معنی دار نبود. ولی بعد از مداخله تفاوت معنی داری در میانگین نمرات دو گروه مداخله و کنترل مشاهده شد (P<0.05).بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد افسردگی، اضطراب و استرس بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب بعد از آموزش مثبت اندیشی در گروه آزمایش با کنترل متفاوت است. به عبارتی آموزش مثبت اندیشی باعث کاهش افسردگی، اضطراب و استرس در بیماران عروق کرونر قلب گردید.

پیش زمینه و هدف: درد شایع ترین واکنش بیمار حین رگ گیری می باشد، برخی مطالعات اثر گرمای موضعی بر آن را نشان داده اند اما این اثر در بیماران دارای اضافه وزن که بافت چربی بیشتری دارند بررسی نشده است، لذا این پژوهش باهدف تعیین تاثیر گرمای موضعی بر شدت درد ناشی از برقراری مسیر وریدی در بیماران دارای اضافه وزن انجام شد.روش: این کار آزمایی بالینی تصادفی غیر کور شده بر روی 70 بیمار دارای اضافه وزن با سن 60-18 سال بستری در بخش های داخلی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد که معیارهای ورود به مطالعه ازجمله نیاز به رگ گیری را داشتند در دو گروه مساوی مداخله و شاهد انجام شد. برای گروه مداخله 10 دقیقه قبل از رگ گیری، گرمای موضعی خشک 39.5 درجه در محل رگ گیری اعمال شد، گروه شاهد با شرایط کاملا مشابه اما بدون گرمای موضعی رگ گیری شدند. شدت درد ناشی از برقراری مسیر وریدی با مقیاس دیداری سنجش شدت (VAS) در دو گروه اندازه گیری و با آزمون تی مستقل مقایسه شد.یافته ها: میانگین شدت درد ناشی از برقراری مسیر وریدی در دو گروه مداخله و شاهد به ترتیب 1.4±4.2 و 2.0±5.2 نمره بود که تفاوت آماری معنی دار داشت (p=0.014).نتیجه گیری: بکار بردن گرمای موضعی قبل از رگ گیری بیماران دارای اضافه وزن می تواند شدت درد ناشی برقراری مسیر وریدی را در این بیماران کاهش دهد.

پیش زمینه و هدف: جهت بهبود کیفیت مراقبت های ارائه شده به بیماران مبتلا به نارسایی کلیه تحت درمان با همویالیز، مشارکت بیماران با تیم درمان ضروری است. رویکردهای مشارکت دادن بیمار و در کل رویکردهای بیمار محور با افزایش رضایت بیماران، کاهش هزینه ها و بهبود نتایج ارتباط دارد. نظر به اهمیت مشارکت با تیم درمان در بیماران تحت درمان با همودیالیز، مطالعه حاضر قصد دارد تا تاثیر بحث گروهی بر مشارکت با تیم درمان بیماران تحت درمان با همودیالیز را بررسی نماید.مواد و روش کار: در این مطالعه، کارآزمایی بالینی از نوع نیمه تجربی (دوگروهی آزمون و شاهد)، 60 بیمار واجد شرایط به روش نمونه گیری آسان با تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. برای گروه آزمون، مداخلات مشارکت با تیم درمان به روش بحث گروهی طی 4 جلسه اجرا گردید. گروه شاهد مداخلات روتین را دریافت کردند. جمع آوری داده ها قبل و 3 ماه بعد از مداخله از طریق بعد مشارکت با تیم درمان پرسشنامه استاندارد خودمدیریتی لی و همکاران انجام گرفت. داده های حاصل توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 و با استفاده از آزمون های آماری کای دو، تی مستقل، آزمون های ناپارامتریک از قبیل آزمون من ویتنی و ویلکاکسون تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: نتایج یافته ها در ارتباط با ویژگی های دموگرافیک و زمینه ای نشان داد که قبل از مداخله هر دو گروه آزمون و شاهد به جز (متغیرهای سن، سن تشخیص نارسایی کلیوی و منبع کسب آموزش در رابطه با همودیالیز) در ارتباط با سایر متغیرها با هم همگن بودند (p>0.05). همچنین نتایج تجزیه و تحلیل با استفاده از آزمون من ویتنی و آزمون ویلکاکسون نشان داد که بعد از اجرای بحث گروهی میانگین امتیاز مشارکت با تیم درمان در بین گروه های آزمون و شاهد دارای اختلاف معنی داری بود (p<0.001).بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، بحث گروهی یک روش آموزشی موثر در ارتقاء مشارکت با تیم درمان بیماران همودیالیزی مزمن بود. لذا اجرای بحث گروهی برای تقویت مشارکت با تیم درمان در بیماران تحت درمان با همودیالیز توسط پرستاران توصیه می شود.

پیش زمینه و هدف: سواد سلامت مادران عامل کلیدی و مهمی در تضمین انجام مراقبت های پره ناتال، سلامتی دوران بارداری و پیامدهای موفقیت آمیز این دوران می باشد. این مطالعه باهدف تعیین سطح سواد سلامت عملکردی مادران باردار تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهر ارومیه انجام شد.مواد و روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی 400 مادر باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی که واجد شرایط بودند، انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه دو قسمتی شامل: قسمت اول سوالات مربوط به مشخصات فردی-اجتماعی و قسمت دوم فرم کوتاه پرسشنامه سواد سلامت عملکردی (S-TOFHLA) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نسخه 17 نرم افزار SPSS و آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی انجام شد.یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان در این مطالعه 5.99±27.3 سال بود. اکثریت شرکت کنندگان دارای تحصیلات راهنمایی (42.3 درصد)، خانه دار (84 درصد) و دارای درآمد کم تر از حد کفاف زندگی (83.6 درصد) بودند. میانگین سن حاملگی 7.65±21.9 هفته بود. 24 درصد نمونه ها دارای سطح سواد عملکردی ناکافی، 25 درصد سطح سواد مرزی و 51 درصد سطح سواد عملکردی کافی داشتند.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که سطح سواد عملکردی اکثریت مادران باردار تحت مطالعه حاضر کافی می باشد. اما با توجه به میزان تاثیر سطح سواد سلامت مادران بر سلامت کودک و خانواده، و اینکه طبق نتایج مطالعه حاضر درآمد خانوار و شغل و تحصیلات مادر نقش مهمی در ارتقا سواد سلامت دارد. لذا لازم است در برنامه ریزی و سیاست گذاری های کلان اقتصادی - اجتماعی و بهداشتی این نکته مدنظر قرار بگیرد، باشد که شاهد ارتقا سواد سلامت بیش ازپیش همه مادران، اعم از مادران ساکن شهر و مناطق روستایی، در هر سطح از درآمد اقتصادی و تمام طبقات جامعه باشیم.

پیش زمینه و هدف: با افزایش جمعیت سالمندان، شیوع اختلالات بینایی و مشکلات مربوط به آن در حال افزایش بوده که کیفیت زندگی آنان را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف از این پژوهش تعیین کیفیت زندگی سالمندان کم بینای مراجعه کننده به بیمارستان بوعلی سینا شهر قزوین می باشد.مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی - تحلیلی است که به صورت مقطعی اجرا شد. تعداد 94 نفر از سالمندان کم بینای مراجعه کننده به درمانگاه چشم پزشکی بیمارستان بوعلی سینا با دید کم تر 6.18 با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه کیفیت زندگی مربوط به بینایی (VFQ-25) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری اسپیرمن، تی مستقل و آنوا موردبررسی قرار گرفتند.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که کیفیت زندگی پاسخ دهندگان (23.29±53.24) در حد متوسط بود. بیشترین میانگین مربوط به مولفه های رانندگی (2.80±10.71) و دید نزدیک (2.86±7.76) و کم ترین میانگین مربوط به مولفه های انجام فعالیت های روزانه (1.39±1.67)، سلامت روانی (2.15±3.09)، سلامت عمومی (1.24±3.37) و استقلال (2.82±4.09) بود. بعلاوه، رابطه معناداری بین سطح کیفیت زندگی با سن (r=-0.22، p=0.03)، و وضعیت تاهل (r=-0.32، p=0.00) مشاهده شد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به مطلوب نبودن کیفیت زندگی سالمندان کم بینا، ارتقای کیفیت زندگی آنان بایستی یکی از برنامه های اصلی سیاست گذاران قرار گیرد. تدارک برنامه هایی جهت معرفی خدمات توان بخشی و آموزش استفاده از آن ها می تواند کمک موثری جهت نائل شدن به این هدف باشد.

پیش زمینه و هدف: برنامه آموزشی و مشاوره ای قبل از ازدواج به عنوان یک عامل مهم در ارتقا کیفیت زندگی زناشویی محسوب می شود. لذا این مطالعه برای تعیین رضایت زوجین در شرف ازدواج از کیفیت برنامه های آموزشی و مشاوره ای فراهم شده در مراکز بهداشتی شهر ارومیه انجام گرفت.مواد و روش کار: این مطالعه مقطعی ) توصیفی- تحلیلی (بر روی 50 زوج که در طول سه ماه به مراکز بهداشتی مراجعه کرده بودند انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه دوقسمتی بود. قسمت اول شامل سوالات دموگرافیک و قسمت دوم 22 سوال مربوط به ابعاد رضایت از کیفیت شامل بعد فیزیکی، اطمینان، پاسخگویی، تضمین و همدلی می باشد. اطلاعات به روش تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار Mplus-5 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سن ازدواج برای مردان 4.55±26.48 و زنان 5.29±21.91 بود. یافته ها نشان داد که سطح تحصیلی  (b2=-0.292)، محل سکونت (b2=-0.075) و جنسیت (b2=-0.106) اثر منفی غیرمستقیم در رضایت زوجین دارد. همچنین یافته ها مشخص کرد که به ترتیب بعد پاسخ گویی (b2=0.404)، تضمین (b2=0.316)، اطمینان (b2=0.312) و بعد فیزیکی (b2=0.0207) اثر مثبت مستقیم بر رضایت زوجین در شرف ازدواج از کیفیت برنامه آموزشی و مشاوره ای دارد.بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج پیشنهاد می شود دیدگاه های زوجین در طراحی برنامه قبل از ازدواج مدنظر قرار گیرند و همچنین همه ابعاد کیفیت برنامه آموزشی و مشاوره ای قبل از ازدواج بخصوص بعد همدلی شناسایی و ارتقاء یابند.

پیش زمینه و هدف: یکی از کلیدی ترین اهداف در امر مراقبت بیمار مبتلا به دیابت، افزایش میزان تبعیت از رژیم درمانی و توصیه های ارائه شده توسط گروه درمان می باشد. خانواده به عنوان اساسی ترین رکن جامعه مسئول مراقبت های صحیح و مناسب بهداشتی به بیمار می باشد، لذا این مطالعه باهدف تعیین تاثیر مراقبت خانواده محور بر آزمایش های پاراکلینیکی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستان مدنی شهرستان خوی انجام شد.مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی بود که تعداد 80 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و یکی از اعضای خانواده وی و با روش نمونه گیری در دسترس از بیمارستان مدنی شهرستان خوی انتخاب و به صورت تصادفی در 2 گروه مداخله و گروه کنترل تخصیص داده شدند. ابتدا مقادیر آزمایشگاهی (قند خون ناشتا، قندخون تصادفی، هموگلوبین گلیکوزیله) قبل از مطالعه از بیمار اخذ و سپس در گروه مداخله مراقبت خانواده محور برای بیمار داده شد و پس از سه ماه مداخله مجددا مقادیر آزمایشگاهی در بیماران هر دو گروه ارزیابی شد. داده های گردآوری شده با استفاده از آمار توصیفی و آمار تحلیلی نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه میانگین قند خون ناشتا، قند خون تصادفی و هموگلوبین گلیکوزیله قبل از مداخله بین دو گروه کنترل و مداخله تفاوت معنی داری نداشت (P>0.05). بعد از اجرای مراقبت خانواده محور میانگین قند خون ناشتا، تصادفی و هموگلوبین گلیکوزیله بین دو گروه کنترل و مداخله تفاوت معنی دار آماری داشت (P<0.05).بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر مراقبت خانواده محور توانست مقادیر قند خون ناشتا، تصادفی و هموگلوبین گلیکوزیله را کاهش دهد لذا پیشنهاد می گردد این مراقبت برای بیماران مبتلا به دیابت ارائه گردد.