جهان امروز در تمام عرصه ها شاهد تغییرات گسترده است و سازمان ها بایستی همزمان با این تغییرات درحال گسترش و توسعه دائمی باشند. توسعه سازمان و همسو شدن آن با تغییرات نوین به صورت داخلی و خارجی صورت می پذیرد، درخارج از سازمان با مشتریان، سهامداران و ذی نفعان خارجی و در داخل با کارکنان به عنوان اهرم های موفقیت سازمان روبرو هستیم. یکی از مهمترین ابعاد حفظ عملکرد داخلی سازمان و بهبود نعهدات سازمانی بحث بازاریابی داخلی سازمان است که دراین مقاله سعی برآن است تا به بررسی این دو ابزار مهم حفظ وبهبود عملکردهای سازمانی و تاثیرات آنها برهم پرداخته شود. تعهد سازمانی، تعهد روانشناختی است که افراد در قبال سازمان حس می کنند. تعهد سازمانی، به ویژه ابعاد عاطفی و هنجاری نقش مهمی در تامین مزیت رقابتی برای سازمانها در بازار پویا داشته و تاثیرات مثبتی بر خلاقیت سازمان وکارکنان آن دارد. از این رو سازمانها همواره در پییافتن راهی برای افزایش این تعهد و آثار آن می باشند. در این راستا در این مقاله سعی شده است تا رابطه میان بازاریابی داخلی و تعهد سازمانی مورد بررسی قرار گیرد. بازاریابی داخلی، بیانگر آن است که مدیریت کسب و کار نیازهای کارکنان را به عنوان عناصر مهم موفقیت سازمان مورد توجه قرار داده و انگیزش را درآنها ایجاد کند. (Meyer and Allan, 1999.61) موفقیت فعالیتهای بازاریابی داخلی مستلزم برخورداری کارکنان از نگرشهای شغلی مثبت مانند تعهد سازمانی، انگیزه کاری و رضایت شغلیاست. از طریق اجرای بازاریابی داخلی، رفع نیازهای کارکنان، برانگیخته شدن کارکنان و افزایش رضایت شغلی آنها، تمایل به جدایی از سازمان کاهش یافته و به این ترتیب رضایت، وفاداری و اعتماد مشتری امکان پذیر می شود (Ahmed, Rafiq 2003, 1221).هدف اصلی مقاله حاضر این است که آیا برنامه های بازاریابی داخلی بر انواع تعهد عاطفی، هنجاری و مستمر (تکلیفی) تاثیری دارند یا خیر؟ و به عبارت دیگر «بازاریابی داخلی بر تعهد سازمانی تاثیر دارد» و این تاثیرات درحوزه تاثیر بازاریابی داخلی بر رضایت شغلی، ارتباطات، پاداش، انسجام وهمکاری، توانمند سازی، انگیزش و موقعیت شغلی بترتیب بر تعهد عاطفی، تعهد هنجاری و تعهد مستمر به چه صورتی هستند، می پردازد.جامعه آماری این مطالعه سازمان اتکا (یکی از سازمانهای وابسته به وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ایران) است. از قریب به 200 نفر کارشناس موجود در سازمان مذکور در شهر تهران 132 نفر به عنوان نمونه، بر اساس روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند.