مقدمه: بیماری های قلبی - عروقی مهمترین عامل مرگ و میر در دنیا هستند. هر چند که تعدادی از مطالعات نشان دادند که دریافت بالای کولین و بتائین با کاهش سطح هموسیستئین ]عامل خطر مشهور Cardiovascular disease (CVD)[ همراه است، اما مطالعات محدودی در زمینه ارتباط دریافت کولین و بتائین غذایی با عوامل خطر سنتی و نوظهور بیماری های قلبی وجود دارد. هدف بررسی حاضر، مروری بر پژوهش های انجام شده در زمینه ارتباط دریافت کولین و بتائین غذایی با خطر بیماری های قلبی - عروقی بود.روش ها: پژوهش حاضر مقطعی، آینده نگر و کارآزمایی های بالینی از نوع موازی و متقاطع بود. در کل حدود 83 عنوان از میان مقالات بررسی گردید. برای این منظور از جستجو در PubMed بین سال های 1990 تا 2009 با کلیدواژه های Metabolic syndrome، Cardiovascular، Inflammation، Dietary choline و Betaine استفاده شد. مطالعات مقطعی، آینده نگر و کارآزمایی های بالینی از نوع موازی و متقاطع در این بررسی وارد شدند.یافته ها: مطالعات نشان دادند که دریافت «کولین» یا «کولین و بتائین» غذایی ارتباط معناداری با بروز بیماری های قلبی - عروقی ندارند. دریافت بالای کولین یا بتائین با کاهش غلظت CRP،IL-6 و TNF-a همراه است. سطح بالای کولین پلاسما با افزایش (Body Mass Index) BMI، چربی بدن، دور کمر، TG سرم، HDL-c و non-HDL-C همراه می باشد؛ در حالی که سطح بالای بتائین پلاسما با کاهش فاکتورهای ذکر شده همراه است. با این حال دریافت مکمل کولین و بتائین، سطح لیپیدهای خونی را افزایش می دهند.نتیجه گیری: هر چند دریافت کولین و بتائین غذایی ارتباط معناداری با بروز بیماری های قلبی - عروقی ندارد، اما به نظر می رسد که این عوامل تغذیه ای می توانند عوامل خطرساز بیمار ی های قلبی - عروقی را کاهش دهند و در طولانی مدت اثر محافظت کننده بر روی مرگ و میر ناشی از این بیماری ها داشته باشند.