علوم دامی ایران
سال:1396 | دوره:48 | شماره:3 |تعداد مقالات:13

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر رتینول استات بر عملکرد سامانه ایمنی خروس های گله مادر گوشتی و همچنین مشخص کردن میزان رتینول استات ترانس در جیره برای بیشترین فعالیت های ایمنی، انجام شد. بدین منظور از 60 قطعه خروس مادر گوشتی راس 308 استفاده شد. طرح آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی با پنج تیمار (R-0)0)، (R-6)6000، (R-12)12000، (R-18)18000، (R-24)24000 واحد بین المللی رتینول استات افزوده شده در هر کیلوگرم خوراک) و 12 تکرار در هر تیمار انجام شد. برای اندازه گیری میزان پاسخ سیستم ایمنی یاخته ای از روش حساسیت پوستی فیتوهماگلوتنین و ایمنی خونی از عیار (تیتر) پادتن (آنتی بادی) علیه گلبول قرمز گوسفند (SRBC) استفاده شد. عیار پادتن علیه SRBC تحت تاثیر سطح رتینول استات قرار گرفت (R<0.05). با افزایش سطح رتینول استات میزان پاسخ ایمنی خونی افزایش یافت. بهترین پاسخ ایمنی خونی در گروه R-24 و کمترین پاسخ ایمنی خونی در گروه R-0 مشاهده شد (p=0.03). افزودن سطح رتینول استات باعث افزایش ایمونوگلوبولین های M شد (p=0.04). نتیجه آزمون حساسیت پوستی گویای افزایش معنی داری تاثیر رتینول استات تا سطح 18000 واحد بین المللی بود (p<0.05). به طورکلی، نتایج این تحقیق نشان داد، سطح 18000 واحد بین المللی رتینول استات بهترین سطح به منظور ایجاد بیشترین توان سامانه ایمنی در خروس های گله مادر گوشتی است، که این میزان بالاتر از 12000 واحد بین المللی (توصیه راهنمای پرورش راس 308) برای خروس ها بود.

این آزمایش با هدف بررسی و ارزیابی تاثیر پادزیست (آنتی بیوتیک) محرک رشد با برخی زیست یار (پروبیوتیک) های داخلی و فرآورده های همسان وارداتی بر عملکرد، شاخص های اقتصادی و ریخت شناختی روده کوچک با شمار 540 قطعه جوجه یک روزه گوشتی در قالب طرح کامل تصادفی با شش تیمار و پنج تکرار انجام شد. زیست یار های پدی گارد و لاکتوفید به عنوان فرآورده های داخلی و زیست یار های باکتوسل و پریمالاک به عنوان فرآورده های وارداتی استفاده شد. تیمارها شامل: 1- جیره پایه (شاهد) و جیره پایه به همراه 2- پادزیست 3- زیست یار باکتوسل 4- زیست یار پدی گارد 5- زیست یار پریمالاک 6- زیست یار لاکتوفید بودند. مقایسه مستقل برای مقایسه تاثیر زیست یار در برابر گروه های شاهد و پادزیست، زیست یار های ایرانی در برابر وارداتی و زیست یار های تک سویه در برابر چندسویه استفاده شد. در دوره آغازین پریمالاک باعث کاهش و تیمارهای پادزیست و باکتوسل موجب افزایش در خوراک مصرفی و افزایش وزن بدن شدند (p<0.05). این تغییرات تاثیری بر ضریب تبدیل غذایی نداشت (p<0.05). شاخص های اقتصادی، شاخص تولید و وزن بدن بین تیمارها تفاوت معنی دار نشان ندادند. پادزیست موجب کاهش طول پرز، سطح پرز و عمق کریپت شد و پریمالاک افزایش در ارتفاع و سطح پرز در میان روده (ژژونوم) را نشان داد (p<0.05). در مقایسه مستقل پادزیست در برابر زیست یار موجب بهبود در عملکرد، سود ناخالص و همچنین کاهش در طول میان روده، عمق کریپت، ارتفاع و سطح پرز شد (p<0.05). کاهش عمق کریپت در انتهای روده کوچک (ایلئوم) تنها تغییر ایجادشده با مصرف زیست یار های داخلی در برابر فرآورده های وارداتی بود (p<0.05). به عنوان نتیجه گیری کلی، تفاوت معنی داری بین زیست یار های ایرانی، وارداتی و پادزیست آزمایشی نسبت به گروه شاهد در شاخص های عملکردی و اقتصادی در کل دوره مشاهده نشد.

در این تحقیق با استفاده از شش نشانگر ریزماهواره (HMS07، HMS03، HMS02، HMS06، ASB02، ASB23) تنوع ژنتیکی درون جمعیت 52 نمونه اسب کرد اصیل که از استان های کردستان، کرمانشاه، ایلام، آذربایجان غربی، اصفهان، کرمان و همدان به طور تصادفی نمونه گیری شده اند، بررسی شد. از نمونه خون های گرفته شده DNA به روش نمکی بهینه یافته استخراج شد. واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) برای افزونش قطعه های شش جایگاه ریزماهواره با استفاده از جفت آغازگرهای اختصاصی به صورت استاندارد انجام شد. آنگاه محصولات PCR شش جایگاه روی ژل اکریل آمید 8 درصد، الکتروفورز و رنگ آمیزی شد. جایگاه ها در جمعیت مورد بررسی، چندشکلی بالایی را نشان دادند. شمار آلل های مشاهده شده و آلل های موثر و میزان ناخالصی (هتروزیگوسیتی) مورد انتظار و مشاهده شده و شاخص شانون برای همه جایگاه ها محاسبه شد. نتایج این تحقیق نشان داد، شمار آلل های شش جایگاه مورد بررسی، از 4 تا 10 آلل متغیر بودند. بیشترین آلل در جایگاه HMS07 (ده آلل) و کمترین آلل در جایگاه HMS02 (چهار آلل) مشاهده شد. با توجه به نتایج مشاهده شده، جایگاه های ریزماهواره مورد استفاده چندشکلی بالایی در جمعیت اسب کرد داشتند و می توان از چندشکلی بالای آن ها در بررسی های بعدی، به ویژه در بررسی های ژنتیک جمعیت استفاده کرد. آلل ها و دامنه های آللی جدید در اسب کرد، گویای تفاوت ساختاری جمعیتی آن ها با دیگر نژادهای اسب مورد بررسی در تحقیقات دیگر مانند اسب ترکمن و عرب است.

تشخیص ژن های درگیر در صفات پیچیده مانند حساسیت به بیماری نه تنها می تواند موجب بهبود تشخیص و پیشگیری از بیماری مورد نظر می شود، بلکه در انتخاب راه های درمانی کارآمد و همچنین در انتخاب دام های مقاوم به اصلاحگران کمک خواهد کرد. در این تحقیق با هدف بالا بردن توان تجزیه آماری در شناسایی ژن ها و مسیرهای زیستی (بیولوژیکی) درگیر در بیماری ورم پستان، از فراتحلیل به روش Fisher برای یکی کردن p-value های به دست آمده از تجزیه انفرادی داده های شش بررسی ریزآرایه که بیان ژن بافت پستان هنگام درگیری با باکتری اشریشیاکلی (E. coli) در گاوهای شیری را بررسی کرده بودند، استفاده شد. شناسایی ژن هایی که در هیچ یک از بررسی های انفرادی معنی دار نشده بودند می تواند تاییدکننده هدف بیان شده باشد که منجر به ارائه مجموعه کامل تری از مسیرهای زیستی مرتبط با سامانه ایمنی، التهاب، تجزیه پروتئین (پروتئولیز) و مسیرهای مرتبط با رشد و افزونش و مرگ یاخته ای شد."کنترل مثبت بیان پروموتور RNA پلیمر از II "مسیر جدیدی در رابطه با این بیماری است که با وجود در بر گرفتن بیشترین شمار ژن در این بررسی، در بررسی های گذشته مرتبط با ورم پستان گزارش نشده است.

به منظور تعیین تاثیر روش های مختلف فرآوری کنجاله سویای تولیدی از روغن کشی به روش حلال بر تجزیه پذیری شکمبه ای و قابلیت هضم روده ای پروتئین خام و اسیدهای آمینه از سه راس گاو شیری هلشتاین غیرشیرده دارای کانولای شکمبه ای استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) کنجاله سویای فرآوری نشده (شاهد)، 2) کنجاله فرآوری شده با افزودن 25 درصد آب و گرمادهی در دمای 150 درجه سلسیوس به مدت 30 دقیقه، 3) کنجاله گرما داده شده در دمای 150 درجه سلسیوس به مدت 30 دقیقه و 4) کنجاله فرآوری شده با افزودن 3 مول زایلوز به ازای هر مول لیزین و گرما داده شده در دمای 150 درجه سلسیوس به مدت 30 دقیقه، در زمان های 0، 2، 4، 8، 16، 24 و 48 ساعت درون کیسه های نایلونی در شکمبه جاگذاری و نگهداری (انکوباسیون) شدند. فرآوری کنجاله سویا، میزان تجزیه پروتئین خام را در بخش های تجزیه با روند سریع، کند و ثابت به ترتیب کاهش، افزایش و کاهش داد (p<0.05). فرآوری بر درصد ناپدید شدن شکمبه ای اسیدهای آمینه به جز ترئونین تاثیر معنی داری داشت (p<0.05). ناپدید شدن روده ای پروتئین خام تفاوت معنی داری بین تیمارها نشان نداد، اما تفاوت های معنی داری در میزان ناپدید شدن اسیدهای آمینه ضروری به جز ترئونین بین تیمارهای آزمایشی مشاهده شد (p<0.05). فرآوری با زایلوز موجب افزایش زیست فراهمی اسیدآمینه لیزین شد (p<0.05). این نتایج نشان داد، ترکیب اسیدآمینه ای پروتئین عبوری کنجاله سویا و فرآورده های آن با پروتئین خوراک اولیه متفاوت است.

هدف از این پژوهش ارزیابی بیان ژن تریپسین در بافت پانکراس جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های بلوط تانن دار بود. در این آزمایش، از سه جیره (شاهد یا کنترل، جیره حاوی 15 درصد و جیره حاوی 20 درصد بلوط) برای تغذیه جوجه های گوشتی در طول دوره 42 روزه استفاده شد. در روزهای 21 و 42 روزگی، از 36 جوجه گوشتی (18 جوجه برای هر زمان، شش جوجه برای هر تیمار) RNA کل از بافت پانکراس استخراج شد. برای بررسی بیان ژن تریپسین، از ژن بتا اکتین به عنوان ژن مرجع استفاده شد. برای تجزیه داده های بیان ژن از نرم افزار V2.0.13، 2009، REST و SAS استفاده شد. نتایج نشان داد، وزن نسبی پانکراس در سن 21 روزگی در بین تیمارهای آزمایشی تفاوت نداشت، اما در سن 42 روزگی، وزن پانکراس در تیمار 20 درصد نسبت به تیمارهای شاهد و 15 درصد افزایش معنی داری داشت. بیان ژن تریپسین در سن 21 روزگی در تیمار 15 درصد نسبت به تیمار شاهد تغییر معنی داری نداشت اما در همین سن بیان ژن تریپسین در تیمار 20 درصد نسبت به تیمار شاهد به طور معنی داری افزایش یافت. در سن 42 روزگی در تیمار 15 و 20 درصد بیان ژن تریپسین نسبت به تیمار شاهد تفاوت معنی داری نداشت. بر پایه نتایج این بررسی، در سن 21 روزگی سطح 20 درصد بلوط در جیره منجر به افزایش بیان ژن تریپسین شد، درحالی که در سن 42 روزگی استفاده از 15 و 20 درصد بلوط تغییر معنی داری در بیان ژن تریپسین ایجاد نکرد. همچنین، همبستگی معنی داری بین بیان ژن تریپسین در پانکراس و وزن نسبی پانکراس در روز 42 روزگی مشاهده شد (p<0.01).

هدف از این پژوهش، برآورد و امکان سنجی انتخاب فراسنجه های ژنتیکی برای بخش واریانس باقی مانده و بخش میانگین صفت وزن بدن در بلدرچین ژاپنی بود. در این بررسی شمار 2629 رکورد وزن بدن بلدرچین در سن 28 روزگی استفاده شد. فراسنجه های ژنتیکی با استفاده از مدل آماری Double Hierarchical Generalized Linear Model در نرم افزار ASREML 4.0 برآورد شد. واریانس ژنتیک افزایشی برآوردشده برای بخش میانگین و بخش واریانس باقی مانده به ترتیب 189.55 و 0.18 و از نظر آماری معنی دار بودند (p<0.01). انحراف معیار افزایشی بخش واریانس باقی مانده برابر 0.42 بود، یعنی کاهش در میانگین ارزش های اصلاحی بخش واریانس باقی مانده به میزان یک انحراف معیار ژنتیک افزایشی سبب 42 درصد افزایش در میزان یکنواختی وزن بدن در 28 روزگی می شود. وراثت پذیری برآوردشده برای بخش میانگین (0.51) بیشتر از وراثت پذیری برآوردشده برای بخش واریانس باقی مانده (0.02) بود. به رغم کم بودن وراثت پذیری بخش واریانس باقی مانده، این میزان از نظر آماری نسبت به صفر تفاوت معنی داری داشت (p<0.01). همبستگی رتبه ای اسپیرمن کمتری (0.094) بین ارزش های اصلاحی برآوردشده برای بخش میانگین و بخش واریانس باقی مانده به دست آمد. همبستگی ژنتیکی نامطلوب و کم (0.09) بین ارزش های اصلاحی بخش میانگین با ارزش های اصلاحی بخش واریانس باقی مانده، برآورد شد. نتایج این بررسی نشان داد، بخش واریانس باقی مانده صفت وزن بدن بلدرچین در 28 روزگی، تحت کنترل اثر ژنتیک افزایشی بوده که می توان با انتخاب ژنتیکی میزان یکنواختی گله برای این صفت را افزایش داد.

با هدف بررسی تاثیر تزریق تایلوزین به گاوهای شیری در دوره خشکی بر توان تولیدی، ترکیب های شیر و برخی از فراسنجه های خونی در دوره شیردهی بعدی، 120 راس گاو هلشتاین با میانگین وزن 720±20 کیلوگرم در زمان خشک کردن به تیمارهای آزمایشی بدون تزریق تایلوزین (تیمار 1: تیمار شاهد)، تزریق 0.025 (تیمار 2: LT) و 0.05 (تیمار 3: HT) میلی لیتر تایلوزین 20 درصد به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر روز به مدت سه روز پس از خشک کردن گاو، اختصاص داده شدند. نمونه های خون برای تعیین فراسنجه های بیوشیمیایی در زمان خشک کردن گاو، روز زایش و 7، 14 و 21 روز پس از زایش گردآوری شدند. اطلاعات مربوط به تولید و ترکیب های شیر تا 4 ماه پس از زایش گردآوری شدند. تفاوت در غلظت پروتئین کل سرم بین تیمارها تمایل به معنی داری داشت (p=0.051). فعالیت آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST) و آلکالاین فسفاتاز (ALP) در گروه شاهد کمتر بود (p<0.05). فعالیت کراتین کیناز (CK) با تزریق تایلوزین تمایل به معنی داری داشت (p=0.053). تولید و ترکیب های شیر، شمار یاخته های بدنی (SCC)، فراسنجه های گوساله زایی و ناهنجاری های مرتبط با زایمان تحت تاثیر تزریق تایلوزین قرار نگرفتند (p>0.05). رخداد ورم پستان در گاوهایی که به آن ها تایلوزین تزریق شده بود، به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود (p<0.05). نتایج نشان داد، تایلوزین تغییر قابل توجهی در فراسنجه های سرم ایجاد نمی کند ولی در کاهش رخداد ورم پستان موثر بوده و تاثیر منفی بر زایمان و نا هنجاری های حین زایمان و تلفات گوساله تا دوماهگی نداشته است.

با توسعه مدل های آماری مختلط برای ارزیابی صفات تکرارشده در طول زمان، مدل رگرسیون تصادفی (RRM) جایگزین مدل دوره شیردهی (LM) شده است. کمترین شمار رکورد روز آزمون لازم در هر دوره شیردهی به ازای هر حیوان برای جایگزینی LM با RRM یک چالش در ارزیابی ژنتیکی است. در این بررسی از 381236 رکورد روز آزمون مربوط به 44117 گاو شیری از هشت گله با دوره شیردهی اول استفاده شد. بر پایه شمار رکورد روز آزمون هر دام، گاوها در پنج گروه حداقل دو رکورد روز آزمون (³2)، حداقل چهار رکورد روز آزمون (³4)، حداقل شش رکورد روز آزمون (³6)، حداقل هشت رکورد روز آزمون (³8) و حداقل ده رکورد روز آزمون (³10) دسته بندی شدند. همبستگی رتبه ای بین ارزش های اصلاحی RRM و LM با استفاده از همه رکوردها بدون توجه به شمار رکورد روز آزمون هر دام 0.44 برآورد شد و همچنین همبستگی بین دو مدل با استفاده از ³2 رکورد روز آزمون 0.71 برآورد شد. هنگامی که 10 درصد دام های برتر در دو مدل با هم مقایسه شدند، همبستگی بین RRM و LM به کمتر از 0.08 کاهش یافت. در RRM همبستگی بین EBV گاوهای برتر با حداقل دو رکورد روز آزمون با حداقل ده رکورد روز آزمون برابر با 0.85 بود. میانگین درستی EBV ها با استفاده از مدل رگرسیون تصادفی 0.65 و در مدل دوره شیردهی 0.61 به دست آمد. به طورکلی استفاده از RRM هنگامی بیش از دو رکورد روز آزمون به ازای هر حیوان استفاده شود نسبت به LM ارجح است و لذا پیشنهاد می شود از RRM باحداقل دو رکورد روز آزمون به جای LM استفاده شود.

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر افزودن پودر دانه رازیانه (Foeniculum vulgare)، زیره (Carum carvi) و مخمر ساکارومایسس سرویسیه در مقایسه با موننسین بر آزمون تولید گاز، فراسنجه های تخمیر، قابلیت هضم مواد مغذی، جمعیت تک یاختگان (پروتوزوا) و فعالیت آنزیمی شکمبه بود. هفت جیره آزمایشی شامل 1) جیره شاهد و مکمل کردن جیره شاهد با 2) 8 گرم رازیانه+8 گرم زیره (نسبت 1 به 1)، 3) 12 گرم رازیانه + 4 گرم زیره (به نسبت 75 به 25)، 4) 5 گرم مخمر ساکارومایسس سرویسیه، 5) 5 گرم مخمر ساکارومایسس سرویسیه + 8 گرم رازیانه و 8 گرم زیره (نسبت 1 به 1)، 6) 5 گرم مخمر ساکارومایسس سرویسیه + 12 گرم رازیانه + 4 گرم زیره (به نسبت 75 به 25) و 7) 30 میلی گرم موننسین در کیلوگرم ماده خشک با استفاده از شیرابه شکمبه در قالب طرح کامل تصادفی نگهداری (انکوبه) شد. بیشترین میزان گاز تولیدی در زمان 24 و 48 ساعت نگهداری (انکوباسیون)، کل حجم گاز تولیدی، میزان اسیدهای چرب کوتاه زنجیر، قابلیت هضم ظاهری ماده آلی و برآورد انرژی قابل سوخت وساز (متابولیسم) در جیره مکمل شده با مخمر همراه با پودر رازیانه و زیره (به نسبت 75 به 25) نسبت به جیره شاهد مشاهده شد (p<0.05). بیشترین حجم گاز تولیدی در زمان 72 ساعت نگهداری، قابلیت تولید گاز (b)، فعالیت آنزیم های تجزیه کننده کاغذ صافی و آلفا آمیلاز در تیمار مکمل شده با مخمر و نسبت 1 به 1 زیره به رازیانه در مقایسه با جیره مکمل شده با موننسین و جیره شاهد به دست آمد. بیشترین میزان کل جمعیت پروتوزوا (p<0.10) و زیرخانواده دیپلودینیا (p£0.05) در تیمار شاهد و کمترین آن در جیره مکمل شده با رازیانه و زیره (به نسبت 1 به 1) همراه با مخمر مشاهده شد. در کل، نتایج این تحقیق نشان داد، پودر رازیانه و زیره همراه با مخمر ساکارومایسس سرویسیه تولید گاز و قابلیت هضم مواد مغذی را از راه تعدیل کردن تخمیر شکمبه ای در شرایط آزمایشگاهی بهبود بخشید.

طراحی و اجرای بیمه آب و هوایی شاخص دما-رطوبت یک ابزار مناسب مدیریت خطرپذیری است که می تواند آسیب و زیان دامداران را در برابر تنش گرمایی کاهش داده و به تثبیت درآمد آن ها منجر شود. با توجه به این مهم در این پژوهش، این نظام بیمه ای برای فعالیت پرورش گاو شیری در شهرستان دماوند طراحی شده است. داده های مورد نیاز به صورت ماهانه و از مدیریت جهاد کشاورزی و ایستگاه هواشناسی شهرستان دماوند برای دوره 95-1391 گردآوری شد. به دلیل انعطاف پذیری رهیافت مفصل و دقت بالا در اندازه گیری ساختار وابستگی، از این روش برای تبیین تابع توزیع همزمان و اندازه گیری آسیب مورد انتظار استفاده شد. نتایج نشان داد، بین عملکرد گاو شیری (شیر) و شاخص دما-رطوبت همبستگی منفی قوی وجود دارد که توسط مفصل کلایتون چرخشی منفی بهتر از دیگر مفصل های تبیین می شود. حق بیمه شاخص هوایی برای گاو شیری 610.65 هزار ریال در سطح پوشش 100 درصد محاسبه شد. همچنین آسیب مورد انتظار ناشی از تنش گرمایی در سطح پوشش 100 درصد برابر 42 کیلوگرم در ماه برای هر راس گاو شیری به دست آمد که با توجه به شمار کل گاوهای شیری در شهرستان (2207 راس) آسیب و زیان کل ناشی از تنش گرمایی برابر با 92694 کیلوگرم در ماه و رقمی بالغ بر 1.2 میلیارد ریال در ماه محاسبه شد. با توجه به بزرگ بودن آسیب و زیان ناشی از تنش گرمایی و اهمیت شیر در سلامت جامعه، توصیه می شود مسوولان و سیاست گذاران به طراحی این نظام بیمه ای در کل کشور توجه خاص و ویژه کنند.

اسب عرب از قدیمی ترین نژادهای اسب جهان است. این نژاد عملکرد بسیار خوبی در مسابقات استقامتی و به طور کلی عملکرد ورزشی داشته و در تشکیل برخی نژادهای مهم جهان نقش داشته است. در مقابل، اسب کرد که بیشتر در زمین های ناهموار و مناطق کوهستانی زندگی می کند، مناسب سواری در مناطق کوهستانی و مسابقات چوگان است. برای بررسی ساختار جمعیت و شناسایی قطعه های کروموزمی تحت انتخاب در این دو جمعیت، از 38 اسب عرب و 58 اسب کرد نمونه خون و مو گرفته شد. نمونه ها پس از استخراج DNA، توسط 670K Axiom Equine Genotyping Array تعیین نژادگان (ژنوتیپ) شدند. تحلیل مولفه های اصلی (PCA) روی داده های به دست آمده از تعیین نژادگان انجام شد، سپس آماره Fst برای هر SNP محاسبه و برای جلوگیری از اثر تنوع تصادفی ذاتی Fst محاسبه شده برای تک SNP، آن ها در طول هر کروموزوم همگن شدند. نتایج به دست آمده از تحلیل مولفه های اصلی این دو جمعیت نشان داد اسب های عرب ایرانی نسبت به اسب های کرد تنوع ژنتیکی بالاتری دارند. در این تحقیق، نشانه های انتخاب در شش جایگاه ژنگانی (ژنومی) شناسایی شد که بالاترین میزان آماره Fst در کروموزم شماره 8 مشاهده شد. حاشیه نویسی جایگاه های تحت انتخاب منجر به شناسایی ژن هایی همانند ژن های CaMKK2، ATP2A2 و MLXIP شد، که به احتمال با عملکرد در مسابقات استقامتی و به طورکلی عملکرد ورزشی در اسب ها مرتبط هستند و برای بررسی های بیشتر پیشنهاد می شوند.