مطالعات مدیریت بهبود و تحول
سال:1389 | دوره:20 | شماره:62 |تعداد مقالات:7

این مقاله یک مدل برنامه ریزی خطی صفر و یک چندهدفه با پارامترهای فازی را جهت انتخاب پرتفولیوی مناسبی از فرآیندها برای مهندسی مجدد در شرکت های تولیدی ارائه می کند. برای اندازه گیری و برآورد اثر مهندسی مجدد هریک از فرآیندها در بهبود عملکرد شرکت، یک روش ارزیابی بر مبنای مجموعه ای جدید از شاخص های کمی و کیفی ایجاد شده است. به دلیل کلامی بودن برخی متغیرها و وجود داده های غیرقطعی از نظریه مجموعه های فازی استفاده شده است. لذا فرآیند تحلیل سلسله مراتبی، تصمیم گیری گروهی چندمعیاره، نظریه فازی و نظریه پرتفولیو به منظور توسعه یک مدل انتخاب پرتفولیوی فرآیند، در کنار هم به کار برده شده است. در نتیجه این مدل، فرآیندهایی برای مهندسی مجدد انتخاب می شوند که حداکثر ارزش را برای سازمان ایجاد کرده و حداقل مقاومت کارکنان را در پی دارند. برای حل مسائل برنامه ریزی خطی صفر و یک چندهدفه با پارامترهای فازی یک روش جدید با توجه به درجه عضویت اعداد فازی توسعه داده شده است. در پایان، یک مطالعه موردی جهت تشریح روش پیشنهادی ارائه شده است که عملی بودن و کارآیی آن را نشان می دهد.

همان طور که انسان از استعداد و توان یادگیری برخوردار است و می تواند از طریق انجام فعالیت های موثر و کشف و اصلاح اشتباهات خود یاد بگیرد، سازمان ها نیز از چنین توانایی هایی برخوردارند. از این رو پیشرفت سریع و وسیع فناوری اطلاعات در عصر حاضر و رقابت های آشکار و پنهان روزافزون در دنیا، اهمیت و ضرورت یادگیری سازمانی و توانمندسازی روانشناختی را دو چندان نموده است. بنابراین در پژوهش حاضر به بررسی تاثیر یادگیری سازمانی بر توانمندسازی روانشناختی کارکنان معاونت هزینه و خزانه داری کل کشور وزارت امور اقتصادی و دارائی پرداخته شده است. به منظور گردآوری داده های پژوهش، جهت ارزیابی مولفه های یادگیری سازمانی، پرسشنامه استاندارد الگوی نیفه و جهت بررسی توانمندسازی روانشناختی، پرسشنامه استاندارد مدل اسپریتزر و میشرا درنظر گرفته شد. روش های آماری مورد استفاده در این تحقیق آزمون کولموگروف - اسمیرنوف، ضریب همبستگی، آزمون t یک نمونه ای، رگرسیون خطی و آزمون رتبه بندی فریدمن می باشد.نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که یادگیری سازمانی بر توانمندسازی روانشناختی (احساس شایستگی، خودسامانی، موثر بودن، معنی دار بودن شغل و اعتماد) موثر است. که می تواند مبنایی برای تدوین راهبردهای مناسب منابع انسانی در زمینه یادگیری سازمانی و توانمندسازی روانشناختی کارکنان باشد و سازمان ها با بهره گیری از نتایج حاصله، می توانند در دنیای نوین رقابتی که همواره در حال تغییر است از رقبا پیشی بگیرند و به حیات خود ادامه دهند.

بازارهای محصول دربرگیرنده سه عنصر عملکرد، رفتار و ساختار می باشند که بسته به ماهیت و نحوه ارتباط این عناصر با یکدیگر، شکل و نوع و سازمان بازار مشخص می شود. تمرکز بازار یکی از خصوصیات ساختاری بازار است که نقش مهمی در ماهیت قیمت گذاری و درجه رقابت یا انحصار موجود در یک بازار یا صنعت را ایفا می کند. بر این اساس، هدف اصلی این مقاله بررسی نقش متغیر درجه تمرکز بازار در پیش بینی بازده سهام و ارایه الگویی برای بیان این رابطه می باشد. داده های پژوهشی الگوی تحقیق متشکل از متغیرهای مستقل شاخص تمرکز صنعتی هرفیندال، اندازه صنعت (ارزش بازار سهام)، نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار سهام، اهرم مالی و بتای پرتفوی صنعت و همچنین بازده سهام سال آتی به عنوان متغیر وابسته می باشند. قلمرو زمانی تحقیق از سال 1381 تا 1387 می باشد. با توجه به این که شاخص تمرکز بازار متغیری صنعتی می باشد، لذا همه متغیرهای مستقل و وابسته تحقیق در سطح صنعت تبیین و محاسبه شده اند. به این منظور بعد از بررسی گروه های صنعتی بورس اوراق بهادار تهران و احراز شرایط، 31 گروه فرعی فعال صنعتی به عنوان پرتفوی درنظر گرفته و آزمون های آماری لازم صورت پذیرفت. نظر به این که متغیرهای معرفی شده در این مطالعه از یک سو در میان 31 صنعت مختلف بورس و از سوی دیگر در دوره زمانی 7 ساله انتخاب می شوند، لذا راه حل پیشنهاد شده در چنین مواردی تلفیق داده های میان گروهی و سری های زمانی با یکدیگر و برآورد الگوی مورد نظر بر اساس مجموعه جدید تشکیل شده است. با این وصف، به منظور بررسی صحت فرضیه های تحقیق، از رهیافت اقتصادسنجی اثرات ثابت پانل دیتا (با وزن دهی به مقاطع صنعت) و به روش حداقل مربعات تعمیم یافته (GIS) استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین متغیرهای مستقل درجه تمرکز صنعتی و اندازه صنعت با بازده سهام آتی رابطه معنی داری وجود دارد. بین متغیرهای نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار، اهرم مالی و بتای صنعت با بازده سهام رابطه معنی داری مشاهده نشد. همچنین مدل تحقیق قادر است 48 درصد رفتار بازده سهام سال آتی را توضیح دهد.

سازمان های نظماشوب، سیستم هایی هستند که دامنه فعالیت آنها در محدوده بین ثبات و بی ثباتی یا نظم و بی نظمی قرار دارد و مدیریت هوشمندانه این سازمان ها باعث می شود که سیستم در حالت تعادل پویا نگهداری شود. مدیریت این سازمان ها که ترکیبی از تعداد زیادی عوامل نامتجانس می باشند که به طور پیوسته با یکدیگر در تعاملند، - از طریق یادگیری مولد امکان پذیر است. سازمان های نظماشوب از ویژگی هایی چون هوشیاری، پیوستگی، عدم قطعیت، غیرقابل پیش بینی بودن، انعطاف پذیری و تحول پیوسته برخوردارند. این مقاله به دنبال شناسایی مفاهیم و متغیرهای مرتبط با ویژگی های سازمان های نظماشوب است و به این منظور پس از مرور ادبیات، متغیرهای نظماشوبی احصا و در یکی از سازمان ها، مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی، حاکی از آن است که سازمان های نظماشوب در ایران دربرگیرنده هفت بعد اصلی پذیرش نوآوری، به هم پیوستگی، عدم قطعیت، غیرخطی بودن، غیرمترقبه بودن، ساختار بی قواره و جذب کارکنان توانمند می باشند.

هدف این پژوهش بررسی کشورگرایی مصرف کننده و همچنین بررسی تاثیر کشورگرایی مصرف کننده بر نگرش آنها نسبت به محصولات وارداتی و به دنبال آن قصد خرید آن محصولات می باشد. روش انجام این تحقیق، توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر، کلیه اعضای هیات علمی و کارکنان دانشگاه علامه طباطبائی می باشند که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای نسبی و تصادفی، تعداد 284 نفر به عنوان نمونه آماری مورد بررسی قرار گرفتند. پس از جمع آوری پرسشنامه ها و انجام تحلیل های آماری از قبیل رگرسیون خطی ساده و رگرسیون خطی چندگانه مشخص شد که افراد جامعه از کشورگرایی نسبتا پایینی برخوردارند و ضرورت درک شده محصول، تاثیر کشورگرایی مصرف کننده بر نگرش نسبت به واردات را تعدیل می کند و نگرش نسبت به واردات بر قصد خرید کالاهای وارداتی تاثیر می گذارد.

تحولات سریع و پویایی بازارهای رقابتی دستیابی به انعطاف پذیری را برای سازمان ها بیش از گذشته ضروری کرده است. انعطالف پذیری پدیده ای خودجوش و غیرارادی نیست، بلکه سازمان ها باید عوامل اثرگذار بر انعطاف پذیری را شناسایی و آنها را ایجاد کنند. این تحقیق با هدف شناسایی عوامل موثر بر انعطاف پذیری و تبیین آنها و تاثیر انعطاف پذیری بر عملکرد سازمانی انجام شده است. در این تحقیق الگوها و چارچوب های موجود برای انعطاف پذیری سازمانی بررسی می شوند. سپس قابلیت های سازمانی و مدیریتی مورد نیاز برای انعطاف پذیری سازمانی شناسایی و انواع مختلف انعطاف پذیری در سازمان ها طبقه بندی می گردند. در نتیجه الگویی برای انعطاف پذیری سازمانی ارائه می شود که در آن رابطه بین انعطاف پذیری سازمانی و عملکرد سازمانی تبیین می گردد. بر اساس این الگو می توان انعطاف پذیری را اندازه گیری کرد و بهبود بخشید. بر اساس نتایج مقاله اثر پنج قابلیت سازمانی شامل ویژگی های تیم مدیریت، الگوی تصمیم گیری، فرهنگ سازمانی، شناخت شرایط محیط و هویت سازمانی مورد تایید قرار گرفت و اثر انعطاف پذیری سازمانی شامل دو بعد انعطاف پذیری عملیاتی و انعطاف پذیری راهبردی بر عملکرد سازمانی نیز آشکار گردید.

برای اینکه سازمان در مسیر سرآمدی قرار گیرد و بتواند آن را ارتقا دهد، نیاز است که روی بلوغ در سطح فردی، فرآیندی و سازمانی کار نماید. بر اساس مطالعات انجام شده در زمینه بلوغ سازمانی و ابعاد فردی، فرآیندی و سازمانی آن می توان به 8 مولفه زیر به صورت خلاصه به عنوان نشانه ها و دستاوردهای آن اشاره نمود:1- توسعه پایدار سازمان 2- افزایش بهره وری 3- سرآمدی و تعالی سازمان 4- تعالی کارکنان 5- تعالی مشتری مداری 6- مزیت رقابتی 7- چابکی سازمان 8- افزایش قابلیت سازگاری سازمان. پژوهش حاضر با هدف اندازه گیری میزان تاثیر بلوغ سازمانی بر هر یک از دستاوردهای هشت گانه بالا در شرکت فولاد مبارکه در سال 1389 انجام گرفته است. در این پژوهش از جامعه آماری مدیران و کارشناسان شرکت فولاد مبارکه به تعداد 95 نفر، نمونه 76 نفری بر اساس جدول مورگان به صورت تصادفی انتخاب شده است. پرسشنامه میزان تاثیر بلوغ سازمانی بر دستاوردهای بلوغ طراحی گردید و پس از جمع آوری اطلاعات با آزمون های T و Tukey به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته شد و نتایج حاصل بیانگر این است که میزان تاثیر بلوغ فردی بر سرآمدی سازمان 47.86%، میزان تاثیر بلوغ فرآیندی 49.36% و میزان تاثیر بلوغ سازمانی 49.44% می باشد. بررسی پایانی و ثبات درونی آزمون نشان داد که پایایی پرسشنامه 0.921 می باشد.