زمینه و هدف: غنی سازی سازگاری، رویکردی آموزشی مبتنی بر آموزش مهارت ها به منظور ارتقا و بهبود سازگاری زوجین است. این پژوهش با هدف تدوین و اعتبارسنجی الگوی آموزشی غنی سازی سازگاری زندگی زناشویی پلیس صورت گرفته است. روش: پژوهش از حیث ماهیت، کاربردی و از حیث شیوه اجرا، کیفی است. جامعه آماری در بخش اول شامل زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره ناجا بود که با استفاده از نمونه گیری هدفمند و داوطلبانه انتخاب شدند. با 10 زوج که در آزمون سازگاری زناشویی (DAS) نمره زیاد و 10 زوج که نمره کم کسب کرده بودند، مصاحبه شد. ابزار پژوهش، مصاحبه عمیق بود که تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. بخش دوم شامل 10 نفر از اساتید رشته مشاوره حوزه خانواده و خبرگان روان شناس ناجا بودند که به صورت نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی جهت اعتبارسنجی الگوی آموزشی انتخاب شدند. جهت تعیین روایی و پایایی یافته ها، از درگیری پیوسته، مشاهده مداوم، وارسی توسط شرکت کنندگان و از کمیته راهنما برای ارزیابی و اجرای برنامه مصاحبه استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از روش گرندد تیوری استفاده شد. یافته: تحلیل مصاحبه ها به شناسایی 109کد باز، 4 کد محوری و 1کد انتخابی منتهی شد. مقولات الگوی آموزشی غنی سازی سازگاری زندگی زناشویی پلیس عبارت است از راهبرد سازگاری فردی، راهبرد سازگاری خانواده مبدا، راهبرد سازگاری زوجی، راهبرد سازگاری شغلی بود. ویژگی های رفتاری موثر، استرس های شغلی، شبکه های حمایتی، آموزش مهارت های اساسی، عادات شخصیتی مرتبط با شغل پلیس بود و مقوله «سازگاری و ثبات رابطه زوجی» به عنوان مقوله هسته ای و اصلی در نظر گرفته شد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که غنی سازی زوجین، سازگاری زناشویی و ثبات رابطه زوجی را به همراه داشت. رابطه زوجی در صورت عدم مراقبت همواره در معرض آسیب است. بنابراین مراقبت هایی لازم است تا بتوان شاهد حفظ و رشد و شکوفایی آن بود.