روانشناسی تربیتی
سال:1389 | دوره:1 | شماره:4 |تعداد مقالات:8

تحقیق حاضر با هدف مقایسه ویژگی های شخصیتی مدیران موفق و ناموفق دبیرستان های استان مازندران صورت گرفته است. روش این تحقیق توصیفی از نوع علمی- مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه مدیران دبیرستان های استان مازندران به تعداد 480 نفر بود که پس از همتاسازی مدارس (از لحاظ سابقه مدرسه، تعداد دانش آموزان، وضعیت معلمان و تجربه مدیریتی) و بر مبنای درصد قبولی های دو سال اخیر، 22 مدیری که بیشترین درصد قبولی را داشته اند (مدیران موفق) و 23 مدیری که کمترین درصد قبولی را داشته اند (مدیران ناموفق) شناسایی و به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای سنجش ویژگی های شخصیتی از فرم کوتاه پرسش نامه شخصیت نئو استفاده شد. پس از تایید روایی و محاسبه پایایی ابزار، داده های پژوهش با استفاده از شاخص های گرایش مرکزی، آزمون t مستقل، تحلیل واریانس و تعقیبی شفه مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین مدیران موفق و ناموفق از لحاظ ویژگی های شخصیتی چون دلپذیر بودن و مسوولیت پذیری تفاوت معنی داری وجود دارد، لیکن در خصیصه های روان رنجورخویی، برون گرایی و انعطاف پذیری میان آنها تفاوت ها معنی داری نبود. همچنین با ورود متغیر جنسیت نتایج تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی مربوطه نشان داد که در ترکیب های مختلف بین جنسیت و موفقیت مدیران در دو ویژگی دلپذیر بودن و مسوولیت پذیری، همه تفاوت های مشاهده شده به نفع مدیران موفق زن معنی دار بودند.

پژوهش حاضر با هدف ارایه مدل عملی به منظور پیاده سازی مدیریت دانش و تاثیر آن بر واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران صورت پذیرفته است. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع زمینه یابی بود. جامعه آماری شامل 91 نفر از روسا و معاونین دانشگاه می باشد که در این طرح تحقیق شرکت نمودند. در این تحقیق به دلیل محدود بودن حجم جامعه، نمونه با جامعه برابر بوده و از شیوه سرشماری استفاده شده است. جهت گردآوری داده از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که روایی آن تایید و پایایی آن بر اساس روش همسانی درونی (آلفای کرونباخ) به میزان 0.85 محاسبه گردید. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل توصیفی و استنباطی (آزمون دوجمله ای) یافته ها، نشان داد که مولفه های رسالت دانشگاه، فرهنگ دانشگاهی، مدیریت سازمان، نظام پذیرش دانشگاه، منابع انسانی، فناوری اطلاعات عواملی هستند که تعیین کننده زیرساخت مدیریت دانش در دانشگاه آزاد اسلامی هستند و با این مولفه ها می توان مدیریت دانش را در دانشگاه به کار گرفت. در صورت به کارگیری مدیریت دانش، اعتماد در سازمان بالا رفته، ارتباطات موثرتر، فرهنگ کار گروهی غنی تر، حیطه مسوولیت ها شفاف تر، اعتماد به نفس بیشتر، سازمان انعطاف پذیرتر، فرایندهای اداری علمی تر و اخلاق حرفه ای افزایش می یابد.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه سلامت روانی و عزت نفس دانشجویان جدیدالورود و سال آخر دانشگاه آزاد اسلامی پارس آباد، به روش توصیفی- تحلیلی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان ورودی سال های 86 و 88 به تعداد 2302 نفر بوده که نمونه ها با استفاده از فرمول کوکران، به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، از بین ورودی های سال 86 (69 زن و 206 مرد) و سال 88 (74 زن و 224 مرد) گزینش شدند. برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز، علاوه بر پرسشنامه مشخصات فردی، از پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و پرسشنامه عزت نفس آیزنگ استفاده شد. که در پژوهش های مختلف برای آزمون های گلدبرگ و آیزنگ، پایایی و روایی به ترتیب 0.88 و 0.790 گزارش شده است. به منظور بررسی و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که بین خرده مقیاس های سلامت روانی دانشجویان هم برحسب سال ورود به دانشگاه، و هم برحسب جنسیت، تفاوت معناداری وجود داشت. و دانشجویان جدیدالورود در تمامی خرده مقیاس های سلامت روانی نسبت به دانشجویان سال آخر از سلامت بالاتری برخوردار بودند. دانشجویان دختر نسبت به پسر در خرده مقیاس های نشانه های بدنی، اضطراب و بی خوابی از سلامت پایین تری برخوردار بودند. اثر متقابل جنسیت در سال ورود به دانشگاه با هیچ کدام یک از خرده مقیاس های سلامت روانی دانشجویان، معنادار نبود. یافته های تحلیل واریانس عاملی، نشان داد که بین نمره کلی سلامت عمومی دانشجویان، بر حسب جنسیت و سال ورود به دانشگاه، تفاوت معناداری وجود دارد. هم چنین نتایج تحلیل واریانس عاملی، گویای آن بود که بین عزت نفس دانشجویان بر حسب سال ورود به دانشگاه و جنسیت، تفاوت معناداری وجود ندارد.

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه تحلیل ارتباط محاوره ای بر کاهش تعارضات زناشویی زنان انجام شد. روش پژوهش در این مطالعه از نوع شبه آزمایشی و جامعه آماری 24 نفر از مراجعین زن در شهر رامسر بود که طبق پرسشنامه تعارضات زناشویی (MCQ) دچار تعارضات زناشویی بودند و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در 2 گروه 12 نفره آزمایش و گواه قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت مشاوره گروهی به شیوه تحلیل ارتباطی محاوره ای قرار گرفتند. متغیرهای تعارضات زناشویی، میزان همکاری، رابطه جنسی، واکنش های هیجانی و رابطه خانوادگی با خویشاوندان و دوستان همسر با استفاده از پرسشنامه MCQ در قبل و بعد از مداخله مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور بررسی و تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و در بخش آمار استنباطی از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج به دست آمده، تغییرات معناداری را در تمام متغیرها نشان داد. طبق یافته های این مطالعه می توان گفت مشاوره گروهی به شیوه تحلیل ارتباط محاوره ای، روش مناسبی برای کاهش تعارضات زناشویی زنان بوده است.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی (عذرخواهی، دوری از آزار و اذیت) بر ابراز وجود و سلامت روان دانش آموزان کم توان ذهنی انجام شده است. روش انجام این پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بوده است. جامعه آماری پژوهش، شامل دانش آموزان مدارس استثنایی پسرانه دو شهر آستانه اشرفیه و لاهیجان، به تعداد 140 نفر در سال تحصیلی 90- 89 و در تراز سنی 17- 15 سال بود. نمونه آماری این تحقیق 45 نفر از این دانش آموزان بوده است که از طریق روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. سپس با استفاده از روش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش حاضر، پرسش نامه های سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر و همچنین ابراز وجود شیرنگ بوده است که پس از تایید روایی آنها برای محاسبه پایایی پرسشنامه گلدبرگ از آلفای کرونباخ استفاده شد و مقدار آن 0.87 به دست آمد. همچنین ضریب پایایی پرسشنامه شرینگ نیز در بازآزمایی 0.88 به دست آمد. داده های جمع آوری شده برای آزمودن فرضیه های این تحقیق با استفاده از آزمون آماری تحلیل کواریانس، چندمتغیره مورد تحلیل قرار گرفت. تجزیه و تحلیل فرضیه ها نشان داد که اثربخشی آموزش مهارت عذرخواهی بر ابزار وجود و سلامت روان، متفاوت از اثربخشی آموزش مهارت، دوری از آزار و اذیت است و آموزش مهارت عذرخواهی بر میزان ابراز وجود و سلامت روان موثر است و همچنین آموزش مهارت دوری از آزار و اذیت بر میزان ابراز وجود و سلامت روان موثر است.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سلامت روانی معلمان با رفتار شهروندی سازمانی آنان در مدارس شهرستان پاکدشت بود. تحقیق به شیوه توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه معلمان مدارس پاکدشت (دوره های سه گانه) در سال تحصیلی 90-89 به تعداد 2297 نفر بود. حجم نمونه پژوهش مطابق با جدول مورگان 330 نفر برآورد گردید که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی (پود ساکف و همکاران، 1997) و پرسشنامه سلامت روانی (GHQ-28) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین مولفه های سلامت روانی معلمان یعنی علایم جسمانی، اضطراب و بی خوابی، کارکرد اجتماعی، افسردگی و سطح رفتار شهروندی سازمانی آنان رابطه وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیونی مشخص کرده است که دو مولفه افسردگی و کارکردهای اجتماعی می توانند به عنوان پیش بینی کننده رفتار شهروندی سازمانی معلمان عمل نمایند.

این پژوهش با هدف مقایسه وضع موجود و مطلوب مشارکت معلمان باتجربه و کم تجربه در فرایند برنامه ریزی درسی (طراحی، اجرا، ارزشیابی) صورت گرفته است. روش تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری، شامل همه معلمان با سابقه کاری بالاتر از 15 سال به تعداد 3899 نفر و سابقه کاری کمتر از 5 سال به تعداد 259 نفر در دوره های مختلف تحصیلی شهر رشت بوده است که به استناد جدول مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد 351 نفر معلمان باتجربه (بالای 15 سال) و تعداد 139 نفر معلمان کم تجربه (کمتر از 5 سال) انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضر، پرسشنامه محقق ساخته بود که پس از تایید روایی محتوایی، برای محاسبه پایایی آن از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته های حاصل از اجرای آزمون تحلیل واریانس یکراهه نشان داد که بین میانگین نمره های وضع موجود و مطلوب مشارکت معلمان باتجربه و کم تجربه در فرایندهای طراحی، اجرا و ارزشیابی برنامه ریزی درسی تفاوت معنی داری وجود دارد. و همچنین میانگین نمره وضع مطلوب مشارکت معلمان باتجربه و کم تجربه در این فرایندها در مقایسه با وضع موجود بالاتر می باشد.

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش راهبردهای فراشناخت بر عملکرد تحصیلی و خلاقیت دانش آموزان پسر پایه پنجم شهر خرامه انجام شد. روش پژوهش، شبه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون، برای هر دو گروه آزمایش و کنترل بوده است. جامعه مورد نظر 150 دانش آموز پسر پایه پنجم ابتدایی شهر خرامه بودند، که دو گروه (هر گروه 22 نفر) به عنوان نمونه به شکل تصادفی ساده به عنوان گروه آزمایش و گروه کنترل انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه سنجش عملکرد تحصیلی (EPT) فام و تیلور و پرسشنامه شیفر برای سنجش خلاقیت بوده است. جهت محاسبه پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شده است که پایایی پرسشنامه عملکرد تحصیلی در مقیاس کلی 0.84 و خلاقیت در مقیاس کلی 0.74 به دست آمد و روایی محتوایی پرسشنامه ها مورد تایید قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی نظیر میانگین و درصد و از آمار استنباطی نظیر تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که آموزش راهبردهای فراشناخت 57% بر عملکرد تحصیلی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل و 27% بر خلاقیت گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل تاثیر داشته است.