توسعه آموزش جندی شاپور
سال:1391 | دوره:3 | شماره:4 |تعداد مقالات:8

در این تحقیق، میزان رضایت مراجعین دانشکده دندانپزشکی از خدمات بخش های مختلف آموزشی درمانی سنجیده و از نتایج به دست آمده در راستای بهبود و اصلاح فعالیت ها و ارتقای سیستم آموزشی درمانی بخش ها استفاده می شود. در این تحقیق از ابزار پرسشنامه برای اندازه گیری مفاهیم و متغیرها بهره گیری شده و روش نمونه گیری تصادفی ساده بوده و آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS صورت گرفته است. از 184 نفرنمونه مورد بررسی، 50.9 درصد زن و 49.1 درصد مرد هستند. بیشترین میزان رضایت مندی مراجعین به ترتیب مربوط به بهداشت وسایل بکار گرفته شده (3.09)، امکانات بکار گرفته شده (3.03)، نحوه برخورد افراد درمان کننده (2.97)، نحوه برخورد مسئوولین پذیرش (2.81)، رضایت از کیفیت درمان (2.69)، رضایت از برخورد منشی بخش ها 2.62)) و رضایت از نظم نوبت دهی 2.46)) از نمره 1 تا 4 است. کم ترین میزان رضایت مندی مراجعین به مقوله سرعت رفع مشکل با نمره 2.36 بر می گردد. همچنین بیشترین میزان رضایت از بخش ها به ترتیب مربوط به بخش های رادیولوژی، پریودونتولوژی و ارتودونسی با میانگین های 28.3،26.9 ، 26.1 و کم ترین میزان رضایت هم مربوط به بخش اندو با نمره 22.1 (از نمره 9 تا 36) است. با توجه به نتایج این تحقیق و به منظور بهبود عملکرد دانشکده و افزایش رضایت مندی مراجعین، افزایش سرعت در خدمات رسانی به مراجعین، کوتاه ترین طول دوره درمان و نظارت بیشتر اساتید بر کار دانشجویان پیشنهاد می گردد.

دانشجویان تقریبا همیشه اولین روز فعالیت های یادگیری بالینی در محیط بالینی جدید را به عنوان یک رویداد پر استرس قلمداد می کنند. این استرس ها می تواند سلامت روانی دانشجویان را به خطر اندازد. این مطالعه مقدماتی با هدف تعیین وضعیت سلامت روانی دانشجویان پرستاری دانشگاه اهواز و ارتباط آن با برخی شاخص های فردی و اولین تجربه آموزش بالینی انجام شده است. در این مطالعه مقطعی و از نوع همبستگی، نمونه گیری به روش سرشماری بر روی 24 دانشجوی پرستاری سال اول (ابتدای ورود به دانشگاه و پایان نیمسال دوم) دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز انجام شد. 22 نفر از آن ها پرسشنامه ها را تکمیل کردند و وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل دو پرسشنامه مشخصات فردی و نیز پرسشنامه سلامت عمومی 28 (GHQ-28) سوالی بود. (پس از جمع آوری داده ها، اطلاعات استخراج شد و از روش های آماری توصیفی: فراوانی، درصد، میانگین و به صورت جداول و نمودار و روش استنباطی: آزمون t زوجی و t مستقل و با ضریب اطمینان 95 درصد جهت تجزیه و تحلیل داده و همچنین از برنامه آماری SPSS (نسخه 16) استفاده شد). نتایج به دست آمده از این مطالعه، ارتباطی بین هیچ کدام از مشخصات فردی با نمرات GHQ را نشان نداد (P>0.05)، اما نتایج، ارتباط معناداری بین سلامت روان و احساس مثبت یا منفی آن ها قبل از کارآموزی داشت (p<0.5). بررسی پاسخ دانشجویان به آزمون GHQ-28 در بدو ورود به دانشگاه نشان داد که 25 درصد (6 نفر) از کل دانشجویان مورد مطالعه (24 نفر)، به عنوان دانشجوی آسیب پذیر ارزیابی شدند. بعد از اولین تجربه آموزش بالینی 41 درصد (9 نفر) از 22 نفر آن ها، در گروه دانشجویان آسیب پذیر قرار گرفتند. تحلیل آماری، تفاوت معنادار بین نمرات GHQ قبل و بعد از کارآموزی نشان داد .(p<0.5) با توجه به نتایج به دست آمده، دانشجویان پرستاری پس از اولین تجربه بالینی، از نظر سلامت روان آسیب پذیرتر می شوند، لذا انجام برنامه های مناسب برای ایجاد جو با استرس کمتر در محیط بالینی، امری ضروری به نظر می رسد.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه احساس خودکارآمدی، کیفیت تجارب یادگیری و چهار بعد آن شامل انعطاف پذیری مواد درسی، محتوای آموزشی، منابع آموزشی موجود و کیفیت رابطه استاد و دانشجو با فرسودگی تحصیلی دانشجویان بود. نمونه پژوهش شامل 233 نفر از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی بود که به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده های مطالعه با استفاده از پرسشنامه های کیفیت تجارب یادگیری نیومن (1990)، خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران (1982) و فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (1997) جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها از نسخه 16 نرم افزار آماری SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد که تمامی روابط در سطح مطلوبی معنادار بودند.

روانشناسان تربیتی معتقدند که یادگیری باید چنان سازماندهی شود که هر فراگیر بر اساس توانایی های خود یاد بگیرد. با توجه به اینکه تاکنون در ایران در مورد نظام یادگیری الکترونیکی ترکیبی مطالعات زیادی صورت نگرفته است، پژوهشگران بر آن شدند، پژوهشی در زمینه میزان آگاهی و دیدگاه اعضای هیات علمی در رابطه با راهکارهای بلندمدت و کوتاه مدت آموزش الکترونیکی انجام دهند. در این مطالعه مقطعی توصیفی 50 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده های مطالعه از طریق پرسش نامه روا و پایا جمع آوری و با استفاده از نسخه 13 نرم افزار SPSS و آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند. طبق یافته های پژوهش، 50 درصد از اعضای هیات علمی نسبت به فرآیند آموزش الکترونیکی آگاهی داشتند. 95 درصد اعضای هیات علمی به تربیت اساتید حرفه ای جهت ارائه درس های یادگیری الکترونیکی به عنوان بهترین راهکار بلند مدت و 83 درصد اعضای هیات علمی به طراحی نرم افزارهای ارائه کننده خدمات آموزشی جذاب و ایرانی پسند به عنوان بهترین راهکار کوتاه مدت اعتقاد داشتند. همچنین بین میزان آگاهی و سابقه کار ارتباط معناداری وجود داشت. با در نظر گرفتن محدودیت های غیر قابل اجتناب روش های آموزش الکترونیکی، استفاده از فن آوری اطلاعات و ارتباطات به منظور کیفیت یادگیری، سهولت دسترسی به حجم بالایی از اطلاعات،کاهش هزینه های آموزشی و ارتقای علمی مدرسان از مهم ترین دستاوردهای فن آوری اطلاعات می باشند.

پژوهش حاضر به بررسی موانع پداگوژیک (انعطاف پذیری، ابزارهای برقراری ارتباط، یادگیرنده محوری، مدیریت برنامه ها و منابع و ارزیابی) در توسعه آموزش الکترونیکی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سال 1390-1389 می پردازد. این تحقیق از نوع توصیفی- مقطعی می باشد و جامعه آماری شامل تمامی اعضای هیأت علمی این دانشگاه می باشد. پرسشنامه ی محقق ساخته که پایایی آن 96 درصد است، با استفاده از آزمون آلفای کرانباخ محاسبه شده است، و روایی آن توسط متخصصان تأیید گردید. جهت محاسبه نتایج از آزمون کای اسکوور استفاده شده است و همچنین برای رتبه بندی موانع از تست فریدمن استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که همه عوامل به ترتیب شامل: ارزیابی، یادگیرنده محوری، ابزارهای برقراری ارتباط، انعطاف پذیری و مدیریت برنامه ها و منابع از موانع توسعه آموزش الکترونیک در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز هستند.

شناخت دیدگاه دانشجویان پزشکی در مورد انتخاب موضوع پایان نامه و استاد راهنما می تواند برنامه ریزان آموزشی را در اصلاح و ارتقای سطح پژوهش در عرصه سلامت در کشور یاری دهد. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی معیارهای دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی برای انتخاب موضوع پایان نامه و استاد راهنما می باشد. در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 123 نفر از دانشجویان پزشکی که بیشتر آن ها در دوره کارورزی قرار داشتند، مورد پرسش قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه بود. داده ها با استفاده از آزمون کای اسکور ویا آزمون دقیق فیشر به وسیله نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 65.9 درصد از دانشجویان بدون علاقه به تهیه پایان نامه، خود را مجبور به انجام آن می دانستند. شایع ترین معیار انتخاب موضوع پایان نامه و استاد راهنما از طرف دانشجویان، به ترتیب "ساده بودن و زمان بر نبودن موضوع" و "همکاری استاد راهنما برای به فرجام رساندن پایان نامه" بود. علاقه به تهیه پایان نامه، زمان انتخاب موضوع پایان نامه توسط دانشجویان و انتخاب موضوع توسط خود دانشجو از عوامل تأثیرگذار بر معیارهای انتخابی دانشجویان بود. اکثریت دانشجویان پزشکی به دلایلی همچون عدم علاقه به تهیه پایان نامه و وجود دوره سربازی و طرح پزشکی و امتحان دستیاری، به دنبال هرچه سریع تر تمام کردن پایان نامه هستند. اقداماتی همچون حمایت های مالی و معنوی و ایجاد تغییرات اساسی در برنامه آموزشی، دوره سربازی، طرح پزشکی و امتحان پذیرش دستیار از جمله اقداماتی است که می تواند در بهبود دیدگاه دانشجویان و نیز افزایش کیفیت پایان نامه ها ثمربخش باشد.

هر الگوی تدریس نوعی پژوهش درباره تدریس و یادگیری است. در فعالیت های آموزشی، معلم باید تلاش کند با بهره جویی از روش ها و وسایل، شرایط را برای یادگیری شاگردان فراهم سازد. در تدریس معمول، مراقبت پرستاری در آخرین قسمت درس می آید. بنابراین دانشجو قادر نیست بین مراقبت و علایم بیماری، ارتباط برقرار کند. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر ارائه همزمان علایم و مراقبت های پرستاری با استفاده از الگوریتم بیماری ها بر یادگیری مراقبت های پرستاری از دیدگاه دانشجویان بود. این مطالعه در طی چند ترم در کلاس پرستاری کودکان 2 انجام شد. نتایج در یک کلاس (33 نفره) در سال 1389 ارزیابی شد. مطالب کلیدی (تعریف بیماری- پاتوفیزیولوژی- علایم- درمان و مراقبت پرستاری) باید استخراج و در نرم افزار word 2007 درtext box  نوشته شده و در محل مناسب در الگوریتم جای گرفت. دانشجو باید با دیدن هر مطلب پیامدها را حدس بزند و علت (هر موضوع را فعالانه کنکاش کند. (همچنین با هر علامت یا نشانه بلافاصله درمان و مراقبت آن بیان می شد.) در روز امتحان پایان ترم با پرسشنامه ای نظرات دانشجویان پرسیده شد. یافته ها نشان می دهد که دانشجویان این شیوه تدریس را در خلاصه کردن مطالب و در عین حال مفید بودن آن، میزان یادگیری در کلاس، سرعت ارائه مطالب، یادآوری مطالب در زمان مرور درس برای آمادگی امتحان بین 50 درصد تا 96 درصد در سطح خوب و عالی بیان کرده اند. استفاده از الگوریتم می تواند آموزش مراقبت در نزدیک ترین سطح به مشکلات بیمار را ممکن سازد. همچنین دانشجویان با شرکت فعال در کلاس درس، یادگیری معناداری از فلسفه مراقبت را تجربه می کنند.

رادیولوژی یکی از علوم پایه رشته دندان پزشکی است که نقش اساسی در تشخیص و طرح درمان دارد. نوشتن گزارش کتبی دارای این مزیت است که دانشجو با دقت بیشتری دندان ها و بافت های پیرامون آن ها را بررسی می کند و احتمالا در افزایش توانایی تشخیص پوسیدگی و ضایعات که یکی از وظایف اصلی دندان پزشکان است نقش خواهد داشت و در صورت مواجهه با ضایعات داخل استخوانی نیز به دلیل آشنایی با روند تهیه گزارش کتبی تسلط بیشتری در ارائه گزارش خواهد داشت. 31 دانشجوی دندان پزشکی به دو گروه تقسیم شدند، گروهی که گزارش کتبی رادیوگرافی را نوشته اند و گروهی که گزارش کتبی رادیوگرافی را ننوشته اند. برای اجرای آزمون از پرسشنامه ای شامل 12 رادیوگراف استفاده شد، پرسشنامه ها در شرایط زمانی و مکانی یکسان (مشابه شرایط امتحان) به جمعیت مورد مطالعه ارائه شد. سپس نمرات تشخیص پوسیدگی و بیماری پریودنتال به تفکیک برای هر دانشجو محاسبه شد. میانگین و انحراف معیار دانش تشخیص پوسیدگی و دانش تشخیص بیماری های پرویودنتال در بین دانشجویانی که جهت تفسیر تصاویر رادیوگرافی، گزارش کتبی ارائه نموده اند و دانشجویانی که تفسیر رادیوگرافی را بدون گزارش نویسی ارائه کرده اند تفاوت معنادار وجود نداشت. به نظر می رسد نوشتن گزارش رادیوگرافی تاثیر چندانی در ارتقای توانایی تشخیص رادیوگرافی پوسیدگی دندانی و بیماری پویودنتال دانشجویان مذکور ندارد. با این حال، نوشتن گزارش رادیوگرافی دارای مزایایی است که نتایج این مطالعه از ارزش آنها نمی کاهد.