روان پرستاری
سال:1395 | دوره:4 | شماره:5 |تعداد مقالات:8

مقدمه: پرستاری به عنوان شغلی پر تنیدگی شناخته شده است که می تواند سلامتی پرستاران را بطور جدی به مخاطره اندازد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تنیدگی ادراک شده، تاب آوری و کیفیت زندگی پرستاران به انجام رسید. روش کار: در یک طرح نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون، با استفاده از نمونه گیری در دسترس، 22 پرستار با توجه به ملاک های ورود انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و شاهد قرار گرفتند (هر گروه 11 پرستار). مداخله شامل 8 جلسه 2 ساعته درمان کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی بود که تنها به گروه آزمایش ارائه شد. آزمودنی ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون با مقیاس تنیدگی ادراک شده کوهن (PSS)، مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (CD_RSC) و فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی (36-SF) مورد سنجش قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نسخه 19 نرم افزار SPSS و با روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: گروه مداخله نسبت به گروه شاهد در میزان مولفه سلامت روان کیفیت زندگی افزایش معنادار نشان داد (01/0 > P) اما در کاهش تنیدگی ادراک شده و افزایش تاب آوری تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش و شاهد مشاهده نشد (05/0 < P). نتیجه گیری: کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند در بهبود مولفه سلامت روان کیفیت زندگی در پرستاران موثر باشد.

مقدمه: درک و تفسیر حالات ذهنی و روانی دیگران، قابلیت وظرفیت شناختی-اجتماعی مهمی است که ظرفیت تعامل و مهارتهای ارتباطی را متاثر می کند و این تاثیر مبتنی بر ابراز احساسات و همدلی با دیگران است، از این رو پژوهش حاضر با هدف طراحی برنامه مهارت های ذهن خوانی و تاثیر آن بر بهره همدلی و نظامندی کودکان دارای اختلال اتیسم با عملکرد بالا انجام شده است. روش کار: پژوهش حاضر به لحاظ گرداوری از توع تحقیقات آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل است و از لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی می باشد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه بهره همدلی و بهره نظامندی کودکان (Auyeung، 2009)، استفاده شده است. از بین کل جامعه هدف تعداد 16 کودک با اختلال اتیسم عملکرد بالا به صورت نمونه در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش (8 نفر) و کنترل (8 نفر) به طور تصادفی جایگزین شدند. برنامه مداخله-ای ذهن خوانی (آموزش سه حالت ذهنی) در 14 جلسه 90 دقیقه الی 2 ساعتی برای گروه آزمایش اجرا شد. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که برنامه آموزش ذهن خوانی، بطور معناداری (01/0 > P) موجب افزایش بهره همدلی و کاهش بهره نظامندی در گروه آزمایش شد اما این بهبودی در شرکت کنندگان گروه کنترل که مداخله را دریافت نکرده بودند، دیده نشد. نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی برنامه ذهن خوانی بر افزایش بهره همدلی و کاهش بهره نظامندی، بکارگیری این برنامه در مراکز ویژه توانبخشی افراد با اختللال اتیسم توصیه می شود. اگرچه کاربست این برنامه مداخله ای، نیازمند بررسی های بیشتری است.

مقدمه: سالمندی موفق احساس درونی مثبت و رضایت از زندگی گذشته و حال است. یکی از عواملی که ممکن است با سالمندی موفق ارتباط داشته باشد سلامت معنوی است. هدف این مطالعه تعیین ارتباط بین سالمندی موفق و سلامت معنوی سالمندان شهر تهران بود. روش کار: این مطالعه، پژوهشی همبستگی است که در سال 1395 انجام شد. نمونه ها را 112 نفر از سالمندان شهر تهران تشکیل می دادند که به روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده بودند. برای جمع آوری داده ها از برگه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه های سالمندی موفق و سلامت معنوی جارل استفاده شد. داده ها با نرم افزار PASW و به کمک آزمون های تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که بین سالمندی موفق با سلامت معنوی در رابطه با خود (207-= r و 028/0 = P) و و در رابطه با دیگران (231/0r = و 014/0 = P) ارتباط معنی داری وجود داشت. نتیجه تحلیل رگرسیون به منظور پیش بینی سالمندی موفق از روی سلامت معنوی و ابعاد آن نشان داد که بُعد سلامت معنوی در رابطه با دیگران قادر به تبیین 9% از تغییرات سالمندی موفق بود. نتیجه گیری: سالمندی موفق با سلامت معنوی در رابطه با دیگران ارتباط دارد و با مداخلات متمرکز بر آموزش و معنویت می توان این دوره را غنی تر نمود.

مقدمه: سرطان خون یکی از انواع سرطان می باشد که بر راهبردهای مقابله و سازگاری بیماران تاثیر بسزایی می گذارد. هدف پژوهش حاضر اثر بخشی معنادرمانی گروهی بر راهبرد مقابله با استرس و سازگاری با بیماری در بیماران مبتلا به سرطان خون و مقایسه آن با گروه کنترل است. روش کار: این پژوهش از نوع بررسی های شبه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل است. جامعه پژوهش شامل کلیه بیماران سرطان خون مراجعه کننده به مرکز درمانی شهید قاضی تبریز در سال 1394 می باشد. از بین این افراد 33 نفر بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (17 نفر گروه معنادرمانی) و گروه کنترل (16 نفر) تقسیم شدند. افراد گروه آزمایش در فرایند 10 جلسه معنادرمانی قرار گرفتند. گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. قبل از شروع درمان، و پس از درمان پرسشنامه های راهبردهای مقابله و سازگاری در اختیاران گروه آزمایش و کنترل قرار گرفت. داده ها با استفاده از آماره های توصیفی و آزمون های t در نرم افزار SPSS17 تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که دو گروه ازنظر مشخصات فردی همگون بودند. میانگین و انحراف معیار مقابله مساله مدار گروه مداخله و کنترل 6/7 ± 1/62 و 3/6 ± 5/29 به ترتیب بود و تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (001/0 > P). همچنین میانگین و انحراف معیار سازگاری گروه مداخله و کنترل 5/9 ± 6/119 و 9/8 ± 8/62 به ترتیب بود و تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (001/0 > P). نتیجه گیری: معنادرمانی موجب افزایش معنا در زندگی بیماران سرطان خون شده و باعث می گردد بیماران از سبک های مقابله ای مناسب و سازگاری مطلوب برخوردار گردند.

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن سیستم عصبی مرکزی است که ارتباط آن با برخی از اختلالات روانی خصوصاً افسردگی مشخص شده است. بر این اساس، این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مصاحبه انگیزشی بر افسردگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا اصفهان انجام شد. روش کار: این پژوهش، یک نوع مطالعه نیمه تجربی دو گروهی قبل و بعد بوده که بر روی 60 نفر از بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به کلینیک ام اس مرکز آموزشی درمانی الزهرا اصفهان در سال 1393، که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، انجام شد. بیماران شرکت کننده در مطالعه به شکل تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. برای بیماران گروه آزمون سه جلسه مصاحبه انگیزشی به مدت یک ساعت در هر جلسه به صورت هفتگی اجرا شد. داده ها از طریق پرسشنامه استاندارد بک، قبل از مداخله و یک ماه پس از پایان انجام مداخله جمع آوری و با استفاده از آزمون های تی مستقل، تی زوجی، من – ویتنی و کای – اسکولر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: پس از انجام مداخله، میانگین نمره افسردگی در گروه مداخله از (5/14 ± 42/28) به (2/7 ± 08/21) تقلیل یافت، که نشان دهنده کاهش معنی دار افسردگی در این گروه بود (05/0 > P). در حالی که در گروه شاهد این میزان قبل و پس از انجام مداخله (77/13 ± 12/26) به (8 ± 6/25) اختلاف معنی داری نداشت (05/0 < P). پس از انجام مداخله، اختلاف معنی داری از نظر میانگین نمره افسردگی بین گروه های آزمون و شاهد مشاهده شد (05/0 > P). نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاکی از کاهش افسردگی در گروه مداخله بود؛ بدین معنی که مصاحبه انگیزشی می تواند در جهت کاهش علائم افسردگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس موثر باشد و کاربرد آن برای سایر بیماران پیشنهاد می گردد.

مقدمه: سالمندان با مواجه انواع متفاوتی از عوامل استرس زا، شیوه های مقابله ای مختلفی را در برابر آن ها به کار می گیرند که با پیامدهای متفاوتی بر سلامت جسم و روان آنان، همراه می باشد. این مطالعه باهدف شناسایی عوامل استرس زا و راهبردهای مقابله ای به کار گرفته شده در سالمندان شرق گیلان صورت گرفته است. روش کار: : پژوهش حاضر، مطالعه ای تحلیلی-مقطعی از نوع همبستگی می باشد. در این مطالعه تعداد 124 نفر از سالمندان بازنشسته بالای 60 سال در کانون های بازنشستگی شرق گیلان به صورت تصادفی انتخاب شده و با استفاده از پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، عوامل استرس زای سالمندی و راهبردهای مقابله ای « اندلر» و «پارکر»مورد بررسی قرار گرفتند. داده های گرد آوری شده با استفاده از آزمون های آماری تی تست، آنالیز واریانس، ضریب همبستگی پیرسون، یو من ویتنی در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که بیشترین عامل استرس زا مربوط به بعد آشیان خالی (766/5 ± 81/26) بود و زنان استرس بیشتری را نسبت به مردان گزارش نمودند (495/26 ± 10/144). بیشترین راهبرد مقابله ای بکار گرفته شده توسط سالمندان راهبرد هیجان مدار (129/10 ± 69/51) بوده است. نتیجه گیری: در این مطالعه، بیشترین عامل استرس زا مربوط به بعد آشیان خالی و بیشترین راهبرد مقابله ای به کار گرفته شده، هیجان مدار و فرار از مساله در آنان مطرح بود، بنابراین با توجه به لزوم به کارگیری راهبرد مقابله ای مناسب، توجه به این قشر ارزشمند اجتماع و ساماندهی برنامه های مشاوره ای و آموزشی به این افراد و خانواده های آن ها حائز اهمیت می باشد.

مقدمه: بیماری های کلیوی یکی از شایع ترین بیماری ها در افراد است و موجب بروز مشکلات هیجانی همچون استرس، اضطراب و افسردگی می شود. این تحقیق با هدف پیش بینی میزان افسردگی، اضطراب و استرس بر اساس مولفه های معنوی در بیماران همودیالیزی استان ایلام انجام گرفت. روش کار: در این پژوهش که به روش همبستگی انجام گرفت، تعداد 150 بیمار تحت درمان با دیالیز به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و وارد مطالعه شدند. از سه پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس، دعا، سلامت معنوی به عنوان ابزار جمع آوری داده ها استفاده شد. ابعاد دعا و سلامت معنوی بعنوان متغیرهای پیش بین و مولفه های هیجانی بعنوان متغیر ملاک در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری با روش گام به گام (Stepwise) تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین تمام ابعاد دعا با افسردگی و استرس رابطه منفی معناداری وجود دارد، همچنین بین تمام ابعاد دعا بجز تناوب دعا با اضطراب نیز رابطه منفی معناداری وجود دارد (01/0 > P). همچنین نتایج نشان داد که بین هر دو بعد سلامت معنوی با افسردگی، اضطراب و استرس رابطه منفی معناداری وجود دارد (01/0 > P). این عوامل در مجموع 36 درصد از واریانس مولفه های هیجانی را تبیین کردند. ضرایب تحلیل رگرسیون برای ترکیب خطی مولفه های معنوی با مولفه های هیجانی در سطح کمتر از 001/0 معنی دار بود. نتیجه گیری: مولفه های معنوی با مولفه های هیجانی بیماران در ارتباط است. بنابراین می توان از اعتقادات مذهبی جهت ارتقای سلامت بیماران تحت درمان با دیالیز استفاده نمود.

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی الگوی ساختاری رابطه قلدری در بیمارستان با عاطفه منفی و شکایات روان تنی در پرستاران زن اجرا شد. روش کار: پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری آن پرستاران زن یک بیمارستان دولتی در شهر اصفهان در سال 1394 بودند که از میان آن ها دویست و چهل و سه نفر به شیوه در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه قلدری، پرسشنامه عاطفه منفی و پرسشنامه شکایات روان تنی استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و الگوسازی معادله ساختاری (SEM) تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که هر شش مولفه قلدری با عاطفه منفی و شکایات روان تنی دارای رابطه مثبت و معنادار هستند (01/0 > P). نتایج الگوسازی معادله ساختاری نشان داد که قلدری هم به طور مستقیم و هم به طور غیرمستقیم (از طریق عاطفه منفی) با شکایات روان تنی دارای رابطه معنادار (01/0 > P) است. به عبارت دیگر عاطفه منفی متغیر واسطه ای پاره ای در رابطه قلدری با شکایات روان تنی در پرستاران زن است. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که قلدری می تواند با تقویت عاطفه منفی عاملی برای افزایش شکایات روان تنی در پرستاران زن باشد.