آموزش پرستاری
سال:1397 | دوره:7 | شماره:5 |تعداد مقالات:8

مقدمه مستندسازی در اتاق عمل برای مراقبت از بیمار، ارائه ی مدرک و سند قانونی از مراقبت های انجام شده و تولید اطلاعات برای اهداف پژوهشی ضروری می باشد. هدف از مطالعه حاضر، تعیین تاثیر آموزش استفاده از فرم های جدید مستندسازی مراقبت های حین عمل جراحی بر عملکرد تکنولوژیست ها و پرستاران اتاق عمل در خصوص ثبت می باشد. روش کار این مطالعه نیمه تجربی بر روی 97 نفر از تکنولوژیست ها و پرستاران اتاق عمل در دو بیمارستان شهر اصفهان در سال 1397 انجام شد. پرسنل اتاق عمل به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. در گروه آزمون، یک جلسه آموزشی یک و نیم ساعته به روش سخنرانی با موضوع استاندارد های مستندسازی در اتاق عمل و چگونگی تکمیل 5 فرم جدید مستندسازی مراقبت های حین عمل جراحی تشکیل شد. 5 فرم مستندسازی به مدت 2 ماه مورد استفاده قرار گرفت و آموزش از طریق شبکه اجتماعی در طول دو ماه ادامه یافت و نمره ثبت نمونه ها به صورت درصد بیان شد، در گروه کنترل هیچ آموزشی صورت نگرفت و نمره ثبت با استفاده از پرسشنامه خودگزارشی به دست آمد. یافته ها در گروه آزمون، 8/90 درصد از افراد مورد بررسی، خانم بودند. رشته تحصیلی 2/89 درصد از نمونه ها اتاق عمل و بقیه پرستاری بود. میانگین نمره کل حاصل از فرم های مستندسازی مراقبت حین عمل در گروه آزمون، 19/93 با انحراف معیار 18/5 از 100 و در گروه کنترل 89/42 با انحراف معیار 07/34 از 100به دست آمد. میانگین نمره حاصل از 5 فرم مستندسازی مراقبت های حین عمل جراحی در گروه آزمون به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود (001/0 P <). نتیجه گیری آموزش استانداردهای مستندسازی در اتاق عمل و استفاده از فرم هایی با محتوای مناسب می تواند عملکرد پرسنل اتاق عمل را در خصوص مستندسازی افزایش دهد.

مقدمه با توجه به پیچیدگی فرایند آموزش بالینی در موضوع جراحی تثبیت ستون فقرات، بسیاری از دانشجویان قادر به کسب مهارت لازم در این زمینه نیستند. این امر لزوم بکارگیری روش های نوین و ساختارمند را در آموزش بالینی تاکید می کند. در دو دهه اخیر، استفاده از شبیه سازها در آموزش مهارت های بالینی پیچیده، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش باهدف تاثیر آموزش مبتنی بر شبیه سازی جراحی فیوژن پشتی ستون فقرات بر میزان دانش و مهارت های بالینی دانشجویان اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام گرفت. (P<0. 001) روش کار این پژوهش مطالعه ای نیمه تجربی از نوع قبل و بعد مداخله بود. که طی آن 30نفر از دانشجویان اتاق عمل ترم 8 انتخاب و تحت آموزش با شیوه شبیه سازی قرار گرفتند. قبل و بعد از آموزش، میزان دانش پایه و مهارت های عملی آنها با استفاده از آزمون کتبی چهار گزینه ای و چک لیست مشاهده ای، ارزیابی و مقایسه شد. داده ها با استفاده از آزمون ویلکاکسون، ومن ویتنی، در نرم افزار SPSS نسخه22مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها آموزش مبتنی بر شبیه سازی بر میزان دانش پایه و خصوصا مهارت های عملی دانشجویان اتاق عمل موثر بود[y1]. به طوری که اختلاف معنی داری آماری در میانگین نمرات آزمون دانش و مهارت عملی دانشجویان قبل و بعد ازآموزش مشاهده شد. (P<0. 001 ) نتیجه گیری بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، استفاده از آموزش به روش شبیه سازی، شیوه ای موثر در فرایند تدریس و ارزشیابی میزان دانش و مهارت های ضروری در جراحی اسپاینال فیوژن برای دانشجویان تکنولوژیست اتاق عمل می باشد. لذا بکارگیری این شیوه تدریس به کلیه مسئولان آموزشی تکنولوژیست های اتاق عمل توصیه می شود.

مقدمه بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر بستری در بخش های مراقبت های ویژه قلبی سطح اضطراب بالایی دارند: طب فشاری ممکن است روی کاهش اضطراب تاثیر داشته باشد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر طب فشاری بر اضطراب و متغیرهای همودینامیک ناشی از اضطراب در بیماران زن بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی انجام شد. روش کار در این کار آزمایی بالینی با کد کارآزماییIRCT201703287529N13، 90 زن بستری در بخش مراقبت های ویژه قلبی بیمارستان شهید رجایی دانشگاه علوم پزشکی البرز ( 1396) به طور تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمون به مدت 20 دقیقه تحت طب فشاری قرار گرفتند. گروه کنترل، فقط فشاری بر نرمه انگشت شست را دریافت کردند. پرسشنامه اشپیلبرگر و چک لیست متغیرهای همودینامیک قبل، بلافاصله و نیم ساعت بعد از مداخله تکمیل شد. داده ها با آمار توصیفی و استنباطی و از طریق نرم افزار SPSS-24 نسخه 24 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها قبل از مداخله، اضطراب بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (05/0p> ). آزمون آنالیز واریانس اندازه گیری مکرر نشان داد که تفاوت اضطراب دو گروه آزمون و کنترل معنی دار است (05/0(p<. اما متغیرهای همودینامیک تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود نداشتند(05/0p>). نتیجه گیری با توجه به اثرات مثبت طب فشاری بر کاهش اضطراب زنان مبتلا به سندروم حاد کرونری بستری در بخش مراقبت های ویژه قلبی، این روش غیر دارویی بر کاهش شدت اضطراب در این بیماران تاثیرگذار بوده، به عنوان یک مداخله غیر دارویی توصیه می شود.

مقدمه با توجه به گسترش کارکرد بخش بیماران سرپایی برای برخورداری از آزمایش ها و عمل های دقیق تر و پیشرفته تر، پرستاران این بخش باید از مهارت و توانایی حرفه ای جلب رضایت مراجعه کننده، برخوردار باشند. هدف این تحقیق، شناسایی عوامل مرتبط با خواسته های مراجعین از پرستاران بخش مراقبت های سرپایی است. روش کار پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی می باشد که از پرسشنامه های میان حوزه ای در راستای جمع آوری اطلاعات استفاده گردیده است. جامعه آماری پژوهش، پرستاران بخش سرپایی بیمارستان های دولتی در شهر شیراز بودند. این تحقیق از مهرماه سال 1396 آغاز شد که داده های جمع آوری شده با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده از 145 نفر پرستار بخش سرپایی در بیمارستان های دولتی بدست آمده است. همچنین از آزمون t، ضریب همبستگی پیرسون و در نهایت رگرسیون چندگانه سلسله مراتبی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 برای تجزیه و تحلیل داده ها بهره گرفته شده است. یافته ها براساس یافته های پژوهش، وجدان کاری (001/0< p، 43/0β =)، هوش هیجانی از عوامل فردی(028/0p=، 33/0β =) و بازاریابی داخلی از عوامل محیطی(001/0p=، 33/0β =) به عنوان عوامل مرتبط با ارباب رجوع محوری شناسایی گردیدند. نتیجه گیری مدیران و مسئولان بیمارستان ها، می بایست پرستاران بخش سرپایی که ارتباط مستقیم با بیماران و ارباب رجوعان دارند را در رشد اوصاف فردی مناسب و هوش هیجانی حمایت نمایند و همچنین پرسنل و کارکنان را در جهت ارتقای خدمت رسانی و رضایت مندی مراجعین، همچون ارباب رجوعان فرض نمایند.

مقدمه به دنبال افزایش شیوع پنومونی وابسته به ونتیلاتور در بخش های عمومی، تاثیرات مستقیم مداخلات پرستاری در کاهش آن و همچنین نتایج متناقض آموزش پرستاران در شیفت های مختلف مطالعه ای با هدف ممیزی بالینی در پرستاران شیفت صبح بخش های غیر ویژه بیمارستان امام رضا (ع) تبریز انجام شد. روش کار در این مطالعه کارآزمایی بالینی بدون گروه شاهد که با مشارکت 60 پرستار بخش های تروما، اعصاب و جراحی مغز، داخلی ریه و توراکس بیمارستان امام رضا (ع) تبریز در شیفت صبح طی سال 1397 انجام شد، روش های پیشگیری از پنومونی وابسته به ونتیلاتور به پرستاران آموزش داده شد و عملکرد پرستاران یک ماه قبل و یک ماه بعد از مداخله به کمک چک لیست پیشگیری از پنومونی وابسته به ونتیلاتور و با استفاده از آزمون آماری تی تست مقایسه شد. نتایج فرایند ممیزی بالینی علاوه بر عدم تاثیر بر عملکرد کلی پرستاران در پیشگیری از پنومونی وابسته به ونتیلاتور، نتوانست در هیچ یک از زمینه های موثر بر پیشگیری از این عفونت تاثیر داشته باشد. ( 19/0= P) بحث و نتیجه گیری عوامل بسیار زیادی بر بهبود کیفت مراقبت های پرستاری از جمله پیشگیری از پنومونی وابسته به ونتیلاتور دخیل هستند که از مهم ترین آن ها می توان به ممیزی بالینی اشاره نمود؛ اما عدم توجه به تعداد پرستاران در بخش هایی که با تراکم بالای کاری مواجه هستند موجب عدم تاثیر گذاری مداخلات آموزشی همچون ممیزی بالینی و کاهش شیوع پنومونی وابسته به ونتیلاتور می گردد.

مقدمه پرستاران همانند سایر مشاغل، تعارض کار-خانواده را در ارتباط با مسئولیت های کاری و خانوادگی خود تجربه می کنند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش ذهن آگاهی بر کاهش تعارض کار – خانواده پرستاران متاهل بود. روش کار روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را پرستاران متاهل بیمارستان تریتا در شهر تهران در سال 1395 تشکیل می دادند. 22 پرستار با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند (11 نفر برای هر گروه). گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای آموزش ذهن آگاهی به شیوه گروهی شرکت کردند، درحالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. جهت جمع آوری داده ها از مقیاس تعارض کار-خانواده رستگارخالد استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره (ANCOVA) تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد و آموزش ذهن آگاهی به طور معناداری موجب کاهش "تعارض کار و خانواده" در پرستاران متاهل شده است (001/0>P). نتیجه گیری بر اساس یافته های پژوهش توصیه می شود با آموزش مهارت های ذهن آگاهی برای پرستاران، میزان تعارضات کار و خانواده به طور معناداری کاسته شود.

مقدمه پرستاری حرفه ای استرس زا است و سلامت آنان نقش مهمی در حفظ و ارتقای سلامت بیماران دارد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش همدلی عاطفی و شناختی در پیش بینی رضایت و فرسودگی شغلی پرستاران انجام شد. روش کار پژوهش حاضر مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش پرستاران بیمارستان های دولتی شهر ارومیه در سال 1397 بودند که از میان آنان 285 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه های همدلی عاطفی و شناختی (رنییرز و همکاران، 2011)، رضایت شغلی (اسمیت و همکاران، 1969) و فرسودگی شغلی (ماسلاچ و جکسون، 1993) بودند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-19 با روش های ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان تحلیل شدند. یافته ها نتایج نشان داد که همدلی عاطفی و شناختی با رضایت شغلی پرستاران رابطه مثبت و معنادار و با فرسودگی شغلی پرستاران رابطه منفی و معنادار داشتند. همچنین همدلی عاطفی و شناختی توانستند به طور معناداری 4/38 درصد از تغییرات رضایت شغلی پرستاران و 1/51 درصد از تغییرات فرسودگی شغلی پرستاران را پیش بینی کنند (05/0>p). نتیجه گیری نتایج حاکی از نقش موثر همدلی عاطفی و شناختی در پیش بینی رضایت و فرسودگی شغلی پرستاران بود. بنابراین برای افزایش رضایت شغلی و کاهش فرسودگی شغلی پرستاران می توان میزان همدلی عاطفی و شناختی آنان را از طریق کارگاه های آموزشی ارتقاء بخشید.

مقدمه آموزش و یادگیری از همتایان یک مداخله آموزشی موثر برای دانشجویان دکتری پرستاری در محیط های آموزشی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش تلفیقی استاد(منتور) و گروه همتایان بر عملکرد تحصیلی (شامل عملکرد آموزشی عملکرد پژوهشی) و رضایت تحصیلی دانشجویان دکتری پرستاری انجام شد. روش کار این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بود که با مشارکت 10نفر از دانشجویان دکتری پرستاری دانشگاه علوم بهزیستی و توان بخشی انجام شد. گروه مداخله شامل 5 نفر از دانشجویان دکتری پرستاری بودند که به همراه استاد راهنما (منتور) در جلسات مشترک گروه همتایان به مدت دو ترم تحصیلی مشارکت داشتند. گروه شاهد نیز 5 نفر از دانشجویان دکتری پرستاری هم دوره با گروه مداخله بودند که در جلسات مشترک گروه همتایان با مربی شرکت نمی کردند. و روش معمول(روتین) یعنی شرکت در کلاس و انجام پروژهای کلاسی برای آنها انجام می شد. پس از پایان دوره آموزش، گروه همتایان با مربی مشترک، عملکرد تحصیلی و رضایت تحصیلی دانشجویان دکتری پرستاری مورد سنجش قرار گرفت. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته جهت سنجش عملکرد آموزشی و رضایت تحصیلی دانشجویان دکتری پرستاری استفاده شد. یافته ها نتایج این مطالعه نشان داد شرکت در جلسات مشترک گروه همتایان به همراه مربی (منتور) می تواند باعث ارتقای عملکرد پژوهشی و افزایش رضایت تحصیلی دانشجویان دکتری پرستاری شود، ولی بر عملکرد آموزشی تاثیری نداشت. نتیجه گیری بر اساس یافته های این مطالعه برای افزایش رضایت و عملکرد تحصیلی دانشجویان دکتری پرستاری توجه به شیوه های ترکیبی آموزشی اجتناب ناپذیر است. آموزش از گروه همتایان با مشارکت و راهنمایی اساتید می تواند توانمندی های علمی و پژوهشی دانشجویان را افزایش داده و منجر به توسعه عملکرد تحصیلی و کسب رضایت تحصیلی بیشتری در دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی شود.