آموزش پرستاری
سال:1401 | دوره:11 | شماره:6 |تعداد مقالات:9

مقدمه: لوسمی و درمان آن فرآیندی طولانی و نیازمند تبعیت از رفتارهای خود مراقبتی است، مدل پرستاری نقص خودمراقبتی اورم، چارچوبی را جهت فرآیند پرستاری در این راستا مهیا می کند لذا این مطالعه با هدف تاثیر به کارگیری فرآیند پرستاری مبتنی بر مدل نقص خودمراقبتی اورم بر مددجوی مبتلا به لوسمی میلوییدی حاد انجام شد. روش کار: در این گزارش مورد، فرآیند پرستاری از یک مددجوی مبتلا به لوسمی میلوییدی حاد، مراجعه کننده به بیمارستان بهشتی شهر همدان در سال 1401، مبتنی بر مدل نقص خودمراقبتی اورم ارایه گردید. گردآوری داده ها با استفاده از فرم ارزیابی اورم و با روش های معاینه، مصاحبه و مشاهده انجام شد. بر اساس نیازهای خودمراقبتی همگانی، تکاملی و انحراف از سلامتی بیمار، تشخیص های پرستاری تعیین شد، سپس برنامه ریزی و تعیین اهداف انجام گرفت و نوع سیستم پرستاری به کار برده شده تعیین گردید. در نهایت اقدامات پرستاری بر اساس ارتقا خودمراقبتی انجام شد و پیشرفت مراقبت و اهداف مطالعه مجددا ارزشیابی گردید. یافته ها: بر اساس شناخت نیازهای خودمراقبتی بیمار، 9 تشخیص پرستاری تعیین شد و درنهایت اجرای فرایند پرستاری براساس مدل اورم منجر به افزایش کیفیت خدمات پرستاری همراه با افزایش عملکرد خودمراقبتی بیمار درمورد مشکلات ناشی از بیماری اش گردید بطوریکه بهبود توان خودمراقبتی بیمار دررابطه با کنترل درد، کاهش ریسک عفونت، کنترل خونریزی و بهبود خواب، کاهش ترس و وابستگی، افزایش انگیزه و اعتماد به نفس و حس استقلال در بیمار مشاهده شد. نتیجه گیری: نظریه پرستاری نقص خودمراقبتی اورم به شناسایی و درک همه جانبه نیازهای بیمار، کمک فراوانی کرد و با مشارکت دادن بیمار در امر مراقبت از خود، دستیابی به اهداف مراقبتی را تسهیل نمود.

مقدمه: در سراسر جهان، همه دولت ها، هدف خود را بر حفظ و ترویج سلامت شهروندان قرار داده اند. آموزش مراقبت از مددجو یک نیاز اساسی می باشد که پرستاران همه جوامع در جایگاه خود به عنوان "ستون فقرات" و نیروی اصلی خدمات اصلی بهداشت و درمان در کشورهای مختلف می باشند. این مطالعه با هدف مقایسه تطبیقی برنامه آموزش دوره کارشناسی پرستاری امارات متحده و ایران انجام شده است. روش کار: مطالعه کاربردی، از نوع توصیفی-تطبیقی بر اساس مدل بردی در سال 1399، برای مقایسه ساختار برنامه آموزشی کارشناسی پرستاری امارات متحده با ایران انجام شده است. جستجوی اینترنتی با کلید واژه های " آموزش پرستاری، کارشناسی پرستاری، کوریکولوم امارات متحده و ایران، مطالعات تطبیقی و روش بردی" تا سال 2020 در پایگاه های فارسی و انگلیسی انجام گرفت. یافته ها: از تفاوت های مهم آموزش دو کشور به عنوان مزیت های کشور امارات، توجه خاص به زبان های بین المللی مثل انگلیسی و معیار قرار دادن مدرک معتبر زبان انگلیسی به عنوان معیار قبولی در رشته پرستاری برای همه دانشجویان بومی و غیر بومی، پذیرش دانشجویان با مصاحبه علاوه بر آزمون ورودی، در نظر گرفتن دوره های معادل که خود انگیزه ای برای ارتقا دانش برای کسانی که امکان حضور در دوره های منظم را ندارند می باشد. همچنین در عناوین درسی، توجه به دروس مرتبط با اخلاق و نوآوری و رهبری، توجه به آشنایی با فرهنگ های متعدد در امارات، تدریس برخی از دروس علوم پایه به صورت تلفیق شده جهت فهم و ماندگاری بیشتر و استفاده از جدیدترین تکنولوژی های دنیا از جمله بیمار مجازی است که موجب تماس بیشتر دانشجویان با محیط بالینی و بیماران از سال های اول میشود. از مشکلات پرستاری امارات می توان به کمبود منابع علمی به زبان عربی، کمبود پرستاران بومی برای اجرای پرستاری مبتنی بر فرهنگ، کمبود پرستاران مرد و محدودیت های فرهنگی این کشور در تشویق دانشجویان دختر به تحصیل در رشته پرستاری اشاره نمود. از مزیت های برنامه درسی ایران، ذکر کامل، واضح و مبسوط همه عناصر درسی می باشد. همچنین حضور زود هنگام دانشجویان در بالین جهت واحدهای کارآموزی معمولا از نیمسال دوم یک مزیت بسیار مهم می باشد. نتیجه گیری: شباهت های زیادی بین آموزش هر دو کشور وجود داردکه بالطبع آن چالش های مشترک نیز ایجاد می گردد: کمبود پرستار با توجه به پیر شدن جمعیت که منجر به افزایش تعداد ورودی به دانشگاه ها گردیده با چه سطح از تضمین کیفیت می باشد؟ حضور دانشجو در سال آخر در مراکز بالینی، به نفع بیمارستان است یا دانشجو؟

مقدمه: پرستاران به واسطه مراقبت از مددجویان روزانه با شرایطی روبرو می شوند که می تواند تاثیرات نامطلوبی بر کیفیت زندگی حرفه ای آنان داشته باشد. توجه به بعد معنوی وجودی انسان نقش مهمی در سلامت جسمی، روانی و اجتماعی او بر عهده دارد. مطالعه ی حاضر باهدف تعیین تاثیر آموزش مراقبت معنوی بر کیفیت زندگی حرفه ای پرستاران بخش های مراقبت ویژه انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود که در آن، پرستاران بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، در نیمه ی اول سال 1400 مورد مطالعه قرار گرفتند. 40 پرستار به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده با استفاده از قرعه کشی، در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. برای گروه آزمون، مراقبت معنوی توسط محقق و در 8 جلسه ی گروهی یک ساعته در یک ماه به صورت هفته ای دو جلسه در گروه های 5 نفره در سالن کنفرانس بیمارستان به صورت ارایه سخنرانی و بحث گروهی و با محتوای اهمیت معنویت و مراقبت معنوی آموزش داده شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه کیفیت زندگی حرفه ای فیگلی و استام (2002) استفاده شد. داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 و با استفاده از آزمون های دقیق فیشر، کای اسکویر، تی مستقل و زوجی تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: دو گروه از نظر متغیرهای جمعیت شناختی تفاوت آماری معنی داری نداشتند. میانگین نمرات فرسودگی، رضایت و خستگی ناشی از شفقت قبل از مداخله در دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت (05/0P>) اما بعد از مداخله این تفاوت ها معنی دار بود و در گروه مداخله فرسودگی (001/0P<) و خستگی (001/0P<) کاهش یافته و میزان رضایت از شفقت (001/0P<) ارتقا پیدا کرد. نتیجه گیری: آموزش مراقبت معنوی می تواند در ارتقای کیفیت زندگی حرفه ای پرستاران بخش های مراقبت ویژه مفید و موثر باشد لذا توصیه می شود که مدیران پرستاری از این مداخله برای ارتقای کیفیت زندگی حرفه ای پرستاران بهره ببرند.

مقدمه: کودکان با اختلال کاستی توجه-بیش فعالی با مشکلاتی در زمینه حافظه کاری و تکانشگری مواجه هستند و وضعیت روانی مادران خود را تحت تاثیر قرار می دهند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش گروهی ذهن آگاهی، آموزش شناختی-رفتاری و آموزش ترکیبی به مادران بر حافظه کاری و تکانشگری کودکان 7 تا 9 سال با اختلال کاستی توجه-بیش فعالی شهر کرمان بود. روش کار: طرح پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه مادران و کودکان پسر پایه های اول تا سوم دوره اول ابتدایی دارای اختلال نقص توجه-بیش فعالی شهر کرمان بود. حجم نمونه شامل 60 نفر (15 نفر در هر گروه) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در گروه های کنترل و آزمایش قرار گرفتند. ابزارهای اندازه گیری پرسشنامه تکانشگری و پرسشنامه کارکردهای اجرایی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره و تحلیل کواریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد تفاوت معناداری بین میانگین نمرات سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و آزمون پیگیری متغیرهای حافظه کاری و تکانشگری کودکان با اختلال کاستی توجه بیش فعالی وجود داشت. میانگین و انحراف معیار متغیر حافظه کاری در مرحله پس آزمون در آموزش ذهن آگاهی 34/19±, 31/4، در شناختی-رفتاری20/18±, 85/4، در ترکیبی 51/22±, 14/5 و در گروه کنترل 88/81±, 40/8 و در متغیر تکانشگری در آموزش ذهن آگاهی 37/19±, 08/4، در شناختی-رفتاری 08/23±, 56/4، در ترکیبی 02/17±, 67/3 و در گروه کنترل 83/30±, 24/4 به دست آمد (001/0>p). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که آموزش گروهی ذهن آگاهی، آموزش شناختی-رفتاری و آموزش ترکیبی به مادران موجب افزایش حافظه کاری و کاهش تکانشگری در کودکان با اختلال کاستی توجه-بیش فعالی شده است.

مقدمه: ارزیابی و بازنگری مستمر برنامه های آموزشی به منظور ارتقاء کیفیت آن ها و اطمینان از تربیت دانش آموختگان شایسته بسیار مهم است. این اقدام بویژه در برنامه های آموزش پرستاری به دلیل ارتباط مستقیم با سلامت جامعه؛ حیاتی است. لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه تطبیقی برنامه آموزشی دکتری تخصصی پرستاری ایران با دانشگاه پییتسبورگ آمریکا صورت گرفت. روش کار: این مطالعه یک پژوهش توصیفی-تطبیقی است که بر اساس مدل بردی در سال 1401 انجام شد. پس از بدست آوردن برنامه آموزشی دکتری پرستاری ایران و دانشگاه پیتسبورگ آمریکا، اجزای برنامه ها ابتدا به طور جداگانه توصیف و تفسیر شد. سپس با همجواری و طبقه بندی کردن اطلاعات، با یکدیگر مقایسه و نتیجه گیری شد. یافته ها: از مهمترین نقاط قوت برنامه آموزشی پیتسبورگ، تمرکز بر حیطه های روزآمد و متناسب با سطح دوره آموزشی دکتری تخصصی نظیر توسعه فناوری اطلاعات در مدیریت سلامت، همکاری با موسسات مراقبت های بهداشتی در زمینه ترجمان دانش در علوم سلامت، پذیرش دانشجو با محوریت شایسته گزینی و ملاک نبودن نمره آزمون ورودی، اکتفا به چند شایستگی و توانمندی مشخص و تخصصی بر اساس رسالت و اهداف کلی دوره، پیش بینی واحدهای درسی مرتبط با شایستگی های اصلی مورد انتظار از جمله منتورینگ تحقیق، منتورینگ تدریس، مسیولیت ها و فعالیت های دانشمندان بود. همچنین برای اخذ مجوز دفاع، ارسال مقاله مستخرج از پایان نامه برای یک ژورنال کفایت می کند و پذیرش یا چاپ مقاله اجباری نیست. نتیجه گیری: برخی از مهمترین نقاط قوت برنامه آموزشی پیتسبورگ بعنوان یک دانشگاه پیشرو و سرآمد، در بخش های مختلف از قبیل حیطه های مورد تمرکز، شرایط پذیرش دانشجو، شایستگی های مورد انتظار، واحدهای درسی و دفاع پایان نامه استخراج شد که لازم است این نقاط قوت در بازنگری های آتی برنامه آموزشی دکتری پرستاری ایران مورد توجه قرار گیرد.

مقدمه: با توجه به اهمیت تفکر راهبردی، شناسایی و تقویت عوامل موثر بر آن ضروری به نظر می رسد؛ بنابراین مطالعه حاضر با هدف نقش هوش معنوی و فرهنگی در پیش بینی تفکر راهبردی دانشجویان انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر توصیفی توصیفی-همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل تمامی دانشجویان مشغول به فعالیت در پارک علم و فناوری و واحدهای فناور وابسته به پارک علم و فناوری خراسان جنوبی در سال 1398 بودند، 144 نفر دانشجو بر اساس جدول گجرسی و مورگان به شیوه نمونه گیری در دسترس بر اساس ملاک ورود و خروج انتخاب و به پرسش نامه های هوش معنوی کینگ (2008)، هوش فرهنگی آنگ و همکاران (2004) و تفکر راهبردی گلدمن (2006) پاسخ دادند. در تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح معنی داری(05/0>p) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین مولفه های هوش معنوی و فرهنگی با تفکر راهبردی دانشجویان رابطه معنادار وجود داشت (01/0>P). بر اساس نتایج رگرسیون، هوش معنوی، 7/52 درصد و مولفه های هوش فرهنگی 7/46 درصد از واریانس تفکر راهبردی دانشجویان را پیش بینی کردند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش می توان گفت که از طریق هوش معنوی و فرهنگی می توان تفکر راهبردی دانشجویان را پیش بینی نمود، بنابراین لازم است متصدیان نظام آموزشی به نقش هوش معنوی و فرهنگی دانشجویان در تفکر راهبردی توجه ویژه داشته باشند.

مقدمه: بستری شدن بیمار در بخش مراقبت های ویژه، خانواده ها را در گردبادی از استرس عاطفی قرار می دهد. با توجه به اهمیت رسیدگی پرستاران به نیازها و نگرانی های این خانواده ها، در این مطالعه ارتباط درک نقش پرستاران در قبال خانواده با میزان رضایتمندی و نگرانی خانواده در بخش مراقبتهای ویژه مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: این پژوهش یک پژوهش مقطعی (توصیفی-تحلیلی) بود. جامعه آماری کلیه خانواده های بیماران بزرگسال بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های شهرستان گنبد (1400-1399) بود. 140 نفر به روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه درک اعضای خانواده از نقش پرستاران بخش ویژه، پرسشنامه نگرانی و پرسشنامه رضایتمندی خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه بود. داده ها با استفاده از آمارهای تی مستقل، آنووا، ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون خطی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 تحلیل شد. سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: از خانواده ها، 75 درصد با میانگین و انحراف معیار 11/1±, 04/3 بیشترین درک را از نقش پرستاران در قبال خانواده داشتند. میانگین و انحراف معیار رضایتمندی خانواده 87/20±, 98/73 به دست آمد. درک خانواده از نقش پرستاران در قبال آنها با رضایتمندی همبستگی مثبت ضعیفی را نشان داد (250/0=r و 002/0=p). همچنین، نگرانی قادر به تبیین درک خانواده از نقش پرستاران نبود. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد درک خانواده از نقش پرستاران با رضایتمندی و نگرانی خانواده همبستگی ضعیف دارد. پیشنهاد می شود در تحقیقات آتی این که خود پرستاران وظایف خود در قبال خانواده را چگونه درک می نمایند، مورد بررسی قرار گیرد.

مقدمه: امروزه ارتقا کیفیت مراقبت پرستاری با فراهم نمودن یک راهکار بالینی در مراقبت از مددجویان دارای سونداژ ادراری، امری قابل توجه است. در این راستا، مطالعه ی حاضر با هدف طراحی و بومی سازی راهنمای بالینی مراقبت های پرستاری بعد از سوندگذاری انجام گرفته است. روش کار: مطالعه حاضر با روش الگوی بومی سازی راهنمای بالینی در سال 1400 انجام گردید. بر اساس مروری بر متون، تعداد 7 راهنمای بالینی که با ابزار AGREE ارزیابی شده، به عنوان راهنمای مبنا قرار گرفت. اقدامات پرستاری استخراج شده از این راهنماها بر اساس روش (RAND/UCLA Appropriateness Method (RAM توسط اعضای پانل متخصصان (15 نفر) ارزیابی گردید و در نهایت بعد از انجام اصلاحات لازم، پیش نویس نهایی تدوین شده، با ابزار AGREE توسط اعضای هییت علمی مجدد بررسی شد. یافته ها: یافته های مطالعه شامل 225 توصیه در زمینه مراقبت های پرستاری بعد از سوندگذاری در قالب 17 بخش، به شرح زیر می باشد: (سوند ادراری، کیسه تخلیه ادرار، خارج کردن سوند، موقع عدم توانایی تحمل سوند توسط مددجو، انسداد سوند، نشت ادرار در اطراف سوند، شستشوی مثانه، نمونه گیری ادرار، کاهش جریان ادرار، عفونت ادراری، اختلال در تمامیت پوستی، خونریزی، درد آلت در نعوظ، اختلال دیس رفلکسی خودمختار، اسپاسم مثانه یا مجرای ادرار همراه با درد عمومی و ناراحتی، سندرم کیسه ادرار بنفش و سوزش ادرار پس از برداشتن سوند). نتیجه گیری: امید است پرستاران بتوانند با به کار گیری توصیه های این راهنما، سطح آگاهی و دانش خود را در زمینه مراقبت از مددجویان با سونداژ ادراری ارتقا داده و تصمیم آگاهانه اتخاد نمایند.

مقدمه: با توجه به شیوع رو به فزونی اختلال ملال پیش از قاعدگی و با عنایت به لزوم استفاده از اثربخش ترین درمان در بهبود علایم این سندرم، این پژوهش با هدف، اثربخشی هیپنوتراپی شناختی رفتاری بر درد و تنظیم هیجان مبتلایان به اختلال ملال پیش از قاعدگی انجام شد. روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه آزمایش و کنترل و پیگیری است که در آن یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل در سه مرحله پیش آزمون و پس آزمون و دوره پیگیری یک ماهه با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفتند. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان 25 تا 40 ساله بودند که در طی یکسال گذشته حداقل 3 بار طی یک بازه زمانی 12 ماهه به علت دردهای ناشی از قاعدگی به متخصص زنان شهر ساری مراجعه کردند و با تشخیص اختلال ملال پیش از قاعدگی به مرکز مشاوره و روانشناختی این شهر ارجاع داده شدند که از بین این گروه تعداد 24 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایش (12 نفر) و گروه کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (2001)، پرسشنامه درد مزمن محمدیان (1995) و ابزار غربالگری علایم قبل از قاعدگی سیه بازی و همکاران (2011) بود. مداخله هیپنوتراپی شناختی رفتاری در 8 جلسه 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد. داده ها با نرم افزارآماری SPSS نسخه 25 و با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، آزمونهای تعقیبی و آزمون تی مستقل جهت بررسی برابری میانگینها در سطح معنی داری 05/0 تحلیل شدند. یافته ها: نتایج کواریانس نشان داد هیپنوتراپی شناختی رفتاری بر کاهش درد، تنظیم هیجان و خرده مقیاس های راهبرد سازش یافته و راهبردهای سازش نایافته در زنان مبتلا به اختلال ملال پیش از قاعدگی به طور معناداری موثر است (001/0P <). نتیجه گیری: هیپنوتراپی شناختی رفتاری باعث بهبود جسمی-حسی، احساسی-هیجانی و شناختی-ارزیابانه، راهبرد سازش یافته و راهبردهای سازش نایافته، سلامت روان، روابط اجتماعی، سلامت محیطی و سلامت کلی زنان مبتلا به اختلال ملال پیش از قاعدگی شده و کیفیت زندگی را در این دوران بالا می برد.