فیزیولوژی و تکنولوژی پس از برداشت فرآورده های باغی
سال:1391 | دوره:1 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

ژربرا در بسیاری از کشورها یکی از رایج ترین گل های بریده و دارای اهمیت زیاد اقتصادی در صنعت گلکاری است. این پژوهش با هدف مطالعه اثر برخی محلول های شیمیایی در زمان پس از برداشت، بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد. در این آزمایش تاثیر تیمارهای ساکارز 5 درصد، استات کلسیم 2 و 3 میلی مول در لیتر، کلرید کبالت 150 و 300 میلی مول در لیتر و 8-هیدروکسی کوئینولین سیترات 350 و 500 میلی مول در لیتر در زمان های 0، 7، 14، 21 (ساعت) و نامحدود بر صفات عمر گلجایی، خمیدگی گردن، کیفیت گل و جذب آب مورد ارزیابی قرار گرفت و با تیمار شاهد (آب مقطر) مقایسه شدند. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که تیمار کلرید کبالت 150 میلی مول در لیتر بر صفت عمر گلجایی، کیفیت و خمیدگی گردن و تیمار 8-هیدروکسی کوئینولین سیترات 500 میلی مول در لیتر بر صفت جذب آب بیشترین تاثیر را داشته اند. 7 ساعت اعمال تیمار کلرید کبالت 150 میلی مول در لیتر نسبت به سایر تیمارها و زمان های اعمالی، عمر گلجایی را در بالاترین سطح قرار داده که نسبت به تیمار شاهد 8 روز عمر گلجایی را بهبود بخشید.

به منظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید بر افزایش عمر انباری و کاهش خسارت سرمازدگی نارنگی کینو، آزمایشی به صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با پنج تکرار و دو فاکتور شامل: غلظت SA در سه سطح (0، 4 و 8 میلی مولار) و مدت زمان انبارداری در پنج سطح (زمان برداشت، 2، 4، 6 و 8 هفته پس از برداشت) انجام گرفت. میوه ها در محلول های SA به مدت 7 دقیقه غوطه ور شدند و سپس به مدت 2 ماه در انبار سرد با دمای +3.5 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. صفات کمی و کیفی شامل آسیب سرمازدگی، پوسیدگی، درصد نشت یون، اسیدیته قابل تیتراسیون (TA)، مواد جامد محلول(TSS)  و ویتامین ث مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که SA در هر دو غلظت به طور معنی داری موجب کاهش آسیب سرمازدگی، پوسیدگی، درصد نشت یون و میزان TSS نسبت به شاهد می شود. همچنین SA در غلظت 4 میلی مولار تاثیر به سزایی در حفظ مقدار TA و ویتامین ث میوه ها در طی مدت انبارداری داشت. نتایج حاصل از این بررسی ها نشان داد، با افزایش مدت انبارداری مواد جامد محلول افزایش و اسیدیته قابل تیتراسیون و ویتامین ث کاهش می یابد. به طور کلی موثرترین تیمار بر روی صفات ارزیابی شده تیمار سالیسیلیک اسید 4 میلی مولار بود.

گل آلسترومریا یکی از موفق ترین گل های بریده تزئینی در اغلب کشورهای جهان است. داشتن گل های زیبا، بادوام، تنوع رنگ در واریته های مختلف و نیاز به انرژی کم طی دوره داشت از ویژگی های این گل می باشد. در این پژوهش، اثر غلظت های مختلف کینیتن و زمان محلول دهی روی دوام پس از برداشت و کیفیت گل های بریدنی آلسترومریا رقم ناپولی (Napoli) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی شیراز اجرا شد. فاکتور اول غلظت های 100، 200 و 400 پی پی ام کینیتین و فاکتور دوم مدت محلول دهی شامل 12، 24 و 48 ساعت بود. غلظت های مختلف کینیتین بر جذب آب، عمر گلجایی، وزن گل، کیفیت ظاهری گل و برگ تفاوت معنی داری داشت. مدت محلول دهی نیز بر جذب آب، عمر گلجایی، کیفیت ظاهری گل و برگ تفاوت معنی داری داشت. غلظت 400 پی پی ام کینیتین همراه با ساکاروز بر کیفیت ظاهری گل، برگ و وزن تازه گل تاثیر معنی داری داشت، اما بر عمر گلجایی غلظت 100 پی پی ام کینیتین همراه با ساکاروز تفاوت معنی داری داشت. افزون بر آن، زمان های 12 و 24 ساعت اعمال تیمارهای شیمیایی در افزایش کیفیت ظاهری گل و برگ نقش قابل توجهی داشتند اما به لحاظ جذب آب و وزن تر گل تیمار 48 ساعت بهترین زمان اعمال تیمارها بود.

میوه گوجه فرنگی به دلیل قابل دسترس بودن در تمامی طول سال و داشتن ترکیبات مفید برای سلامتی، یکی از مهمترین سبزیجات در جهان است. نشان داده شده است که پروسه رسیدن و دمای انبارداری می تواند به میزان زیادی بر روی ترکیب غذایی نهایی میوه تاثیرگذار باشد و با اینکه زمان بین برداشت و مصرف میوه می تواند بیشتر از چندین هفته طول بکشد، تغییرات بیوشیمیایی در میوه اتفاق می افتد که روی ارزش تغذیه ای آن تاثیرگذار است. به منظور مطالعه تفاوت های ممکن در میزان مواد فنولی، کاروتنوئیدها و کیفیت پس از برداشت میوه گوجه آزمایشی به صورت طرح فاکتوریل (فاکتور A با 3 سطح، مراحل رسیدن میوه و فاکتور B با 3 سطح، مدت انبارداری) در قالب طرح کاملا تصادفی و با 4 تکرار انجام گرفتو صفاتی از قبیل درصد کاهش وزن و ویتامین C، غلظت مواد جامد محلول، سفتی بافت، مقادیر ترکیبات فنولیک، کاروتنوئیدها و کلروفیل در 3 مرحله رسیدن و در طول دوره انبارداری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بیانگر آن بود که زمان برداشت و مرحله رسیدن تاثیر معنی داری را بر صفات فوق داشتند و بیشترین میزان مواد فنولیکی و ویتامین ث به دومین مرحله رسیدن اختصاص داشت. در طول دوره انبارداری کاهش معنی داری در میزان ترکیبات فنولیک، سفتی بافت، میزان ویتامین ث، درصد کاهش وزن و محتوای کلروفیل میوه ها و افزایش معنی داری در محتوای کاروتنوئید میوه ها مشاهده شد.

این پژوهش به منظور تاثیر اسپرمیدین، تیمار آب گرم و هوای گرم بر کیفیت و عمر پس از برداشت پرتقال واشنگتن ناول صورت گرفت. در این بررسی میوه ها با اسپرمیدین در غلظت یک و 1.5 میلی مولار به روش غوطه وری به مدت 5 دقیقه تیمار و با آب گرم 48 درجه سانتی گراد به مدت 12 دقیقه و آب گرم 53 درجه سانتی گراد به مدت 4 دقیقه و همچنین با هوای گرم 48 درجه سانتی گراد به مدت 12 ساعت و هوای گرم 53 درجه سانتی گراد به مدت 4 ساعت تیمار و در سردخانه با دمای +3.5 درجه سانتی گراد به مدت 4 ماه نگه داری شدند. اندازه گیری صفات در زمان های 1، 2، 3 و 4 ماه پس از برداشت انجام گرفت و صفاتی از قبیل: آسیب سرمازدگی، ویتامین ث، TSS/TA و درصد آب میوه اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که میوه های شاهد در دوره انبارداری آسیب سرمازدگی بیشتر را در مقایسه با سایر تیمارها نشان دادند. همچنین تیمار پلی آمین اسپرمیدین، آب گرم و هوای گرم توانستند در طول دوره انبارداری میزان ویتامین ث را کاهش دهند و افزایش در میزان TSS/TA مشاهده گردید. کمترین میزان آسیب سرمازدگی در آب گرم 53 درجه سانتی گراد و اسپرمیدین 1 میلی مولار مشاهده گردید، کمترین میزان ویتامین ث در هوای 48 درجه سانتی گراد دیده شد. بیشترین درصد آب میوه در آب گرم 53 درجه سانتی گراد مشاهده گردید.

در این تحقیق عملکرد باکتری های آنتاگونیست جداسازی شده از سطح میوه لیموترش با تیمار آب گرم با دمای 45 درجه سانتی گراد و قارچ کش تیابندازول در جلوگیری از رشد و گسترش بیماری کپک سبز میوه لیمو ترش بررسی شد. میوه های لیمو بعد از ضدعفونی سطحی و ایجاد زخم های سطحی، در سوسپانسیون اسپور قارچ عامل بیماری غوطه ور شده و بعد از خشک شدن، به طور جداگانه در تیمارهای مختلف، شامل سوسپانسیون آنتاگونیست با غلظت 108 سلول در هر میلی لیتر به مدت دو دقیقه، آب گرم به مدت پنج دقیقه و قارچ کش با غلظت 1.5 در هزار به مدت دو دقیقه قرار گرفتند. از بین باکتری های آنتاگونیست جداسازی شده از سطح پوست میوه لیمو،جدایه های Bacillus subtilis و  Pseudomonas fluorescensبیشترین اثر بازدارندگی به ترتیب به میزان 100-75 و 49-25 درصد را داشتند. در مقایسه قدرت بازدارندگی تیمارهای مختلف، قارچ کش، آنتاگونیست ها ی مذکور و آب گرم، به ترتیب به میزان 100، 70 و 50 درصد در رتبه اول تا سوم قرار گرفتند. با توجه به مشکل پلاسیدگی برخی میوه ها بعد از غوطه ور شدن در آب گرم و اثرات منفی زیست محیطی سموم شیمیایی و به دلیل تاثیر بیشتر آنتاگونیست های استخراج شده از سطح میوه لیموترش نسبت به آب گرم، این باکتری ها به عنوان آنتاگونیست های موثر در بیوکنترل بیماری کپک سبز میوه لیموترش معرفی شدند.

در این پژوهش تاثیر کاربرد چیتوسان و اسید سالیسیلیک در غلظت های مختلف بر کیفیت و عمر پس از برداشت میوه کنار هندی رقم سب (Seb) یا سئو بر(SeoBer)  بررسی شد. میوه ها با چیتوسان در غلظت های 0.5، 1 و 1.5 درصد و اسید سالیسیلیک اسید در غلظت های 250 و 500 میلی گرم در لیتر تیمار شده و به مدت 20 روز در انبار در دمای یخچال نگهداری شدند، ضمن اینکه غلظت صفر نیز برای تیمار شاهد در نظر گرفته شد. در طی این مدت خواص کمی میوه شامل میزان مواد جامد محلول (TSS)، درصد آلودگی، میزان ویتامین ث، کیفیت ظاهری و درصد کاهش وزن میوه ارزیابی شد. نتایج نشان داد که در مقایسه با شاهد، اسید سالیسیلیک در سطح 500 میلی گرم در لیتر باعث افزایش معنی دار میزان مواد جامد محلول و ویتامین ث میوه شد و در سطح 250 میلی گرم در لیتر نیز باعث افزایش میزان ویتامین ث و مواد جامد محلول میوه شد، ضمن اینکه در حفظ کیفیت ظاهری میوه همراه با شاهد بهترین نتیجه را در پی داشت. چیتوسان در سطح 0.5 درصد، کاهش میزان آلودگی و در سطح یک درصد کاهش کمتر وزن را در مقایسه با سایر تیمارها نشان داد.

در این تحقیق تاثیر غلظت های مختلف واکس کیتین سیل برون زاد بر عمر پس از برداشت میوه نارنگی کینو به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار بررسی شد. محلول واکس کیتین سیل با غلظت های صفر، 2.5، 5، 10 و 15 برابر غلظت محلول تجاریرقیق شدند و محلول پاشی میوه ها با این غلظت ها انجام شد. میوه ها پس از خشک شدن به مدت 2 ماه در سردخانه با دمای 10 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. در زمان های صفر، 15، 30، 45 و 60 روز ازشروع مدت انبارداری صفات ویتامین ث، اسیدیته کل، مواد جامد محلول و درصد اتلاف آب مورد بررسی قرار گرفت. صفات بررسی شده تحت تاثیر غلظت های واکس کیتین سیل قرار گرفت و باعث افزایش ویتامین ث، TSS و TA و کاهش درصد اتلاف آب پوست در مدت زمان های مختلف اندازه گیری شد. واکس به دلیل ممانعت از اتلاف آب، حفظ شرایط اسیدی میوه و کمک به حفظ اسید کل عصاره میوه بر روی پایداری و دوام ویتامین ث در طول دوره انبارداری موثر بوده است.