میکروب شناسی مواد غذایی
سال:1398 | دوره:6 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

حدود نیمی از جمعیت جهان به باکتری هلیکوباکترپیلوری آلوده بوده که باعث ایجاد زخم معده و دوازدهه، و در صورت عدم درمان و ریشه کنی منجر به سرطان معده می­ شود. درمان این بیماری آسان نبوده و نیاز به تجویز دوز بالایی از ترکیب چند آنتی بیوتیک دارد لذا یافتن درمان جایگزین، مانند یک محصول ضد میکروبی جدید از منابع طبیعی از جمله محصولات زنبور عسل مثل عسل و ژل رویال ضروری به نظر می رسد. عسل به واسطه اسمولاریته بالا، اسیدیته پائین، محتوای پراکسید هیدروژن و اجزای غیر پراکسیدی آن و ژل رویال به واسطه پروتئین رویالیزین، اسید چرب ترانس-10-هیدروکسی2-دسنوئیک اسید، و پپتیدهای ژلینز دارای طیف وسیعی از فعالیت ضد باکتریایی می­ باشند. در این مطالعه خاصیت ضد هلیکو باکترپیلوری عسل آویشن و ژل رویال برداشت شده از کندوهای مستقر در منطقه دماوند و نیز ترکیب آن ها به روش تعیین حداقل غلظت ممانعت کنندگی از رشد علیه سویه استاندارد ATCC 43504 مورد ارزیابی قرار گرفت. این روش به عنوان یک روش استاندارد طلایی برای تعیین حساسیت میکروارگانیسم­ ها نسبت به مواد ضدمیکروبی شناخته شده است و مطابق با روش استاندارد موجود در گاید لاین BSAC انجام گردید. عسل آویشن، ژل رویال و مخلوط آن دو به همراه نمونه سفالکسین به عنوان کنترل مثبت، علیه سویه استاندارد هلیکوباکترپیلوری، اثرات ممانعت کنندگی از رشد را به ترتیب در غلظت­ های 25/31، 5/62، 25/31 و 0625/0 نشان دادند. در این بررسی اثر هم افزایی عسل و ژل رویال مشاهده نشد.

یکی از روش های افزایش ماندگاری گوشت، استفاده از اسیدهای خوراکی می باشد. مطالعه حاضر جهت ارزیابی تأثیر اسید استیک، بر روی ماندگاری و حفظ کیفیت فیله گوشت بوقلمون در دمای یخچال انجام گرفته است. نمونه های فیله گوشت بوقلمون به 3 گروه بدون تیمار (کنترل)، تیمار شده با اسید استیک نیم درصد و تیمار اسید استیک 1 درصد تقسیم شدند. نمونه ها سپس در دمای یخچال (1± 4 درجه سانتی گراد) به مدت 15 روز نگهداری شدند و در فواصل معین زمانی (روزهای 0، 3، 6، 9، 12 و 15) جهت آزمایش های میکروبیولوژیکی (شمارش باکتری های مزوفیل و سایکروفیل)، شیمیایی (مواد ازته فرار، اندیس پراکسید و pH) و حسی (شکل ظاهری، میزان الاستیسیته عضلات، بو و رنگ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج بررسی باکتریایی دلالت بر این داشت که پوشش دهی اثر معنی داری بر کاهش تعداد باکتری های مزوفیل و سایکروفیل با حداقل 12 روز نگهداری را داشته است. همچنین نمونه های غوطه ور شده در اسید استیک 1درصد میزان مواد ازته فرار، اندیس پراکسید و pH کم تری از دو گروه دیگر در طول نگهداری از خودنشان دادند و از نظر فاکتورهای حسی نیز نسبت به دو گروه دیگر دارای امتیازات بالاتری بوده اند. در کل می توان از این تحقیق نتیجه گرفت که اسید استیک بدون ایجاد اثرات نامطلوب حسی می تواند در افزایش ماندگاری فیله گوشت بوقلمون مؤثر باشد.

هدف از این تحقیق بررسی اثرات آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی عصاره متانولی پوست انار بر روی ساکارومایسس سرویزیه PTCC 5269، لاکتوباسیلوس پلانتاروم PTCC 1058 و آلیسایکلوباسیلوس اسیدوترستریس ATCC 49025 در آب سیب می باشد. سه غلظت متفاوت از عصاره پوست انار (250، 500 و 1000 میکروگرم/میلی لیتر) و تیمار شاهد تهیه گردید. تیمارها در دمای یخچال برای 60 روز نگه داری گردید و از جهت اسیدیته، pH، کدورت، درجه بریکس، آنالیز میکروبی، در روز های صفر، 30 و 60 مورد آزمایش قرار گرفت. با افزایش زمان نگه داری و همچنین افزایش غلظت عصاره افزایش اسیدیته و کاهش pH مشاهده گردید. . با توجه به خصوصیات فیزیکوشیمیایی و ماندگاری آب سیب، نهایتا تیمار با 500 میکروگرم بر میلی لیتر عصاره فنولی پوست انار به عنوان تیمار بهینه تشخیص داده شد. نتایج نشان داد که عصاره ی الکلی پوست انار به عنوان یک نگه دارنده طبیعی و اثرگذار در کاهش کدورت در آب سیب در دمای یخچال مطرح می باشد.

این تحقیق با هدف بررسی اثرات ضد قارچی نانو ذره گرافن بر دو کپک آسپرژیلوس نایجر و پنی سیلیوم سیترینوم انجام شد. غلظت های مختلفی از نانو ذره گرافن برای تعیین پارامترهای حداقل غلظت مهارکنندگی رشد (MIC)، حداقل غلظت کشندگی (MFC) و قطر هاله عدم رشد در این آزمایش بررسی شد. نتایج نشان داد که میزان غلظتی از نانو ذره گرافن که موجب بازدارندگی رشد کپک پنی سیلیوم سیترینوم شده، از لحاظ آماری بیشتر از میزان غلظت بازدارنده برای رشد کپک آسپرژیلوس نایجر بود. از سوی دیگر تفاوت معنی داری بین دو گونه کپک از لحاظ غلظت های MFC وجود نداشت. نتایجMIC برای قارچ های آسپرژیلوس نایجر و پنی سیلیوم سیترینوم به ترتیب 9/10388 و 8/10527 میکروگرم بر میلی لیتر بود. بررسی هاله عدم رشد دو کپک نشان داد که تا غلظت 10500 پی پی ام، تفاوت محسوسی بین دو کپک از نظر قطر هاله وجود نداشت ولی با افزایش غلظت نانو ذره گرافن، تفاوت قطر هاله در دو کپک بیشتر شد به-طوری که قطر هاله عدم رشد آسپرژیلوس نایجر در غلظت های بالاتر نانو ذره، بیشتر از قطر هاله عدم رشد پنی سیلیوم سیترینوم بود. بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش می توان نتیجه گیری نمود که میزان تاثیر نانو ذره گرافن بر روی کپک آسپرژیلوس نایجر بیشتر از پنی سیلیوم سیترینوم بوده است.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر شوک­ های پولی و قیمت مواد غذایی بر بهداشت مواد غذایی است و از جهات مختلفی دارای اهمیت و ضرورت است که مهم ترین آن امنیت غذا و تغذیه در ایران است، امنیت غذا و تغذیه زمانی حاصل می شود که همه مردم در همه زمان­ ها مقدار کافی و با کیفیت از غذاهای متنوع با محتوای مواد غذایی ایمن، برای تأمین احتیاجات مصرف نمایند و زندگی سالم و فعال توأم با بهداشت، مراقبت مکفی و محیط سالم در اختیار داشته باشند. داده­ های مورد نیاز برای انجام این پژوهش، از بانک اطلاعات سری زمانی اقتصادی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و سازمان نظارت بر مواد غذایی وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی در طی دوره 1396-1355 استخراج شده است. برای تجزیه و تحلیل داده­ ها از مدل کارگو (2005) استفاده شده است، این مدل، یک الگوی تصحیح خطا با متغیرهای آلودگی میکروبی مواد غذایی، قیمت حقیقی مواد غذایی، درآمد سرانه حقیقی (درآمد سرانه به قیمت­ های ثابت)، نرخ ارز حقیقی (نسبت قیمت های خارجی به قیمت های داخلی بر حسب یک پول مشخص)، و شوک­ های منفی و مثبت عرضه پول (افزایش حجم نقدینگی در یک دوره مشخص) می­ باشد. نتایج حاکی از آن است در بلندمدت، شوک­ های مثبت و منفی پولی به ترتیب، دارای اثر مثبت و منفی معنادار و درآمد سرانه حقیقی نیز دارای اثر مثبت و معنادار بر آلودگی میکروبی مواد غذایی در ایران است.

مواد غذایی مختلف از جمله محصولات لبنی ممکن است با آفلاتوکسین آلوده باشند که حتی در مقادیر اندک تاثیرات مضر روی سلامت انسان و حیوانات دارند. تعداد محدودی پروبیوتیک به آفلاتوکسین های موجود در مواد غذایی و خوراکی متصل می شوند و یا آن را تجزیه می کنند. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر پروبیوتیک های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس پلانتارم و ترکیبی از آنها بر حذف یا اتصال با آفلاتوکسین M1 در محیط دوغ بود. در این تحقیق، 72 گروه تیمار و شاهد در سه تکرار تهیه شد. گروهها عبارت بودند از گروه باکتری، L. acidophilus، گروه باکتری L. plantarum و ترکیبی از این دو و نهایتا با یک گروه غیر باکتریایی به عنوان کنترل (به طور کلی 4 گروه). دوغ تهیه شده در دمای های مختلف (4، 21 و 37 درجه سانتیگراد) برای 2، 11 و 30 روز نگهداری شد. بالاترین میزان کنترل سم افلاتوکسین در محیط کشت دوغ مورد پژوهش تحت تاثیر فاکتور باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس + لاکتوباسیلوس پلانتاروم در محیط کشت دوغ صنعتی در همه دماهای مورد سنجش ودرتمامی روزها بود. پس از روز صفر در روزهای دوم (86/0± 00/100)، یازدهم (27/1± 00/100) و سی ام (60/0± 00/100) نتایج حاصله همواره بالاترین میزان کنترل سم افلاتوکسین را نشان داد. نتایج دلالت بر امنیت غذایی بهتر در استفاده از دوغ صنعتی دارد.

ارزیابی کیفیت میکروبی شیر خام با توجه به مصرف روزافزون شیر و همچنین امکان تبدیل آن به فراورده های شیری، بسیار مهم است. مطالعه بار میکروبی شیر خام و سنجش پروتیئن های فاز حاد می توانند اطلاعات دقیق از شرایط بهداشتی و کیفی شیر خام تعیین کنند. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی بار میکروبی و سنجش آمیلوئید A در نمونه های شیر مخزن دامداری های استان تهران انجام شد. ابتدا 90 نمونه شیر خام جمع آوری و به آزمایشگاه انتقال داده شد. شمارش سلول های پیکری نمونه های شیر به روش الکترونیک فلورسانس انجام شد. سپس شمارش کلی میکروبی، کلی فرم، اشریشیا کلی، استافیلوکوکوس اورئوس و کپک و مخمر انجام پذیرفت. غلظت آمیلوئید A در نمونه های شیر خام با استفاده از روش الایزا تعیین شد. میانگین شمارش کلی میکروب ها، کلی فرم، اشریشیا کلی، استافیلوکوکوس اورئوس و کپک و مخمر به ترتیب 105×15، 104×12، 103×29، 103×14 و 105×18 پرگنه در هر میلی لیتر بود. شمارش کلی میکروب ها در 23/72 درصد از نمونه های مورد آزمون بیشتر از حد مجاز استاندارد بود. میانگین تعداد یاخته های پیکری، 105×3 سلول در هر میلی لیتر شیر بود که در 11/61 درصد از نمونه های شیر بیشتر از حد مجاز استاندارد بود. میانگین و انحراف معیار آمیلوئید A در نمونه های شیر، 96/47± 83/551 نانوگرم به ازای هر میلی لیتر شیر بود. نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده کیفیت نسبی نمونه های شیر مخزن دامداری های استان تهران است. بالا بودن تعداد یاخته های پیکری و همچنین غلظت آمیلوئید A در نمونه های شیر خام نشان دهنده امکان بروز ورم پستان تحت بالینی در گاو های مورد نظر است.

به منظور کسب چشم انداز از شیوع TSST-1 این مطالعه با هدف تعیین شیوع سویه های استافیلوکوکوس اورئوس تولید کننده توکسینTSST-1 در منابع شیر آلوده در دام های مبتلا به عفونت ورم پستان در ایران، با استفاده از بررسی سیستماتیک و فراتحلیل، صورت پذیرفت. تمام مقاله های منتشر شده در مجلات ایرانی با استفاده از کلید واژه های استاندارد و حساس در بازه زمانی ژانویه 2000 تا جوییه سال 2018 مرور شدند. سپس تمام مقالات منتشر شده در این زمینه که دارای معیارهای ورود به پژوهش بودند، پس از کنترل کیفی، با استفاده از مدل تصادفی، وارد فرآیند متاآنالیز گردیدند. براساس 6 مقاله بررسی شده، فراوانی تجمعی TSST-1 در جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس بدست آمده از شیر دام های با عفونت ماستیت 2/8 % تخمین زده شد (با دامنه اطمینان 95 درصدی: 6/2 %-2/23 %). در میان شش مطالعه، تنوع قابل توجهی وجود داشت (χ 2 = 43. 302; P