مجله دانشکده پزشکی
سال:1394 | دوره:73 | شماره:1 |تعداد مقالات:14

زمینه و هدف: miRNA های مرتبط با متاستاز حوزه جدیدی از درمان های متاستاز بر اساس miR را ایجاد کرده که پتانسیل درمانی بالایی برای کشنده ترین جنبه سرطان، یعنی متاستاز دارد. miR-31 یک miRNA ضد متاستازی با عملکرد پلیوتروپیک است که بیان آن در سلول های متاستاتیک سرطان پستان به طور قابل توجهی کاهش می یابد. این miRNA در چندین مرحله از آبشار متاستازی نقش دارد و استفاده از روش های بازیافت miR-31 می تواند روش کارآمدی برای مهار متاستاز باشد.روش بررسی: نوع مطالعه مقطعی می باشد که در مهر سال 93-1392 در دانشگاه تربیت مدرس انجام شده است. الیگوی دورشته ای miR-31 بالغ بر اساس دستورکار تولید کننده کیت در وکتور pcDNA 6.2gw/EmGFP کلون شد. رده های سلولی سرطانی MDA-MB231 و MCF-7 پستان کشت داده شدند. miRNA آنها استخراج گردید و بیان miR-31 پیش از تیمار با سازه حاوی miR-31 در دو رده سلولی و سلول های نرمال بافت پستان تعیین شد. سپس سازه حاوی miR-31 به دو رده سلولی ترانسفکت شد. بیان miR-31 پس از 48 ساعت ارزیابی شد و آزمایش های ایجاد خراش و سنجش تهاجم جهت ارزیابی میزان مهاجرت و تهاجم انجام شد.یافته ها: نتایج (Real-time polymerase chain reaction (PCR پیش از ترانسفکشن سازه حاوی miR-31 کاهش چهار و بیش از 100 برابری بیان miR-31 را به ترتیب در MCF-7 و MDA-MB231 نسبت به سلول های نرمال پستان نشان داد ولی بررسی بیان پس از ترانسفکشن سازه حاوی miR به MDA-MB231 نشان دهنده افزایش قابل توجه در بیان miR-31 و کاهش 20 برابری خصوصیات تهاجمی و 10 برابری خصوصیت مهاجرتی نسبت به MCF-7 بود.نتیجه گیری: استفاده از miR-31 در درمان بر اساس بازیافت miR به وسیله miR-31-mimic امکان مهار کارآمد متاستاز را مطرح می کند.

زمینه و هدف: امروزه پژوهش های مولکولی نشان می دهد که بعضی از ژن ها در ناحیه پروموتر خود به صورتی متحمل متیلاسیون می شوند که باعث خاموشی یا کاهش بیان ژن های دخیل در مسیرهای رشد سلولی می شود. تشخیص موقعیت متیلاسیون می تواند به عنوان مارکری برای تشخیص سرطان و پیش بینی بیماری باشد. ژن سرکوب گر تومور CDKN2A پروتیینی را رمزگذاری می کند که در مهار CDK4/6 و کاهش سطح فسفریلاسیون پروتیین رتینوبلاستوما (pRb) نقش دارد. هدف این مطالعه، بررسی مولکولی هیپرمتیلاسیون اگزون 1، CDKN2A در افراد دارای سرطان کولورکتال و افراد سالم بود.روش بررسی: این مطالعه مورد- شاهدی که جمعیت مورد مطالعه آن شامل 20 فرد مبتلا به سرطان کولورکتال و 10 فرد سالم بودند. نمونه ها به صورت بلوک پارافینه، از دی 1389 تا خرداد 1391 از بخش پاتولوژی بیمارستان مهر تهران تهیه گردید. سپس برای حالت های متیله و غیرمتیله ژن CDKN2A، آغازگر اختصاصی طراحی شد، به منظور بررسی سطح متیلاسیون اگزون 1، ژن CDKN2A از روش PCR اختصاصی متیلاسیون (MSP) استفاده گردید.یافته ها: در این مطالعه، هایپرمتیلاسیون اگزون 1، ژن CDKN2A در بافت توموری 80% (16 نمونه) و در بافت سالم 20% (دو نمونه) مشاهده گردید. در بیمارانی که سن آنها بیشتر از 50 سال بود متیلاسیون ژن CDKN2A با فراوانی بیشتری نسبت به بیمارانی با سن کمتر از 50 سال مشاهده گردید (66% در برابر 34%) (P<0.001).نتیجه گیری: نتایج این آزمایش نقش هایپرمتیلاسیون نواحی CpG پروموتر ژن CDKN2A در بافت توموری را به عنوان عامل ایجاد کننده سرطان کولورکتال در انسان تایید نمود و می توان به عنوان یک مارکر در تشخیص زود هنگام بیماری و شناسایی افراد مستعد استفاده نمود.

زمینه و هدف: سرطان پستان، دومین سرطان شایع پس از ریه در جهان می باشد. همچنین این بیماری پنجمین علت شایع مرگ در اثر سرطان است. سرطان پستان، رشد مهار نشده سلول های غیر طبیعی است که در نواحی مختلف پستان ایجاد می شود. 90% از سرطان ها بر اثر متاستاز رخ می دهند و غلبه بر پیوستگی های سلولی بدن از جمله پیوستگی های محکم یکی از راه های ایجاد متاستاز می باشد. اوکلودین (Occludin) یک پروتیین سرتاسری غشایی می باشد که در محل اتصالات محکم وجود دارد. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی میزان بیان اوکلودین در سرطان پستان انسان بود.روش بررسی: در این پژوهش نمونه های تومور 30 بیمار مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به انستیتو کانسر بیمارستان امام خمینی (ره) و ذخیره شده در بانک تومور ایران از ابتدای فروردین 1392 به مدت یک ماه، پس از دریافت رضایت نامه اخلاقی، مورد بررسی قرار گرفتند. ابتدا استخراج RNA کمی صورت گرفت و سپس با استفاده از رونویسی معکوس و (Polymerase chain reaction (PCR معمولی و Real-time PCR بیان ژن اوکلودین در این بیماران مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: بیان ژن اوکلودین در بیماران با مرحله بالاتر بیماری نسبت به حالت کنترل بالاتر رفته بود و این افزایش به صورت معنادار به خصوص میان دو مرحله بالایی و پایینی قابل مشاهده بود.نتیجه گیری: افزایش بیان ژن اوکلودین را می توان به عنوان یکی از فاکتورهای تاثیر گذار در روند تبدیل بافت سالم به سمت سرطانی شدن دانست.

زمینه و هدف: پروتیین A یک جزو اصلی در دیواره سلولی استافیلوکوکوس اورئوس است که آنالیز توالی نوکلئوتیدها در ناحیه x ژن spa کد کننده پروتیین A نشان داد این ناحیه از 24 جفت باز تکراری تشکیل شده که دارای پلی مورفیسم بالایی است. در این مطالعه الگوهای ژن spa استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بینی پرسنل و نمونه های بالینی مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: در مجموع 200 نمونه بالینی از بیماران بستری و سواپ بینی از کارکنان بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی همدان از مهر 1392تا مرداد 1393 جمع آوری گردید. بعد از تایید سویه های جدا شده، بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن با توجه به دستورکار (Clinical and laboratory standards institute (CLSI و شناسایی ژن mecA سویه های (Methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA و spa (کد کننده پروتیین A) با روش PCR انجام شد. محصولات PCR با روش Polymerase chain reaction- restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) و آنزیم Rsa I (Afa I) برش خوردند.یافته ها: سویه ها MRSA به ترتیب بیشترین حساسیت و مقاومت را به کلیندامایسین و سیپروفلوکساسین داشتند. در مجموع هشت محصول PCR، با اندازه های مختلف برای ژن spa شناسایی شد که پس از برش آنزیمی 9 الگو به دست آمد که برخی از این الگوها در ایزوله های جدا شده از بینی پرسنل و نمونه های بالینی مشترک بودند.نتیجه گیری: الگوهای مشابه ژن spa در بیماران بستری و کارکنان بیانگر این مطلب است که یک منبع عفونت مشترک در چرخش و انتقال از فرد به فرد در بیمارستان است. تجزیه و تحلیل این الگوها می تواند انتقال عفونت در میان کارکنان و بیماران بستری در بیمارستان ها را کاهش داد و همچنین در درمان های دارویی می تواند به پزشکان و بیماران کمک کند.

زمینه و هدف: با وجود پیشرفت های اخیر در بررسی و درمان ناباروری، افزایش میزان بارداری و کاهش سقط جنین چشمگیر نبوده است. در مطالعه حاضر اثربخشی این دارو بر نتایج تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم ارزیابی شد.روش بررسی: پژوهش نیمه تجربی حاضر در زنان نابارور کاندید تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم در فاصله زمانی آغاز سال 1390 تا پایان شهریور 1392 انجام شد. تجویز پردنیزولون از یک روز پیش از انتقال جنین تا هفت روز با دوز 20 mg در روز شروع و سپس با 10mg در روز تا هفت روز بعد ادامه یافته و سپس متوقف شد. پیگیری با انجام آزمایش هورمون بتای گنادوتروپین جفتی انسان در روز 16 پس از انتقال جنین و سپس به وسیله سونوگرافی در هفته های شش، 12 و 20 انجام شد.یافته ها: میانگین ± انحراف معیار سن و طول مدت ناباروری 181 بیمار مورد بررسی به ترتیب 30.42±6.07 و 7.69±5.54 سال بود. 138 (44.7%) از جنین های منتقل شده گرید A داشتند. پیامدهای باروری در انتقال جنین تازه یا فریز شده تفاوت معناداری با یکدیگر نداشتند (P>0.05). رخداد حاملگی شیمیایی 48.1% (87 نفر)، حاملگی کلینیکی 44.2% (80 نفر)، فراوانی سقط پیش از شش هفته در زنان با حاملگی داخل رحمی، 5.9% (پنج نفر)، رخداد سقط پیش از هفته 20 بارداری 12.9% (11 نفر)، فراوان چند قلویی 32.5% (26 نفر) و حاملگی خارج رحمی 2.3% (دو نفر) بود.نتیجه گیری: به نظر می رسد استفاده از پردنیزولون با افزایش نسبی رخداد حاملگی و کاهش نسبی سقط بوده و استفاده از آنرا در پروتکل های درمانی تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم ممکن می نماید.

زمینه و هدف: آسیب های ارتوپدی در کودکان شایع می باشد و سبب مشکلات فراوان مادی و خسارت روحی کودک و خانواده می گردد. شناسایی اپیدمیولوژی این آسیب ها می تواند در جلوگیری از آسیب و همچنین برنامه ریزی های درمانی موثر باشد. هدف از این مطالعه شناسایی ابعاد مختلف آسیب های ارتوپدی در جامعه ایرانی است.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی آینده نگر کلیه بیماران زیر 19 سال که در طی یک سال در فاصله زمانی اول اردیبهشت 1392 تا پایان فروردین 1393 از طریق اورژانس بیمارستان شفا یحیاییان بستری گردیدند، به صورت آینده نگر مورد بررسی قرار گرفتند. سن، جنس و مکانیسم تروما جمع آوری و بررسی شد.یافته ها: در طول مدت مطالعه 1081 بیمار زیر 19 سال با آسیب ارتوپدی بستری گردیدند که اکثریت را پسران تشکیل می دادند (830 نفر، 76.8%). دختران (251 نفر، 23.2%) میانگین سنی 8.67±4.63 سال در قیاس با 11.04±5.06 سال در پسران داشتند که اختلاف معناداری داشت (P<0.001). حداکثر شیوع سنی پسران 18 سال بود. در حالی که در دختران دو پیک سنی، در سه و 9 سالگی دیده شد. شکستگی در 621 بیمار (70.8%) در اندام فوقانی و 256 بیمار (29.2%) در اندام تحتانی بود. 27 بیمار دچار دررفتگی مفاصل، پنج مورد ضایعه لیگامانی زانو، 128 بیمار آسیب نسوج نرم اندام ها و 44 بیمار ضایعات ستون فقرات داشتند. شایعترین مکانیسم تروما در هر دو جنس سقوط از حالت ایستاده بود (48.5%). شایعترین استخوان دچار آسیب، استخوان های رادیوس و اولنا (146 مورد 16.7%) و سپس سوپراکوندیلر آرنج (134 مورد 15.3%) بود. بیشترین شیوع در فصل تابستان 30.1% و کمترین در زمستان 18.1% مشاهده شد.نتیجه گیری: مطالعه حاضر افزون بر شناخت اپیدمیولوژی آسیب های ارتوپدی اطفال، زمینه آموزش والدین برای جلوگیری از بروز آسیب در کودکان در معرض خطر را فراهم می نماید.

زمینه و هدف: بتا-2 میکروگلوبولین (Beta-2 microglobulin, B2M) از جمله توکسین هایی است که سطح سرمی آن در بیماران دیالیزی مزمن تحت عوامل مختلفی افزایش می یابد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط فاکتور التهابی (C-reactive protein (CRP با بتا-2 میکروگلبولین در بیماران همودیالیزی مزمن تحت دیالیز با PES130HF, High-flux membrane (Meditechsys Co., Tehran, iran) انجام شد.روش بررسی: مطالعه به صورت مقطعی در 44 بیمار همودیالیزی در بیمارستان سینا و امیر اعلم تهران در سال 1392 انجام شد. بیماران از طریق فیستول یا کاتتر دایمی همودیالیز شده و حداقل سه ماه از همودیالیز آنها گذشته بود. بیماران در صورت ابتلا به بیماری عفونی شناخته شده، انجام همودیالیز با Low-flux membrane و انجام دیالیز کمتر از سه بار در هفته از مطالعه خارج شدند. تمام بیماران با دستگاه Fresenius (Massachusetts, USA) همودیالیز و با High-flux biocompatible membrane همودیالیز شدند. خونگیری از رگ شریانی انجام گردیده و سطح سرمی اوره، کراتینین، بتا-2 میکروگلبولین و CRP مورد بررسی آزمایشگاهی قرار گرفت.یافته ها: از 44 بیمار همودیالیزی مزمن 20 نفر (44.5%) مرد و 24 نفر (54.5%) زن بودند. بیشترین فراوانی نارسایی کلیوی در زمینه بیماری دیابت قندی و هیپرتانسیون بود. بتا-2 میکروگلبولین در 23 نفر (52.3%) بیش از 12 mg/l و در 21 نفر (47.7%) کمتر از 12 mg/l بود که ارتباط آماری معناداری با CRP نداشت (P=0.460). همچنین ارتباط مشخصی میان CRP و بتا-2 میکروگلوبولین وجود نداشت (P=0.763، r=-0.47). نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده از مطالعه، ارتباط آماری معناداری بین CRP و بتا-2 میکروگلبولین در بیماران همودیالیزی مزمن تحت دیالیز با High-flux membrane به دست نیامد.

زمینه و هدف: اندانسترون (Ondansetron) آنتاگونیست گیرنده پنج هیدروکسی تریپتامین و داروی موثر ضد استفراغ در بیماران کموتراپی، دوره پس از جراحی و همچنین تهوع و استفراغ بارداری می باشد. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی بروز عوارض جنینی در مادران مصرف کننده این دارو انجام شده است.روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی گروه بیماران case-series study)) 22 خانم بارداری که از اردیبهشت 1385 تا شهریور 1392 با شکایت از تهوع و استفراغ تکرار شونده در بیمارستان مهدیه تهران بستری شده بودند، به دلیل عدم پاسخ به درمان های رایج تحت درمان با اندانسترون 4 mg خوراکی سه بار در روز قرار گرفتند. پس از ختم بارداری فاکتورهای مربوط به نوزاد شامل سن زمان تولد، مرگ داخل رحمی، وزن زمان تولد، آپگار نوزاد، نیاز به بستری در NICU و وجود آنومالی ثبت شد.یافته ها: بیماران شرکت کننده در این مطالعه از نظر سنی از 20 تا 42 سال (5.08±28.22 سال) بوده در موارد بررسی دو مورد سقط (9%)، دو مورد بارداری دوقلویی (9%) بود. اندانسترون در 15 (%68.1) بیمار در متوسط سن حاملگی 9 هفته یعنی دوران اندام زایی (Organogenesis) آغاز شد و در 8 (36.3%) بیمار تا سه ماهه سوم بارداری مصرف شد. در بررسی های اولیه 100% بیماران کتونوری، 15 (68.2%) هیپوکالمی (k+level<3.5 mEq/L) سه مورد (13.6%) هیپرتیروییدی و پنج مورد (22.7%) اختلالات عملکرد کبدی داشتند. در سه مورد (13.6%) کشت ادراری مثبت بود. آپگار دقیقه اول و پنجم نوزادان 9 و 10 و متوسط وزن زمان تولد 3110 g بود و آنومالی مشاهده نشد.نتیجه گیری: مصرف اندانسترون طی بارداری همراه با بروز عوارض تراتوژن نمی باشد بنابراین به عنوان خط دوم درمان در ویار بارداری قابل تجویز می باشد.

زمینه و هدف: شب ادراری یکی از شایعترین مشکلات دوران کودکی است که تداوم آن می تواند موجب کاهش اعتماد به نفس، اضطراب و سایر مشکلات عاطفی در کودک گردد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی عوامل مستعد کننده شب ادراری در میان کودکان سنین مدرسه انجام شد.روش بررسی: این پژوهش مقطعی- تحلیلی طی مدت سه ماه از اردیبهشت تا تیر 1393 و بر روی 200 کودک 12-6 ساله مراجعه کننده به کلینیک های تخصصی ارولوژی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز (بیمارستان های امام خمینی (ره) و گلستان) انجام شد. بیماران بر اساس جنسیت در دو گروه مساوی تقسیم و مورد مقایسه قرار گرفتند. داده ها به وسیله پرسشنامه و از طریق مصاحبه با والدین تکمیل و جمع آوری گردید.یافته ها: بر اساس معیار Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 4th edition (DSM-IV) از 200 کودک تحت مطالعه، 64 کودک (32%) شب ادراری داشتند. Chi-square test اختلاف معناداری را بین گروه مورد و شاهد از نظر جنسیت (P=0.002)، سابقه خانوادگی مثبت (P=0.004)، خواب عمیق (P=0.005) و مصرف مایعات زیاد (P=0.00) نشان داد.نتیجه گیری: ضروری است که اقدامات لازم جهت اجرای برنامه های توانمند سازی خانواده ها در ارتباط با شب ادراری و عوامل ایجاد کننده و در نهایت کنترل آن در موسسات مربوطه صورت گیرد.

زمینه و هدف: تاثیر میزان مصرف و تنوع مواد غذایی بر بیماری های قلبی- عروقی در پژوهش های گوناگون مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از این مطالعه بررسی الگوی تغذیه و ارتباط آن با بیماری های قلبی و عروقی بود.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی 801 نفر در محدوده سنی 35 تا 85 سال از ابتدای فروردین تا پایان اسفند 1390 از نظر ریز ماده های غذایی در رژیم غذایی روزانه بر اساس مصرف یا عدم مصرف در شهرستان بروجرد مورد پرسش قرار گرفتند. نرم افزارهای SPSS و آنالیز مواد غذایی مخصوص کشور ایران جهت تجزیه و تحلیل داده ها مورد استفاده قرار گرفتند.یافته ها: در این مطالعه بین مصرف گوشت قرمز و بیماری های عروق کرونری قلب ارتباط معنا داری مشاهده نشد، ولی میزان مصرف آجیل با بروز این بیماری ها ارتباط معناداری را نشان داد (P=0.028). بین مصرف سبزیجات تازه و پخته و میوه های خشک روغن و کره حیوانی، کیک و شیرینی و سیب زمینی سرخ کرده، همچنین برخی از لبنیات با بیماری های قلبی- عروقی ارتباط معنا داری مشاهده نشد (P<0.05) مصرف نوشابه های رژیمی نیز با این بیماری ها ارتباط معناداری نشان نداد (P<0.05).نتیجه گیری: اگرچه برخی تفاوت ها در الگوی تغذیه بیماران مشاهده می شود ولی الگوی غذایی در افراد سالم و بیمار تفاوت چندانی ندارد و با توجه به نقش تغذیه در بروز بیماری های قلبی، اصلاح عادات غذایی باید در اولویت برنامه های آموزشی باشد.