مجله علوم پزشکی فیض
سال:1379 | دوره:4 | شماره:2 (پی در پی 14) |تعداد مقالات:20

سابقه و هدف: هدف نهایی از توانبخشی ضایعه های ورزشی بازگشت هر چه سریع تر و بی خطر ورزشکار به سطح عملکردی قبل از ضایعه می باشد، در صورتی که برنامه درمانی فقط به افزایش قدرت، تحمل و دامنه حرکت محدود شود و به عواملی چون تعادل، چابکی، حس عمقی، هماهنگی عصبی – عضلانی تاکید نگردد، خطر آسیب مجدد و کاهش توانایی های حرکتی افزایش می یابد. تاثیر راه رفتن و دویدن به عنوان عملکرد اصلی اندام تحتانی جهت نیل به چنین اهدافی در نظر گرفته شد.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش کارآزمایی بالینی (Clinical trial) از نوع مقایسه قبل و بعد از انجام تمرین ها با استفاده از 6 آزمایش عملکردی پرش طول، پرش ارتفاع، توان بی هوازی، تعادل استاتیک، زمان طی مسافت 46 متری و زمان طی مسافت 6 متری به صورت لی لی محاسبه گردید. افراد در دو گروه 15 نفری قرار گرفته و کلیه افراد سه بار در هفته، هر جلسه 15 دقیقه به مدت 6 هفته دویدن به جلو یا عقب را انجام می دادند و در پایان هر هفته یک سری از آزمایش ها تکرار می گردیدند. به منظور پی گیری نتایج حاصل بعد از 8 هفته دوباره کلیه آزمایش ها تکرار گردید.یافته ها: تحقیق بر روی 30 دختر سالم در دو گروه 5 نفری که از لحاظ سن و جنس کاملا مشابه بودند انجام گرفت. در گروهی که جلو دویده یا راه رفته بودند آزمایش پرش طول 0.46 درصد (P>0.003)، آزمایش زمان طی مسافت 6 متری به صورت لی لی 10.52 درصد (P>0.005)، آزمایش پرش ارتفاع 9.95 درصد (P>0.005)، آزمایش توان بی هوازی 4.58 درصد (P>0.005)، آزمایش تعادل استاتیک 59.46 درصد (P<0.003)، آزمایش زمان طی مسافت 26 متری 2.19 درصد (P>0.001) بهبودی داشتند. در گروه که به عقب دویده یا راه رفته بودند آزمایش پرش طول 4.5 درصد (P>0.003)، آزمایش زمان طی مسافت 6 متری به صورت لی لی 23.89 درصد (P<0.005)، آزمایش زمان پرش ارتفاع 2.98 درصد (P>0.005)، آزمایش توان بی هوازی 0.53 درصد (P>0.005)، آزمایش تعادل استاتیک 68.33 درصد (P>0.003)، آزمایش زمان طی مسافت 26 متری 6.88 درصد (P<0.001) درصد بهبودی داشتند.نتیجه گیری: زمانی که هدف از برنامه توانبخشی بهبود قدرت، سرعت، چابکی، تعادل استاتیک و توان هوازی می باشد، راه رفتن و دویدن به عقب توصیه می شود و زمانی که هدف افزایش ارتفاع یا توان بی هوازی می باشد، تمرین های راه رفتن و دویدن به جلو توصیه می گردد.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع ترومای غیرنافذ شکم و سرعت، در دسترس بودن، ارزانی و سهولت سونوگرافی در تشخیص ضایعه های شکمی به وجود آمده و تناقض هایی که در مورد قدرت سونوگرافی در این زمینه وجود دارد، به منظور تعیین قدرت سونوگرافی در تشخیص ضایعه های شکمی، این تحقیق بر روی مراجعه کنندگان دچار ترومای غیر نافذ شکم به مجتمع درمانی حضرت رسول اکرم (ص) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران در نیمه دوم سال 1376 تا پایان سال 1377 انجام گرفت.مواد و روشها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی از نوع تشخیصی صورت پذیرفت. خصوصیات ضایعه و بیماران ثبت گردید. سونوگرافی در ساعتهای روز با دستگاه Aloka SSD-650 و در ساعات شب با دستگاه Hitachi EUB-410 به عمل آمد. معیار تشخیص قطعی ضایعه ها، یافته های CT Scan و لاپاراتومی بوده و ارزش پیش گویی مثبت و منفی سونوگرافی تعیین گردید.یافته ها: از 94 بیمار مورد بررسی، 72 نفر (76.6 درصد) مرد و 22 نفر (23.4 درصد) زن و در سنین 26.9±14.8 سال بودند. مهم ترین علت تروما، حوادث رانندگی (55.3 درصد) می باشد. بیشترین عضو صدمه دیده طحال (11 نفر) و بعد از آن کبد (6 نفر) بود. ارزش پیش گویی مثبت و منفی سونوگرافی برای ضایعه های اعضای داخل شکمی به ترتیب 76.5 و 84.8 و برای مایع آزاد داخل شکمی به ترتیب 100 و 96.6 بود.نتیجه گیری: سونوگرافی قدرت لازم در تشخیص مایع آزاد داخل شکمی را دارد ولی قدرت لازم برای تشخیص ضایعه اعضای داخل شکمی را ندارد. تحقیق بیشتر در مورد علل این قدرت کم توصیه می شود.

سابقه و هدف: با توجه به وجود عوارض بارداری و زایمان و وجود گزارش هایی مبنی بر نقش توده بدنی مادر در سرانجام حاملگی و عدم اطلاع از وضعیت آن در کاشان و به منظور تعیین رابطه بین توده بدنی مادر با میزان عوارض بارداری و زایمان این تحقیق بر روی خانم های حامله مراجعه کننده به زایشگاه شبیه خوانی کاشان طی سال های 78 – 1377 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش هم گروهی (Cohort) بر روی 450 نفر خانم حامله شکم اول بدون بیماری سیستمیک قبلی که در سه ماهه اول بارداری جهت مراقبت های قبل از زایمان و سپس انجام زایمان مراجعه نمودند، صورت پذیرفت. BMI افراد با استفاده از قد و وزن تعیین و افراد بر این اساس در سه گروه مساوی 150 نفری بر اساس BMI کمتر از 19.8، 26- 19.8=BMI و BMI بیشتر از 26 قرار گرفتند. عوارض قبل از زایمان را با افزایش فشار خون، بستری قبل از موعد زایمان در بیمارستان، افزایش وزن حاصل از حاملگی، پارگی پیش از موعد پرده های جنینی، کاهش حرکات جنین، زایمان قبل از ترم، زایمان پس از موعد و بروز دردهای زایمانی بررسی و عوارض حین و بعد از زایمان را با شاخص استفاده از سنتوسیون، نوع زایمان، خون ریزی های زایمانی و مدت بستری در بیمارستان و هم چنین درجه آپگار و وزن نوزادان مورد مطالعه قرار گرفته و با استفاده از آزمون آماری χ2 و آزمون دقیق فیشر مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: تحقیق بر روی 450 نفر در سه گروه مساوی 150 نفری که همگی شکم اول و بدون اختلاف سنی قابل ملاحظه بودند، به عمل آمد. فشار خون بالا در زنان با BMI بیش از حد طبیعی 38.6 درصد بود (P<0.0001). استفاده از سنتوسیون جهت القای زایمان به ترتیب در گروه های مذکور 28.7 درصد، 41.3 درصد، 42.7 درصد بود (P<0.02). هم چنین زایمان غیر طبیعی به ترتیب گروه ها در 22 درصد، 18.6 درصد و 51.4 درصد افراد دیده شد (P<0.0001).نتیجه گیری: انحراف BMI از مقدار طبیعی آن باعث افزایش عوارض حاملگی و زایمان می گردد. با توجه به اهمیت بهداشتی – درمانی مساله، توجه به وزن مادران در دوران باروری اهمیت خاص خود را طلب می کند.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع زیاد و اهمیت کشف فشار خون بالا و عوارض شناخته شده عدم اندازه گیری صحیح آن و به منظور تعیین میزان دقت و قدرت اندازه گیری فشار خون به روش غیر مستقیم توسط گروه های مختلف کادر پزشکی، این تحقیق در بیمارستان شهید بهشتی طی سال های 76 – 1375 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش کارآزمایی بالینی (Clinical ltrial) از نوع تشخیصی بر روی 157 بیمار داوطلب کاتتریسم قلب که به طور مستمر مراجعه نمودند، صورت پذیرفت. فشار خون داخل آئورت توسط متخصص قلب حین کاتتریزاسیون تعیین و حدود 2 دقیقه بعد فشار خون بیمار توسط یک نفر از کادر پزشکی شاغل که از یکی از گروههای نه گانه دستیار قلب، دستیار داخلی پرستار CCU، پرستار قلب، پرستار داخلی، کارورز، کار آموز دانشجوی پرستاری و بهیار بودند با فشار سنج عقربه ای با کاف استاندارد اندازه گیری شد. تفاوت مطلق اندازه گیری های غیر مستقیم از مستقیم به عنوان مبنای صحیح تعیین و با Paired t-test مورد قضاوت آماری قرار گرفتند و نیز قدرت گروه های کادر پزشکی در تشخیص فشار خون بالا بر مبنای بیشتر از 139.89 میلی متر جیوه تعیین گردید.یافته ها: از مجموع 157 نفر مورد بررسی، 109 نفر (69.4 درصد) مرد و 48 نفر (30.6 درصد) زن در سنین 12.8±48 سال بودند. اغلب گروه ها فشار سیستولی را کمتر و فشار دیاستولی را بیشتر از حد واقعی گزارش نموده اند. فشار خون سیستولی 13 میلی متر جیوه و یا حدود 10 درصد از مقدار واقعی تفاوت داشت (P<0.001)، فشار دیاستولی به میزان 10.7 میلی متر جیوه و یا حدود 14 درصد اختلاف داشت (P<0.001). تفاوت مطلق فشار در هر یک از گروه ها از نظر آماری معنی دار بود و برای فشار سیستولی بیشترین مقدار تفاوت با اندازه 17.4 میلی متر جیوه و یا 13.2 درصد مربوط به گروه دستیاران داخلی و کمترین آن به اندازه 10.3 میلی متر جیوه یا 8.3 درصد مربوط به پرستاران بود و برای فشار دیاستولی بیشترین مقدار تفاوت به اندازه 15.3 میلی متر جیوه یا 20 درصد مربوط به گروه پرستاران قلب و کمترین مقدار تفاوت با اندازه 5.3 میلی متر جیوه یا حدود 7.2 درصد مربوط به گروه دانشجویان پرستاری می باشد.نتیجه گیری: با توجه به محدودیت حساسیت و ویژگی شیوه متداول اندازه گیری فشار خون به روش غیر مستقیم (کاف) انجام چنین تحقیقاتی را در سایر مراکز آموزشی، درمانی برای بررسی بیشتر و اطلاع از علل آن و نیز رعایت اصول علمی و عملی برای اندازه گیری فشار خون و آموزش این نکات به دست اندرکاران امر درمان بیماران توصیه می نماید.

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت پایش رشد در کودکان و این که رشد یک شاخص مهم اقتصادی، اجتماعی و بهداشتی در جامعه می باشد و عدم اطلاع از وضعیت رشد در منطقه، این تحقیق بر روی شیر خواران تغذیه شده با شیر مادر شهر کاشان طی سال 1377 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش توصیفی (Descriptive) از نوع طولی بر روی 400 نوزاد شیر مادر خوار متولد شده در شهر کاشان در دو گروه جنسی پسر و دختر صورت پذیرفت. مدت مطالعه 12 ماه بود. شش ماه اول هر ماه و در شش ماه دوم هر دو ماه یک بار قد و وزن توسط فردی مجرب با روش متعارف و استاندارد اندازه گیری شد. اطلاعات جمع آوری گردیده به صورت آمار توصیفی ارایه شد. منحنی های رشد رسم و با منحنی های رشد استاندارد مقایسه گردید.یافته ها: وزن نوزادان پسر و دختر در بدو تولد به ترتیب 3.30±0.39 و 3.23±0.35 به دست آمد. این ارقام برای قد پسران و دختران به ترتیب 50.92±1.98 و 50.53±1.86 محاسبه شد. در مقایسه منحنی صدک پنجاه وزن و قد با منحنی استاندارد مشاهده شد که تا حدود 4-3 ماهگی رشد شیرخواران ما با منحنی استاندارد مطابق است ولی پس از آن به تدریج افت می کند که این افت به وضوح از هفت ماهگی قابل مشاهده می باشد. این کاهش در مورد وزن بیشتر از قد است.نتیجه گیری: وزن و قد شیرخواران ما در بدو تولد با استاندارد مطابق می باشد ولی از 7-6 ماهگی آهنگ رشد ما نسبت به منحنی رشد استاندارد آهسته تر شده است. از این رو، تدوین منحنی رشد مخصوص برای هر جامعه توصیه می گردد.

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت رشد در کودکان و این که میزان آن در جوامع مختلف متفاوت گزارش شده و می تواند تحت تاثیر عوامل محیطی و ژنتیکی باشد. هم چنین با توجه به این مساله که یک استاندارد در منطقه ما وجود ندارد. این مطالعه به منظور پایش رشد دور سر در شیرخواران متولد شده در زایشگاه شبیه خوانی کاشان طی سال 1377 انجام گرفته است.مواد و روش ها: تحقیق به روش توصیفی از نوع طولی بر روی 400 نمونه شامل 200 دختر و 200 پسر که همگی در سن حاملگی 42-38 هفته با وزن 4000-2500 گرم متولد شدند، صورت پذیرفت. مدت مطالعه از بدو تولد به مدت یک سال بود. طی این مدت شیرخوارانی که از شیر مادر محروم می گردیدند و یا از منطقه مهاجرت می کردند و یا به علت بیماری های جدی نظیر گاستروآنتریت، پنومونی و یا عفونت ادراری در بیمارستان بستری می شدند از مطالعه حذف گردیدند. در نهایت، 400 نمونه کامل شد و در 6 ماه اول ماهیانه و در 6 ماه دوم هر 2 ماه یک بار دور سر اندازه گیری گردید و نمودارهای استاندارد دور سر ترسیم و با منحنی استاندارد NCHS مقایسه شد.یافته ها: در این مطالعه، صدک 50 دور سر پسران و دختران در بدو تولد به ترتیب 34.6 سانتی متر و 34.04 سانتی متر بود. میزان افزایش متوسط دور سر پسران و دختران طی سال اول زندگی به ترتیب 12.12 سانتی متر و 11.56 سانتی متر می باشد. در این مورد میزان صدک 50 دور سر پسران و دختران طبق منحنی NCHS به ترتیب 34.8 سانتی متر و 34.3 سانتی متر می باشد و میزان افزایش دور سر طی سال اول زندگی طبق استاندارد NCHS در پسران و دختران به ترتیب 12.2 سانتی متر و 11.4 سانتی متر است.نتیجه گیری: تحقیق نشان داد که متوسط دور سر در بدو تولد در شیرخواران پسر و دختر تقریبا مشابه کتاب های مرجع می باشد و میزان رشد دور سر طی سال اول زندگی نیز در مقایسه با نمودار NCHS تفاوت قابل ملاحظه ای ندارد. بنابراین به نظر می رسد می توان جهت پایش رشد دور سر در منطقه ما از منحنی های NCHS استفاده کرد. البته تحقیق مشابه در سایر مناطق ایران نیز توصیه می شود.

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت شناخته شده پلورال افیوژن، سال ها قبل جهت تشخیص علل آن از معیارهای Light استفاده می گردد که بر این اساس به دو دسته تقسیم می شوند. نکته اصلی معیار Light این است که در بعضی موارد بیماران با تشخیص بالینی ترانسوداتیو به اشتباه اگزوداتیو تلقی می گردند. در این موارد استفاده از گرادیان آلبومین مایع پلور و سرم برای تشخیص صحیح کمک کننده است (1). این مطالعه نیز به منظور بررسی قدرت گرادیان آلبومین سرم و مایع پلور در بیماران مبتلا به پلورال افیوژن انجام گرفت.مواد و روشها: این مطالعه توصیفی بر روی 76 بیمار مبتلا به افیوژن پلور مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان سال 1377 صورت پذیرفت. آسپیراسیون مایع جنب در حالت نشسته جهت اندازه گیری LDH، پروتئین و آلبومین انجام شد و نیز هم زمان میزان LDH، پروتئین و آلبومین سرم ناشتای بیماران اندازه گیری گردید و حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی روش گرادیان آلبومین نسبت به معیار Light تعیین شد.یافته ها: طبق معیار Light، 41 بیمار (54 درصد) ترانسوداتیو و 35 بیمار (46 درصد) اگزوداتیو بودند. در روش گرادیان آلبومین، 45 بیمار (59 درصد) ترانسوداتیو و 31 بیمار (41 درصد) اگزوداتیو بودند. بدین ترتیب 6 مورد اختلاف وجود داشت که طبق معیار Light مایع پلور اگزوداتیو ولی بر اساس معیار گرادیان آلبومین ترانسوداتیو بودند. 4 نفر از این موارد، بیماران مبتلا به نارسایی قلبی تحت درمان با مدر می باشند. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی گرادیان آلبومین نسبت به معیار Light در تشخیص پلورال افیوژن اگزوداتیو به ترتیب 82.9، 95، 93.5 و 86.66 درصد بودند.نتیجه گیری: حساسیت معیارهای Light در تشخیص پلورال افیوژن اگزوداتیو از روش گرادیان آلبومین بیشتر ولی ویژگی گرادیان آلبومین از معیار Light بیشتر است. بنابراین، در بیمارانی که از نظر بالینی حدس زده می شود مایع پلور ترانسوداتیو باشد ولی طبق معیارهای Light در گروه اگزوداتیو طبقه بندی می گردند، گرادیان آلبومین کمک کننده می باشد.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع مجدد بیماری سل و اهمیت واکسیناسیون و BCG در پیش گیری از آن و گزارش های مختلف از میزان اسکار حاصل به دنبال واکسیناسیون و نیز ارتباط آن با پاسخ PPD، به منظور تعیین اسکار BCG پاسخ PPD به دنبال آن، این تحقیق بر روی کودکان شهرستان کاشان طی سال 1377 انجام گرفت.مواد و روشها: تحقیق به روش توصیفی بر روی 400 کودک که در سن 3 ماهگی برای انجام واکسیناسیون به طور در مستمر مراجعه نمودند، صورت پذیرفت. پس از بررسی از نظر دریافت واکسن به BCG دوره نوزادی، اسکار اندازه گیری شد و آزمایش مانتو با استفاده از محلول مورد PPD عمل آمد. نتایج پس از 72 ساعت بررسی و شیوع اسکار در نمونه ها تعیین و در جامعه برآورد گردید، سپس اندازه اسکار با پاسخ PPD مقایسه قرار گرفت.یافته ها: از 400 فرد مورد بررسی، 391 نفر مراجعه نمودند، بیش از 93 درصد از نوزادان واکسینه شده در سن 3، ماهگی اسکار BCG داشتند، 53.3 درصد شیرخواران 3 ماه پس از واکسیناسیون BCG آزمایش مانتوی مثبت داشته و هر چه اندازه اسکار BCG بزرگتر می شد، اندازه آزمایش مانتو نیز افزایش می یافت.نتیجه گیری: نظر به موارد مثبت اسکار، واکسیناسیون BCG دوباره مورد تایید قرار گرفت، ارتباط اندازه اسکار BCG با پاسخ PPD نیز تایید گردید. با توجه به شیوع موارد منفی PPD، مطالعه برای شناخت علت یا علل آن توصیه و پیشنهاد می گردد.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع برگر و تداوم درد و عوارض شناخته شده آن در این بیماران و احتمال فیستول شریانی – وریدی این تحقیق به صورت یک مطالعه مقدماتی به منظور تعیین تاثیر فیستول بر روی مبتلایان به برگر مراجعه کننده به بیمارستان شهدای هفتم تیر تهران طی سال 1377 انجام گرفت.مواد و روشها: تحقیق به روش تجربی بر روی تعداد 5 بیمار مبتلا به برگر صورت پذیرفت. تشخیص بیماری بر اساس پاتولوژی استوار بود. اقدام ما ایجاد یک فیستول شریانی – وریدی در اندام دردناک ایسکمیک و بررسی اثر آن بر روی PVO2 اندام ایسکمیک و کاهش میزان درد بود و در نهایت، نتایج حاصل با Paired t-test بررسی آماری شد که معنی دار بود (P<0.0001).یافته ها: قبل از عمل PVO2= 44.4±6.28 و پس از عمل PVO2= 69.6±4.2 با اختلاف 25.2±3.11 یا افزایش 56.75 درصد در فشار اکسیژن وریدی مشاهده گردید. میزان درد در تمام بیماران حداقل 75 درصد کاهش یافت. ایجاد فیستول شریانی – وریدی بر روی سیر بیماری و نیاز به آمپوتیشن در کوتاه مدت تاثیری نداشت.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه بسیار امیدوار کننده می باشد. انجام تحقیقات گسترده در این زمینه و نیز پی گیری بیماران فعلی از نظر ابقای بی دردی در درازمدت، پیشنهاد می گردد.

سابقه و هدف: با توجه به گزارش های پراکنده از وجود ساس در منازل منطقه و هم چنین صید و جمع آوری ساس تختخواب از روستاهای کاشان در سال های گذشته و با توجه به اهمیت آفت مزبور از نظر بهداشتی، این پژوهش در روستاهای غرب شهرستان کاشان طی سال 1377 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش توصیفی (Descriptive) و با بازرسی منازل به منظور جستجوی ساس در 495 واحد مسکونی در 10 روستا که به طور تصادفی انتخاب شده بود، صورت پذیرفت. در صورتی که ساس و یا مراحل نابالغ آن، در سوراخ ها و شکاف های دیوار و سقف، زیر تابلوها و تصاویر و زیر کاغذ دیواری وجود داشت، خانه مزبور به عنوان منزل آلوده شناخته می شد. سپس نمونه های جمع آوری گردیده ساس در آزمایشگاه پس از شفاف کردن، مونتاژ و مورد شناسایی قرار گرفت. شیوع آلودگی در نمونه ها تعیین و به احتمال 95 درصد در جامعه برآورد شد.یافته ها: از مجموع 495 واحد مسکونی مورد بررسی، 33 واحد مسکونی یعنی 6.7 درصد آلوده به ساس بود. آلودگی منحصر به روستاهای آذران، وادقان و مرق بود. میزان شیوع آلودگی در روستای آذران 20.4، وادقان 13.9 و مرق 11.6 درصد بود.نتیجه گیری: با توجه به این که آلودگی به ساس در بعضی از روستاها وجود دارد، تحقیق برای شناخت عامل یا عوامل مساعد کننده آن را توصیه می نماید.

سابقه و هدف: با توجه به آمار متفاوت شیوع گواتر در اغلب مناطق کشور و عوارض ناشی از آن و نبود آمار دقیق و جامع از فراوانی گواتر در منطقه کاشان این مطالعه به منظور تعیین فراوانی گواتر در دانش آموزان شهر و روستاهای کویری کاشان طی سال تحصیل 77-1376 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش توصیفی (Descriptive study) بر روی 3130 دانش آموز دختر و پسر صورت پذیرفت. نمونه ها از مجموع 30 مدرسه از مدارس شهر و روستاهای کویری کاشان به طور تصادفی انتخاب شدند به گونه ای که 10 مدرسه ابتدایی، 6 مدرسه راهنمایی و 4 دبیرستان در شهر، 5 مدرسه ابتدایی، 3 مدرسه راهنمایی و 2 دبیرستان از روستا را شامل گردید. پس از مراجعه به این مدارس از کلاسها و دانش آموزان نمونه به طور تصادفی انتخاب و خصوصیات فردی، سن، جنس، مقطع تحصیلی، وضعیت تحصیلی، محل سکونت، شغل پدر و مادر و تعداد خانوار در پرسش نامه ثبت شد و از کلیه دانش آموزان معاینه بالینی به روش Bimanual توسط دستیار داخلی تحت آموزش و نظر متخصص داخلی انجام گرفت و بر اساس معیار WHO وجود و درجه گواتر تعیین شد. وضعیت تحصیل نیز بر اساس معدل ثلث سوم سال قبل به گروه های خوب، متوسط و ضعیف تقسیم گردید. شیوع گواتر در نمونه ها تعیین و شیوع واقعی آن در جامعه برآورد شد.یافته ها: از 3130 نفر دانش آموز مورد مطالعه، 2548 نفر از شهر که به تفکیک 1308 نفر (51.3) پسر و 1240 نفر (48.6) دختر و 582 نفر از روستا که به تفکیک 342 نفر (58.7 درصد) پسر و 240 نفر (41.3 درصد) دختر بود. از مجموع افراد مورد مطالعه، 47 درصد دارای گواتر بودند که شیوع آن در دخترها 4.09 درصد و در پسرها 59.1 درصد بود که به تفکیک در جامعه شهری 45.7 درصد و در روستا 52 درصد مبتلا به گواتر بودند. شیوع گواتر در دانش آموزان ابتدایی 40.4 درصد، در دانش آموزان راهنمایی 50.9 درصد و در دبیرستانها 54.7 درصد می باشد. شایع ترین گروه سنی مبتلا به گواتر گروه سنی 16 تا 17 سال با ابتلا 62.2 درصد بود که بیشترین آن گواتر 1b با شیوع 28.4 درصد و کمترین آن گواتر درجه 3 با فراوانی 0.3 درصد بود. شیوع گواتر در دانش آموزان با وضعیت تحصیل خوب 38.2 درصد و در دانش آموزان متوسط 50 درصد و در دانش آموزانی که از نظر تحصیلی ضعیف بودند، 70 درصد مشاهده شد. شیوع گواتر در جنس مذکر بیش از مونث بود.نتیجه گیری: با توجه به هیپرآندمیک بودن گواتر در مناطق کویری و تناقض های مختلف در ارتباط با سن و جنس لزوم به بررسی علل و عوامل موثر در آن توصیه می گردد.

سابقه و هدف: موقعیت متغیر زایده آپاندیس و تنوع علایم بالینی، تشخیص آپاندیسیت را مشکل می کند به طوری که علی رغم روش های تشخیصی جدید مانند سونوگرافی، CT Scan و لاپاراسکوپی هنوز 36 درصد خطای تشخیص وجود دارد. این مطالعه به منظور کاهش خطای تشخیصی با تکیه بر علایم بالینی و لکتوسیتوز در بیمارستان امام حسین (ع) طی سال های 78-1375 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش کارآزمایی بالینی بر روی 914 نفر مبتلا به آپاندیسیت بر اساس معیارهای بالینی و شمارش WBC صورت پذیرفت. قدرت تشخیصی درد شکم، ماهیت درد، شیفت درد، بی اشتهایی، استفراغ، تب، تاکیکاردی، تندرنس، لکوسیتوز و شیفت چپ WBC با توجه به کاربرد عملی PPV و NPV تعیین و با آزمون Chi-square اختلاف این علایم مورد قضاوت آماری قرار گرفتند.یافته ها: از 914 فرد مورد بررسی، 61 درصد مرد و 39 درصد زن با سن 24.7±12.4 سال و محدوده سنی 75-2 سال بودند. پاتولو‍ژی، 700 مورد را آپاندیسیت مثبت (مورد) و 214 مورد را منفی (شاهد) گزارش کرد. حداکثر قدرت تشخیص مربوط به شیفت چپ WBC و پس از آن لکوسیتوز و سپس شیفت درد بود به طوری که PPV شیفت چپ WBC 85 درصد می باشد. به تعبیری دیگر، این علامت 15 درصد خطای تشخیصی به همراه دارد. بدیهی است سایر علایم قدرت کمتری داشتند. به همین دلیل قدرت مجموعه علایم بالینی تعیین شد و نشان داد که مجموعه شیفت درد، بی اشتهایی و لکوسیتوز با PPV=92.4 و NPV=36 قدرتمندترین مجموعه علایم بوده و خطای تشخیص 7.6 درصد یعنی نصف می گردد.نتیجه گیری: تحقیق نشان داد که هیچ یک از علایم به تنهایی قادر به تشخیص صحیح آپاندیسیت نبوده و میزان خطای تشخیص بالا خواهد بود اما مجموعه علایم بالینی قدرت تشخیصی بالاتری داشته و میزان آپاندکتومی منفی به نصف خواهد رسید. این مطالعه نشان داد که با تکیه بر علایم بالینی می توان میزان خطای تشخیصی را کاهش داد.

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت عدم موفقیت بارداری و عوامل مختلف و متفاوتی که در بروز آن دخالت دارند و نظر به عدم اطلاع از شیوع و عوامل موثر در منطقه، این مطالعه به منظور تعیین شیوع و عوامل مرتبط با عدم موفقیت بارداری بر روی مراجعه کنندگان به زایشگاه دکتر شبیه خوانی کاشان طی سال 1377 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش توصیفی (Decriptive) صورت پذیرفت و عدم موفقیت بارداری اعم از سقط و مرگ جنین بررسی و شیوع عارضه و نقش سن مادر، سن پدر، تعداد زایمان و تعداد سقط های قبلی به عنوان عوامل مرتبط با بروز عارضه تعیین گردید.یافته ها: در 1077 فرد مورد بررسی با میانگین سنی 25 سال، عدم موفقیت بارداری 13.8 درصد و شامل سقط 11.4 درصد و مرگ جنین 2.4 درصد بود. بیشترین فراوانی سقط در خانم های در سنین 40 سال و بیشتر (21.8 درصد) و کمترین میزان سقط در خانم های با سن 20 تا 30 سال (10 درصد) مشاهده گردید. شیوع سقط و مرگ جنین با افزایش سن پدر، و تعداد سقط های قبلی و تعداد زایمان 6 بار و بیشتر، افزایش نشان داد.نتیجه گیری: سن پدر و مادر در زمان بارداری و نیز سابقه سقط های قبلی و تعداد زایمان های قبلی بیمار در شیوع عدم موفقیت بارداری نقش دارد. تحقیق های تحلیلی برای تعیین عوامل موثر در عدم موفقیت بارداری توصیه می گردد.

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت تشخیص سلول های اپی تلیال غیر طبیعی سرویکس و روش تشخیص متعارف پاپ اسمیر و گزارش های متفاوت از قدرت پاپ اسمیر در تشخیص سلول های اپی تلیال غیر طبیعی، به منظور تعیین ارزش پیش بینی مثبت پاپ اسمیر دارای سلول های اپی تلیال غیر طبیعی نسبت به بیوپسی و خصوصیات مبتلایان به سلول اپی تلیال غیر طبیعی سرویکس، این تحقیق در خانم های مراجعه کننده به زایشگاه دکتر شبیه خوانی کاشان جهت انجام بیوپسی طی سال های 78-1375 انجام گرفت.مواد و روشها: این مطالعه با روش کار آزمایی بالینی بر روی کلیه خانم های دارای پاپ اسمیر غیر طبیعی متقاضی بیوپسی صورت پذیرفت. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از روش مصاحبه جمع آوری و به همراه گزارش پاپ اسمیر، نوع و جواب بیوپسی وارد پرسش نامه شدند و در نهایت، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و ارزش پیش بینی مثبت تعیین گردید.یافته ها: از 65 فرد مورد بررسی، همگی دارای سلول های اپی تلیال غیر طبیعی در پاپ اسمیر بودند و ارزش پیش بینی مثبت پاپ اسمیر در تشخیص بیماری 78.5 درصد است.نتیجه گیری: با توجه به سرعت، سهولت، ارزانی و در دسترس بودن آزمایش پاپ اسمیر بودند و ارزش پیش بینی کم آن، تحقیق های بیشتر برای ارتقای کیفیت آزمایش پاپ اسمیر، جهت افزایش قدرت آن در تشخیص سلول های اپی تلیال غیر طبیعی و نیز یک طراحی کامل کار آزمایی بالینی توصیه می شود.

سابقه و هدف: لوسمی شایع ترین بدخیمی کودکان و از معدود ترین بدخیمی های قابل علاج است. با توجه به آن که تشخیص زودرس بیماری و شروع سریع درمان اهمیت داشته و نیز با توجه به وجود تناقض هایی در مورد خصوصیات فردی بیماران و هم چنین عدم وجود مطالعه در این زمینه در منطقه، تحقیق حاضر جهت بررسی خصوصیات کودکان مبتلا به لوسمی در منطقه کاشان طی سال های 78-1373 انجام گرفت.مواد و روشها: تحقیق به روش مطالعه داده های موجود صورت پذیرفت و بر این اساس پرونده کلیه بیماران 12-0 ساله که با تشخیص قطعی لوسمی در بخش کودکان بیمارستان شهید بهشتی تحت درمان قرار گرفته بودند، بررسی شد. اطلاعات لازم در مورد سن، جنس، نوع لوسمی، علایم بالینی، یافته های آزمایشگاهی، سایتوژنتیک و ایمونوفنوتایپ بیماران استخراج شد و کمبود اطلاعات از طریق مصاحبه با والدین و نیز بررسی پرونده تکمیلی ایشان در بیمارستان حضرت علی اصغر (ع) تهران تکمیل گردید.یافته ها: در مدت بررسی تعداد 18 کودک مبتلا به لوسمی مورد مطالعه قرار گرفتند. 5.5 درصد بیماران کمتر از یک سال 89 درصد بینر 10-1 سال و 5.5 درصد بالاتر از 10 سال سن داشتند. 55.5 درصد بیماران پسر و 44.5 درصد دختر بودند. 89 درصد بیماران مبتلا به ALL و 11 درصد مبتلا به AML بودند و هیچ مورد مزمنی مشاهده نگردید. شایع ترین علامت بالینی موقع مراجعه رنگ پریدگی بود (60.5 درصد). در 17 درصد موارد تعداد گلبول های سفید بیشتر از 50000 بود. در 27.5 درصد از بیماران تعداد پلاک کمتر از 50000 می باشد. عود در 22 درصد بیماران اتفاق افتاد شایع ترین محل، مغز استخوان بود. از نظر سایتوژنتیک 8 مورد از بیماران دیپلویید و 1 مورد آنوپلویید هستند.این بررسی در مورد 9 نفر به عمل نیامد. از نظر ایمونوفنوتایپ، 9 مورد (69.2 درصد) ALL با منشا سلول B، 2 مورد (15.4 درصد) ALL با منشا سلول T، 2 مورد (15.4 درصد) AML، 1 مورد ALL با نوع نامشخص داشتند و در 4 مورد این بررسی صورت نپذیرقت.نتیجه گیری: نتیجه حاصل از یافته های مذکور تشابه خصوصیات کودکان مبتلا به لوسمی درمنطقه کاشان با مناطق دیگر را نشان می دهد و لزوم مطالعه های بیشتر به خصوص از نظر پیش آگهی بیماران را توصیه می نماید.

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت شاخص های بیوشیمیایی اصلی و گزارش های متفاوت از مقادیر مرجع آنها در کشورهای مختلف و حتی داخل کشور و عدم اطلاع از وضعیت آن در منطقه و همین طور نیاز به تعیین مقدار مرجع آنها، این تحقیق بر روی ساکنان به ظاهر سالم 30 سال به بالای شهرستان کاشان طی سال 1372 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش توصیفی (Descriptive) بر روی 994 صورت پذیرفت. نمونه های به طور تصادفی چند مرحله ای انتخاب گردیدند. با بررسی بالینی و گرفتن شرح حال افراد، نمونه های به ظاهر سالم مشخص و از هر فرد در حالت ناشتا 4 میلی لیتر خون گرفته شد و به روش استاندارد میزان قند خون، اوره، اسید اوریک، کراتی نین، کلسترول و تری گلیسیرید تعیین و مقادیر مرجع در هر مورد تعیین و فاصله اطمینان آنها با احتمال 95 درصد در جامعه بر آورد گردید و اعداد مذکور با مقادیر موجود در کتاب های مرجع مقایسه شد.یافته ها: نتایج حاصل نشان داد که میزان قند خون ناشتا در زنان و مردان به ترتیب 83.9±25.6 و 82.4±29.8، اوره 13.1±9 و 14.9±9.2، کراتی نین 0.94±0.36 و 1.13±0.42، اسید اوریک 4.9±2.6 و 6.1±3، کلسترول 210±92.6 و 195±84 میلی گرم در دسی لیتر است. متوسط میزان تری گلیسیرید زنان و مردان به ترتیب 220 و 242 میلی گرم در دسی لیتر بود ولی از آن جا که انحراف معیار این شاخص خونی بسیار بزرگ بود، محدوده مرجع برای آن معرفی نگردید.نتجه گیری: میزان قند، اوره، اسید اوریک و کراتی نین ناشتا در خون مردم مردم 30 سال به بالای شهرستان کاشان منطبق با کتاب های مرجع است ولی متاسفانه کلسترول در 49 درصد و تری گلیسیرید در 55 درصد از کاشانی ها بالاتر از 200 میلی گرم در دسی لیتر یعنی بالاتر از حدی است که سازمان بهداشت جهانی آن را به عنوان حد بالای قابل قبول پذیرفته است.

سابقه و هدف: پانکراتوبلاستوما یک بیماری نادر پانکراس می باشد. با توجه به تناقض هایی که در مورد منشا و هیستوژنز بیماری و نوع درمان آن وجود دارد، در این مقاله به معرفی یک مورد پانکراتوبلاستوما در پسر بچه ای 10 ساله اقدام می گردد که در سال 1378 در بخش جراحی بیمارستان شهید بهشتی کاشان بستری و تحت عمل جراحی قرار گرفت.معرفی مورد: بیمار پسر بچه 10 ساله ای است که به علت دل درد از 20 روز قبل از بستری شدن مراجعه کرده بود، در شبها تشدید می شد و با تغذیه نیز بیشتر می گردید. در میانه توده ای حدود 10 سانتی متر در ناحیه اپی گاستر لمس می شد. بیمار تحت عمل قرار گرفت و نتیجه پاتولوژی پانکراتوبلاستوما گزارش گردید.نتیجه گیری: بیماری پانکراتوبلاستوما گرچه یک بیماری بدخیم می باشد، با تشخیص زودرس و درمان جراحی به موقع، نیمی از موارد اطفال به طور کامل بهبودی می یابند.