مجله علوم پزشکی فیض
سال:1379 | دوره:4 | شماره:3 (پی در پی 15) |تعداد مقالات:19

سابقه و هدف: با توجه به اثر ثابت شده ضد درد مرفین و نتایج مغایر حاصل در ارتباط با نقش گیرنده های CCK در پدیده درد و از طرفی، نقش جراحی و گره زدن عصب سیاتیک (Nerve Ligation) به عنوان عامل ایجاد کننده درد و هیپرآلژزی که موجب کاهش پاسخ به داروهای ضد درد اوپیوییدی می شود. از این رو، به منظور تعیین تاثیر بستن عصب سیاتیک بر روی بی دردی ناشی از مرفین، همچنین آگونیست گیرنده های CCK این تحقیق در سال 78-1377 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش تجربی بر روی گروه های 9 عددی موش سوری سفید نر صورت پذیرفت. یک روش خاص جراحی همراه با گره زدن سیاتیک طرف راست بر طبق روش Seltzer و همکاران انجام گرفت. برای سنجش درد از آزمایش صفحه داغ (Hot plate) استفاده گردید. داروها همه به صورت داخل صفاقی (IP) تزریق شدند. سپس در زمانهای 15، 30، 45، 60 دقیقه بعد از آخرین تزریق میزان بی دردی اندازه گیری شد. در هر سری آزمایش یک گروه به عنوان شاهد حلال دریافت می کردند و گروه های آزمایش یا گروه شاهد مقایسه می گردید. کلیه آزمایش ها بدون استثنا هم در موش های دست نخورده (Intact) و هم در موش های با عصب سیاتیک گره زده انجام گرفته و پاسخ در دو رده موش ها مقایسه شده است.یافته ها: مرفین با دوزهای 3، 6 و 9 میلی گرم بر کیلوگرم ایجاد بی دردی وابسته به دوز نموده است (P<0.0001). این پاسخ در هر دو رده حیوانات جراحی شده و جراحی نگردیده وجود دارد اما در گروه جراحی شده کاهشی معنی دار نسبت به گروه جراحی نگردیده در مورد پاسخ بی دردی مرفین دیده می شود (P<0.0001). دوزهای مختلف سرولیین 25 درصد، 5 درصد و 0.1 میلی گرم بر کیلوگرم در هر دو دسته حیوان ها دست نخورده و هم جراحی شده ایجاد بی دردی وابسته به دوز نموده است (P<0.0001). بستن عصب سیاتیک کاهش معنی داری را در پاسخ بی دردی سرولیین ایجاد نکرده است. در آزمایش های بعدی سرولیین توانسته است بی دردی ناشی از مرفین 6 میلی گرم بر کیلوگرم را افزایش دهد (P<0.0001). سرولیین (5 درصد میلی گرم بر کیلوگرم) و پروگلوماید (با دوزهای 20، 40 و 60 میلی گرم بر کیلوگرم) به تنهایی و با هم بی دردی ایجاد نموده اند (P<0.0001) اما دو دارو تداخل معنی داری از نظر آماری نه در موش های دست نخورده و نه در موشهای با عصب سیاتیک گره زده نشان نداده اند.نتیجه گیری: لازم است به کاربرد داروهای موثر به CCK در درمان دردهای نوروپاتیک که به ضد دردهای اوپیوییدی پاسخ خوبی نمی دهند توجه نمود و با توجه به افزایش اثر مرفین توسط سرولویین می توان حدس زد که کاربرد توام این دسته داروها با اوپیوییدها می توان سودمند باشد. این مساله مهم بالینی تحقیقات پایه زیادی را می طلبد.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بهجت در منطقه و اهمیت گرفتاری چشم در این بیماران و اطلاعات ناکافی آن در کشور و به منظور تعیین اپیدمیولوژی عوارض چشمی بیماری بهجت، این مطالعه در سال 1378 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش کار توصیفی بر روی 200 بیمار مبتلا به بهجت صورت پذیرفت و خصوصیات بیماران تعیین گردید و عوارض مختلف چشمی آنها توسط متخصص چشم بررسی شد.یافته ها: از 200 نمونه مورد بررسی، 58.5 درصد بیماران مرد و 41.5 درصد زن بودند. محدوده سنی بیماران در هنگام شروع درگیری چشمی 58-5 سال با میانگین سنی 31.5 سال بود. به طور کلی یووییت شایع ترین عارضه چشمی در هر دو جنس بود (87 درصد). بعد از آن واسکولیت شبکیه 53.7 درصد، کاتاراکت 38 درصد، آتروفی اپتیک 24.5 درصد و اپی اسکلریت 7.7 درصد می باشند. در بیماران زیر 30 سال ادم ماکولا و در 30 تا 39 سال یووییت و در بیماران بالای 40 سال کاتاراکت به طور معنی دار شایع تر بود (P<0.001).نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده که یووییت شایع ترین یافته چشمی در هر دو جنس است باید آموزش کافی به بیماران داده شود که به محض شک به درگیری چشمی جهت معاینه دقیق به چشم پزشک مراجعه کنند تا با تشخیص به موقع بتوان حتی المکان از بروز عوارض بیشتر جلوگیری نمود.

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت یادگیری و با خاطر سپاری بلندمدت آموخته ها و وجود گزارش هایی که ارایه پیش زمینه یادگیری را مورد تاکید قرار می دهد و از طرفی اهمیت درس آناتومی و تاثیر آن در کسب توانایی های بالینی و نیز به منظور ارتقای کیفیت آموزش آناتومی این تحقیق بر روی دانشجویان پزشکی ورودی 1375 دانشگاه علوم پزشکی در نیم سال دوم سال تحصیلی 76-1375 و در دروس آناتومی قفسه سینه و شکم انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش تجربی و بر روی 56 نفر از دانشجویان صورت پذیرفت. دانشجویان در مباحث آناتومی قفسه سینه به عنوان گروه شاهد و همان دانشجویان در مباحث شکم به عنوان گروه مورد، در نظر گرفته شدند. کلاسهای آناتومی عملی دانشجویان در گروه مورد قبل از کلاس تئوری و در گروه شاهد بعد از کلاس تئوری برگزار گردید، میانگین نمرات هر گروه (شامل نمره های آزمون های بین ترم و نمرات نهایی هر مبحث) و نظرات دانشجویان در مورد روش آموزش بررسی و با آزمون دقیق فیشر و آزمون Mann-Whithney مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: میانگین نمرات گروه شاهد (2.13±0.311) نسبت به نمرات نظری گروه مورد (15±2.93) کاهش نشان می دهد. در مجموع نمرات نظری و عملی و آزمون های بین ترم گروه شاهد (12.8±2.53) نسبت به گروه مورد (14.3±2.67) نیز کاهش نشان می دهد. هم چنین 67.2 درصد از دانشجویان روش جدید آموزشی را پذیرفته اند و 69 درصد از آنها اظهار آرامش بیشتری هنگام مطالعه با روش جدید داشته اند.نتیجه گیری: ارایه کلاس عملی آناتومی قبل از درس نظری آن به عنوان یک پیش زمینه اولیه موجب تسهیل یادگیری درس آناتومی می شود. تحقیق بیشتر برای سایر دروس توصیه می گردد و هم چنین توصیه می شود تاثیر بلند مدت این روش مورد بررسی قرار گیرد.

سابقه و هدف: آلودگی به استرونژیلوبیدس استرکورالیس در بیماران دیالیزی و پیوندی به دلیل توانایی در ایجاد بیماریهای کشنده از اهمیت ویژه ای برخوردار است. عدم وجود علایم اختصاصی بالینی را در مبتلایان به استرنژیلوبیدیازیس با مشکلات فراوانی روبروساخته است و به منظور تعیین قدرت روشهای الیزا و ایمونوفلورسانس غیر مستقیم در تشخیص این آلودگی، تحقیق بر روی مراجعه کنندگان به بیمارستانها برای عمل دیالیز و پیوند کلیه طی سال 1375 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش کارآزمایی بالینی از نوع تشخیص بر روی 110 نفر که سیر درمان آنها دیالیز و یا پیوند کلیه بود، صورت پذیرفت. بدین منظور از مقایسه دو روش الیزا و ایمونوفلورسانس غیر مستقیم و مقایسه آنها با روش های انگل شناسی مدفوع و روش تغلیظ فرمالین اتر استفاده شد. میزان حساسیت، ویژگی، ارزش پیش بینی مثبت و منفی هر یک از روش های الیزا و ایمونوفلورسانس غیر مستقیم و نیز دو روش انگل شناسی تعیین گردید.یافته ها: از 110 نمونه مورد بررسی، 14 نمونه آلودگی قطعی داشته و 96 نفر غیر آلوده بوده اند. ارزش تشخیصی الیزا و ایمونوفلورسانس غیر مستقیم صددرصد بود و بین هر دو روش بستگی کامل وجود داشت. هر دو روش انگل شناسی قادر به تشخیص نمونه های مثبت بودند و همه موارد منفی را منفی گزارش کردند. در تعداد پاسخ های مثبت نمونه های گرفته شده از بیماران دیالیزی گیلان و دیالیزی های تهران و هم چنین بیماران دیالیزی گیلان و پیوندی گیلان اختلاف معنی داری وجود نداشت ولی تعداد پاسخ های مثبت در ارتباط با جنس اختلاف معنی داری مشاهده نگردید.نتیجه گیری: احتمالا مصرف داروهای سرکوب کننده در بیماران پیوندی باعث کاهش تیتر آنتی بادی علیه انگل و عدم تشخیص توسط روشهای ایمونولوژیک می گردد. روش های الیزا و ایمنوفلورسانس غیر مستقیم روش هایی، سریع، ساده و قابل انجام با حساسیت و ویژگی بسیار بالا در تشخیص ایمونولوژیک استرونژیلوییدیازیس می باشند.

سابقه و هدف: نظریه نقش عوامل باکتریایی در مسمومیت غذایی با توجه به این که E.coli با مکانیسم های متفاوتی در ایجاد اسهال دخالت دارد، نظر به عدم اطلاع از وضعیت این باکتری در جامعه و چگونگی مکانیسم های ایجاد بیماری در آن، این پژوهش به منظور تعیین شیوع این مکانیسم ها در E.coli جدا شده از انواع مختلف مواد غذایی ارسالی به آزمایشگاه میکروب شناسی مواد غذایی، آرایشی و بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی ایران طی سال های 78-1377 انجام گرفته.مواد و روشها: این مطالعه یک پژوهش توصیفی است که در مرحله اول بر روی 2119 نمونه از مواد غذایی در مدت یک سال صورت پذیرفت. در مرحله دوم E.coli حاصل از نظر چگونگی ایجاد بیماری مورد بررسی قرار گرفت. برای تشخیص اشریشیاکلی انتروپاتوژن از آنتی سرم های شناسایی اشریشیاکلی انتروپاتوژن ساخت پژوهشی و تولید بهارافشان، در مورد انواع تولید کننده انتروتوکسین مقاوم به حرارت از روش بیولوژیک SMA با استفاده از نوزاد موش و در مورد نوع مهاجم اشریشیاکلی از آزمایش بیولوژیک Sereny و در تشخیص اشریشیاکلی انتروهموراژیک از آنتی سروم های E.coli 157:H7 ساخت کارخانه BBI. استفاده گردید. شیوع این باکتری نیز به تفکیک در نمونه های مواد غذایی و فصول تعیین شد.یافته ها: از 2119 نمونه مواد غذایی مورد بررسی 300 نمونه E.coli (15 درصد) حاصل در این مطالعه بیانگر آن است که 37 مورد (4.2 درصد) دارای عوامل بیماری زایی شامل موارد زیر می باشند: اشریشیاکلی انتروپاتوژن، 23 مورد (2.7 درصد)؛ اشریشیاکلی انتروتوکسیژنیک، 13 مورد (1.5 درصد)؛ 1 مورد؛ انواع انتروهموراژیک. E.coli نوع مهاجم جدا نگردید و بیشترین مواد غذایی که از آن ها E.coli جدا گردید به ترتیب سبزیجات تازه، فرآورده های لبنی و بستنی های سنتی بود.نتیجه گیری: نظر به این که اکثر این مواد آماده به مصرف بوده و میزان جداسازی E.coli در بهار و تابستان نسبت به سایر فصول قابل توجه می باشد، لزوم انجام تحقیقات بیشتر برای شناخت علل آلودگی و نظارت بیشتر بر تولید و عرضه این محصولات را خاطرنشان می سازد.

سابقه و هدف: درد زایمان در ردیف شدیدترین دردهای دنیا به شمار می رود و علیرغم پیشرفتهای نوین در طب، اداره مناسب آن هنوز یکی از معضلات مهم مربوط به زنان می باشد. آماده سازی زایمانی یکی از روشهایی است که ضمن سادگی در مورد تاثیر آن تناقض هایی وجود دارد. از این رو، به منظور بررسی تاثیر آماده سازی زایمانی در کاهش درد و طول مدت زایمان، این تحقیق روی مراجعه کنندگان به بیمارستان امام خمینی شهر سمیرم در سال های 79-1378 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی است که بر روی 100 زن نخست زا انجام شد. نمونه ها به صورت مستمر انتخاب و در دو گروه 50 نفری به طور تصادفی تقسیم شدند و از نظر سن، نسبت وزن به قد، تحصیلات، مقاومت پرینه، وضعیت آمادگی دهانه رحم در شروع زایمان، سابقه دیسمنوره همسان سازی به عمل آمد. گروه تجربی از 32±2 هفته حاملگی در کلاسهای آماده سازی زایمانی که به صورت هفتگی و در جلسات 2 ساعتی به مدت 6-4 هفته برگزار شد، شرکت کردند. در این کلاسها آموزشهایی جهت ارتقای سطح آگاهی زنان در مورد روند حاملگی و زایمان، روش های مقابله با درد، آرام سازی T پیشرونده عضلانی و تنفسی داده شد. این زنان در حین زایمان جهت به کارگیری آموخته ها همراهی شدند. گروه شاهد مراقبت های رایج را دریافت نمودند. شدت درد با خط اندازه گیری درد MacGiLL مشخص گردید و با استفاده از آزمون X2 و t-test مورد قضاوت قرار گرفت.یافته ها: در 100 نمونه مورد بررسی، افراد دو گروه با هم مشابه بوده و با اختلاف آنها به لحاظ آماری معنی دار نبود. در مرحله اول زایمان، بیشترین فراوانی مربوط به درد متوسط و شدید بود، در گروه شاهد به ترتیب 18 و 70 درصد و در گروه تجربی 48 و 46 درصد بود (P<0.0001). در مرحله دوم زایمان، موردی از درد کم و متوسط وجود نداشت. درد شدید و بسیار شدید در گروه شاهد به ترتیب 4 و 96 درصد و در گروه تجربی 12 و 88 درصد می باشد. اختلاف معنی دار بین دو گروه به دست نیامد. طول مدت مرحله اول و دوم و کلی زایمان به ترتیب در گروه شاهد 336.5±54.5، 50.6±12.3، 405±56.5 و در گروه تجربی 243.2±72.5، 30.7±12.2، 284±77.7 دقیقه بود که به این ترتیب طول مرحله اول زایمان را 27.7 درصد، مرحله دوم را 39.9 درصد و کل را 30 درصد کاهش داد (P<0.00001).نتیجه گیری: آماده سازی زایمانی موجب کاهش درد مرحله اول زایمان و نیز کم شدن طول مرحله اول، دوم و طول کلی زایمان می گردد، با توجه به سادگی، ارزانی و غیر تهاجمی بودن روش آماده سازی پیشنهاد می شود که آماده سازی زایمان به صورت رایج در برنامه مراقبت های دوران بارداری در مراکز بهداشتی – درمانی گنجانده شود و در تحقیقات آینده روشهای مختلف آن به منظور دستیابی به بهترین شیوه با یکدیگر مقایسه گردند.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بالای سرطان پستان و عوارض ناشی از آن و لزوم انجام بیماریابی این سرطان توسط کادر پزشکی از جمله ماماها و نیز عدم اطلاع از وضعیت دانش، نگرش و عملکرد ماماها این تحقیق بر روی ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی شهر تهران طی سال 1373 انجام گرفت.مواد و روشها: این پژوهش با روش توصیفی بر روی 100 نفر از ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی شهر تهران صورت پذیرفت. نمونه گیری به صورت چند مرحله ای خوشه ای و سپس به صورت تصادفی ساده به عمل آمد. سن، میزان تحصیلات، وضعیت تاهل، سابقه خدمت، سابقه خانوادگی سرطان پستان، انجام خودآزمایی پستان و انجام معاینه پستان در بیماران و سوالات مربوط به بررسی دانش، نگرش ماماها از طریق پرسش نامه ای، جمع آوری گردید. با استفاده از برگه مشاهده نیز وضعیت عملکرد آنها مورد بررسی قرار گرفت. سپس اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی ارایه گردید.یافته ها: در این پژوهش اکثر ماماها از دانش متوسط (41 درصد)، نگرش مثبت قوی (58 درصد) و عملکرد متوسط (50 درصد) در مورد معاینه پستان برخوردار بودند. بین میزان دانش، نوع نگرش و همچنین بین میزان دانش و نحوه عملکرد آنها در مورد معاینه پستان رابطه مستقیم آماری وجود داشت. بین میزان تحصیلات و سابقه خانوادگی سرطان پستان با میزان دانش ماماها و همچنین بین انجام معاینه پستان و نگرش ماماها نیز رابطه دیده شد اما بین سایر خصوصیات مورد بررسی و دانش، نگرش و عملکرد ماماها در مورد معاینه پستان ارتباطی دیده نشد.نتیجه گیری: با توجه به این که اکثر ماماها از دانش و عملکرد متوسط در مورد معاینه پستان برخوردار بودند و با توجه به اهمیت معاینه پستان در تشخیص زودرس سرطان و نقشی که ماماها در این زمینه به عهده دارند پیشنهاد می شود ضمن بررسی و تاثیر کلاسهای آموزشی ضمن خدمت در ارتقای سطح دانش و عملکرد ماماها و تاکید بیشتر بر انجام معاینه پستان در حین دوران تحصیل، مطالعه هایی در مورد علل و عدم انجام پستان در بیماران نیز به عمل آید.

سابقه و هدف: جوندگان در اقلیم های متنوع آب و هوایی با پراکندگی و جمعیت زیاد زندگی می کنند. زیست بسیاری از گونه های جوندگان در مجاورت انسان، بررسی و شناخت این حیوانات را در هر کشور یا منطقه جغرافیایی به لحاظ اهمیت بهداشتی و اقتصادی ضروری می باشد، این بررسی در منطقه بیابانی شهرستان کاشان در سال 1375 انجام گرفت.مواد و روشها: این تحقیق با روش توصیفی و با صید جوندگان وحشی از تعدادی کلنی انتخابی در منطقه صورت پذیرفت. صید جوندگان با استفاده از تله های زنده گیر فلزی با توالی هر 15 روز یک بار با تعبیه 40 تله زنده گیر با طعمه مناسب در مدخل لانه های فعال و ثابت جوندگان به عمل آمد و برخی فعالیت های بیولوژیک جوندگان مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور شناسایی جوندگان اندازه گیری های بیومتریک انجام گرفت و هم چنین با استفاده از کلیدهای تشخیص نسبت به تعیین هویت این حیوانات اقدام شد.یافته ها: از 825 تله تعبیه شده، در مجموع 167 جونده کوچک در 9 گونه شناسایی گردیدند. اکثر جوندگان صید شده را رومبومیس اوپیموس (53.3 درصد) و مریونس لیبیکوس (31.3 درصد) تشکیل می دادند. این دو جونده به طور اجتماعی زندگی می کنند. رومبومیس اپیموس روز فعال و مریونس لیبکوس شب فعال است. این دو جونده در یک منطقه فعال بوده و بارها از لانه های مجاور صید شده اند. رومبوس اوپیموس دارای دو پیک فعالیت بوده و حداکثر فعالیت این جونده در تابستان است و یک پیک کوچکتر در اواخر پاییز دارد. متوسط طول رومبومیس ها 307 میلی متر بود. متوسط طول سر و بدن این جوندگان 156 میلی متر و متوسط طول دم 151 میلی متر اندازه گیری شد. متوسط طول حاصل مریونس لیبیکوس 292 میلی متر بود.نتیجه گیری: با توجه به شیوع زیاد و وجود گونه مختلف جوندگان و نقش آنها در انتقال بیماریها به منظور یافتن راههای صحیح مبارزه با آنها و کنترل بیماریهای مشترک انسان و حیوان، شناخت جوندگان و فعالیتهای زیستی آنها لازم و ضروری بوده و پیشنهاد می شود مطالعات بیشتری در این زمینه صورت پذیرد.

سابقه و هدف: توجه اهمیت عملکرد تیرویید در پیگیری روند مطالعات تاثیر درمانی آندوژنی و به منظور تعیین تاثیر آن عملکرد تیرویید، این تحقیق بر روی مبتلایان به هیپوگنادیسم در مرکز تحقیق – غدد و متابولیسم اصفهان انجام گرفت.مواد و روشها: تحقیق به روش تجربی از نوع مقایسه قبل و بعد صورت پذیرفت. از تمامی افراد، نمونه خون جهت تستوسترون، تیروکسین، تری یدوتیرونین و تیروتروپین تهیه شده بود. نمونه خون دوم جهت آزمایش های مذکور پس از گذشت دو ماه از درمان جایگزینی آندوژن دوباره تهیه گردید. روش اندازه گیری آزمایش های عملکرد تیرویید به روش رادیوایمنواسی با دستگاه گاماکاتتر و کیت آمراشام بود. میزان آزمایش های عملکرد تیرویید محاسبه و با روش t-test مقایسه گردید. سطح اطمینان این مطالعه 95 درصد بود.یافته ها: میزان هورمون های تیروکسین، تری یدوتیرونین و تیروترویین در 90 بیمار، قبل از درمان به ترتیب 8.5±2.09 میکروگرم در دسی لیتر، 137±38.71 نانوگرم در دسی لیتر، 1.7±1.5 میکرویونیت در میلی لیتر بود. در 20 بیماری که پس از گذشت دو ماه از درمان جایگزینی با تستوسترون و حذف موارد مشکوک و ناقص آزمایشگاهی بررسی شدند، میزان هورمونهای تیروکسین، تری یدوتیرویین و تیروتروپین به ترتیب 7.9±1.9 میکروگرم در دسی لیتر، 133±43 نانوگرم در دسی لیتر و 1.5±1.3 میکرویونیت در میلی لیتر بود. مقادیر تیروتروپین در دو گروه تفاوت معنی داری داشت (P<0.0).نتیجه گیری: به نظر می رسد که درمان آندوژنی باعث مهار تولید تیروتروپین می شود. این امر می تواند به خاطر اثر هورمون بر هیپوفیز یا محورهای بالاتر از هیپوفیز باشد و تحقیقات بیشتری را طلب می نماید.

سابقه و هدف: ژینکوماستی و پستان نابجا از ناهنجاریهای پستان می باشند. با توجه به مشکلات شناخته شده بیوپسی جهت تشخیص و نیز گزارش های متفاوت از میزان حساسیت در تشخیص FNA در تشخیص ژینکوماستی و پستان نابجا و به منظور تعیین حساسیت آزمایش جراحی FNA و تعیین موارد مثبت آن در این دو ناهنجاری، این تحقیق از نیمه دوم سال 1375 تا خرداد ماه 1376 در مراجعه کنندگان به درمانگاه بیمارستان شهید دکتر بهشتی کاشان با تشخیص بالینی ژینکوماستی و پستان نابجا انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش توصیفی بر روی بیماران با تشخیص بالینی ژینکوماستی و پستان نابجا صورت پذیرفت. ابتدا FNA در هر مورد به عمل آمد و سپس بیماران تحت عمل جراحی خارج کردن توده (بیوپسی) قرار گرفتند. در نهایت، نتایج این دو آزمایش با هم مقایسه و موارد مثبت FNA در ژینکوماستی و پستان نابجا تعیین شد.یافته ها: از 20 بیمار مورد بررسی در این پژوهش، 9 بیمار با توده آگزیلاری پستان نابجا در سن 27.1±11 سال و 11 بیمار با تشخیص ژینکوماستی در سن 28.9±9.5 سال بودند. میزان صحت FNA تشخیص پستان نابجا 3 مورد (33.3 درصد) و در تشخیص ژینکوماستی مورد (54.5 درصد) به دست آمد.نتیجه گیری: در مواردی که FNA در ژنیکوماستی و پستان نابجا مثبت باشد، انجام بیوپسی مورد تردید به نظر می رسد، تحقیقات بیشتر در این زمینه توصیه می شود.

سابقه و هدف: با توجه به حوادث تهدید کننده آسپیراسیون اجسام خارجی در کودکان و تناقض های مطرح در علایم بالینی و یافته های پرتو شناسی و عوارض برونکوسکوپی و به منظور تعیین وضعیت مبتلایان به آسپیراسیون جسم خارجی در مجاری تنفسی، این تحقیق روی افراد بستری در بیمارستان متینی کاشان طی سالهای 78-1370 صورت پذیرفت.مواد و روشها: مطالعه حاضر یک تحقیق از نوع داده های موجود است. پرونده کلیه بیمارانی که تحت برونکوسکوپی جهت خارج کردن جسم خارجی از مجاری تنفسی بستری شده بودند از بایگانی خارج و مورد بررسی قرار گرفتند. یافته هایی نظیر سن، جنس، علایم و نشانه های هنگام مراجعه، نوع و محل جسم خارجی، یافته های پرتو شناسی و عوارض برونکوسکوپی از پرونده ها استخراج و در فرم اطلاعاتی ثبت شده و نتایج به صورت توصیفی بیان گردید. پرونده های ناقص از مطالعه حذف شدند.یافته ها: طی مدت مورد بررسی 121 پرونده واجد شرایط مورد بررسی قرار گرفت. 73 نفر (60.3 درصد) از بیماران مذکر و 48 نفر (39.7 درصد) مونث بودند. بیشترین فراوانی آسپیراسیون جسم خارجی در سن 3-1 سالگی (42.9 درصد) بود. سرفه به عنوان شایع ترین یافته بالینی در 62 نفر از بیماران (51 درصد) دیده شد. شایع ترین جسم خارجی تخمه هندوانه (72 درصد) بود. در پرتو نگاری قفسه صدری در 37 نفر (39 درصد) آمفیزم و انسدادی در 16 نفر (17درصد9 آتلکتازی مشهود بود و گرافی قفسه صدری در 32 نفر (34 درصد) طبیعی می باشد. 9 نفر از بیماران (74.3 درصد) دچار عارضه ناشی از برونکوسکوپی شدند.نتیجه گیری: در بیماران با آسپیراسیون جسم خارجی پرتو نگاری قفسه صدری طبیعی وجود جسم خارجی را رد نخواهد کرد. همچنین با توجه به عوارض قابل توجه برونکوسکوپی وجود پزشک ماهر جهت خارج کردن جسم خارجی می تواند باعث کاهش عوارض گردد، تحقیق بیشتر در مورد علل ایجاد عوارض توصیه می گردد.

سابقه و هدف: خون ریزی با منشا قسمت فوقانی دستگاه گوارش یک عامل شایع بستری بیماران داخلی و جراحی اورژانس می باشد. با توجه به اهمیت مساله و علل متفاوت خون ریزی در مطالعه های مختلف، بررسی حاضر به منظور تعیین علل خون ریزی های قسمت فوقانی لوله گوارش و ارتباط آنها با شاخص های بالینی و آزمایشگاهی بیماران بر روی مراجعه کنندگان به بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سالهای 78-1376 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش مطالعه داده های موجود از 114 بیمار بستری شده با تشخیص های خون ریزی دستگاه گوارش فوقانی بوده است و داده ها از پرونده بیماران استخراج و با آمارهای توصیفی ارایه گردید.یافته ها: از 114 بیمار با خون ریزی قسمت فوقانی دستگاه گوارش 67.6 درصد مرد و 32.4 درصد زن بودند. متوسط سنی بیماران 53.3 سال بود. شایع ترین علت خون ریزی یپتیک با 46.5 درصد و یافته های بعدی به ترتیب:گاستریت اروزیوبا 33.3 درصد، دئودنیت با 6.1 درصد، گاسترودئودنیت با 3.5 درصد، واریس مری با 3.5 درصد، ازوفاژیت با 1.8 درصد و اولسرمری 0.9 درصد بوده است. در 5 مورد 4.4 درصد آندوسکوپی طبیعی داشته اند که 4 مورد ناشی از ترکیبات بوده NSAIDs است. شایع ترین علایم بالینی هماتمز 65.8 درصد، ملنا 64.9 درصد، درد اپی گاستر 52.6 درصد، سرگیجه 40.4 درصد و تاکی کاردی 21.1 درصد، هماتوجزی 6.1 درصد و 64.9 درصد کم خونی بودند و 45.6 درصد هماتوکریت کمتر از 35 را داشتند. 45.6 درصد مصرف 60 NSAIDs متذکر بودند. از این تعداد 40.4 درصد مبتلا به گاستریت اروزیون شده اند. 21.2 درصد زخم بولب و 17.7 درصد زخم معده داشتند. بیشترین NSAIDs تا 70 سالگی 13 مورد (25 درصد) و 70 تا 80 سالگی 13 مورد (25 درصد) بود. 12 نفر (10.5 درصد) نیاز به جراحی اورژانس داشتند.نتیجه گیری: خون ریزی قسمت فوقانی دستگاه گوارش یکی از علل شایع بیماری زایی می باشد و شایع ترین علل این خون ریزی زخم پیتیک می باشد. و تنفس NSAIDs نیز قابل ملاحظه و از اهمیت خاصی برخوردار است که تحقیقات برای تشخیص و درمانی موثر مخصوصا ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری قبل از خون ریزی را توصیه می نماید و نیز تحقیقات برای انتخاب آموزش های لازم در مورد را مصرف بجا و صحیح NSAIDs توصیه می نماید.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع و روند رو به افزایش مبتلایان به سنگ دستگاه ادراری و نقش عوامل محیطی در خصوصیات فردی و بیماری و عدم اطلاع از وضعیت آن در منطقه، این تحقیق بر روی افراد بستری شده در بیمارستان شهید رهنمون یزد طی سالهای 77-1373 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش داده های موجود صورت پذیرفت. پرونده کلیه بیمارانی که با تشخیص سنگ سیستم ادراری بستری شده بودند از بایگانی خارج و خصوصیات جنس و سن، محل سکونت، شغل، سابقه دفع سنگ ادراری، علایم و زمان شروع مراجعه بیمار در ساعت های شبانه روز، فصل، نوع سنگ و محل سنگ و بالاخره نتیجه کشت ادراری بیماران از پرونده استخراج و ثبت گردید. پرونده های فاقد داده های مذکور به عنوان موارد ناقص از مطالعه حذف گردید.یافته ها: طی مدت مورد بررسی، 433 پرونده واجد شرایط وجود داشتند که مربوط به 66.5 درصد مردان و 33.5 درصد زنان و در سنین 46.1±17.6 سال بود. در فصول مختلف بین 23 تا 27 درصد و 96 درصد بیماران به صورت حاد و با درد کولیک مراجعه نمودند، بیش از 75 درصد بیماران بین ساعت های 12 شب تا 6 صبح مراجعه و در 44 درصد موارد کشت، آلودگی وجود داشت و E.coil شایع ترین عامل عفونت بود و محل سنگ در 58 درصد بیماران حالب گزارش شد.نتیجه گیری: سنگ های ادراری در منطقه یزد زودتر شروع می شود و نسبت شیوع جنسی در زنان بیشتر از سایر گزارش ها است و همزمانی سنگ ادراری با عفونت، توجه و تحقیقات بیشتر برای علل آنرا توجیه می نماید.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع حاملگی در زنان زیر 20 سال و عوارض شناخته شده آن و عدم اطلاع از وضعیت مطروحه و به منظور تعیین پیش گیری از حاملگی و عوامل مرتبط با آن در خانمهای زیر 20 سال کاشان، مطالعه مذکور انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش توصیفی بر روی کلیه خانم های نوجوانی که در سال 1373 ازدواج کرده و جهت شرکت در کلاسهای آموزش به مرکز بهداشتی درمانی گلابچی مراجعه کرده بودند، با گرفتن آدرس و مراجعه به منازل آنان انجام گرفت و خصوصیات سن و میزان تحصیلات خانم و همسرش، مدت ازدواج، استفاده یا عدم استفاده از روش های پیش گیری از بارداری و عوامل مرتبط با آن، نوع و روش مورد استفاده و وضعیت حاملگی ثبت و بررسی گردید. اگر از قرصهای ترکیبی ضد بارداری استفاده می شود به عنوان روش مطمئن و در صورت استفاده از سایر روشها، نوع روش غیر مطمئن تلقی می شد.یافته ها: از 191 نفر مورد بررسی، 176 نفر واجد شرایط با سن 16.9±1.6 سال، محدوده سنی 11 تا 19 سال بودند و از مدت ازدواج آنها 11±3.7 ماه با حداقل 5 ماه و حداکثر 18 ماه از ازدواج گذشته بود. 42.6 درصد از نمونه ها از هیچ روشی پیش گیری از بارداری استفاده نمی کردند و 40.3 درصد افراد از روشهای غیر مطمئن و 17.1 درصد افراد از روش مطمئن پیش گیری از بارداری استفاده می کردند. 44 درصد از خانمها دلیل عدم پیش گیری از بارداری را اصرار همسر جهت بارداری و 51 درصد از خانم ها دلیل قطع استفاده از روش های پیش گیری از بارداری را تمایل خود به بارداری ذکر کردند. طی مدت زمان گذشته از ازدواج 50.6 درصد از خانم ها حامله شده بودند که 46.6 درصد از خانم ها یک بار و 2.8 درصد از آنها 2 بار حامله گردیده بودند.نتیجه گیری: با توجه به عوارض شناخته شده حاملگی و زایمان در خانمهای زیر 20 سال، انجام تحقیقات بیشتر جهت شناخت علل مرتبط با حاملگی و انجام اقدامات لازم جهت کاهش مشکل توصیه می شوند.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع نسبتا بالای تالاسمی مینور در ایران و افزایش شیوع تالاسمی ماژور در ازدواج های ناقلین تالاسمی با یکدیگر و اختلالات ناشی از افزایش آهن بر روی سیستم هورمونی درون ریز، مطالعه فوق جهت بررسی اختلال های عملکرد غده تیرویید ناشی از تالاسمی ماژور در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان علی اصغر تهران طی سال 1375 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش به صورت توصیفی (Deseriptive) بر روی 47 نفر از بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور (21 نفر دختر و 26 نفر پسر) که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند انجام گرفت. محدوده سنی بیماران بین 6 الی 21 سال بود. آزمایش های خون شناسی و کروماتوگرافی هموگلوبین A2 برای تایید بیماری تالاسمی ماژور و هورمون های عملکرد تیروییدی T3، T4، T3Uptake، TSH و فریتین برای همه بیماران انجام گرفت. تغییرات عملکرد محور هیپوفیز – تیرویید در بیماران مشخص شد.یافته ها: سطح سرمی فریتین در همه بیماران به طور غیر طبیعی بالا بود. میانگین هورمون های تیروییدی T3، T4، T3Uptake و TSH در بیماران تالاسمی ماژور در مقایسه با مقادیر ذکر شده در کتب مرجع اختلاف بارزی نشان نمی دهد. با این حال میزان T3 در بیماران پسر (133 میکروگرم در دسی لیتر) کمتر از بیماران دختر (142 میکروگرم در دسی لیتر) بوده است. میزان هورمون T4 در بیماران پسر (9.8 میکروگرم در دسی لیتر) نیز کمتر از بیماران دختر (10.1 میکروگرم در دسی لیتر) بوده است.نتیجه گیری: با توجه به کاهش رشد کودکان و نوجوانان مبتلا به تالاسمی ماژور در مقایسه با کودکان و نوجوانان سالم و نظر به این که عملکرد غده تیرویید در بیماران تالاسمی ماژور با افراد سالم یکسان است. از این رو، پیشنهاد می شود که عملکرد هورمون رشد، ذخیره هورمون رشد و هورمون شبیه انسولین I و عوامل دیگر که در رشد کودکان دخیل هستند مورد بررسی قرار گیرند.