طب جنوب
سال:1398 | دوره:22 | شماره:5 |تعداد مقالات:8

زمینه دفروکسامین به عنوان یک داروی شلات کننده آهن مطرح است. در مطالعات گذشته به اثرات مهارکننده رشد این دارو بر سلول های رده اریترولوکمی اشاره شده است. هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثرات دفروکسامین بر روی سلول های B92 به عنوان مدلی از سرطان سلول های گلیال بوده است. مواد و روش ها در این مطالعه تجربی تعداد 104×6 سلول از رده B92 به مدت 24 ساعت با درصدهای متفاوت شامل: صفر، 10، 50 و100 میکرومولار از دفروکسامین در حضور فریک کلرید (10 میکرومول بر لیتر) یا عدم حضور فریک کلرید تیمار شدند. تغییرات ریخت شناسی سلول های تیمار شده با استفاده از میکروسکوپ نوری معکوس در مقایسه با نمونه کنترل مورد ارزیابی قرار گرفت. اثرات مهار رشد و کشندگی دفروکسامین با استفاده از آزمون احیای (دی متیل تیازول-دی فنیل تترازولیوم بروماید، MTT) و برداشت رنگ قرمز خنثی سنجیده شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری کروسکال والیس تحلیل شدند. 05/0>P به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها اثرات مهاری دفروکسامین بر روی رشد رده سلولی B92 بعد از 24 ساعت مشخص شد به طوری که سلول ها در حضور دفروکسامین شروع به جمع شدن کردند. فریک کلرید (10 میکرومول بر لیتر) مانع این تغییرات ظاهری شد. همچنان نتایج مشخص کرد که دفروکسامین به طور معنی داری موجب مهار قدرت حیاتی و میزان زنده مانی سلول های B92 به صورت وابسته به دوز می شود. به علاوه، داده ها نشان داد که فریک کلرید مانع از بروز اثرات تیمار سلول های B92 با دفروکسامین می گردد. نتیجه گیری دفروکسامین در شرایط برون تنی دارای اثرات ضد تکثیری بر رده سلول گلیال B92 می باشد.

زمینه در بیشتر تحقیقات پره کلینیکال که از رده های سلولی مربوط به بیماری ها استفاده می شود، می بایست ابتدا رده ها تصدیق و تعیین هویت شوند تا هزینه های پژوهش صرف سلول نابجا نشده و نتایج حاصل، غیرمرتبط نباشند. در این تحقیق شش رده سلول میلومای انسانی (HMCL) به منظور تعیین هویت، از نظر ایمونوفنوتایپ و ایمونوتایپ ارزیابی شدند. مواد و روش ها برای بررسی مورفولوژی از گستره سیتواسپین و رنگ رایت، برای ایمونوفنوتایپ از فلوسایتومتری مارکرهای CD45، CD2، CD19، CD38 و CD138 و برای بررسی وضعیت ترشحی و ایمونوتایپ، از کاپیلاری الکتروفورز و ایمونوفیکساسیون استفاده گردید. یافته ها با توجه به مورفولوژی مشخص پلاسماسل، ماهیت همه رده های سلولی تایید شد ولی L363 و JJN3 شباهت مورفولوژی بالایی داشتند. در بررسی ایمونوفنوتایپ، گذشته از تایید ماهیت میلومایی همه رده ها، شباهت کاملی بین دو رده L363 و JJN3 مشاهده گردید، برای تایید نهایی، ایمونوتایپ آن ها نیز انجام شد که KMS12BM غیرمترشحه، KMM1 به صورت BJP-λ و مابقی به صورت IgG-λ بودند. نتیجه گیری هویت 4 رده سلولی RPMI-8226، KMS-12BM، KMM1 و LP1 پس از بررسی، تایید شد ولی هویت دو سلول JJN3 و L363 به دلیل شباهت اساسی در مورفولوژی، ایمونوفنوتایپ و ایمونوتایپ مورد تردید قرار گرفت. در بررسی ما، ایمونوتایپ هر دو IgGλ بودند، این درحالی است که طبق اطلاعات حاصل از مقالات و سایت ATCC. org، ماهیت اصلی JJN3 به صورت IgAκ می باشد. لذا اصالت و ماهیت JJN3 مخدوش و در واقع همان رده L363 بوده است. بدین ترتیب رده JJN3 کنار گذاشته شد و نتایج آن برپایه همسانی با نتایج L363 تفسیر گردید.

زمینه مایع فولیکولی](FF) [Follicular Fluid در آماده سازی محیط، جهت رشد و باروری تخمک نقش مهمی ایفا می کند. در این رابطه، تغییرات بیوشیمیایی و هورمونی پیرامون تخمک، ممکن است در کیفیت تخمک و باروری آن تاثیر بگذارد. هدف این تحقیق، بررسی ارتباط بین سطح هورمون گونادوتروپین کوریونیک انسانی](Beta-HCG) [Beta Human Chorionic Gonadotropin و هورمون آنتی مولرین](AMH)[Anti Mullerian Hormone مایع فولیکولی بر بلوغ تخمک در چرخه های لقاح آزمایشگاهی](IVF)[In Vitro Fertilization است. مواد و روش ها FF مربوط به 30 زن در چرخه تحریک کنترل شده تخمدان، تحت نظارت قرار گرفت. پس از بررسی بلوغ تخمک سطح AMH وBeta-HCG درFF که شامل تخمک های متافاز I(MI) وII (MII) و](GV)[Germinal Vesicle بود بررسی گردید. 14 روز بعد از انتقال جنین، سطح سرمیBeta-HCG اندازه گیری شد. وجود ضربان قلب جنین به عنوان بارداری بالینی تلقی گردید. یافته ها تفاوت قابل توجه ای بین میانگین سطحBeta-HCG در تخمک بالغ (081/21± 73/53 واحد بین المللی بر میلی لیتر) و نابالغ (000/21± 90/52 واحد بین المللی بر میلی لیتر) وجود نداشت (800/0=p). سطحBeta-HCG در FF حاوی تخمک هایMII به طور قابل توجه ای با بارداری بالینی مرتبط بود (040/0=p، 400/14± 73/64). رابطه قابل توجه ای بین سطحAMH درFF و بلوغ تخمک و بارداری بالینی وجود نداشت. نتیجه گیری مطالعه ما ارتباط قابل توجه ای بینBeta-HCG و AMHدر FF و بلوغ تخمک نشان نداد. سطح Beta-HCG در FFبا بارداری بالینی مرتبط بود. بنابراین احتمالا سایر محتویاتFF به همراهAMH وBeta-HCG بر بلوغ تخمک تاثیر گذارند.

زمینه بی حسی نخاعی روش انتخابی در جراحی سزارین بوده و سردرد پس از بی حسی نخاعی همچنان از عوارض عارضه ناخوشایند و ناخواسته آن می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه اثر پیشگیرانه پرگابلین و امینوفیلین بعلاوه دگزامتازون در سردرد پس از بی حسی نخاعی در جراحی سزارین بود. مواد و روش ها در یک مطالعه ی دو سو کور کنترل دار، 375 خانم باردار داوطلب عمل سزارین الکتیو در سه گروه 125 نفری تخصیص تصادفی شدند و به صورت پیشگیرانه پرگابلین و امینوفیلین بعلاوه دگزامتازون و پلاسبو دریافت نمودند. بروز و شدت سر درد به صورت دیداری در این بیماران در 24 ساعت اول (6، 12 و 24 ساعت) بعد از عمل مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها فراوانی بروز و شدت سردرد 6، 12 و 24 ساعت پس از عمل سزارین تحت بی حسی نخاعی در سه گروه دریافت کننده پیشگیرانه پرگابلین، ترکیب امینوفیلین به علاوه دگزامتازون و پلاسبو از نظر آماری تفاوت معنی داری نشان ندادند. نتیجه گیری تجویز پیشگیرانه پرگابلین و امینوفیلین بعلاوه دگزامتازون در سردرد پس از بی حسی نخاعی در جراحی سزارین بر شیوع سردرد پس از عمل موثر نمی باشد.

زمینه در کشورهای در حال توسعه، آلودگی هوا ناشی از صنایع به عنوان تهدیدی جدی برای سلامت و بهداشت عمومی جوامع است. هدف از این پژوهش تعیین نحوه پراکندگی و ارزیابی خطر سلامت 10PM انتشار یافته از دودکش های یک کارخانه کاشی و سرامیک است. مواد و روش ها پژوهش حاضر به صورت توصیفی-مقطعی در یکی از صنایع کاشی و سرامیک شهرستان اردکان انجام شد. ابتدا برای ترسیم نحوه پراکندگی و ارزیابی مواجهه با 10PM، اطلاعات انتشار دودکش ها، داده های هواشناسی و توپوگرافی برای اجرای مدل AERMOD تهیه گردید. سپس مقادیر غلظت شبیه سازی شده با استانداردهای EPA و WHO مقایسه و با استفاده از روابط پیشنهادی توسط EPA خطرات سلامتی مواجهه با 10PM در دو بخش خطرات سرطان زا و غیرسرطان زا محاسبه شد. یافته ها نتایج نشان داد پراکندگی 10PM به علت مسطح بودن ناحیه مدلسازی به صورت یکنواخت و در تمامی جهات صورت می گیرد. با مقایسه بیشینه های غلظت شبیه سازی شده با استانداردهای مذکور نتایج نشان داد، بیشینه های غلظت 10PM در بازه زمانی 24 ساعته برای دو استاندارد و در بازه زمانی سالانه برای استاندار WHO بالاتر از حد مجاز است. بر عکس متوسط های غلظت 24 ساعته و سالانه پایین تر از حدود مجاز پیش بینی شد. نتایج ارزیابی خطر سلامت در هر دو بخش خطرات سرطان زا و غیرسرطان زا قابل قبول تخمین زده شد. نتیجه گیری در این پژوهش هر چند سهم خطرات سرطان زایی و غیرسرطان زایی دودکش های کارخانه مورد بررسی قابل قبول محاسبه گردید ولی اثرات تجمعی صنایع اردکان می تواند احتمال وقوع چنین خطراتی را در ساکنین روستاهای اطراف صنایع تشدید نماید.

زمینه مطالعات اخیر نشان داده اند استرس اکسیداتیو یکی از علل اصلی افسردگی است. میوه نسترن کوهی حاوی ترکیبات مختلف آنتی اکسیدانت است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر ضدافسردگی عصاره آبی الکلی میوه نسترن کوهی در آزمون شنای اجباری و آزمون معلق ماندن دم در موش سوری نر بود. مواد و روش ها در این مطالعه تجربی، تعداد 42 سر موش سوری به 6 گروه 7 تایی شامل گروه های کنترل (نرمال سالین)، رزرپین (کنترل منفی)، رزرپین+ فلوکستین (کنترل مثبت) و سه گروه رزرپینی تحت درمان با عصاره به ترتیب با دوزهای 100، 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم از راه درون صفاقی، طبقه بندی شدند. به منظور ارزیابی افسردگی از آزمون های رفتاری شنای اجباری و معلق ماندن دم استفاده شد. همین طور ظرفیت آنتی اکسیدانی و سطح مالون دی آلدئید مغز اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 20 و آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معناداری 05/0>p تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها رزرپین مدت زمان بی حرکتی را در هر دو آزمون شنای اجباری و معلق ماندن به طور معناداری افزایش داد. عصاره در سطح 400 میلی گرم بر کیلوگرم به طور معناداری مدت زمان بی حرکتی را در هر دو آزمون رفتاری کاهش داد. رزرپین ظرفیت آنتی اکسیدانت مغز را کاهش و سطح مالون دی آلدئید مغز را به طور معناداری افزایش داد. عصاره در سطوح 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم به طور معناداری ظرفیت آنتی اکسیدانت را افزایش و سطح مالون دی آلدئید را کاهش داد. نتیجه گیری یافته های این تحقیق نشان می دهد که میوه نسترن کوهی دارای فعالیت ضد افسردگی شبیه به فلوکستین است که احتمالا این اثرات را به واسطه ترکیبات آنتی اکسیدانی اش انجام می دهد.

زمینه بیولوژی سینتتیک یک گستره دانشی نوپدید است که با خود انبوهی از امکانات و کاربردهای بالقوه را حمل می نماید و از آنجا که رشته های گوناگون را از مهندسی تا علوم پایه با یکدیگر درهم می آمیزد، بیشتر چنین می نماید که سیمای یک علم میان رشته ای را داشته باشد. با این ویژگی، در دانش بیولوژیک دانش هایی نهفته است که تدوین و "رهیافت اخلاقی" متمایزی را می طلبد. مواد و روش ها برای ترسیم چهارچوب مسائل اخلاقی گسسته بیولوژی سینتتیک از قالب اصول مدیریت دانش در طراحی قضایای آن استفاده گردید و این مسائل در چهار حوزه خلق دانش، ذخیره سازی دانش، انتشار دانش و به کارگیری دانش بیولوژی سینتتیک مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها در خلق ارگانیسم های مصنوعی این قضیه وجود دارد که آیا این ماشین های زنده نیز درخور دریافت توجه اخلاقی هستند؟ قضیه دیگر ذخیره سازی دانش به صورت آزاد در مورد دانش ساخت قطعات، ادوات و سامانه های بیولوژیک در قالب کتابخانه ها باز است؟ در همین گستره بحث عدالت و شکاف فناورانه نیز مطرح می باشد. در کاربرد بیولوژی سینتتیک نیز قضایای ایمنی زیستی و امنیت زیستی اهمیت دارند، زیرا این علم به صورت روزافزون با جامعه بیولوژیست های گاراژی روبرو است. در امنیت زیستی، ساخت ارگانیسم ها با کاربرد دوگانه نیز قضایای اخلاقی ویژه ای را در بحث تروریسم زیستی برمی انگیزد. نتیجه گیری پیچیدگی و گستردگی قضایای اخلاقی در کاربرد محصولات بیولوژی سینتتیک، نشانگر آن است که می بایست اصول اخلاقی متمایزی را با کمک خبرگان علم اخلاق، حقوق و آینده پژوهان علم در گفتمان با جامعه مدنی تدوین نمود.

زمینه موکورمایکوز جلدی عفونت قارچی مهاجمی است که در زمینه نقص ایمنی بروز می کند هرچند در مواردی بدون بیماری زمینه ای نیز رخ می دهد. تاکنون در ایران و جهان، موکورمایکوز جلدی اولیه بدون بیماری زمینه ای در ناحیه گردنی گزارش نشده است. مواد و روش ها مورد مطرح شده در مقاله، با تظاهر تورم پیشرونده گردن و نکروز پوستی، بدون هیچ بیماری زمینه ای مراجعه کرده است. در ابتدا به عنوان آنژین لودویگ و فاشئیت نکروزان درمان و پس از حصول نتیجه پاتولوژی مثبت برای موکورمایکوز گردنی تحت درمان ضدقارچ سیستمیک و دبریدمان های متعدد جراحی با فواصل نزدیک قرار گرفت. پس از معکوس شدن سیرنکروز، بازسازی موفقیت آمیز با فلپ دلتوپکتورال انجام شد. یافته ها تشخیص سریع و شروع درمان ضد قارچ سیستمیک در کنار دبریدمان جراحی تهاجمی در فرد بدون شرایط زمینه ساز رشد موکورمایکوز، می تواند میزان بقا و بازسازی بعدی بافت نرم را در مبتلایان به موکورمایکوز گردنی بهبود ببخشد. نتیجه گیری موکور جلدی اولیه را باید در هر فرد مبتلا به ضایعات نکروتیک جلدی حتی بدون بیماری زمینه ساز در نظر داشت. همچنین رویکرد چند رشته ای جهت بهبود بقا بیماران موکورمایکوز جلدی ضروری می باشد.