مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سال:1399 | دوره:42 | شماره:6 |تعداد مقالات:20

زمینه: افزایش تولید کراتین فولیکول، افزایش تولید سبوم و تکثیر پروپیونی باکتریوم آکنه از عوامل موثر در ایجاد آکنه ولگاریس هستند. آنتی بیوتیک ها، درمان اصلی مرسوم آکنه ولگاریس هستند که مقاومت به آنتی بیوتیک ها مشکل اصلی آنها است. یکی از درمان های جدید با تاثیر سریع که استفاده از آن رو به افزایش است، (Intense Pulsed Light, IPL)است. روش کار: نمونه مطالعه از بین بیماران با آکنه انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل و شاهد تقسیم شدند. به گروه شاهد آزیترومایسین 250 میلی گرم خوراکی به تنهایی و گروه مداخله آزیترومایسین 250 میلی گرم خوراکی همراه IPL تجویز شد. بازه درمانی 3 ماه بود که IPL به صورت هفتگی برای بیماران گروه کنترل به مدت 5 هفته انجام شد. معیار بهبودی کاهش تعداد ضایعات بود. بعد از 5 هفته درمان و 12 هفته پیگیری، علایم عینی و عملکردی و عوارض احتمالی از طرف پزشک معالج و بیماران ارزیابی شد. بعد از این مدت اطلاعات بیماران از روی پرسشنامه هایی که برای آن ها به طور جداگانه پر شده بود، جمع آوری و با نرم افزار SPSS نسخه 24 آنالیز شدند. یافته ها: از لحاظ میزان بهبود، در گروه اول 4 نفر بهبود متوسط، 9 نفر بهبود نسبتا کامل و 7 نفر بهبودی کامل داشتند. در مقابل بیماران گروه دوم 10 نفر بهبود متوسط، 7 نفر بهبود نسبتا کامل و 3 نفر بهبودی کامل داشتند. بر اساس آزمون های آماری مقایسه دو گروه از لحاظ میزان بهبودی معنی دار بود (p<0/05). بطوری که میزان بهبودی بیماران گروه اول از گروه دوم بیشتر بود. نتیجه گیری: استفاده ی از لیزر IPL به همراه درمان آنتی بیوتیکی در مقایسه با درمان کلاسیک آکنه نه تنها درمان موثرتری برای آکنه ولگاریس متوسط تا شدید است بلکه یک فاکتور تسریع .کننده درمان مرسوم نیز است

زمینه: هیپرتانسیون پورت به افزایش پاتولوژیک فشار پورت یا اختلاف گرادیان فشار بین ورید پورت و وناکاوای تحتانی گفته می شود. هدف از مطالعه حاضر تعیین اتیولوژی و پروگنوز هیپرتانسیون پورت در کودکان شمال غرب ایران در طی 10 سال است. روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی 73 کودک زیر 18 سال با تشخیص هیپرتانسیون پورت که طی دوره 10 ساله در بخش گوارش بیمارستان کودکان تبریز بستری شده بودند، بررسی شدند. مشخصات دموگرافیک این کودکان بررسی شده و بیماران از نظر علت زمینه: ای با توجه به یافته های شرح حال و معاینه، بیوپسی کبد، سونوگرافی شکم و داپلر سونوگرافی کبد ارزیابی شدند. یافته ها: شایع ترین علت هیپرتانسیون پورت مربوط به سیروز کریپتوژنیک با فراوانی 21 مورد (8/28 درصد) بود. از کل بیماران 7/84 درصد، درمان موفق داشته و بدون عارضه ترخیص شدند. هفت مورد (7/9 درصد) مرگ مشاهده شد، 2 بیمار تحت تعبیه شنت پورتوسیستمیک و 2 بیمار تحت پیوند کبد قرار گرفتند. برای 35 بیمار اسکلروتراپی انجام شد. از این گروه بیماران، 28 مورد (80 درصد) با پاسخ درمانی خوب ترخیص شده، 4 مورد (42/11 درصد) فوت شدند، 2 بیمار جهت تعبیه شنت پورتوسیستمیک و 1نفر برای پیوند کبد ارجاع شدند. نتیجه گیری: علل منجر به هیپرتانسیون پورت از نظر بیماری زمینه: ای و پیش آگهی تنوع بسیار داشته و بررسی دقیق علت هیپرتانسیون پورت برای انتخاب بهترین روش درمانی با اهمیت است. تشخیص زودهنگام بیماری کمک شایانی به پاسخ درمانی و کاهش عوارض خواهد کرد.

زمینه: اینترلوکین 8 در انواع التهاب مننژ به ویژه مننژیت حاد باکتریال افزایش یافته و در افتراق بین انواع مننژیت اهمیت دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی سطح اینترلوکین 8 مایع مغزی نخاعی در مننژیت حاد باکتریال بالغین است. روش کار: تمامی بیماران بزرگسال با علایم تب، سردرد، سفتی گردن و اختلال هوشیاری با تشخیص احتمالی مننژیت بستری شدند. از کلیه افراد مشکوک به مننژیت، پونکسیون لومبار از فضای بین مهره ای سوم و چهارم توسط پزشک متخصص به عمل آمد. برای تعیین سطح هوشیاری، GCS بیماران تعیین و مایع مغزی نخاعی جهت آنالیزهای شمارش سلولی، دیفراسیون، قند مایع CSF، پروتیین مایع CSF، LDH یا لاکتات دهیدروژناز، سطح اینترلوکین 8 و کشت به آزمایشگاه ارسال شد. یافته ها: میانگین ± انحراف معیار میزان پروتیین اینترلوکین 8 در بیماران مبتلا به مننژیت آسپتیک برابر Pg/ml 57/48 ± 17/296 و در گروه بیماران مبتلا به مننژیت سپتیک برابر Pg/ml 55/526 ± 96/1088 بود. بین دو گروه مورد مطالعه در مقادیر اینترلوکین 8 از لحاظ آماری تفاوت معنی داری مشاهده شد (p = 0. 009). میزان Cut off برای تشخیص موارد مثبت مننژیت باکتریال با حساسیت 92 درصد و اختصاصیت 1/83 درصد برابر Pg/ml 6/297 بود. نتیجه گیری: اینترلوکین 8 حساسیت و اختصاصیت بالایی در تشخیص موارد مثبت مننژیت باکتریال از مننژیت آسپتیک داشته و در کنار سنجش پروتیین مایع مغزی نخاعی می تواند شاخص مناسبی برای افتراق مننژیت باکتریال از مننژیت آسپتیک باشد.

زمینه: شیوع کارسینومای نازوفارنکس در مناطق مختلف دنیا متفاوت است. شیوع این بیماری در آمریکا حدود 0. 5 در 1000 است در حالی که در چین تا 20 در 100هزار گزارش می شود. علت این اختلاف بروز می تواند تاثیر عواملی نظیر تغذیه، عوامل محیطی و عوامل ارثی به خصوص در مناطق آندمیک بیماری باشد. این بیماری در مردان شایع تر از زنان بوده و پیک سنی آن دهه ششم زندگی است. با توجه به نبود مطالعه ای جامع جهت بررسی اپیدمیوژیک، علایم بالینی و یافته های رادیولوژیک کانسرهای نازوفارنکس، مطالعه حاضر با هدف بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک 10 ساله و نیز علایم بالینی و یافته های رادیولوژیک این بیماری انجام شد. روش کار: این پژوهش یک مطالعه مقطعی– توصیفی است. روش نمونه گیری به صورت بررسی پرونده های تمام بیماران بستری شده با تشخیص کانسر نازوفارنکس در بخش گوش، حلق و بینی از سال 1383 لغایت 1393 بود. برای هر بیمار چک لیست جمع آوری اطلاعات تکمیل شد. نحوه ارزیابی کانسر در بیمارانی که در بخش های دیگر بستری شده اند مشابه بقیه بیماران بود، چرا که تمام بیماران تحت مشاوره با بخش گوش، حلق و بینی قرار می گیرند. در این مطالعه 32 بیمار با تشخیص کانسر نازوفارنکس بررسی شدند. متغیرهای بررسی شده شامل سن، جنس، عوامل خطر، یافته های بالینی، یافته های رادیولوژیک شامل اروزیون های استخوانی سمت تومور و میزان گسترش آن بود. داده های به دست آمده از مطالعه با روش های آماری توصیفی (فراوانی-درصد-میانگین و انحراف معیار) و با نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 بررسی و تجزیه تحلیل آماری شد. یافته ها: در مطالعه حاضر تعداد 32 بیمار بررسی شد که از این تعداد 26 مورد مرد (%81) و 6 مورد زن (%19) بودند. میانگین سنی بیماران 28. 5 سال بود. 19 مورد شغل آزاد (%60)، 4 مورد کشاورز (%12)، 3 مورد کارمند (%9) و 6 مورد خانه دار (%19) بودند. 20 مورد مصرف کننده سیگار (%62)، 4 مورد مصرف کننده الکل (%12) بودند. %66 بیماران دچار توده گردنی و %56 گرفتگی بینی داشتند. شایع ترین محل درگیری سمت راست (%37) و سپس سمت چپ (%28) بود. در 8 مورد اروزیون قاعده جمجمه (%25) و در 14 مورد گسترش به سینوس های پارانازال و حفره اوربیت (%44) وجود داشت. نتیجه گیری: حضور علایم بالینی مانند توده گردنی و گرفتگی بینی و سردرد بویژه در افراد سیگاری می تواند مطرح کننده کانسر نازوفارنکس باشد. انجام اندوسکوپی بینی و نازوفارنکس و بیوپسی از ضایعه احتمالی جهت تشخیص صحیح و شروع درمان ضروری است.

زمینه: تصویربرداری رادیوگرافی سریع ترین و آسان ترین راه برای کمک به پزشک برای نمایش و ارزیابی استخوان های شکسته و یا آسیب مهره ای و مفاصل است. این مقاله یک روش بهبود تصاویر رادیوگرافی پزشکی ارایه می کند که بر اساس استفاده از گشتاورهای سیگنال آماری دریافتی است. روش کار: در این مقاله تصویر نویزدار به صورت یک سیگنال آماری در نظر گرفته می شود و با استفاده از گشتاورهای کسری نویز کاهش می یابد. روش گشتاورهای کسری، ازیک طرف دارای سرعتی شبیه روش گشتاور است، و از طرف دیگر محدودیت های موجود درروش گشتاور که گاهی منجر به نتایج با دقت ضعیف می شود را برطرف می نماید. روش پیشنهادی درنهایت روی تصاویر رادیوگرافی (CT) بررسی می شود. یافته ها: اطلاعات به دست آمده از گشتاورهای کسری سیگنال دریافتی، معیاری برای تخمین پارامترهای نویز و سطوح خاکستری تصویر اصلی است. یکی از محدودیت های روش پیشنهادی این است که تصویر باید چندین مرتبه ارسال شود، چراکه در بحث های آماری، تنها با یک نمونه، امکان تصمیم گیری وجود ندارد. میزان خطای روش حذف نویز پیشنهادی برحسب تعداد دفعات ارسال تصویر اصلی، با 3=n، 6=n، 9=n و 14=n به ترتیب در حدود 009/0، 0009/0، 0002/0و 0001/0 است. نتیجه گیری: نتایج شبیه سازی ها نشان می دهند که روش ارایه شده، از بیشتر روش های مطرح حذف نویز، چه از لحاظ تخمین در نسبت سیگنال به نویزهای پایین و چه از لحاظ کیفیت تصویر کارایی بالاتری دارد و در بازیابی ظرایف و جزییات تصویر از مطرح ترین روش های موجود حذف نویز قوی تر است. اگرچه در این روش به چندین بار ارسال عکس نیاز داریم، اما حتی با تعداد ارسال بسیار کم نیز نتایج مناسبی حاصل می شود. بنابراین، این روش ازنظر عملی کاملا معقول بوده و سیستم را از حالت بلادرنگ خارج نمی کند. بدیهی است که هر چه تعداد ارسال تصویر درروش پیشنهادی بیشتر باشد، خطای کمتری رخ می دهد.

زمینه: شیر گاو یکی از اولین غذاهایی است که وارد رژیم غذایی کودک شده و آلرژی به آن شایع ترین آلرژی غذایی در سال اول عمر است. هدف از این پژوهش بررسی آلرژی به شیر گاو بر اساس یافته های بالینی با استفاده از پرسشنامهCOMISS است. روش کار: در یک بررسی مقطعی و توصیفی، 100 شیرخوار کمتر از 6 ماه مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافیک و علایم بالینی بر اساس پرسشنامه COMISS تکمیل شد. داده ها با روش Square chi-و T-test تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در این بررسی، 100 شیرخوار (51 پسر و 49 دختر) با میانگین سنی 4/1 ± 5/3 ماه مطالعه شدند. تغذیه این شیرخواران در 61% درصد از موارد با شیرمادر، 9% درصد با شیر گاو و30% درصد با استفاده از هر دو شیر بود. بر اساس معیار کلی پرسشنامه حاضر COMISS، 65% از شیرخواران نمره 0-5، 27% نمره 6-11 و 8% نیز نمره 12 و بیشتر را کسب کردند و لذا احتمال آلرژی به شیر گاو با این پرسشنامه در 8% از شیرخواران وجود داشت. فراوانی آلرژی به شیرگاو با نوع تغذیه رابطه معناداری (p <0. 001) داشت. همچنین آلرژی به شیرگاو با شاخص های رشدی نیز رابطه معناداری دارد. نتیجه گیری: استفاده از روش های غیرتهاجمی نظیر پرسشنامه COMISS جهت تشخیص و درمان می تواند کمک کننده باشد و همچنین، تغذیه با شیر مادر می تواند فراوانی آلرژی به شیر گاو را کاهش دهد.

زمینه: استرس اکسیداتیو یکی از دلایل مهم آسیب ذخیره گلبول قرمز است که می تواند سبب کاهش عملکرد گلبول قرمز در طول ذخیره سازی آن در بانک خون گردد. در این مطالعه به تاثیر ان – استیل سیستیین (NAC) به عنوان ترکیب آنتی اکسیدان، بر آسیب اکسیداتیو و متابولیسم گلبول قرمز در طول مدت نگهداری این فرآورده خونی پرداخته می شود. . روش کار: در این مطالعه تجربی، 10عدد کیسه خون حاوی گلبول قرمز متراکم تهیه شده در مرکز نوآوری سازمان انتقال خون ایران، بصورت تصادفی ساده انتخاب گردید و به تاثیر NAC بر متغیرهای آسیب اکسیداتیو، متغیرهای متابولیسم و تاثیر آن بر متغیرهای هماتولوژیک گلبول قرمز در طول مدت نگهداری فرآورده گلبول قرمز پرداخته شد. نتایج بدست آمده بین دو گروه گلبول قرمز تیمار با NAC و گروه فاقد NAC (گروه کنترل) با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد آنالیز قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه مشاهده شد که غلظت لاکتات و فعالیت آنزیم لاکتات دهیدروژناز(LDH) در گروه دارای NAC به مراتب کمتر از گروه شاهد بود. همچنین غلظت مالون دی آلدیید (MDA) به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدها در گروه مورد در مقایسه با گروه شاهد در طول مدت نگهداری گلبول قرمز، افزایش کمتری داشت. ظرفیت آنتی اکسیدانی نیز در گلبول های قرمز تیمار با NAC به مراتب بیشتر از گروه شاهد بود، بخصوص در روز 28 نگهداری گلبول قرمز (P <0. 05). نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان داد که شاید NAC بتواند با حفظ ظرفیت آنتی اکسیدانی گلبول قرمز سبب کاهش آسیب اکسیداتیو در گلبول های قرمز در طول مدت ذخیره سازی آن شده و بدین ترتیب در آینده بتوان از آن در جهت افزایش بقا و حفظ کیفیت گلبول های قرمز در طول مدت نگهداری استفاده کرد.

زمینه: هر چند بسیاری از زگیل ها با درمان های معمول بهبود می یابند، ولی موارد مقاوم از معضلات شایع هستند. بلیومایسین از جمله داروهایی است که برای موارد مقاوم استفاده می شود. هدف از این پژوهش مقایسه اثر ترکیبی کرایوتراپی و تزریق داخل ضایعه بلیومایسین با کرایوتراپی در درمان زگیل مقاوم است. روش کار: شصت بیمار با زگیل مقاوم به درمان انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفره A و B قرار داده شدند. در هر گروه سه جلسه کرایو طی هفته های 0، 3 و 6 در صورت وجود ضایعات قابل مشاهده انجام شد. در گروه B علاوه بر کرایوتراپی در هفته صفر و در صورت وجود ضایعه قابل مشاهده طی هفته 3 نیز تزریق داخل ضایعه بلیومایسین mg/ml1 انجام شد. نتایج درمانی و عوارض احتمالی در هفته های 3 و 6 بررسی شد. یافته ها: میزان پاسخ به درمان از نظر پزشک به صورت ضعیف، متوسط و خوب تعریف شد که این میزان بعد از سه هفته درمان در گروه A به ترتیب 7/16، 3/53 و10 درصد و درگروه B به ترتیب 7/16، 50 و3/33 درصد بود. میزان پاسخ بعد از 6 هفته به درمان در گروه A به ترتیب 3/33، 40 و 7/26 درصد و درگروه B نیز به ترتیب 7/6، 40 و 3/53 درصد بدست آمد. نتیجه گیری: درمان ترکیبی کرایوتراپی وتزریق داخل ضایعه بلیومایسین نسبت به کرایوتراپی روش موثرتری برای درمان زگیل مقاوم است.

زمینه: آپنه انسدادی خواب یک اختلال شایع در کودکان است و باعث افزایش خطر بیماری های قلبی عروقی می شود. پروتیین واکنش دهندهC (CRP) و سرعت سدیمان اریتروسیت (ESR) به عنوان فاکتور پیش التهابی در وقوع بیماری های قلبی عروقی مطرح هستند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی ارتباط بین سطح CRP و ESR در کودکان با هایپرتروفی لوزه ها قبل و بعد از انجام آدنوتونسیلکتومی است. روش کار: تمام بیمارانی که در گروه سنی 4-10 سال کاندید آدنوتانسیلکتومی بدلیل اختلال انسدادی حین خواب بودند وارد مطالعه شدند. نوع مطالعه مقطعی-نیمه تجربی است. سطح CRP و ESR قبل و بعد از انجام آدنوتونسیلکتومی اندازه گیری و رضایت از والدین کودکان جهت نمونه گیری خون گرفته شد. داده ها وارد برنامه SPSS نسخه 19 شده و تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: 384 بیمار وارد مطالعه شدند و همگی تحت جراحی آدنوتونسیکلتومی قرار گرفتند. متوسط سنی بیماران 7/6 سال بود. سطح CRP در 91 مورد (7/23%) کاهش، در286 مورد (5/74%) بدون تغییر و در 7 مورد (8/1%) افزایش یافته بود. بین سطح CRP و ESR قبل و بعد از عمل جراحی تفاوت معنی دار حاصل شد. میزان سطح این فاکتورها بعد از انجام آدنوتونسیکلتومی به مقدار قابل توجهی کاهش یافت(P < 0. 05). نتیجه گیری: افزایش فاکتورهای التهابی مزمن مانند CRP می تواند پیش بینی کننده وقوع بیماری های قلبی عروقی در آینده باشد. همچنین در کودکان با هایپرتروفی لوزه ها سطح فاکتورهای التهابی مزمن افزایش می یابد و می توان با انجام جراحی آدنوتونسیلکتومی در زمان مناسب از افزایش این فاکتورها و وقوع بیماری های قلبی عروقی در آینده جلوگیری کرد.

زمینه: فضانوردان و افرادی که در شرایط کم جاذبه هستند، با چالش های عصبی مواجه اند، از طرفی تمرین تناوبی شدید عاملی موثر در تقویت دستگاه عصبی معرفی شده است. از این رو هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر شش هفته تمرین تناوبی شدید در شرایط میکروگراویتی بر پروتیین پایه میلین تخریب شده مغزی (dgen-MBP) موش های صحرایی نر سالم است. روش بررسی مطالعه حاضر از نوع بنیادی است، که 30 سر موش صحرایی نر با میانگین وزن 7/5± 2/189گرم، به شکل تصادفی به 5 گروه کنترل پایه (6 سر)، تعلیق (6 سر)، کنترلHIIT (6 سر)، HIIT (6 سر) و تعلیق HIIT(6 سر)، تقسیم شدند. گروه های تمرین، HIIT را روی تردمیل اجرا می کردند که زمان فعالیت 30 ثانیه با سرعت 29 متر بر دقیقه و زمان استراحت 1دقیقه با سرعت 13 متر بر دقیقه تا بروز خستگی انجام می شد. موش های صحرایی 48 ساعت بعد ازآخرین جلسه تمرینی، تحت شرایط بیهوشی کشته شدند و برای ارزیابی داده های مربوط به dgen-MBP از کیت الایزا استفاده شد. همچنین از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه (One-way ANOVA) برای مقایسه بین گروهی و از آزمون تعقیبی بونفرونی برای مقایسه گروه کنترل پایه و دیگر گروه ها استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس یک طرفه معنی داری بین گروهی در متغیرهای آزمون عملکردی و dgen-MBP را نشان داد (P≤ 0. 05). که در این بین گروهHIIT بالاترین میزان پیشرفت را متغیر آزمون عملکردی (5/38 متر بر دقیقه) و در گروه تعلیق HIITنیز بیشترین میزان مربوط به dgen-MBP(5/21 نانوگرم بر میلی لیتر) را نسبت به گروه کنترل پایه نشان دادند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج و با احتیاط کامل می توان به افرادی که در شرایط میکروگرویتی هستند پیشنهاد کرد که با تمرین HIIT در مدت زمان حداقل 6 هفته، می توانند به دلیل افزایش میزان dgen-MBP، سطح سلامتی و عصبی خود را افزایش داده، همچنین زمان رسیدن به خستگی را بیشتر کنند.

زمینه: نسترن کوهی سرشار از ترکیبات آنتی اکسیدانی مثل کاروتنوییدها، فلاونوییدها، و ویتامین Cبوده که قادر به مقابله با اثرات مخرب استرس اکسیداتیو ناشی از ورزش های وامانده ساز است. تحقیق حاضر به منظور تعیین اثر همزمان هشت هفته تمرین هوازی و عصاره هیدروالکلی میوه نسترن کوهی بر برخی آنزیم های کبدی سرم و مالون دی آلدیید کبد موش های ویستار متعاقب یک وهله فعالیت وامانده ساز هوازی انجام شد. روش کار: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش نر نژاد ویستار به صورت تصادفی به چهار گروه مساوی، دارونما (بدون تمرین+ 2 میلی لیتر آب مقطر)، مکمل (بدون تمرین+ 100 میلی گرم عصاره هیدروالکلی نسترن کوهی + 2 میلی لیتر آب مقطر)، تمرین (8 هفته تمرین استقامتی + 2 میلی لیتر آب مقطر)، ترکیبی (8 هفته تمرین استقامتی + 100 میلی گرم عصاره هیدروالکلی نسترن کوهی + 2 میلی لیتر آب مقطر) تقسیم شدند. در پایان تحقیق نیمی از موش ها بلافاصله پیش و نیمی دیگر بلافاصله پس از وامانده شدن روی نوار گردان، جراحی شدند. آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز سرمی و مالون دی آلدیید بافت کبد به ترتیب با روش های الایزا و تیوباربیتوریک اسید سنجیده شدند. داده ها با روش آماری تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی، در سطح معناداری (P<0. 05) تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: مقادیر آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز سرمی و مالون دی آلدیید بافت کبد تمامی گروه ها بجز گروه ترکیبی متعاقب وامانده سازی افزایش معنی داری نشان دادند (P<0. 05). بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل نشان داد تمرین هوازی به همراه مصرف عصاره هیدروالکلی نسترن کوهی از افزایش مالون دی آلدیید بافت کبد و آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز سرمی متعاقب یک وهله فعالیت وامانده ساز جلوگیری می کند.

زمینه: تمرین راه رفتن الاستیکی یک روش جدید برای بهبود الاستیسیته راه رفتن و تغییر الگوی توزیع فشار کف پایی است. هدف از این پژوهش بررسی تغییرات الگوی توزیع فشار کف پایی حین راه رفتن در زنان مبتلا به کمردرد متعاقب هشت هفته راه رفتن الاستیکی بود. روش کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی است. نمونه شامل 20 زن دارای عارضه کمردرد بود. آزمودنی ها به دو گروه کنترل (تعداد: 11) و تجربی (تعداد: 9) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت هشت هفته تمرین راه رفتن الاستیکی را سه بار در هفته انجام دادند و گروه کنترل هیچ گونه تمرینی را انجام ندادند. متغیرهای فشار کف پایی شامل اوج نیروی عمودی عکس العمل زمین، زمان رسیدن به این اوج، نرخ بارگذاری، اوج متغیرهای فشار کف پایی در نواحی ده گانه پا، اوج نیروهای وارده بر نواحی ده گانه پا و جابجایی مرکز فشار در دو راستای داخلی-خارجی (copx) و قدامی-خلفی (copy) بود. مقادیر فشار کف پایی طی پیش آزمون و پس آزمون توسط دستگاه فوت اسکن (نرخ نمونه برداری 300 هرتز) ثبت شد. از آزمون آماری آنالیز واریانس دو سویه جهت تحلیل آماری داده ها استفاده شد. سطح معناداری برابر P < 0. 05 بود. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که طی پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون در گروه تجربی اوج نیروی عمودی عکس العمل زمین (مولفه FzMS) کوچکتر است (P = 0. 002). علاوه بر این، یافته ها: نشان داد که اثر عامل گروه بر متغیر اوج فشار کف پایی ناحیه میانه پا معنادار است (P = 0. 011). نتایج هیچ اختلاف معنی داری را در ارتباط با اثر عامل گروه، زمان و اثر تعاملی گروه و زمان بر اوج نیروی عمودی، زمان رسیدن به اوج، جابجایی مرکز فشار، نرخ بارگذاری عمودی و زمان اتکای راه رفتن نشان نداد (P > 0. 05). نتیجه گیری: یافته ها: ی پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات راه رفتن الاستیکی روی مدت زمان اتکا اثر معنی داری ندارد. همچنین تمرینات الاستیکی راه رفتن در گروه تجربی، میزان اوج نیروی عمودی عکس العمل زمین (مولفه (FzMS طی پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون را کاهش داد که می تواند الگوی راه رفتن را اصلاح و از مزمن شدن کمردرد جلوگیری کند.

زمینه: سرطان پروستات دومین سرطان شایع در مردان (بعد از پوست) و دومین سرطان کشنده (بعد از کانسر ریه) است. نقش بیوپسی ترانس رکتال در تشخیص کانسرهای پروستات شناخته شده و با توجه به اینکه جواب پاتولوژی پروستات به صورت اولیه نشان دهنده پیش آگهی بیماری داخل پروستات است لذا هرگونه خطایی در تعیین یافته های بیوپسی ترانس رکتال ممکن است منجر به انتخاب روش درمانی اشتباه شود. با توجه به اینکه پاتولوژی در بیوپسی ترانس رکتال و نمونه نهایی رادیکال پروستاتکنومی در مواردی با هم متفاوت است لذا بررسی ارتباطی این پاتولوژی ها اهمیت دارد. روش کار: مطالعه به صورت بررسی مقطعی (cross sectional) بود. تمام بیماران مبتلا به سرطان پروستات که به مدت 8 سال از سال 89 تا 97 در بیمارستان سینا تبریز توسط یک جراح اوروانکولوژیست تحت عمل جراحی رادیکال پروستاتکتومی قرار گرفته بودند و اسلایدهای نمونه های بیوپسی سوزنی قبل از عمل و پاتولوژی رادیکال پروستاتکتومی بعد از عمل آنها در دسترس بود و توسط یک پاتولوژیست گزارش شده بودند، مطالعه شدند. از تعداد 122 نفر که عمل شده بودند، 65 نفر معیارهای ورود را داشتند که وارد مطالعه شدند و نمونه های بیوپسی سوزنی و رادیکال پروستاتکتومی هر بیمار مقایسه شد. یافته ها: برای این بیماران نمره بندی گلیسون روی نمونه های بیوپسی سوزنی و رادیکال پروستاتکتومی انجام شد. فراوان ترین نمره گلیسون بدست آمده از نمونه های بیوپسی سوزنی نمره گلیسون 6 (5/41 درصد) و رادیکال پروستاتکتومی نمره گلیسون 6 (40 درصد) بدست آمد. کم ترین فراوانی نمره گلیسون نمونه های بیوپسی ترانس رکتال، 10 (1/3 درصد) و رادیکال پروستاتکتومی، 8 (8/4 درصد) و 4 (6/4 درصد) بود. به طور کلی به 6/24 درصد از نمونه های رادیکال پروستاتکتومی هم نمره مشابه تعلق گرفت، در حالی که 1/63 درصد از نمونه های بیوپسی ترانس رکتال بیش گزارش دهی و 3/12 درصد از نمونه های بیوپسی ترانس رکتال کم گزارش دهی داشتند. با گروه بندی نمونه ها به سه درجه هیستوپاتولوژیک این ارتباط به صورت 5/41 درصد یکسانی نمرات و 2/49 درصد بیش گزارش دهی و 2/9 درصد کم گزارش دهی هماهنگ تر شد. شایع ترین درجه هیستوپاتولوژی در بیوپسی ترانس رکتال درجه بد 49 درصد و رادیکال پروستاتکتومی درجه متوسط 40 درصد بود. حدود 43 درصد از سرطان های با تمایز بد در نمونه های جراحی در همان درجه باقی ماندند و بیشترین میزان کم گزارش دهی در گروه با تمایز خوب (6/6 درصد) مشاهده شد. بیشترین میزان هم خوانی نمونه های بیوپسی ترانس رکتال با نمونه های رادیکال پروستاتکتومی در نمره گلیسون 6 و کمترین میزان هم خوانی در نمره 4 و 8 وجود داشت. نتیجه گیری: می توان گفت بیشترین میزان هم خوانی در گروه بد بود که نشان دهنده قدرت بالای پیشگویی مثبت نمونه های بیوپسی در این درجه تمایزی است. مطالعه حاضر نشان می دهد که حجم پروستات کوچکتر و PSA (Prostate Specific Antigen) قبل از جراحی بالا ممکن است پیش بینی کننده ارتقا نمره گلیسون بعد از رادیکال پروستاتکتومی باشد.

زمینه: تالاسمی یک بیماری خونی مزمن است که به دلیل وسعت و عمق عوارض ناشی از آن همواره مورد توجه بوده و مدیریت صحیح پیامد های بالینی آن در سطوح مختلف پیشگیری اهمیت ویژه دارد. با توجه به احتمال بالای ایجاد عوارض روانی و اهمیت آنها بخصوص در کودکان، مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان شیوع اختلالات روانی در کودکان کمتر از 15 سال مبتلا به تالاسمی ماژور و اینترمدیا مراجعه کننده به بیمارستان کودکان تبریز در سال 93 انجام شده است. روش کار: در این مطالعه، 60 بیمار تالاسمی ماژور و اینترمدیا به صورت تمام شماری انتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه استاندارد K-SADS گردآوری شدند. داده ها برای بررسی میزان شیوع انواع اختلالات روانی و ارتباط اختلالات روانی با ویژگی های دموگرافیک آنالیز شدند و از نرم افزارSPSS نسخه 22 برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد. یافته ها: میزان فراوانی اختلال افسردگی حدود 18%، فوبی اجتماعی 20%، بی اختیاری ادراری 5%، ODDحدود 37% و Conduct disorder حدود 10% است. همچنین مشخص شد که اختلالات روانی با سن و میزان تحصیلات بیماران ارتباط دارد. نتیجه گیری: مطالعه ما نشان داد که حدود %80 از بیماران، به صورت کلی اختلالات روانی دارند. باتوجه به نتایج بدست آمده و شیوع بالای اختلالات روانی در این کودکان، به اقدامات تشخیصی و درمانی روانپزشکی نیاز است.

زمینه: مولتیپل اسکلروزیس، نوعی بیماری تخریب کننده میلین است، که فعالیت بدنی می تواند در بهبود آن موثر باشد. بنابراین، در مطالعه حاضر، اثرتمرین شنا بر سلول های الیگودندروسیتی و بافت میلین در مغز موش های مدل کاپریزون بیماری MS بررسی می شود. روش کار: از رنگ آمیزی لوکسال فست بلو برای ارزیابی میزان تراکم میلین استفاده شد. نتایج از طریق نرم افزار Image j و One Way ANOVA تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: براساس نتایج، میانگین درصد سلول های نابالغ و بالغ الیگودندروسیتی و تراکم میلین در گروه شنا+کاپریزون در مقایسه با گروه کاپریزون به صورت معناداری بیشتر است (p≤ 0. 05). نتیجه گیری: در نتیجه، شنا کردن تخریب سلول های الیگودندروسیتی و میلین توسط کاپریزون را کاهش می دهد.

زمینه: مولتیپل اسکلروزیس، نوعی بیماری تخریب کننده میلین است، که فعالیت بدنی می تواند در بهبود آن موثر باشد. بنابراین، در مطالعه حاضر، اثرتمرین شنا بر سلول های الیگودندروسیتی و بافت میلین در مغز موش های مدل کاپریزون بیماری MS بررسی می شود. روش کار: از رنگ آمیزی لوکسال فست بلو برای ارزیابی میزان تراکم میلین استفاده شد. نتایج از طریق نرم افزار Image j و One Way ANOVA تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: براساس نتایج، میانگین درصد سلول های نابالغ و بالغ الیگودندروسیتی و تراکم میلین در گروه شنا+کاپریزون در مقایسه با گروه کاپریزون به صورت معناداری بیشتر است (p≤ 0. 05). نتیجه گیری: در نتیجه، شنا کردن تخریب سلول های الیگودندروسیتی و میلین توسط کاپریزون را کاهش می دهد.

زمینه: راه رفتن یکی از فعالیت های روزانه رایج است. با آغاز دوران میانسالی، ضعف عضلات اندام تحتانی منجر به کاهش توانایی راه رفتن می شود. استفاده از کفی ها باعث کاهش بار وارده بر اندام ها و حمایت از مفاصل طی راه رفتن می شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر آنی انواع کفی بر طیف فرکانس نیروهای عکس العمل زمین در سالمندان طی راه رفتن است. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و آزمایشگاهی بود. 21 سالمند (15 زن و 6 مرد) با میانگین و انحراف استاندارد قد 26/4 ± 19/164 سانتی متر، وزن 50/3 ± 04/80 کیلوگرم و سن 50/3 ± 00/66 سال داوطلب شرکت در پژوهش شدند. کوشش های راه رفتن طی 3 شرایط بدون کفی، با کفی درشت و کفی ریز انجام شدند. برای ثبت نیرو های عکس العمل زمین از صفحه نیروی برتک ساخت کشور آمریکا با ابعاد 40*60 سانتی متر استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر هیچ گونه اختلاف معنی داری بین راه رفتن بدون کفی، با کفی بافت دار درشت و با کفی بافت دار ریز در مولفه های فرکانس با توان 5/99 درصد، میانه فرکانس، باند فرکانس و تعداد هارمونی ضروری نشان نداد (P>0. 05). با وجود این، میزان راحتی کفی بافت دار درشت نسبت به دو شرایط دیگر افزایش معنی داری را نشان داد (P<0. 05). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که کفی بافت دار بر مقادیر طیف فرکانس نیروی عکس العمل زمین اثرگذار نیست، با این وجودسبب بهبود راحتی فرد طی راه رفتن می شود.

زمینه: نوروپاتی محیطی از جمله عوارض شایع بیماری دیابت است که می تواند منجر به اختلال در شاخص های کنترل پاسچر شود. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر دوازده هفته تمرین مقاومتی بر تعادل، احتمال سقوط و توزیع فشار کف پا در زنان دیابتی نوع 2 مبتلا به نوروپاتی محیطی بود. روش کار: در یک کارآزمایی بالینی 30 بیمار مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابت نوع 2 پس از تایید وجود نوروپاتی دیابتی توسط پزشک متخصص به دو گروه تجربی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی در یک برنامه تمرینی مقاومتی دایره ای به مدت 12 هفته، سه جلسه در هفته و با شدت 60-50% یک تکرار بیشینه شرکت کردند. تعادل دینامیک و استاتیک، کنترل پاسچر و احتمال سقوط قبل و بعد از مداخله ورزشی اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از روش های آماری پارامتریک با سطح معنی داری P>0. 05 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: تعادل ایستا و پویا در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بهبود یافت (P=0. 0001). همچنین، شاخص احتمال سقوط در گروه تجربی بعد از 12هفته تمرین مقاومتی به طور معنی داری کاهش یافت (P=0. 0001). با این حال در شاخص توزیع فشار کف پا تغییر معنی داری پس از مداخله مشاهده نشد (P>0. 05). نتیجه گیری: تمرین دایره ای در بهبود تعادل و کاهش خطر سقوط افراد مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی موثر بود. بنابراین، این نوع تمرینات به عنوان یک مداخله غیر دارویی ایمن و موثر جهت بهبود تعادل، راه رفتن و پیشگیری از سقوط و زمین خوردن در کنار سایر مداخلات درمانی برای این افراد توصیه شود.

زمینه: بیماری قلبی یک بیماری چندعاملی است که زمینه: ژنتیکی و عوامل محیطی در ابتلا به آن نقش دارند و مطالعات جدید بر این باور هستند که شاخص هایی مانند آپولیپوپروتیین AI ملاک بهتری برای تشخیص این بیماری است. از این رو هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات منظم هوازی بر بیان ژن آپولیپوپروتیین AI و شاخص های پروفایل لیپیدی در زنان چاق بود. روش کار: تحقیق حاضر از نوع تجربی بوده و به این منظور 30 زن سالم چاق در محدوده سنی30-35 سال از بین کلیه افراد داوطلب به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه کنترل (15 نفر) و تجربی (15 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی 8 هفته تمرینات منظم هوازی با شدت 75-60 درصد ضربان قلب ذخیره سه جلسه در هفته و هر جلسه 60 دقیقه انجام دادند. بررسی بیانmRNA ژن آپولیپوپرتیین AIآزمودنی ها با استفاده از روش Semi-quantitative-RT-PCR و اندازه گیری پروفایل لیپیدی در هر دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون انجام و از طریق آزمون تی و با نرم افزار SPSS نسخه 22 تحلیل شد. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد بیان ژن آپولیپوپروتیین AI در گروه تجربی افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان داد (P<0. 05)همچنین میزان (P = 0. 003) CL (P = 0. 001)TG و (P = 0. 031)LDL در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت و میزان HDL در گروه تجربی افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان داد(P = 0. 001). نتیجه گیری: در مطالعه حاضر نشان داده شد که تمرینات منظم هوازی از طریق افزایش بیان ژن آپولیپوپروتیین AI و بهبود پروفایل لیپیدی نقش مهمی در کاهش بیماری های قلبی عروقی دارد. apo-AI

استفاده از سرجی سل یکی از روش های مورد استفاده جهت بند آوردن خونریزی حین اعمال جراحی مختلف به خصوص جراحی مغز و اعصاب است. استفاده از سرجی سل ممکن است باعث عوارضی مانند التهاب، تاخیر در ترمیم بافت و نکروز شود. بیمار خانم 60 ساله با سابقه عمل کرانیاتومی و حساسیت به سرجی سل که با علایم تشنج به بیمارستان مراجعه کرده بود. این بیمار پس از تشخیص توده در ناحیه پاراساژیتال تحت عمل جراحی کرانیاتومی قرار گرفت. پس از بررسی این مورد به این نتیجه رسیدیم که استفاده از سرجی سل می تواند با عوارضی برای بیماران همراه شود، از این رو توصیه می شود استفاده از سرجی سل در بدن بیمار حتما گزارش شود تا در دوره پس از عمل به عنوان توده، آبسه و یا هماتوم تلقی نشود...