مطالعات مدیریت ترافیک
سال:1399 | دوره:- | شماره:58 |تعداد مقالات:6

عدم توجه به ضوابط برنامه ریزی شهری در مکان یابی و ایجاد کاربری های مختلف و عدم توازن در پراکنش این تسهیلات در سطح شهر، باعث تراکم آنها در مناطق خاصی از شهر اردبیل و در نتیجه جذب سفرهای ترافیکی به این مناطق شده است. این مسیله باعث بروز مشکلاتی از جمله ازدحام ترافیکی در مناطق خاصی از شهر شده است که در نگارش پیش رو به بررسی آن پرداخته می شود. از این رو در تحقیق حاضر، هم بستگی فضایی کاربری اراضی شهری و ازدحام ترافیکی شهر اردبیل به روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از قابلیت های تحلیلی سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و نرم افزار GeoDaمورد سنجش و ارزیابی قرار گرفته است؛ تا میزان اثرگذاری کاربری های شهری در وضعیت ترافیکی شهر اردبیل مورد سنجش قرار گیرد. به منظور گردآوری داده های موردنیاز تحقیق از روش اسنادی استفاده شده است و به منظور تحلیل یافته ها از قابلیت آمار فضایی نرم افزارهای ذکرشده استفاده شده است. در تحقیق حاضر تعداد 7 متغیر فاصله از کاربری های آموزشی، اداری و کاربری درمانی، تراکم کاربری های مسکونی، تجاری، صنعتی و کاربری تفریحی به عنوان متغیر مستقل و متغیر ازدحام ترافیکی در سطح محلات شهر اردبیل به عنوان متغیر وابسته تعیین شده و درنهایت بعد از محاسبات خطای افزونگی، سیگما و سایر پارامترهای مربوطه، تعداد چهار متغیر فاصله از کاربری های اداری و درمانی و تراکم کاربری مسکونی و تجاری به عنوان متغیر توضیحی در مدل سازی نهایی مورد استفاده قرار گرفته است. شایان ذکر است که مقادیر R2و R2تعدیل شده به دست آمده از مدل سازی ازدحام ترافیکی با استفاده متغیرهای عملکردی (کاربری اراضی) به ترتیب برابر 95/0 و 92/0 بوده است. مقادیر سیگما نیز برابر 1032 و میزان آکاییک هم برابر با 4410 بوده است که نشان دهنده دقت بالای مدل است. نتایج تحقیق نشان دهندهاثرگذاری مولفه های عملکردی (کاربری اراضی شهر) در تغییرات میزان ازدحام ترافیکی شهر اردبیل است.

قیمت گذاری تراکم راه کاری مناسب برای کاهش تراکم و آلودگی محیط زیست است. اجرای این سیاست به علت نگرش منفی عموم مردم، همواره با چالش روبه رو است. این پژوهش به لحاظ نوع، کاربردی و از نظر روش، توصیفی-پیمایشی است. هدف این مقاله، تحلیل اثرات متغیر های تعدیل کننده در سه دسته اقتصادی-اجتماعی، اجتماعی-روان شناختی و ویژگی سفر کاربران بر روابط بین متغیرهای نهان نگرشی و میزان پذیرش طرح ترافیک جدید شهر تهران است. از این رو از اطلاعات حاصل از داده های گردآوری شده از توزیع 455 پرسش نامه رجحان آشکار شده به صورت تصادفی ساده در سال 1397 در محدوده طرح ترافیک استفاده شده است. نتایج بیان گر تاثیرگذاری متغیرهای نگرشی مانند اثربخشی درک شده از طرح، عملکرد مسیولان، نگرش نسبت به قیمت گذاری و ویژگی های طرح بر میزان پذیرش طرح ترافیک است. از میان متغیرهای منظورشده، اثربخشی درک شده از طرح (25/0) بیشترین اثر مثبت و عدم اطمینان به مسیولان (09/0-) اثری منفی بر میزان پذیرش دارند. میزان آشنایی افراد با طرح رابطه بین نگرش نسبت به ویژگی های طرح و میزان پذیرش طرح و وسیله اصلی سفر کاربران رابطه بین اثربخشی درک شده از طرح و میزان پذیرش طرح را تعدیل می کند. علاوه بر آن، متغیرهای جنسیت و تحصیلات فاقد اثرات تعدیل کننده بر روابط بین متغیرهای نگرشی و پذیرش طرح هستند.

نظرات کارشناسی در اثبات دعاوی از جایگاه ویژه ای برخوردار است زیرا به عنوان قرینه ای در راستای افزایش علم قاضی در تشخیص دقیق و قریب به عدالت در یک موضوع تخصصی کاربرد دارد. با توجه به این اهمیت، بایستی در تهیه نظرات کارشناسی و ایجاد وحدت رویه در این مسیر، نسبت به شناخت دلایل موجب اختلاف در ارایه نظرات کارشناسی اقدام کرد و پس از شناخت، نسبت به رفع آنها اقدام کرد؛ این پژوهش، رسالت این امر مهم را بر عهده دارد. این پژوهش، از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش انجام، توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق از طریق بررسی اسنادی تعداد 50 فقره پرونده تصادفات که کارشناسان رسیدگی کننده، آرا و نظرات متفاوتی درباره تصادف ارایه داده بودند و بررسی نظرات تعداد 100 نفر از کارشناسان تصادفات در قالب پرسش نامه ای 26 سوالی در طیف لیکرت، شکل گرفت. نتایج ابتدا با استفاده از آمارهای توصیفی و سپس با استفاده از نرم افزار spssو آزمون T تک نمونه ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بررسی های اسنادی این تحقیق نشان داد که کارشناسان در مباحث اعمال تبصره سه ماده 14 قانون رسیدگی به تخلفات، دخالت سرعت در علت تامه تصادف، تصادفات ساختگی و تصادفات عابران پیاده دارای بیشترین اختلاف نظر هستند. هم چنین نتایج حاصل از پرسش نامه با استفاده از آزمون فریدمن رتبه بندی شد که ضعف در تجهیزات و فناوری، ضعف در آموزش و ضعف در قوانین و مقررات به ترتیب از مهم ترین دلایل اختلاف آرای کارشناسان است. به منظور نیل به رویه ای یکسان در ارایه نظرات کارشناسی و کاهش اختلافات در این راستا، که در واقع مقدمه صدور آرای قضایی واحد و نزدیک به عدالت خواهد بود، شناخت علل اصلی تصادفات، امری اجتناب ناپذیر است. این مهم از طریق به روزرسانی تجهیزات و فناوری های موثر در این زمینه، افزایش آموزش های تخصصی و اصلاح قوانین و مقررات موجود ممکن خواهد شد.

امروزه نگرش ریسک مدار به دلیل عطف توجه به مقدمات و مراحل قبل از وقوع جرایم جایگاه قابل توجهی در میان سیاست گذاران جنایی پیدا کرده است. این مهم درباره جرایم و تخلفات حادثه ساز رانندگی، با توجه به وضعیت های پیش جنایی منتهی به وقوع آنها، در مقررات فراملی و گزارش های جدید سازمان بهداشت جهانی با موضوع ایمنی حمل ونقل، منعکس و معیاری برای تبیین و قانون گذاری جامع در این راستا است. این تحقیق درصدد پاسخ به این سوال اساسی است که عوامل موثر ریسک مدار بر تدوین سیاست جنایی درخصوص حوادث رانندگی کدام است؟ پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی، از لحاظ روش اجرا، توصیفی-اسنادی بوده و جمع آوری اطلاعات در آن از طریق بررسی اسنادی و فیش برداری از منابع کتابخانه ای و مدارک پژوهشی فارسی و انگلیسی صورت گرفته است. به نظر می رسد که عمده مصادیق عوامل ریسک مدار به رفتارهای خودخواهانه بسیاری از رانندگان مرتبط است که سیاست جنایی ایران پاسخ های قانونی موثری در جهت کاهش ریسک این رفتارها از قبیل الزام به شرکت مجدد در آزمون های رانندگی صلاحیت بخش و دوره های آموزشی حقوق و تکالیف رانندگان اتخاذ نکرده است. باوجود این که قانون رسیدگی به جرایم و تخلفات رانندگی به برخی از یافته های ریسک مدار توجه کرده ولیکن بیشتر تمرکز آن پس از وقوع حوادث رانندگی است و در واقع به جای اتخاذ رویکرد پیش جنایی و توجه به الزامات و تدابیر پیش گیرانه، دارای رویکردی پساجنایی و واکنشی بوده و عوامل ریسک مدار موثر بر حوادث رانندگی در این قانون مغفول مانده است؛ لذا پیشنهاد می شود که سیاست جنایی تقنینی در این خصوص به صورت مدون و با تاکید بر عوامل ریسک مدار اصلاح شود.

وابستگی جوامع امروزی به خودرو، مشکلاتی را در پی داشته است؛ این امر، برنامه ریزان شهری را بر آن داشت که به دنبال دست یابی به راه حل هایی جهت بهبود دسترسی به شیوه های مختلف سفر در شبکه حمل ونقل باشند. یکی از موثرترین راه کارهای ممکن، طراحی معابر با رویکرد خیابان کامل است؛ که راحتی، دسترسی و ایمنی کاربران را فراهم می کند. طراحی این خیابان مستلزم در نظر گرفتن نیاز کاربران اعم از سواره و پیاده، دوچرخه سواران، رانندگان و یا کاربران حمل ونقل همگانی به ترددی ایمن، پاک، راحت و روان است. در این مقاله سعی بر این است تا با بررسی معضلات ترافیکی جوامع شهری درحال توسعه، راه کاری در راستای کاهش ترافیک معابر، افزایش دسترسی، افزایش ایمنی و کاهش تصادفات ارایه شود. یافته ها حاکی از آن است که رویکردهای مدیریت تقاضای استفاده از وسیله نقلیه شخصی مانند حمل ونقل فعال و توسعه با محوریت حمل ونقل همگانی می توانند مکمل یکدیگر باشند. هم چنین جهت جلب تمایل شهروندان می توان از شاخص دسترسی به عنوان عامل کلیدی بین حمل ونقل فعال و توسعه با محوریت حمل ونقل همگانی استفاده کرد. این شاخص عملا نقطه اشتراک رویکرد عدم توجه به وسیله نقلیه شخصی و اولویت دادن به حمل ونقل انسان محور است که به عنوان مشوق، ارتباط دهنده این نگاه تعاملی است. درنهایت، با ترکیب راه کارهای مدیریت سیستم های حمل ونقل و کاربری زمین مانند رویکرد توسعه با محوریت حمل ونقل همگانی و خیابان کامل، امکان بهبود دسترسی در شبکه حمل ونقل شهری فراهم خواهد شد.

امروزه فناوری اطلاعات برای حل مشکلات حمل ونقل بسیار موردتوجه کارشناسان قرار گرفته است. سیستم توزین در حال حرکت یکی از روش های هوشمند برای کنترل وزن وسایل عبوری از یک مقطع راه است. با نصب این سیستم در نزدیکی پلیس راه ها می توان اطلاعات بسیار مفید و کاربردی از ترافیک جاده به دست آورد. هدف اصلی این مقاله، تأثیر سامانه توزین در حال حرکت بر ارتقای عملکرد برخورد با تخلفات ترافیکی (محور تهران-حسن آباد) است. این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت، یک مطالعه توصیفی از نوع علی مقایسه ای است. به منظور گردآوری داده های موردنیاز از روش اسنادی استفاده شده است. داده های میزان تخلفات اضافه بار وسایل نقلیه باربری، قبل و بعد از نصب سیستم توزین در حال حرکت با استفاده از چک لیست محقق ساخته از نهادهای رسمی از جمله سازمان راهداری و حمل ونقل جاده ای استان تهران و پلیس راه تهران-حسن آباد جمع آوری شده است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه وسایل نقلیه باربری هستند که در محور تهران-حسن آباد در مقطع زمانی یک ساله پیش از راه اندازی سامانه (سال 98) و دوماه پس از راه اندازی و فعال بودن (ماه های فروردین و اردیبهشت 99) تردد داشتند که به صورت تمام شمار مدنظر قرار گرفته اند. نتایج تحقیق نشان می دهد، میزان تشخیص تخلفات اضافه تناژ توسط سیستم توزین در حال حرکت در دوماهه سال 99 در مقایسه با تخلفات اضافه تناژ شناسایی شده توسط عوامل پلیس راه در دوماهه سال 98 و حتی کل سال 98، افزایش چشم گیری داشته است.