مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران (نامه دانشگاه)
سال:1388 | دوره:19 | شماره:69 |تعداد مقالات:15

سابقه و هدف: در چندین مطالعه نقش ارزشمند رنگ آمیزی مجدد، روی برشهای رنگزدایی شده بیوپسیهای پروستات و نمونه های سیتولوژیک کارسینوم سلول اسکواموس ریه مشخص شده است ولی مطالعه روی نمونه های بافتی سرطان ریه اندک است. از آنجایی که در برخی موارد به دلیل کوچک بودن نمونه های بیوپسی ریه امکان برشهای مجدد بافتی جهت کارهای تشخیصی تکمیلی وجود ندارد و نیز نمونه گیری مجدد بیماران اقدامی تهاجمی و پر مخاطره است، هدف از این مطالعه مقایسه شدت رنگ پذیری مارکر p63 بین برشهای مجدد و برشهای رنگ زدایی شده نمونه بیماران مبتلا به سرطان ریه بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی گذشته نگر، تعداد 100 عدد لام و بلوک از نمونه های بیماران مبتلا به سرطان ریه انتخاب شد و سپس از هر کدام از بلوکهای مربوطه دوسری برش تهیه شد. یک سری توسط مارکر p63 به روش ایمونو هیستوشیمی رنگ آمیزی شد و در سری دوم رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین روتین انجام شد؛ سپس هر کدام از لامهای هماتوکسیلن و ائوزین (H&E) که در سری اول باp63  رنگ گرفته بودند، توسط هیدروژن پراکسید 6 درصد در متانل مطلق (20 دقیقه) به طور مساوی در فواصل زمان بندی شده دو تا 10 ماهه رنگ زدایی و متعاقبا رنگ آمیزی مجدد با مارکر p63 جهت مقایسه با سری اول انجام شد.یافته ها: ریزش بافت مشاهده نشد. در 3 مورد با اتمام بافت مواجه شدیم و 23 مورد عدم رنگ پذیری مشاهده شد. 66 مورد نمونه ها کارسینوم سلول اسکواموس بودند که 93.93 درصد آن با مارکر p63 رنگ گرفتند. مقایسه شدت رنگ پذیری p63 بین برشهای مجدد و رنگ زدایی شده در دو ماهه اول، نشان داد که 53.34 درصد موارد، رنگ پذیری مشابه و 46.66 درصد موارد کاهش رنگ پذیری مختصر داشتند و هیچ مورد منفی مشاهده نشد. در فاصله 10-2 ماه 38.98 درصد رنگپذیری مشابه و 45.77 درصد کاهش رنگپذیری قابل توجه داشتند و 15.25 درصد منفی شدند. در فاصله زمانی 10-2 ماه نگهداری لامها، اختلاف معنیداری بین برشهای مجدد و رنگ زدایی شده وجود داشت (p<0.01).استنتاج: با توجه به نتایج مطالعه و مقایسه آن با مطالعات قبلی روی بافتها و مارکرهای دیگر، بنظر میرسد رنگ آمیزی مجدد روی برشهای رنگ زدایی شده در دو ماهه اول قابل انجام و بعد از آن کارایی کمتری دارد. بدیهی است این مساله میتواند در رابطه با استفاده از تکنیک ایمونو هیستو شیمی در نمونه های بسیار کوچک بیماران مبتلا به سرطان ریه که امکان تهیه برش مجدد در آنها نیست، بسیار حایز اهمیت باشد.

سابقه و هدف: خارش از مشکلات شایع بیماران تحت همودیالیز، در مرحله نهایی بیماری کلیوی (ESRD) است و حدود 60 درصد بیماران از آن رنج میبرند. از آنجایی که علل متعددی در بروز آن دخیل است لذا درمانهای متفاوتی توصیه شده است. هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر کاپسیان در مقایسه با دارونما در درمان خارش اورمیک بیماران همودیالیزی بود.مواد و روش ها: این مطالعه در سال  1386به روش کارآزمایی بالینی دوسوکور متقاطع، روی 34 بیمار همودیالیزی مبتلا به خارش اورمیک، انجام شد. بیماران به طور تصادفی و با ورود تدریجی در دو گروه مساوی به مطالعه وارد شدند و داروی کاپسیان 0.03 درصد یا دارونما را به مدت 4 هفته دریافت نمودند، قبل از شروع درمان و با فواصل یک هفته ای از آغاز درمان از نظر شدت خارش، توزیع نواحی خارش دار و اختلال خواب نمره دهی شدند. بعد از 4 هفته از شروع درمان، دارو به مدت 2 هفته قطع شد و گروهی که دارو دریافت نموده بودند، دارونما و گروهی که دارونما دریافت کرده بودند تحت درمان با دارو قرار گرفته و مجددا بررسی شدند.یافته ها: در این بررسی اختلاف میانگین نمره عددی خارش قبل از دریافت کاپسیان و هفته های اول تا چهارم درمان از نظر آماری معنی دار بود .(P=0.0001) اختلاف میانگین نمره عددی خارش قبل از دریافت دارونما، قبل از شروع درمان و در هفته های متوالی نیز معنی دار بود  (P=0.0001)قبل از شروع درمان، اختلاف آماری معنی داری بین دارو و دارونما وجود نداشت اما در هفته اول تا چهارم این اختلاف معنی دار بود (P=0.0001) نتایج حاصل از آنالیز آماری اندازه گیری مکرر نشان داد که با گذشت زمان، میزان کاهش شدت خارش، در گروهی که دارو مصرف میکردند، در مقایسه با دارونما بیشتر بوده است (P=0.0001).استنتاج: علیرغم تاثیر مناسب کاپسیان در کاهش خارش بیماران با توجه به تاثیر مناسب دارونما در کاهش خارش اورمیک و عدم بروز عارضه به دنبال مصرف آن در مقایسه با دارو و با توجه به اینکه دارونمای ما دارای خواص مرطوب کنندگی پوستی بود، لذا توصیه می شود بیماران از مرطوب کننده های معمول موضعی به عنوان یکی از راهکارهای درمان خارش اورمیک استفاده نمایند.

سابقه و هدف: تشخیص اولیه و صحیح مننژیت باکتریال از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است ولی به طور متداول امکانات آزمایشگاهی بهینه و سریعی در تشخیص عوامل مولد مننژیت وجود ندارد. هدف این ارزیابی مقایسه آزمون PCR با روش کشت در شناسایی باکتری مایع مغزی نخاعی (CSF) بیماران مشکوک به مننژیت در مراکز درمانی قزوین بود.مواد و روش ها: 100 نمونهCSF  جمع آوری شد و هر یک به دو قسمت تقسیم گردید. روی یک قسمت از آنها روش های رایج کشت و رنگ آمیزی لام اجرا شد و از بخش دیگر،DNA  استخراج و با استفاده از پرایمرهای یونیورسال برای ژن16S rDNA  روش PCR اجرا شد و خصوصیات کارایی این دو روش مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: روش PCR توانست وجود ژنوم باکتریایی را در تمام 36 نمونه کشت مثبت و همچنین در 38 نمونه از 64 نمونه کشت منفی نشان دهد لذا دارای حساسیت 100 درصد، ویژگی 40.6 درصد، ارزش پیشگویی مثبت 48.6 درصد و ارزش پیشگویی منفی 100 درصد (در صورت پذیرفتن روش های باکتریولوژیک به عنوان آزمون طلایی) می باشد. اما ضریب کاپا، توافق بین دو روش را برابر 0.33 نشان داد.استنتاج: خصوصیات کارایی هر دو روش PCR و کشت دارای مزایا و معایبی می باشد. لذا در فرایندهای بالینی استفاده از هر دو روش پیشنهاد می شود. به ویژه در مواردی که شک به آلودگی نمونه، حضور میکروارگانیسم های دیر رشد یا پرنیاز و مصرف آنتی بیوتیک وجود دارد.

سابقه و هدف: مالاسزیا، قارچ مخمری شکل فلورنرمال پوست است و با بیماریهای مختلف پوست و عفونتهای سیستمیک همراه میباشد. هدف این مطالعه تعیین حساسیت دارویی کتوکونازول و فلوکونازول در شرایط آزمایشگاهی روی گونه های مالاسزیا بود.مواد و روش ها: در این مطالعه با استفاده از معیارهای مورفولوژی و بیوشیمیایی، 99 ایزوله مالاسزیای جدا شده از بیماران مبتلا به پیتریازیس ورسیکالر شناسایی شد. تست حساسیت دارویی با روش رقت ماکرو براث مطابق با دستورالعمل NCCLS-M27 و با استفاده از داروهای کتوکونازول و فلوکونازول انجام و میزان حداقل غلظت کشندگی ضد قارچی (MFC) و حداقل غلظت مهاری روی 90 درصد سویه ها (MIC90) برای هر دو دارو به صورت جداگانه تعیین گردید. از آزمون من - ویتنی برای تحلیل یافته ها استفاده شد.یافته ها: 99 ایزوله مالاسزیای شناسایی شده شامل 42 سویه مالاسزیا گلوبوزا، 39 سویه مالاسزیا فورفور،10 سویه مالاسزیا ابتوزا، 6 سویه مالاسزیا سیمپودیالیس و 2 سویه مالاسزیا اسلوفیه بود.MFC  داروی کتوکونازول در محدوده غلظت 0.06-2 میکروگرم در میلی لیتر،MFC  فلوکونازول در محدوده 64-2 میکروگرم در میلی لیتر، حداقل غلظت مهاری روی 90 درصد ایزوله ها برای داروی کتوکونازول در محدوده 0.03-1 میکروگرم در میلی لیتر و حداقل غلظت مهاری روی 90 درصد ایزوله ها برای داروی فلوکونازول در محدوده 0.5-32 میکروگرم در میلی لیتر تعیین شد.استنتاج: گرچه فلوکلونازول می تواند انتخاب درمانی موثری برای پیتریازیس ورسیکالر باشد ولی در مطالعه ما MIC فلوکلونازول بیشتراز کتوکونازول بود.

سابقه و هدف: در حال حاضر سونوگرافی روش تشخیصی انتخابی، در تصویربرداری از جنین است این روش تشخیصی در الیگوهیدرآمنیوس، چاقی مادر و آنومالی های پیچیده جنین محدودیت دارد و سعی بر آنست که از MRI به عنوان روش مکمل استفاده شود؛ زیرا MRI روشی با قدرت تمایز بالا می باشد که قادر به ایجاد تصاویر کامل از جنین، جفت و رحم مادر در مقاطع مختلف است.مواد و روش ها: این مطالعه در سالهای 86-84 در بیمارستان امام خمینی (ره) ساری به شیوه بررسی موارد صورت گرفت. در ابتدا کلیه خانم های باردار با سن حاملگی بالای 20 هفته توسط یک رادیولوژیست تحت سونوگرافی قرار گرفتند، سپس افرادی که آنومالی جنین در آنها مشاهده شد تحت MRI قرار گرفتند و کلیشه های MRI توسط رادیولوژیست دیگر، بدون اطلاع از نتایج سونوگرافی تفسیر شد، پس از تولد نیز بررسی مجدد به عمل آمد. در نهایت یافته های سونوگرافی و MRI با هم مقایسه شدند.یافته ها: آنومالی هایی مشاهده شده در این مطالعه شامل: آنومالی های سیستم عصبی 47 درصد، آنومالی های دستگاه ادراری 39 درصد و آنومالی های دستگاه گوارش و جدار شکم 14 درصد بود.استنتاج: در مجموع در 60.8 درصد موارد، یافته های سونوگرافی و MRI تقریبا برابر بود. در 8.6 درصد یافته های سونوگرافی بیشتر از MRI و در 30.4 درصد از موارد MRI چند یافته بیشتر نسبت به سونوگرافی نشان داده است. می توان نتیجه گرفت MRI به عنوان مکمل سونوگرافی در تشخیص آنومالی های جنینی عمل میکند.

سابقه و هدف: در حال حاضر در ایران، ختم حاملگی در مواردی که ناهنجاری های جنینی مغایر با حیات وجود داشته باشد، قانونی است. برای ختم حاملگی باید روش های موثر، کم عارضه و بی خطر مورد بررسی قرار گیرند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی و میزان عوارض دو روش تزریق پروستاگلاندین به داخل مایع آمنیوتیک همراه با تزریق اکسیتوسین و القا افزایشی زایمان(Rising Induction)  در ختم حاملگی در سه ماهه دوم انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی تصادفی روی 40 زن باردار 25-18 هفته، شکم اول یا دوم مراجعه کننده به بیمارستان فاطمیه همدان، که بدلیل آنومالی جنینی کاندید ختم حاملگی در سه ماهه دوم بودند، انجام شد. افراد مورد مطالعه به دو گروه 20 نفری تقسیم شدند. در گروه اول ابتدا برای بیمار یک آمپول پروستاگلاندین E2 داخل کیسه آب همراه با کنترل سونوگرافی و با سوزن اسپاینال تزریق شد و پس از 6 ساعت با 20 واحد اکسیتوسین در 500 cc سرم اینداکشن جهت بیمار انجام شد. سرعت انفوزیون تا رسیدن به انقباض های موثر هر 30- 15 دقیقه افزایش مییافت. در گروه دوم (القا افزایشی)، اکسیتوسین به میزان 50 واحد داخل 1000 cc سرم ریخته شده و پس از تزریق 500 cc از آن، 50 واحد دیگر اکسیتوسین به 500 cc سرم باقیمانده اضافه شد. سرعت انفوزیون اکسیتوسین بر اساس رسیدن به انقباض های موثر تنظیم شد. پس از آن بیماران هر دو گروه از نظر طول مدت زایمان، دوز کلی اکسیتوسین مصرفی و بروز عوارض جانبی مورد بررسی قرار گرفتند. داده های به دست آمده با استفاده از آزمونهای آماری تی تست و کای دو آنالیز شدند.یافته ها: میزان موفقیت در هر دو گروه تحت مطالعه 100 درصد بود. میانگین طول مدت زمان زایمان در گروه اول 5.59±19.75 ساعت و در گروه القا افزایشی 6.49±30.20 ساعت بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (P<0.00). عارضه جانبی فقط در یک مورد به صورت اسهال در گروه درمانی اول دیده شد و توزیع فراوانی عوارض جانبی در دو گروه درمانی تفاوت معنی داری از نظر آماری نداشت. متوسط دوز اکسیتوسین در گروه اول 20 واحد و در گروه دوم 200 واحد بود که از نظر آماری اختلاف کاملا معنی دار بود .(P<0.0025)استنتاج: این بررسی نشان داد که میانگین طول مدت زایمان و میزان اکسیتوسین مصرفی در روش تزریق پروستاگلاندین به داخل مایع آمنیوتیک همراه با تزریق اکسی توسین کمتر از روش القای افزایشی است.

سابقه و هدف: دیابت نوع اول از جمله بیماری های مزمن دوران کودکی است که می تواند اثرات نامطلوبی بر کودک، خانواده و جامعه داشته باشد با تقویت خود مراقبتی در کودکان مبتلا به دیابت نوع اول می توان از این اثرات کاست. خود مراقبتی در کودکان نیز تحت تاثیر عواملی چون واکنش خانواده می باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین ارتباط خود مراقبتی این کودکان و واکنش خانواده آنهاست.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع غیر تجربی و همبستگی است که در آن خود مراقبتی کودکان مبتلا به دیابت، واکنش خانواده آنها و ارتباط آن دو تعیین شده است. 133 کودک 14ـ7 ساله مبتلا به دیابت نوع اول به روش مستمر و مداوم به مدت 2 ماه از سه مرکز منتخب شهر تهران انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از فرم مشاهده و پرسشنامه استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که بین خود مراقبتی و واکنش خانواده ارتباط معنی داری وجود دارد (P=0.00) و متغیرهایی مانند سن، جنس و رتبه تولد کودک و طول مدت بیماری در روابط بین خود مراقبتی کودک و واکنش خانواده عامل مداخله گر نیستند.استنتاج: با توجه به نتایج پژوهش مبنی بر متوسط بودن سطح خود مراقبتی کودکان و ارتباط آن با واکنش خانواد و همچنین همبستگی مستقیم و قوی آگاهی و عملکرد کودکان مبتلا به دیابت پیشنهاد می شود به منظور ارتقای خود مراقبتی کودکان و بهبود واکنش خانواده ها برنامه های آموزشی دیابت برای کودک و خانواده اجرا شود. همچنین پیشنهاد می شود تحقیقی با همین موضوع به صورت مورد - شاهدی انجام شود تا سایر عوامل موثر بر این ارتباط شناسایی گردد.

سابقه و هدف: صدا (noise) یکی از عوامل زیان آور محیط زیست و یکی از ناهنجارترین پدیده های قرن و از پدیده های غیر قابل اجتناب در محیط کار و زندگی است. تماس با نوفه یا صدای بیش از حد استاندارد می تواند منبع بالقوهای برای صدمات و اختلالات جسمی و روانی باشد. افزایش تعداد اتومبیل ها سبب افزایش ترافیک شده که در نهایت موجب آلودگی صوتی می شود. از آنجا که متاسفانه بررسی آلودگی صوتی تنها در تعداد محدودی از شهرها صورت پذیرفته، لازم است برای کنترل آلودگی صوتی در مرحله نخست، اندازه گیری میزان تراز فشار صوت و پارامترهای مربوطه مدنظر قرار گیرد. از اینرو هر اقدامی جهت شناخت علل و عوامل ایجاد کننده آن، راهی در جهت حفظ بهداشت و سلامت فرد و جامعه می باشد. لذا در این تحقیق شهر ساری انتخاب و آلودگی صوتی در آن مورد ارزیابی قرار گرفت.مواد و روش ها: برای بررسی آلودگی صوتی شهرها، دوره های زمانی متفاوتی برای محاسبه یا مبنای تراز معادل مشخص شده است. معروفترین دوره زمانی، ساعت 7 تا 22 برای تراز روز به عنوان دوره 15 ساعته است، که در ایران بر اساس مصوبه شورای عالی محیط زیست (سال 1381) این دوره زمانی را تصویب شد و این دوره زمانی در این تحقیق مورداستفاده قرار گرفت. برای انجام کار ابتدا محل های اندازه گیری مشخص شد و در ارتفاع شنوایی افراد (1.6 متری از سطح زمین) اندازه گیری صورت گرفت. دستگاه مورد استفاده، صدا سنج مدل CEL-490 ساخت کارخانه Casella Cel انگلستان بود. دستگاه قبل از اندازه گیری روزانه کالیبره می شد. نتایج بدست آمده با استفاده از نرم افزارSPSS  و آزمون T-testمورد آنالیز قرار گرفت.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان میدهد که میانگین تراز DL برابر 75.52±4.41 dB است. همچنین حداکثر و حداقل تراز فشار صوت در مدت نمونه برداری به ترتیب برابر 121.5 dB و 47 dB ثبت شد. نتایج نشان می دهد که در برخی ایستگاه ها و در بعضی ساعات میزان تراز فشار صوت نسبت به سایر مکان ها به دلایل مختلفی افزایش مییابد.استنتاج: نتایج به دست آمده بیانگر این واقعییت است که میانگین تراز روز به دست آمده از حد استاندارد ایران بالاتر می باشد لذا می بایست اقدام جدی در جهت کنترل صدا و پیشگیری از عوارض ناشی از آن به عمل آورد.

سابقه و هدف: پتانسیل سیستم های مایع به جامد (Liquisolid) جهت افزایش ویژگی های انحلال داروهای نامحلول در آب، در سال های اخیر مورد بررسی قرار گرفته و به اثبات رسیده است. در این مطالعه تاثیر حلال غیر فرار گلیسرین بر فرمولاسیون های مختلف از قرص های مایع به جامد ایندومتاسین مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: در این پژوهش از آویسل (به عنوان حامل) و سیلیکا (به عنوان عامل پوشاننده) با نسبت 20:1 استفاده شد. بدین منظور پودر دارو با مقادیر افزایشی از گلیسرین مخلوط گردید و سپس در حین هم زدن آویسل و سیلیکا بدان افزوده شد. پودر نشاسته به عنوان باز کننده به تمامی فرمولاسیون ها اضافه شد و بمدت 10 دقیقه اختلاط صورت گرفت. پس از تهیه نمونه، روند انحلال دارو مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی تداخل بین ایندومتاسین و سایر اجزا فرمولاسیون از روش DSC (Differential Scanning Calorimetery) استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد فرمولاسیون های مایع به جامد (Liquisolid) تهیه شده در مقایسه با نمونه قرص معمولی شاهد به شکل معنی داری افزایش آزادسازی را نشان می دهند. علت این امر را می توان به توان حلال در افزایش میزان تر شدن دارو در هنگام انحلال و افزایش سطح داروی در معرض محیط انحلال نسبت داد. همچنین این نتایج نشان داد که میزان فراکسیون داروی پراکنده به صورت ملکولی در فرم مایع نسبت مستقیم با سرعت انحلال دارو دارد. نکته حایز اهمیت دیگر وجود رابطه بین درصد داروی حل شده در 10 دقیقه نخست آزمون انحلال و حلالیت دارو در گلیسرین می باشد.استنتاج: روش تهیه سیستم های مایع به جامد می تواند بعنوان یک جایگزین مناسب برای فرمولاسیون داروهای نامحلول در آب بکار رود. این روش در خصوص داروهایی چون ایندومتاسین به آزادسازی سریع دارو از قرصهای آن منجر خواهد شد.

سابقه و هدف: کیفیت داده های ثبت شده در پرونده بیماران موضوع جدیدی نیست. کیفیت مصادیق متعددی دارد که در این مقاله از مصداق اعتبار داده در ارتباط با یکی از اساسی ترین وظایف بیمارستان ها قبل از ارایه درمان، که همان اخذ رضایت بیمار به عنوان یکی ارکان حقوق وی می باشد، پرداخته شد.مواد و روش ها: این بررسی به صورت توصیفی و به صورت مرور پرونده در محدوده زمانی فروردین تا اسفند 1386 انجام شد. متغیرهای مورد بررسی شامل: سن، جنس، نوع مراجعه، وضعیت هوشیاری، حال عمومی بیمار در بدو ورود به بیمارستان، عنوان فرد رضایت دهنده (رضایت اخذ شده)، نسبت شاهد با بیمار، اعتبار رضایت، رضایت استفاده از اطلاعات پزشکی، اعتبار رضایت استفاده از اطلاعات پزشکی و میزان تحصیلات پذیرش کننده بود. با توجه به اینکه این مطالعه به صورت مقدماتی انجام شد، لذا از هر بیمارستان به ازای تعداد کارکنان پذیرش کننده، 30 پرونده استخراج شد. اعتبار رضایت نامه ها بر اساس مقایسه رضایت اخذ شده با استانداردها مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون آماری کای دو استفاده شد و سطح معناداری P<0.05 درنظر گرفته شد.یافته ها: بر اساس یافته های این پژوهش مشخص شد که از 540 بیمار مورد بررسی 266 نفر (49.4 درصد) مرد و بقیه زن بودند. دامنه سنی از نوزاد1  روزه تا 89 سال سن متغیر بود. از نظر نوع مراجعه 258 نفر (47.8 درصد) به صورت اورژانس و بقیه الکتیو بودند. از منظر وضعیت هوشیاری، 477 نفر (88.5 درصد) هوشیار بودند و حال عمومی 442 نفر (82 درصد) خوب بود. از کل رضایت نامه های اخذ شده 403 مورد (74.6 درصد) در مقایسه با استانداردها اعتبار نداشتند. همچنین در بخش رضایت استفاده از اطلاعات پزشکی بیمار، فقط رضایت 125 مورد (23.1 درصد) اعتبار داشت.استنتاج: با توجه به یافته های این پژوهش، اغلب رضایت های اخذ شده اعتبار نداشتند. بنابراین باید تدابیر لازم برای افزایش اعتبار به کار گرفته شود.

سابقه و هدف: امروزه رایانه و پیشرفت های تکنولوژی اطلاعات، بسیاری از محدودیت های حوزه بهداشت و درمان را برطرف ساخته و درهای بسیاری را در جهت بهبود ارتباطات، اطلاعات و توانایی در مراقبت بهتر از بیمار در مراکز تامین کننده مراقبت بهداشتی و درمانی کشور گشوده است. رایانه و تکنولوژی اطلاعات کاربردهای فراوانی از قبیل: واقعیت مجازی، بانک اطلاعات پزشکی، بهداشت از راه دور، سیستم های خبره و شبکه های اطلاعاتی دارد. این مطالعه به منظور ارزیابی نرم افزار گزارش گیری از برنامه کشوری ADS9 (Admission and Discharg System) انجام شد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی - کاربردی است که در سال 87 انجام شد. جامعه این پژوهش کارشناسان نرم افزار Hospimp شاغل در اداره های آمار دانشگاه های علوم پزشکی کشور و کارشناسان نرم افزار  Hospimpدر وزارت بهداشت بودند. جهت گردآوری داده ها، به منظور ارزیابی معیارهای عمومی و اختصاصی نرم افزار مورد مطالعه از یک چک لیست دو قسمتی استفاده شد.یافته ها: میانگین و انحراف معیار امتیاز متغیرهای مورد مطالعه در این پژوهش که شامل ارزیابی ویژگی های عمومی، ویژگی های اختصاصی، گزارش های آماری، پایگاه های داده، گروه های هدف، اهداف برنامه نرم افزار Hospimp بود، به ترتیب 0.09±37.5، 0.08±22.58، 0.15±41.66، 0.2±57.14، 0.15±36.36 و0.14 ±27.27 درصد به دست آمد.استنتاج: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که نقاط ضعف نرم افزار Hospimp نسبت به نقاط قوت آن بیشتر بوده است. ویژگی های عمومی نرم افزار نسبت به ویژگی های اختصاصی نرم افزار از سطح بهتری برخوردار بود. توصیه می شود استانداردهای بین المللی طراحی، تولید، تست، اندازه گیری و در نهایت نگهداری نرم افزار برای بهبود و ارتقای نرم افزارهای مورد استفاده در حوزه بهداشت و درمان، توسعه یابند.

سابقه و هدف: فقر معنوی، دوری از هدف حقیقی، تسلیم و شکست در مقابل تهاجم فرهنگی بیگانه یکی از نگرانی های مهم خانواده ها، دلسوزان و مربیان جامعه است. بدون شک آگاهی و نگرش مثبت قرآنی موجب ارتقای سطح معنوی، تامین بهداشت و امنیت روانی، شناخت و رسیدن به غایت حقیقی خلقت و صیانت در برابر تهاجم فرهنگی بیگانه می شود. هدف این پژوهش بررسی میزان آگاهی و نگرش تعدادی از اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران درباره قرآن و یافتن نقاط قوت و ضعف در این زمینه به منظور برنامه ریزی فرهنگی است.مواد و روش ها: این تحقیق یک مطالعه مقطعی است که در آن 88 نفر از اعضای هیات علمی به وسیله پرسشنامه محقق ساخته که روایی و پایایی آن به تایید رسید، از نظر میزان آگاهی و نگرش درباره قرآن مورد بررسی قرار گرفته اند. این مطالعه در دانشگاه علوم پزشکی مازندران و در سال 1386 انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون های آنالیز واریانس و تی تست استفاده شد.یافته ها: در این مطالعه 88 نفر از اساتید مورد بررسی قرار گرفته اند. جنسیت و تاهل تاثیری در نمره آزمون قرآنی نداشت. در حیطه فعالیت و وضعیت استخدامی تفاوت معناداری در نمره آزمون قرآنی یافت شد (P<0.001). در مجموع افرادی که نمره آزمون قرآنی بالاتری داشتند، دارای مشخصات خاصی بودند که به تفکیک استخراج شد.استنتاج: در کل چنین به نظر می رسد که آموزش قرآن در سنین کمتر 10 سال، شرکت در جلسات تفسیر قرآن و همچنین مطالعه معنای قرآن هنگام قرائت و داشتن تفسیر قرآن در منزل و مطالعه آن می تواند نقش موثری در ارتقا آگاهی و نگرش اعضای هیات علمی درباره قرآن داشته باشد.

اگرچه بیس فسفونات ها در اختلالات متابولیسم استخوان، استفاده گسترده ای پیدا کرده اند، اما بررسی های جدی و توضیح دهنده نقش و مراحل ضد التهابی و خواص اصلاح ایمنی آنها در بدن، بسیار محدود است. از نظر ساختاری و مکانیسمی، بیس فسفونات ها به دو دسته آمینوبیس فسفونات و نان آمینوبیس فسفونات ها تقسیم میشوند. اثرات بیس فسفونات ها بر تنوع سیتوکین در شرایط آزمایشگاهی، پیچیده است و بسته به نوع مولکولی بیس فسفونات آزمایش شده، غلظت بکارگرفته شده، نوع سلول آزمایش شده و نحوه ارزیابی سلولهای کشت داده شده متفاوت است. این در حالیست که آمینوبیس فسفونات ها در بدن، سیتوکین های پیش التهابی را در مدت کوتاه تحریک می کنند و مصرف مزمن آنها ممکن است تولید این سیتوکین ها را متوقف نماید. این مقاله تاثیرات ضد التهابی و تنظیم کننده سیستم ایمنی را که توسط بیس فسفونات ها ایجاد می شود و مطالعات انسانی و دانش اخیر را راجع به مکانیسم بالقوه این ترکیبات مورد بررسی قرار خواهد داد.