علوم دارویی (pharmaceutical sciences)
سال:1389 | دوره:16 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: اثرات سمی ایزوپروترنول (ISO) بر روی فلب احتمالا در نتیجه پراکسیداسیون لیپیدی در بافت قلبی می باشد. در این مطالعه اثر ورزش بر پراکسیداسیون لیپیدی و آسیبهای ناشی از ISO در بافت قلبی بررسی گردیده است.روش ها: پنجاه عدد از رتهای ویستار به 5 گروه 10 تایی تقسیم شدند: کنترل C) (Control، سالین (Saline S)، ورزش (Exercise E)، گروهی که به آنها ایزوپروترنول mg/kg) 150) تزریق شده (ISO) و گروه ورزش + ایزوپروترنول (E+ISO) و در پایان هشت هفته تمام رتها بیهوش گردیده و نمونه های بافت قلب جهت آزمایشات بیوشیمیایی و بافت شناسی جمع آوری گردید.یافته ها: ورزش در گروه ایزوپروترنول میزان گلوتاتیون توتال (Total GSH) و گلوتاتیون اکسید ((Oxidized Glutathione (GSSG) را افزایش داد، هم چنین ورزش موجب کاهش میزان Tiobarbituric Acid Reactive Substances)) TBARS گردید (0.05>P). همچنین ورزش میزان ادم، نفوذ سلولهای التهابی، و نکروز بافت میوکارد را نسبت به گروه کنترل کاهش داد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که ورزش با کاهش پراکسیداسیون لیپیدی و همچنین با کاهش شدت آسیب میوکارد می تواند اثرات محافظتی مهمی در برابر آسیب قلبی ناشی از ایزوپروترنول داشته باشد.

زمینه و هدف: کرستین و هسپرتین از فلاونوییدهای طبیعی هستند که که خواص دارویی مهمی دارند. برهمکنش این ترکیبات پلی فنلی با آنزیم گزانتین اکسیداز شیر گاوی به عنوان یکی از مهمترین پروتئین های هدف، با روش خاموشی فلورسانس برای اولین بار مورد مطالعه قرار گرفته است.روشها: غلظت های مختلفی از کرستین و هسپرتین (100-0میکرومولار) به طور مجزا تهیه و هر کدام از آنها با غلظت ثابتی از آنزیم 3.07×10-8 مولار به مدت 5 دقیقه و در سه دمـای 296، 303 و 310 کلوین انکوبـه و طیففلورئورسانس آنزیم ثبت گردید.یافته ها: مشاهده شد که این ترکیبات باعث خاموشی فلورسانس آنزیم گزانتین اکسیداز می شوند. ثابت های پیوندی و تعداد محلهای پیوندی کرستین و هسپرتین با آنزیم گزانتین اکسیداز محاسبه گردید. نشان داده شد که برهمکنش کرستین با آنزیم گزانتین اکسیداز، از نوع استاتیکی و هسپرتین با آنزیم گزانتین اکسیداز از هر دو نوع استاتیکی و دینامیکی است. پارامترهای ترمودینامیکی (تغییرات آنتالپی و آنتروپی) در دماهای مختلف محاسبه شد.نتیجه گیری: از روی پارامترهای ترمودینامیکی مشاهده شد که در برهمکنش کرستین با گزانتین اکسیداز، پیوندهای هیدروژنی و هیدروفوبیک و در برهمکنش هسپرتین با این آنزیم، تنها نیروهای هیدروفوب موثر است.

زمینه و هدف: ورزشهای فیزیکی تغییرات بیوشیمیایی زیادی را ایجاد می کند که از جمله آنها می توان به هیپرکالمی و افزایش سطح کاتکول آمینها در گردش خون اشاره نمود. هدف از مطالعه حاضر بررسی تغییرات الکتریکی قلب ناشی از هیپر کالمی در طی ورزش و نیز تحقیق اثرات محافظت کننده کاتکول آمین ها در مقابل هیپرکالمی می باشد.روشها: 12 نفر داوطلب مذکر سالم (23 – 19ساله) برای این مطالعه انتخاب شدند. هر داوطلب دو بار به فاصله یک هفته با استفاده از ارگومتر تحت ورزش افزایش یابنده (20 وات بار کاری در هر دو دقیقه) تا خستگی کامل قرار گرفت. انجام آزمایش بار اول همراه با پلاسبو (Placebo) و بار دوم توام با تجویز پروپرانولول (mg 80) یک ونیم ساعت قبل از ورزش بود. قبل از ورزش و در 20 ثانیه آخر هر مرحله بار کاری نوار قلبی (12 اشتقاق) گرفته شد.یافته ها: با افزایش بار کاری ضربان قلب (HR) و غلظت پتاسیم پلاسما در هر دو پروتکل افزایش یافت. در پروتکل تجویز پروپرانولول افزایش HR در مقایسه با پروتکل پلاسبو کمتر در حالیکه افزایش پتاسیم بیشتر بود. مقایسه دو پروتکل با هم تغییرات ایجاد شده در ECG اختلاف معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: افزایش سطح پتاسیم در عضلات در هنگام ورزش نمیتواند بر روی قلب اثرات سمی داشته باشد. احتمالا کاتکول آمینها نقش اصلی در دفاع بر علیه هیپرکالمی ناشی از ورزش را ندارند. در نتیجه ما پیشنهاد می کنیم مصرف پروپرانولول نمیتواند عامل محدود کننده برای فعالیت ورزشی فرد باشد.

زمینه و هدف: شواهد فزاینده ای وجود دارد که اختلالات در پروفایل لیپیدی، استرس اکسیداتیو و عوامل التهابی نقش عمده ای را در پاتوژنز بیماری دیابت و توسعه عوارض آن بازی می کند و از قدیم الایام عصاره های گیاهی در کنترل این بیماری به طور تجربی مصرف می شد. لذا مطالعه حاضر با هدف شناسایی ترکیبات موجود در موثرترین فراکسیون هیدرومتانولی حاصل از عصاره تام چای سیاه ایرانی بر پروفایل لیپیدی، استرس اکسیداتیو و عوامل التهابی در رتهای دیابتی نوع یک صورت گرفت.روش ها: در این مطالعه 35 رت نر سه ماهه در محدوده وزنی 250-200 گرم انتخاب و توسط تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین (60 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) دیابتیک و سپس بطور تصادفی به 5 گروه 7 تایی تقسیم و به مدت یکماه مورد مطالعه قرار گرفتند. به گروههای پنج گانه رتهای دیابتیک به همراه رژیم پایه به ترتیب: 1- حامل و فراکسیون های متانولی + حامل: 2-  20% 3-  40% 4-  60% و 5- ترکیب 80 و 100% به صورت داخل صفاقی روزانه ترزیق شد. در پایان مطالعه از تمام گروهها خونگیری و پارامترهای مورد نظر با استفاده از کیتهای مربوطه اندازه گیری گردید. داده ها با استفاده از روش آنالیز واریانس یکطرفه و نرم افزار SPSS Ver.11.5 مورد تجریه و تحلیل قرار گرفت. و برای شناسایی ترکیبات موجود در موثرترین فراکسیون از HPLC آنالیتیکال، تهیه ای و NMR استفاده شد.یافته ها: در این مطالعه موثرترین فراکسیون تاثیرگذار بر فاکتورهای مورد مطالعه فراکسیون 20% شناسایی شد که ترکیبات عمده فراکسیون مذکور شامل: کافئین، اپی کاتشین گالات، کرستین و کامفرول می باشد.نتیجه گیری: تجویز فراکسیون 20% حاصل از چای سیاه بر عوامل موثر در بروز و توسعه عوارض بیماری دیابت تاثیر مثبت دارد.

زمینه و هدف: در این مطالعه نقش گیرنده های آلفا-1- آدرنرژیک هیپوکامپ پشتی در فراموشی القا شده با WIN55,212-2 و یادگیری وابسته به وضعیت WIN55,212-2 در رت های نر بالغ مورد بررسی قرار گرفته است.روشها: در این مطالعه از فنیل افرین به عنوان آگونیست و پرازوسین به عنوان آنتاگونیست گیرنده آلفاـ1ـ آدرنرژیک و از WIN55,212-2 به عنوان آگونیست گیرنده های کانابینوئیدی استفاده شده است. کانول گذاری دو طرفه در ناحیه CA1 هیپوکامپ پشتی انجام شد و موش ها در دستگاه یادگیری اجتنابی مدل step-down آموزش داده شدند. 24 ساعت بعد از آموزش تاخیر حیوانات در پایین آمدن از سکو اندازه گیری شد.یافته ها: تزریق پس از آموزش (0.0, 25.5 µg/rat) WIN55,212-2 به هیپوکامپ پشتی باعث تخریب حافظه می شود. فراموشی القا شده با تزریق پس از آموزش µg/rat) WIN55,212-2 (0.5 با تزریق همان مقدار WIN55,212-2 قبل از آزمون اصلاح شد، که به این پدیده یادگیری وابسته به وضعیت گفته می شود. تزریق فنیل افرین (µg/rat 0.0 ،5.75) در روز آزمون حافظه تخریب شده با WIN55,212-2 روز آموزش را بهبود می بخشد، از سوی دیگر تزریق پرازوسین (µg/rat 0.5) در روز آزمون، جلوی بازگشت حافظه با WIN55,212-2 روز آزمون را می گیرد. توجه به این نکته حائز اهمیت می باشد که که تزریق همین مقادیر فنیل افرین و پرازوسین به تنهایی اثری برروی حافظه ندارد.نتیجه گیری: این مشاهدات نشان می دهد که گیرنده های آلفا -1 - آدرنرژیک هیپوکامپ پشتی نقش مهمی در یادگیری وابسته به وضعیت WIN55,212-2 بر عهده دارند.

زمینه و هدف: بررسی تاثیرات داروهای ضد افسردگی در دوران قبل و پس از تولد بر ساختارهای سیستم عصبی بدلیل استفاده فراوان آنها اهمیت موضوعی در تحقیقات علوم اعصاب دارد. بوپروپیون یک داروی ضد افسردگی است، که بطور گسترده بعنوان داروی ترک دهنده سیگار استفاده می شود. مطالعه اثرات سیناپسی این دارو می تواند مکانیسم اثر آن به عنوان عامل ترک دهنده وابستگی به سیگار را آشکار نماید. در مطالعه حاضر اثرات بکارگیری طولانی مدت بوپروپیون در دوران پیش و پس از تولد بر شکل پذیری سیناپسی از نوع تقویت طولانی مدت (Long Term Potentiating) در مقاطع هیپوکامپ نوزادان تازه تولد یافته ارزیابی شده است.روشها: اسلایسها از هیپوکامپ نوزادان 19 تا 25 روزه موشهای بزرگ سفید آزمایشگاهی مطابق تکنیکهای استاندارد تهیه برشهای مغزی از گروه های کنترل، نرمال سالین و تحت تیمار پیش و پس از تولد بوپروپیون (40mg/Kg) تهیه شدند. برای ایجاد LTP الگوی تحریکی PB بکار برده شد و پاسخهـای برانگیخته سیناپس های strata pyramidal ناحیه CA1 هیپوکامپ به دنبال تحریک شاخه هـای شافر (Schaffer collaterals) ثبت شدند.یافته ها: آنالیز داده های حاصل نشان داد که پارامتر القا LTP (دامنه (PS بین گروه های کنترل و نرمال سالین اختلاف معنی داری نداشته ولی بین گروههای کنترل و تیمار با P˂0.01 و گروههای تیمار و نرمال سالین با P˂0.05 اختلاف آماری معنی داری دارد.نتیجه گیری: تجویز طولانی مدت بوپروپیون در دوران قبل و پس از تولد میزان تقویت طولانی مدت القا شده و دوام آن را در ناحیه CA1 هیپوکامپ کاهش می دهد. بنظر می رسد که فقدان دوام تقویت طولانی مدت در حیوانات تیمار شده با بوپروپیون اغلب نتیجه بهم ریختگی پروسه های سلولی که در ادامه القا LTP نقش دارند است.

زمینه و هدف: هدف این تحقیق بررسی میزان نفوذپذیری روده ای فورسماید در حضور ماکرومولکولهای آنیونی است.روشها: در روش پرفیوژن روده به روش یکبار عبور، یک بخش حدود ده سانتیمتری از ژژونوم رت بیهوش کانوله شد و محلول دارو از این قسمت عبور داده شد. سرعت پرفیوژن ml/min  0.2و مدت زمان نمونه گیری 90 دقیقه بود. نمونه های خروجی در فواصل 10 دقیقه ای برای اندازه گیری مقدار داروی باقی مانده جمع شده و میزان داروی باقیمانده در نمونه ها توسط HPLC تعیین مقدار شد و نهـایتا Peff (نفوذپذیری موثر روده ای) بر اساس غلظت ثابت یکنواخت محلول خروجی و نیز غلظت اولیه ورودی محاسبه گردید.یافته ها: نتایج حاصله نشان داد که افزایش غلظت پلیمر سدیم کربوکسی متیل سلولز، میزان نفوذپذیری روده ای داروی مورد نظر را به طور معنی داری افزایش می دهد (P˂0.001). افزایش نفوذپذیری با پدیده دونان و تاثیر ماکرومولکول آنیونی روی اتصالات محکم بین سلولی با واکنش با یون کلسیم قابل توجیه است یعنی پلی الکترولیت آنیونی باعث افزایش نفوذ داروی آنیونی می گردد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده ماکرومولکولهای آنیونی تا یک غلظت خاصی می توانند به عنوان افزاینده های جذب در فرمولاسیون داروهای آنیونی مورد استفاده قرار گیرند.