هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه اهداف پیشرفت، خودکارآمدی و راهبردهای فراشناختی دانش آموزان پسر پایه سوم دبیرستان های نظری شهر تهران است. بدین منظور، نمونه ای به حجم 685 آزمودنی به شیوه خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. پرسشنامه های اهداف پیشرفت میدگلی و همکاران (1998)، خودکارآمدی و راهبردهای فراشناختی پینتریچ و دی گروت (1990)، به شیوه گروهی در مورد نمونه اجرا گردید. داده های به دست آمده، با استفاده از الگوی معادلات ساختاری تحلیل شد و الگوی پیشنهادی مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که مولفه های اهداف پیشرفت، خودکارآمدی و راهبردهای فراشناختی دو به دو با یکدیگر همبستگی دارند (P<0.05). علاوه بر این، اجرای الگوی معادلات ساختاری نشان داد که داده ها با الگوی پیشنهادی برازش دارند AGFI=0.84, GFI=0.87, RSMEA=0.058) و (c2/DF=2.80. این بدان معناست که رابطه اهداف پیشرفت و کاربرد راهبردهای فراشناختی، مورد اثر میزان خودکارآمدی شخص است. تمامی ضرایب مسیر پیشنهادی الگو نیز معنادار بود (P<0.01).