مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
سال:1397 | دوره:20 | شماره:3 |تعداد مقالات:12

زمینه و هدف: بیماری کیست هیداتید بیماری شایعی در انسان محسوب نمی شود، اما به دلیل ماهیت خطرناک و استقرار آن در ارگان های حساس و مشکلات مربوط به درمان به عنوان یکی از مشکلات اصلی بهداشتی در بسیاری از کشورها می باشد. گزارش موارد کیست هیداتید با درگیری چند ارگان در ایران نادر می باشد و عمده کیست ها لوکالیزه بوده، علامتی ندارند و بیشتر یک ارگان درگیر است. تعدادی از موارد به صورت اتفاقی و در حین سونوگرافی بارداری یا تروما تشخیص داده می شوند. گزارش مورد: بیمار خانمی 33 ساله و باردار در سال 1394 با سابقه تروماهای متعدد خانوادگی به اورژانس بیمارستان کوه کمری مرند مراجعه نمود. در تصویر رادیوگرافی محوطه شکمی تصویر یک توده بزرگ هتروژن با دیواره رشد یافته مشاهده شد. در سونوگرافی به عمل آمده از بیمار تصویر توده کیستیک بزرگ به قطر 84×64×86 میلی متر با حجم تقریبی 230 میلی لیتر در قسمت راست شکم و بلافاصله بالاتر از تخمدان راست دیده شد که علایم کیست هیداتید بود. در ناحیه RLQ قسمت فوقانی لوب راست کبد توده کیستی به اندازه 32×39 میلی متر به صورت مولتی لوکوله با تصاویرکیستیک کوچک متعدد در داخل مشهود بود. عمل جراحی بعد از زایمان برای این بیمار صورت گرفت. در این بیمار مجموعاً 8 کیست در سگمان های 3 و 4 و بین سگمان دوم و چهارم و سگمان 7 دیده شد. نتیجه گیری: بیمار دارای 4 کیست کبدی و 2 کیست لگنی و 1 کیست در تخمدان چپ و 1 کیست مزانتر بود. به دلیل چسبندگی شدید یکی از کیست ها عمل کوله سیستوکتومی برای بیمار انجام گردید. بیمار باحال عمومی خوب و وضعیت پایدار از بیمارستان مرخص شد.

مقدمه: افراد مبتلا به کمردرد همچون سایر بیماری­ های مزمن، علاوه بر عوارض جسمی، عوارض روانی را هم ممکن است تجربه کنند که باعث بدتر شدن وضعیت این بیماران و کاهش کیفیت زندگی آنان می شود. با توجه به کمبود مطالعات بالینی در این زمینه، مطالعه حاضر جهت بررسی ارتباط میزان درد با شدت افسردگی و اضطراب در بیماران مبتلا به کمردرد غیرختصاصی مزمن طراحی و اجرا شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی، بر روی 250 بیمار مبتلا به کمردرد غیراختصاصی مراجعه کننده به کلینیک ارتوپدی شهرکرد با روش نمونه­ گیری در دسترس انجام گرفت. پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، مقیاس دیداری شدت درد، پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه­ اضطراب بک جهت جمع آوری اطلاعات بیماران، سنجش شدت درد، اضطراب و افسردگی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار stata14 استفاده شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار درد در زنان 1/21± 4/6 و بیشتر از مردان 1/25± 4/1 بود. شدت درد در بین گروه­ های مختلف بیماران در سطوح مختلف اضطراب و افسردگی تفاوت معنی­ داری داشت (0/01>P). در بین افراد غیرسیگاری اختلاف بین گروه های مختلف از لحاظ میزان درد، با توجه به سطوح افسردگی معنی­ دار بود (0/05>P). زمینه و هدف: افراد مبتلا به کمردرد همچون سایر بیماری های مزمن، علاوه بر عوارض جسمی، عوارض روانی را هم ممکن است تجربه کنند که باعث بدتر شدن وضعیت این بیماران و کاهش کیفیت زندگی آنان می شود. با توجه به کمبود مطالعات بالینی در این زمینه، مطالعه حاضر جهت بررسی ارتباط میزان درد با شدت افسردگی و اضطراب در بیماران مبتلا به کمردرد غیراختصاصی مزمن طراحی و اجرا شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی، بر روی 250 بیمار مبتلا به کمردرد غیراختصاصی مراجعه کننده به کلینیک ارتوپدی شهرکرد با روش نمونه گیری در دسترس انجام گرفت. پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، مقیاس دیداری شدت درد، پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه اضطراب بک جهت جمع آوری اطلاعات بیماران، سنجش شدت درد، اضطراب و افسردگی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار Stata 14 استفاده شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار درد در زنان 1/21± 4/6 و بیشتر از مردان 1/25± 4/1 بود. شدت درد در بین گروه های مختلف بیماران در سطوح مختلف اضطراب و افسردگی تفاوت معنی داری داشت (0/01>P). در بین افراد غیر سیگاری اختلاف بین گروه های مختلف ازلحاظ میزان درد، با توجه به سطوح افسردگی معنی دار بود (0/05>P). نتیجه گیری: با افزایش شدت افسردگی و اضطراب، بیماران مبتلا به کمردرد غیراختصاصی مزمن درد بیشتری را تجربه می کنند. لازم است در برنامه درمانی مبتلایان به کمردرد غیراختصاصی علاوه بر درمان مشکلات جسمانی جهت کاهش درد، به ابعاد روحی روانی آن ها نیز توجه گردد و جهت تعدیل اضطراب، افسردگی و ارتقای کیفیت زندگی بیماران اقدام شود. نتیجه گیری: با افزایش شدت افسردگی و اضطراب، بیماران مبتلا به کمردرد غیراختصاصی مزمن درد بیشتری را تجربه می کنند. لازم است در برنامه درمانی مبتلایان به کمردرد غیراختصاصی علاوه بر درمان مشکلات جسمانی جهت کاهش درد، به ابعاد روحی روانی آنها نیز توجه گردد و جهت تعدیل اضطراب، افسردگی و ارتقای کیفیت زندگی بیماران اقدام شود.

زمینه و هدف: سیگار عاملی مهم در ایجاد بیماری های قلبی و ریوی است. بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) در افراد کاندید جراحی بای پاس عروق کرونر (CABG) شایع می باشد. تعیین شدت COPD بر اساس اسپیرومتری می باشد. هدف این مطالعه، مقایسه میزان بروز عوارض CABG در مبتلایان به COPD با شدت های متفاوت و افراد بدون COPD بوده است. روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی بود. در این مطالعه 125 فرد بالای 40 سال که CABG شدند، بر اساس اسپیرومتری قبل از جراحی در 4 گروه بدون COPD (60 نفر)، خفیف (29 نفر)، متوسط (24 نفر) و شدید (12 نفر) قرار گرفتند. اسپیرومتری با دستگاه اسپیرومتر MIR ساخت کشور ایتالیا انجام شد. میزان بروز مرگ و عوارض مختلف از قبیل حوادث قلبی عروقی و تنفسی تا 30 روز پس از جراحی ثبت شد. تحلیل آماری داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون های 2χ ، Fisher's exact و آنالیز واریانس انجام شد. 0/05˂ P به عنوان سطح معنی داری ارتباط بین متغیر ها در نظر گرفته شد. یافته ها: عوارضی که بین گروه ها اختلاف معنی دار داشت شامل فیبریلاسیون دهلیزی (AF) و هذیان بود. میزان فراوانی AF در گروه های مختلف: بدون COPD (10%) 6، COPD خفیف (70/2%) 6، متوسط (29/2%) 7 و شدید (41/7%) 5 بود (0/02=P) و هذیان: بدون COPD (5%) 3، COPD خفیف (3/4%) 1، متوسط (12/5%) 3 و شدید (41/7%) 5 بود (0/003=P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه، COPD متوسط و شدید ممنوعیت CABG نیست بلکه بیماران باید قبل از جراحی ارزیابی دقیق شده و درمان های لازم توسط پزشک متخصص انجام شود تا بتوانند جراحی را با ریسک قابل قبول تحمل کرده و از درمان مذکور سود ببرند.

زمینه و هدف: اوتیسم یکی از شایع ترین اختلالات تأثیرگذار بر کودکان می باشد. افراد مبتلا به اختلال اوتیسم در بسیاری از مهارت های حرکتی مانند تعادل و سرعت راه رفتن دچار مشکل می باشند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر یک دوره فعالیت های حرکتی همراه با موسیقی بر عملکرد تعادلی و سرعت دویدن در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم 6 تا 9 ساله بود. روش بررسی: روش انجام تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بود. از بین کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در مراکز نگهداری از کودکان اوتیسم شهر اصفهان در سال 1396 تعداد 16 نفر با استفاده از آزمون های غربالگری انتخاب و پس از سنجش عملکرد تعادلی، سرعت دویدن و چابکی به وسیله آزمون Bruininks Oseretsky به عنوان پیش آزمون، به صورت تصادفی به دو گروه 8 نفره (مداخله و کنترل) تقسیم شدند. در ادامه گروه مداخله، فعالیت های حرکتی همراه با موسیقی را برای 8 هفته و هر هفته 3 جلسه انجام دادند و در انتها دوباره از کلیه افراد به وسیله اندازه گیری عملکرد تعادلی، سرعت دویدن و چابکی پس آزمون به عمل آمد. به منظور بررسی توزیع طبیعی داده های تحقیق از آزمون شاپیرو ویلک و برای آزمون فرضیه تحقیق از آزمون تحلیل کواریانس با استفاده از نرم افزارSPSS استفاده شد. یافته ها: یافته های تحقیق حاضر نشان داد، بین گروه ها از نظر سن، بهره هوشی و شدت اوتیسم همگن بودند. یافته های تحقیق همچنین نشان داد که فعالیت های حرکتی همراه با موسیقی در گروه مداخله بر عملکرد تعادلی، سرعت دویدن و چابکی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم موثر بود و به طور معنی داری در مقایسه با گروه کنترل بهبود یافت (0/001P=). نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، فعالیت های حرکتی همراه با موسیقی می تواند برای بهبود عملکرد تعادلی، سرعت دویدن و چابکی در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در نظر گرفته شود. از این رو استفاده از فعالیت های حرکتی همراه با موسیقی به عنوان یک روش مداخله ای مناسب برای کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: گیرنده HCA2 به عنوان هدف داروی مهم کاهنده لیپیدهای سرمی، یعنی نیاسین، بسیار موردتوجه است. این مطالعه به تعیین حضور و نیز شناسایی نوع سلول های بیان کننده این گیرنده در بافت های مختلف دستگاه ادراری موش صحرایی نر شامل کلیه، میزنای، مثانه و میزراه (در پنیس) می پردازد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی از 6 سر موش صحرایی بالغ از نژاد Wistar استفاده شد. مقاطع بافتی از بخش های فوق الذکر تهیه و به روش ایمونوهیستوشیمی بررسی شدند. یافته ها: در کلیه رنگ پذیری شدیدی در آندوتلیوم مویرگ ها دیده شد درحالی که اپی تلیوم توبول های درهم پیچیده نزدیک به نحو متوسطی رنگ گرفتند. اپی تلیوم قوس هنله، توبول های درهم پیچیده دور و جمع کننده و نیز گلومرول، رنگ پذیری ضعیفی نشان دادند. در مثانه، بافت پوششی انتقالی و آندو تلیوم مویرگی رنگ پذیری ضعیفی از خود نشان دادند درصورتی که سلول های عضلانی صاف هیچ گونه رنگ پذیری نداشتند. در میزنای بافت پوششی انتقالی و نیز سلول های ماهیچه ای صاف رنگ پذیری ضعیفی داشتند؛ در بافت پنیس بافت پوششی میزراه و ماهیچه های صاف رنگ پذیری ضعیف داشتند درحالی که آندو تلیوم مویرگ ها رنگ پذیری متوسطی نشان دادند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر بیانگر حضور گیرنده های HCA2 در سلول های متفاوت دستگاه ادراری موش صحرایی نر است. توزیع این گیرنده ها بسته به نوع سلول و نیز محل سلول در دستگاه ادراری، متفاوت است. این یافته ها زمینه مساعدی را برای مطالعات آتی روی نقش احتمالی این گیرنده ها در دستگاه ادراری فراهم می کند.

زمینه و هدف: یکی از استرس های مهم در خانواده، ابتلاء یکی از اعضای خانواده به بیماری روانی است که نه تنها اثر منفی بر بیمار، بلکه پیامدهای روانشناختی زیادی بر خانواده بیمار را به همراه دارد. پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی روان درمانی مبتنی بر کیفیت زندگی (QOLT) بر سلامت روانی خانواده های بیماران روانی مزمن انجام شده است. روش بررسی: این پژوهش از نوع نیمه تجربی به صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. حجم نمونه 60 نفر از اعضای خانواده های بیماران روانی مزمن بودند که به صورت نمونه گیری خوشه ای از مراکز تحت پوشش سازمان بهزیستی شهرستان شهرکرد انتخاب شدند و به ترتیب ورود به مطالعه به صورت تصادفی به دو گروه 30 نفره شامل گروه تجربی و کنترل تقسیم و بر اساس ویژگی های دموگرافیک همانندسازی شدند. ابزار مورد استفاده در این مطالعه چک لیست سلامت عمومی GHQ-28 بود که قبل و بعد از مداخلات بر روی آزمودنی ها اجرا گردید. آزمودنی های گروه تجربی، 8 جلسه 2 ساعته به صورت هفتگی تحت روان درمانی مبتنی بر کیفیت زندگی قرار گرفتند اما گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای روی آن ها صورت نگرفت. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS و با روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: بر اساس نتایج، روان درمانی مبتنی بر کیفیت زندگی (QOLT)، موجب بهبود سلامت روان خانواده های بیماران روانی مزمن می گردد به این معنا که درزمینه نشانه های جسمانی، اضطراب و بی خوابی، نارساکنش وری اجتماعی و افسردگی به عنوان زیر مقیاس های سلامت روان بعد از مداخله ازنظر آماری تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده گردید (0/05 P≤ ). نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه می توان از روان درمانی مبتنی بر کیفیت زندگی (QOLT) به عنوان راهکاری برای توانمندسازی سلامت روانی خانواده های بیماران روانی مزمن استفاده کرد.

زمینه و هدف: تغییر در بیان پروتئین های قطره چربی آدیپوسیت ها مانند پری لیپین A سبب تغییر در لیپولیز و مقاومت به انسولین می شود. هدف از این مطالعه مقایسه تأثیر سه شدت مختلف تمرین استقامتی بر بیان پروتئین پری لیپین A بافت چربی احشایی، سطوح سرمی گلوکز و انسولین موش های دیابتی نر نژاد ویستار بود. روش بررسی: 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به 5 گروه 8 تایی شامل گروه دیابتی همراه با تمرین استقامتی با شدت کم (DLE)، گروه دیابتی همراه با تمرین استقامتی با شدت متوسط (DME)، گروه دیابتی همراه با تمرین استقامتی با شدت زیاد (DHE)، گروه کنترل دیابتی (DC) و کنترل سالم (HC) تقسیم شدند. پس از دیابتی کردن با تزریق داروی استرپتوزوسین، تمرین استقامتی با شدت های (کم، متوسط و شدید) به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته انجام شد. بیان نسبی پروتئین پری لیپین A با تکنیک وسترن بلات اندازه گیری شد. از آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی جهت تعیین تفاوت بین گروه ها استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد، بین مقدار پری لیپین A گروه های کنترل و گروه های همراه با تمرین (با سه شدت کم، متوسط و زیاد) تفاوت معنی داری وجود داشت (0/018=P). این تفاوت بین گروه تمرین با شدت کم و کنترل سالم (0/033=P) و بین کنترل دیابتی و گروه کنترل سالم (0/020=P) معنی دار بود. سطوح سرمی گلوکز و انسولین بین گروه های کنترل دیابتی و تمرینی (کم، متوسط و زیاد) اختلاف معنی داری را نشان داد (001/0=P). این تفاوت بین گروه تمرین با شدت زیاد با گروه با شدت کم (0/046=P)، کنترل دیابت (0/001=P) و کنترل سالم (0/011=P) بود. نتیجه گیری: تمرین استقامتی با شدت متوسط و زیاد می تواند کاهش ناشی از دیابت در بیان پروتئین پری لیپین A را جبران کند و باعث کاهش سطح سرمی انسولین و گلوکز در موش های دیابتی شود. به نظر می رسد با افزایش شدت تمرین استقامتی، افزایش بیشتری در بیان پری لیپین A در موش های دیابتی ایجاد می شود.

زمینه و هدف: همراهی سلیاک و دیابت با عوارض متعدد در کودکان همراه است و در صورت عدم تشخیص به موقع در کودکان دیابتی عوارض ناشی از سلیاک شامل اختلالات گوارشی، کاهش اشتها و آسیب ناشی از هایپوپروتئینمی و از همه مهم تر اختلال رشد بروز می کند. این مطالعه با هدف مقایسه فراوانی سلیاک در کودکان دیابتی زیر 15 سال با گروه شاهد مراجعه کننده به کلینیک های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه مورد شاهدی، با استفاده از نمونه گیری در دسترس، 42 بیمار دیابتی در گروه مورد و 43 کودک غیر دیابتی که به دلیل مشکلات گوارشی مراجعه کرده بودند، در گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. از کلیه بیماران شرح حال، معاینه فیزیکی و آزمایشات سرولوژی لازم به عمل آمد و در صورت مثبت بودن تست های سرولوژی شامل tTGA-IgA و tTGA-IgG بیوپسی از روده انجام گردید. داده ها با نرم افزار SPSS و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های t، کای دو و من ویتنی تحلیل شدند. یافته ها: میانگین tTGA-IgA و tTGA-IgG در سرم خون گروه مورد به طور معنی داری بیشتر از میانگین آن در گروه شاهد بود (05/0P<0/05). اختلاف معنی داری بین دو گروه شاهد و مورد از نظر وزن گیری وجود داشت (0/017=P). فراوانی سلیاک در کودکان دیابتی 6 نفر (15%) برآورد گردید که این اختلاف فراوانی از نظر آماری بین دو گروه معنی دار بود (0/02=P). نتیجه گیری: در این مطالعه فراوانی سلیاک در کودکان دیابتی بیشتر از کودکان غیر دیابتی بود؛ لذا در منطقه مورد مطالعه انجام غربالگری روتین برای بیماری سلیاک در کاهش اختلالات و عوارض احتمالی در کودکان دیابتی کمک کننده می باشد.

زمینه و هدف: در حال حاضر، مطالعه مقالات متعدد از این مسئله حمایت می کنند که نوسانات کلسیم سیتوزولی در تخمک توسط فاکتور (فاکتورهای) اسپرمی فعال کننده تخمک میانجیگری می شود که پس از فیوژن اسپرم با غشا تخمک، به داخل تخمک رها می شوند. فسفولیپاز C زتا به عنوان مهم ترین فاکتور درگیر در فعال شدن تخمک در نظر گرفته شده است؛ اما مطالعات اخیر، پیشنهاد می کنند که پروتئین متصل شونده به دامنه ی WW صفحات خلف آکروزومی (PAWP) می تواند مرتبط با این رخداد باشد و نقش مهمی را در فرایند اسپرماتوژنزیز ایفا می کند. در این مقاله مروری، نقش PAWP در طی تکوین و ارتباط آن با ناباروری مردان بحث می شود. روش بررسی: یک جستجوی الکترونیکی برای جمع آوری اطلاعات با استفاده از پایگاه های اطلاعات در PubMed/MEDLINE تا مارچ 2017 انجام شد. یافته ها: PAWP در اسپرماتیدهای در حال طویل شدن بیان می شود و در ناحیه ی پوشش اطراف هسته سر اسپرم مستقر می گردد. بیان PAWP با کیفیت مایع منی و لقاح در مردان نابارور مرتبط است. نتیجه گیری: ارزیابی PAWP اسپرم به عنوان یک شاخص ارزیابی پتانسیل لقاح یک نمونه مایع منی، افق جدیدی را در آزمایشگاه های آندرولوژی بازکرده است.

زمینه و هدف: ترکیبات آلی فرار آلاینده های مهمی هستند که به دلیل داشتن اثرات جدی بر سلامتی نیروی کار، مورد توجه بوده اند. تولوئن اثرات فیزیولوژیک و عصبی سوئی را بر جای می گذارد، از این رو کنترل این آلاینده از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. هدف از این مطالعه بررسی ظرفیت جذب و خصوصیات جذبی زئولیت ZSM-5 برای جداسازی بخارات تولوئن از جریان هوا می باشد. روش کار: جهت مطالعه خصوصیات فیزیکی و سطحی زئولیت ZSM-5 از XRD، FTIR، BET و BJH استفاده گردید. جهت تعیین ظرفیت جذب زئولیت، بخارات تولوئن در غلظت 42 پی پی ام و دبی 0. 5 لیتر بر دقیقه از سیستم دینامیک به راکتور حاوی 1 گرم زئولیت ZSM-5 وارد شد. غلظت در ورودی و خروجی راکتور به طور مداوم کنترل شد. پس از ظهور نخستین آلاینده در خروجی راکتور، با استفاده از روابط مربوطه ظرفیت جذب محاسبه و تعیین گردید. یافته ها: زئولیت ZSM-5 دارای سطح ویژه298. 88 بود. جذب بخارات با غلظت 42 پی پی ام توسط 1 گرم زئولیت ZSM-5 در 485 دقیقه طول کشید وپس خروج اولین آلاینده، 225 دقیقه به نقطه اشباع رسید. یک گرم زئولیت توانایی جذب 44. 91 میلی گرم تولوئن را نشان داد. ایزوترم جذب این نوع زئولیت بر اساس طبقه بندی آیوپاک (IUPAC) از نوع I می باشد. زمینه و هدف: تولوئن ازجمله ترکیبات آلی فرار می باشد که دارای اثرات مخرب فیزیولوژیک بوده و جهت کنترل آن می توان از جاذب های مختلفی همچون زئولیت ها استفاده کرد. هدف از این مطالعه بررسی خصوصیات جذبی زئولیت ZSM-5 برای جداسازی بخارات تولوئن از جریان هوا می باشد. روش بررسی: جهت تعیین خصوصیات فیزیکی و سطحی زئولیت ZSM-5 از تست های (XRD) X-Ray Diffraction، Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR)، (Brunauer-Emmett-Teller) (BET)، Barrett-Joyner-Halenda (BJH) استفاده گردید. جهت تعیین ظرفیت جذب زئولیت، بخارات تولوئن در غلظت 42 پی پی ام و دبی 0/5 لیتر بر دقیقه، در دمای 25 درجه سانتی گراد و رطوبت 6% و فشار یک اتمسفر از سیستم دینامیک به راکتور حاوی 1 گرم زئولیت ZSM-5 وارد شد. غلظت در ورودی و خروجی راکتور به طور مداوم کنترل شد. پس از ظهور نخستین آلاینده در خروجی راکتور، با استفاده از روابط مربوطه ظرفیت جذب محاسبه و تعیین گردید. لازم به ذکر است که برای حذف خطا، ا ین تست آزمایشگاهی در سه مرتبه تکرار شده و سپس میانگین زمانی و غلظتی مورد استفاده قرار می گیرد. یافته ها: زئولیت ZSM-5 دارای سطح ویژه 298/88 بود. جذب بخارات با غلظت 42 پی پی ام توسط 1 گرم زئولیت ZSM-5، 485 دقیقه طول کشید و پس از خروج اولین غلظت تولوئن، در 225 دقیقه به نقطه اشباع رسید. یک گرم زئولیت توانایی جذب 44/91 میلی گرم تولوئن را نشان داد. ایزوترم جذب این نوع زئولیت بر اساس طبقه بندی آیوپاک (IUPAC) از نوع I می باشد. نتیجه گیری: زئولیت ZSM-5 دارای ظرفیت جذب بالابی برای بخارات تولوئن می باشد. این ماده با سطح ویژه بالا و وجود منافذ ریز در ساختار خود می تواند جاذب مناسبی برای بخارات تولوئن باشد.

زمینه و هدف: نانوذرات سیلیکا از سیستم های جدید دارورسانی زیست تخریب پذیرند که سرعت تخریب بیولوژیک آن ها در درون تن (In vivo) تحت تأثیر سایز و ساختار سطحی آن هاست و به همین دلیل برای کاربردهای بیومدیکال و تثبیت دارویی مناسب اند. در این مطالعه هدف بهینه سازی اندازه ذره ای و پتانسیل زتا، بررسی تأثیر پارامترهای مختلف و نهایتاً به دست آوردن معادلاتی برای تخمین اندازه ذره ای و پتانسیل زتای دلخواه در سنتز نانوذرات سیلیکای عامل دار شده می باشد. روش بررسی: نانوذرات سیلیکای اصلاح شده با NH2، از هیدرولیز هم زمان تترا اتیل ارتو سیلیکات و(3-آمینو پروپیل) تری اتوکسی سیلان در حضور آمونیوم هیدروکساید و اتانول به روش همزن مغناطیسی حرارتی سنتز و از نظر ویژگی های اندازه ذره ای و پتانسیل زتا بررسی شد. با استفاده از یک طراحی فاکتوریال نامتعارف (Irregular Factorial Design) اثر عوامل موثر بر آن ها تعیین گردید. از طیف بینی فروسرخ فوریه(Fourier Transform Infrared Spectroscopy) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (Transmission Electron Microscopy) جهت تأیید سنتز نانوذرات استفاده شد. یافته ها: میزان آمونیوم هیدروکساید و اتانول بر سایز و پتانسیل زتای نانوذرات تأثیر معنی داری داشت (0/05>P)؛ کاهش آمونیوم هیدروکساید و افزایش اتانول باعث کاهش اندازه ذره ای به طور قابل ملاحظه ای شد. همچنین با افزایش آمونیوم هیدروکساید و کاهش اتانول قدر مطلق پتانسیل زتا به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافت. نتیجه گیری: طراحی فاکتوریال نامتعارف روش مناسبی جهت بهینه سازی شرایط ساخت نانوذرات سیلیکای اصلاح شده می باشد.