مجله طب نظامی
سال:1389 | دوره:12 | شماره:2 (مسلسل 44) |تعداد مقالات:14

اهداف: عوامل مختلفی می توانند در دوام مولکول های پرمترین روی الیاف آغشته، تاثیر گذار باشند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عوامل محیطی نظیر جریان هوا، باران و گذشت زمان بر میزان باقیمانده پرمترین در الیاف پارچه های انواع یونیفرم های نظامی بود. روش ها: بررسی حاضر مطالعه ای تجربی است. در این مطالعه پارچه های یونیفرم های رایج در نیروهای نظامی و انتظامی ایران با امولسیون غلیظ حشره کش پرمترین %10 به میزان 125mg/cm2 و به روش غرقابی آغشته شد. سپس تاثیر عوامل محیطی جریان هوا، غوطه ورسازی در آب و نیز گذشت زمان بر باقیماندگی پرمترین لباس های آغشته مورد بررسی قرار گرفت. برای تعیین میزان باقیماندگی پرمترین از روش پیشرفته کروماتوگرافی لایه نازک استفاده شد. یافته ها: پس از قرارگیری به مدت 12 هفته مداوم و شبانه روزی در معرض جریان هوا، به طور میانگین و بدون در نظر گرفتن نوع یونیفرم، 89.7±2mg/cm2 معادل %71.7 میزان پرمترین روی الیاف باقی ماند. پس از 12.5 ساعت غوطه ورسازی یونیفرم های آغشته به پرمترین در آب، 93.5±2.7mg/cm2 معادل %75 میزان پرمترین روی الیاف باقی ماند. نگهداری پارچه های آغشته به مدت 6 ماه به دور از تاثیر عوامل محیطی در تاریکی و شرایط آزمایشگاهی به صورت بسته بندی شده، باعث کاهش معنی داری در میزان پرمترین آن نشد. نتیجه گیری: عوامل محیطی نظیر باد و جریان هوا، باران و فعل و انفعالات شیمیایی که به مرور و در اثر گذشت زمان اتفاق می افتد، همگی در دوام و بقای پرمترین موجود در یونیفرم های آغشته، اثر ملایم و کمی دارند و نمی توانند تاثیر زیادی در کاهش کارآیی یونیفرم های آغشته داشته باشند.

اهداف: نیروی انسانی کارآمد به دلیل ارزشمندبودن مورد توجه سازمان ها و موسسات معتبر و به کارگیری نیروی انسانی، نیازمند وجود رهبران شایسته و استفاده از سبک های رهبری موثر است تا بتوانند تعهد سازمانی را افزایش دهند و فرهنگ سازمانی مطلوب در سازمان ایجاد نمایند. هدف این مطالعه، بررسی رابطه سبک رهبری با فرهنگ و تعهد سازمانی بود. روش ها: مطالعه حاضر مقطعی و به شیوه همبستگی است که روی 237 نفر از کارکنان یک نیروی نظامی به روش نمونه گیری تصادفی انجام شد. سبک رهبری بر اساس پرسش نامه چندعاملی رهبری(MLQ) ، فرهنگ سازمانی بر اساس مدل کوئین و گارت و تعهد سازمانی بر اساس مدل می یر و آلن مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله نرم افزار SPSS 11 و با کمک آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. یافته ها: سبک رهبری مورد استفاده فرماندهان از نظر کارکنان سبک رهبری تعاملی یا تبادلی بود. فرهنگ سازمانی غالب فرهنگ عقلایی بود. بالاترین نمره میانگین تعهد سازمانی به تعهد تکلیفی تعلق گرفت. بین سبک رهبری تحول آفرین و تبادلی با فرهنگ و تعهد سازمانی ارتباط معنی دار و مثبتی وجود داشت. بین سبک رهبری عدم مداخله (آزاد) با فرهنگ و تعهد سازمانی ارتباط معنی دار و معکوس وجود داشت. نتیجه گیری: سبک رهبری به کاررفته در نیروهای نظامی با فرهنگ و تعهد سازمانی نیروها در ارتباط است که می تواند مستقیم یا معکوس باشد.

اهداف: آموزش، متضمن آشنایی با وظایف حرفه ای است که در عمل باید به اجرا درآید. بخش زیادی از یادگیری کارکنان دربرگیرنده کسب اطلاعات، مهارت ها و نظرات جدید در شغل مربوطه است. این مطالعه با هدف مقایسه مهارت های بالینی پرستاران، بعد از دو روش آموزش حضوری و غیرحضوری انجام شد. روش ها: در مطالعه ای نیمه تجربی، 60 پرستار از یکی از بیمارستان های شهر تهران در سال 1386 به روش مبتنی بر هدف انتخاب شدند. بعد از اجرای دو روش آموزش حضوری (سخنرانی) و غیرحضوری (لوح فشرده چندرسانه ای)، برای سنجش و مقایسه مهارت های بالینی پرستاران از آزمون عینی ساختاردار بالینی استفاده شد. پس از تهیه و اعتباریابی چک لیست های ارزشیابی، ایستگاه های آزمون عینی ساختاردار بالینی طراحی و سپس مهارت های عملی دو گروه آموزشی مقایسه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS 15، آمار توصیفی و آزمون T مستقل استفاده شد. یافته ها: تفاوت معنی داری بین نمرات مهارت های بالینی پرستاران در روش سخنرانی و آموزش با لوح فشرده چندرسانه ای وجود نداشت (P>0.05).نتیجه گیری: دو روش سخنرانی و آموزش با لوح فشرده چندرسانه ای در بهبود مهارت های عملی پرستاران تاثیر یکسان دارند و آزمون عینی ساختاردار بالینی روشی موثر در سنجش مهارت های عملی پرستاران است.

اهداف: یکی از مهم ترین منابع پژوهشی دانشگاه ها، پایان نامه ها هستند. انجام پژوهش در رشته های مختلف علوم پزشکی موجب ارتقا و پیشرفت علم پزشکی است و اجرای هرچه بهتر پایان نامه های دانشجویی بر اساس استانداردهای موردنظر از جایگاه خاصی برخوردار است. هدف از این مطالعه بررسی پایان نامه های دانشجویی و دستیاری پزشکی از نظر رعایت اصول نگارش بود. روش ها: طی مطالعه ای مقطعی - تحلیلی از سال 1379 تا 1385، 318 پایان نامه به روش سرشماری انتخاب شد و مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا فرم جمع آوری اطلاعات از متغیرهای موردنیاز برای امتیازدهی (0-100) تهیه شد. قسمت های عنوان، مقدمه، روش اجرا، نتایج، بحث، فهرست، رعایت اصول نگارش، خلاصه فارسی و انگلیسی و منابع کلیه پایان نامه ها بررسی و امتیازدهی شدند. کلیه پرسش نامه ها به طور کیفی و توسط پژوهشگر تکمیل شد. یافته ها: بیشترین امتیاز به بخش نتایج با میانگین 97.4 و کمترین امتیاز به بخش چکیده انگلیسی با میانگین 74.1 تعلق گرفت. 106 پایان نامه دارای مقاله چاپ شده بود. بیشترین تبدیل پایان نامه به مقاله (%66.7) مربوط به گروه جراحی اعصاب بود. تفاوت تبدیل پایان نامه به مقاله در دو گروه بالینی و علوم پایه معنی دار بود (P=0.03). پایان نامه های با میانگین امتیاز بالاتر، بیشتر به مقاله تبدیل شده بودند (P=0.02). گروه زنان با میانگین 96.2±2.9 و گروه میکروبیولوژی با میانگین 81±5.3 بالاترین و پایین ترین امتیازات را به خود اختصاص دادند. نتیجه گیری: مشکل اصلی ایان نامه ها قسمت های چکیده و روش انجام کار است. برگزاری مرتب کارگاه های روش تحقیق و مقاله نویسی و ارزیابی مرتب پایان نامه و پیگیری اصلاح روند تهیه پایان نامه ضروری است.

اهداف: استفاده مداوم از دست در حالت بالای سر باعث وارد آمدن فشار و بار در مدت طولانی و فراهم-شدن زمینه ابتلا به سندروم گیرافتادگی شانه می شود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر روش های درمانی منتخب از لحاظ تفاوت در میزان بهبود و طول مدت درمان روی سندروم گیرافتادگی شانه در والیبالیست ها و ارایه پروتکل درمانی موثر بود. روش ها: در این مطالعه 60 مرد والیبالیست مبتلا به سندروم گیرافتادگی شانه به 4 گروه حرکت درمانی (17 نفر)، ماساژ درمانی (15 نفر)، مکانوتراپی (14 نفر) و ترکیبی (14 نفر) تقسیم شدند. برای تداوم برنامه های درمانی خارج از کلینیک از برنامه های خانگی و توصیه های ایمنی در محیط کار و ورزش استفاده شد. از عکس برداریMRI ، آزمون های بالینی و EMG عضلات روتاتور کاف برای ارزیابی 4 برنامه تحقیق استفاده شد. برای ارزیابی برنامه ها در پیش آزمون و پس آزمون از آزمون T همبسته و برای تعیین فاصله معنی داری بین گروه ها از آزمون ANOVA و آزمون تعقیبی توکی در سطح (P<0.05) استفاده شد. یافته ها: برنامه ترکیبی نتایج معنی دارتری داشت (P<0.02). در هیچ کدام از دامنه های حرکتیAB ،FL ، EX و IR تفاوت معنی داری بین 4 برنامه مکانوتراپی، حرکت درمانی، ماساژ درمانی و ترکیبی مشاهده نشد، اما برنامه ترکیبی در حرکت ER به طور معنی داری (P<0.011) تاثیرگذارتر بود. عضله فوق خاری در برنامه ترکیبی و سپس حرکت درمانی زمان واکنش کوتاه تری نسبت به دیگر گروه ها داشت (P<0.037). عضله گرد کوچک به علت عمق بیشتر و عملکرد کمتر در میان عضلات روتاتور کاف از سیستم اندازه گیری خارج شد (P<0.012). نتیجه گیری: برنامه درمانی ترکیبی اثرات درمانی بهتری بر افزایش دامنه حرکتی عضلات روتاتور کاف به ویژه در عضله سوپراسپیناتوس دارد.

اهداف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان بروز آسیب های فیزیکی و عوامل ایجادکننده آنها حین دوره تمرینات آمادگی جسمانی در نیروهای نظامی تحت آموزش بود. روش ها: در این پژوهش توصیفی گذشته نگر با روش سرشماری، 5559 نیروی رسمی که طی سه سال آموزشی (شهریور 1383 تا شهریور 1386) در سه پادگان آموزشی دوره آموزش نظامی را گذرانده بودند، به عنوان نمونه مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات توسط پرسش نامه محقق ساخته از پرونده ها و مستندات موجود بر اساس سیستم طبقه بندی بیماری ها جمع آوری، کدگذاری و توسط نرم افزار SPSS 15 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: بیشترین میزان وقوع مربوط به آسیب های اسکلتی - عضلانی (%96.2) و شایع ترین نوع آسیب اسکلتی - عضلانی آسیب های سطحی (%42.1) بود. همچنین بیشترین ناحیه آسیب دیده در مصدومان، اندام تحتانی در ناحیه مچ پا (%27.6) بود. بیشترین آسیب ها در سالن ورزشی (%23.8) رخ داده بود. میزان شیوع کل آسیب های مورد نظر حین تمرینات نظامی به ترتیب، سال اول (%4.9)، سال دوم (%2.5) و سال سوم (53.2) بود. شایع ترین علت وقوع آسیب حین دوره آموزش نظامی، لغزیدن یا زمین خوردن (%33.5) حین فعالیت های آموزشی بود. نتیجه گیری: مهم ترین علت مراجعه به درمانگاه و شایع ترین نوع آسیب های فیزیکی در نیروهای نظامی حین تمرینات نظامی آسیب های اسکلتی - عضلانی است. پیشگیری اولین گام برای کاهش حوادث ترومایی محسوب می شود.

اهداف: مفهوم رفتار شهروندی سازمانی و عوامل مرتبط با آن با وجود اهمیت زیاد، به ویژه در بیمارستان های نظامی، کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این مقاله با هدف تحلیل مهم ترین عوامل سازمانی که می تواند رفتارها، نگرش ها و تعاملات پرستاران بیمارستان نظامی را در جهت ارتقای رفتار شهروندی سازمانی هدایت کند، انجام شد. روش ها: این مطالعه کاربردی توصیفی از نوع همبستگی، مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بود. از میان 504 پرستار یک بیمارستان نظامی، 140 نفر به روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. از پرسش نامه های سنجش عدالت کنستانت - بیوگری، سنجش تعهد سازمانی پورتر، سنجش اعتماد سازمانی اسکات، رضایت شغلی هاکمن و اولدهام و رفتار شهروندی سازمانی ارگان برای گردآوری اطلاعات استفاده شد. با توجه به نرمال بودن داده ها، از آزمون های پارامتریک به کمک نرم افزار SPSS 16 برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: از دو مسیر رضایت شغلی و اعتماد سازمانی، تنها مسیر رضایت شغلی در تاثیر انواع عدالت سازمانی بر رفتار شهروندی سازمانی به طور کامل تایید شد (P<0.05). نتیجه گیری: عدالت کلی (به ویژه عدالت توزیعی) و اعتماد سازمانی باید در بیمارستان های نظامی تقویت شود. برای بهبود وضعیت اعتماد سازمانی پیشنهاد می شود تلاش های لازم در جهت حمایت و مشارکت بیشتر کارکنان در امور و تصمیم گیری های سازمانی و نیز برگزاری جلسات دوره ای برای ایجاد همسویی و تفاهم میان مدیران و پرستاران صورت پذیرد. همچنین لازم است برای تقویت ادراک عدالت توزیعی، پس از شناخت عوامل ادراک تبعیض، برنامه ریزی و اقدامات مناسب برای پاسخ به نیازهای مادی و معنوی افراد صورت پذیرد.

اهداف: دیدگاه بیماران در ارتقای کیفیت ارایه سرویس های درمانی هم پای نقطه نظرات مدیران و برنامه ریزان سیستم سلامت، حایز اهمیت است. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان رضایت مندی بیماران بستری از نحوه ارایه خدمات بیمارستانی در 6 بیمارستان نظامی واقع در نقاط مختلف کشور انجام شد. روش ها: در این مطالعه توصیفی - مقطعی، 696 بیمار به روش نمونه گیری تصادفی از میان بیماران بستری در 6 بیمارستان نظامی (از هر بیمارستان 116 بیمار) در نقاط مختلف کشور از تیر تا شهریور ماه 1386 انتخاب شدند. پس از ترخیص، چک لیستی حاوی اطلاعات شخصی جمعیت شناختی و همچنین پرسش نامه تعیین سطح رضایت مندی از ارایه خدمات بیمارستانی، برای تمامی بیماران تکمیل شد. پاسخ ها در مقیاس لیکرت 5 گزینه ای «کاملا ناراضی» (1 نمره) تا «کاملا راضی» (5 نمره) طراحی شد. در تجزیه و تحلیل نهایی، کسب نمره 3 و کمتر از آن به عنوان عدم رضایت و بیش از 3 به عنوان رضایت از ارایه خدمات درنظر گرفته شد. از آمار توصیفی و آزمون مجذور کای برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: 684 نفر (%98.2) از مراجعان از نحوه ارایه خدمات بیمارستانی اظهار رضایت نمودند. رضایت بیماران از نحوه ارایه خدمات بیمارستانی در بخش های مختلف اختلاف آماری معنی داری داشت (P=0.013). بیشترین تعداد پاسخ «ناراضی» و «کاملا ناراضی» مربوط به امکانات رفاهی و کمترین آن مربوط به خدمات پزشکی بود. نتیجه گیری: بیماران بستری از ارایه خدمات در بیمارستان های نظامی در سطح کشور رضایت مطلوبی دارند. نیاز به توجه ویژه مدیران در جهت اصلاح فرآیندهای اداری و توسعه خدمات بیمه ای در کنار توجه به ارایه مطلوب خدمات پزشکی و پرستاری، ضروری به نظر می رسد.

اهداف: این مطالعه به منظور بررسی عوامل موثر بر انتخاب مکان مناسب مراکز درمانی در مناطق عملیاتی و انتخاب مناسب ترین مکان برای احداث بیمارستان صحرایی به انجام رسید. روش ها: این مطالعه از نوع مدل سازی ریاضی است. از تکنیک های بارش افکار، رای گیری متعدد و گروه اسمی برای استخراج عوامل موثر اصلی و ازتکنیک تحلیل سلسله مراتبی برای انتخاب بهترین مکان در سناریوی مورد تصمیم استفاده شد. 15 نفر از مسولان، فرماندهان و معاونان بهداری رزمی که در زمان دفاع مقدس نقش اساسی در اداره بهداری جنگ داشتند، به عنوان صاحب نظر و خبره انتخاب شدند. یافته ها: موثرترین عوامل در تعیین مکان بیمارستان و ارزش نسبی آنها از دید صاحب نظران، احتمال انجام عملیات خودی/دشمن (پایداری جبهه)، تعداد مجروحان و مصدومان احتمالی منطقه، وضعیت زمین و جغرافیای منطقه، وضعیت راه ها و معابر وصولی و فاصله بیمارستان صحرایی تا خطوط مقدم جبهه، بودند. با قراردادن این ارزش ها در مدل تصمیم گیری، تحلیل سلس له مراتبی برای سناریوی مفروض و تکمیل مدل با استفاده از نظرات پاسخ گویان، بهترین نقطه برای ساخت بیمارستان صحرایی مکان پیشنهادی B انتخاب شد. نتیجه گیری: با توجه به ثبات منطقی که در مدل تفکر تحلیلی وجود دارد، می توان روابط منسجم و پایداری را بین موضوعات یا پدیده های مختلف برقرار کرد و در نهایت، تصمیمی اتخاذ نمود که بیشترین منافع را به همراه دارد.

اهداف: این مطالعه با هدف بررسی تاثیر فعالیت بدنی با پوشش ضدشیمیایی و پوشش کار نظامی بر شاخص تنش فیزیولوژیک انجام شد. روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی متقاطع، 30 داوطلب مرد دانشجو یا سرباز سالم در محدوده سنی 25-18 سال انتخاب شدند و از نظر وضعیت سلامت عمومی مورد بررسی قرار گرفته و فرم رضایت آگاهانه را تکمیل نمودند. این افراد با تخصیص تصادفی در اولویت استفاده از پوشش ها، فعالیت فیزیکی را طبق پروتکل بروس روی تردمیل انجام دادند. متغیرهای همودینامیک، قبل، بعد و پنج دقیقه بعد از فعالیت بدنی در این افراد اندازه گیری و ثبت شد. بعد از پایان فعالیت بدنی با استفاده از تعداد ضربان قلب و میزان درجه حرارت مرکزی بدن، شاخص تنش فیزیولوژیک محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS 11.5 و آزمون های اندازه های تکراری ANOVA و T زوجی استفاده شد. یافته ها: شاخص تنش فیزیولوژیک در داوطلبان با پوشش ضدشیمیایی 5.3±1.4 و با پوشش کار نظامی 2.32±0.42 بود (P<0.001). پارامترهای همودینامیک بعد از انجام فعالیت بدنی در دو نوع پوشش اختلاف آماری معنی داری نشان دادند (P<0.001). مدت زمان انجام فعالیت بدنی و مسافت طی شده ، برای پوشش کار نظامی بهتر از پوشش ضدشیمیایی بود (P<0.001).نتیجه گیری: پوشش ضدشیمیایی در مقایسه با پوشش کار نظامی باعث تنش فیزیولوژیک بیشتر، محدودیت بیشتر در عملکرد و بروز سریع تر خستگی می شود. در استفاده از پوشش ضدشیمیایی، افزایش درجه حرارت مرکزی بدن، کاهش زمان تحمل فرد و تنش گرمایی رخ می دهد.