مجله مطالعات علوم پزشکی
سال:1380 | دوره:12 | شماره:2 |تعداد مقالات:15

مقدمه: طیف سنجی محصول تجزیه حرارتی، یکی از روش های آزمایشگاهی است که قابلیت تعیین سریع خصوصیت میکروارگانیسم ها را دارد. تجزیه حرارتی میکروارگانیسم ها، یک سری مواد فرار با وزن ملکولی کم تولید می کنند که می توان آنها را به صورت کیفی و کمی با دستگاه طیف سنجی تجزیه و تحلیل کرد. مواد و روش: در این بررسی سلول تام و غشای خارجی 42 سویه استنوتروفوموناس مالتوفیلیای رشد یافته، در 30 و 37 درجه سانتی گراد، به وسیله دستگاه طیف سنجی محصول تجزیه حرارتی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: بر اساس نتایج حاصل اطلاعاتی که از طیف ها با مشاهده چشمی به دست می آید، بسیار محدود است ولی دندروگرام و دیاگرام رتبه ای این طیف ها اختلالات فاحشی را بین ترکیبات شیمیایی سلول های تام و غشا خارجی و بین ترکیب شیمیائی ارگانیسم های رشد یافته در 30 و 37 درجه سانتی گراد نشان داد. بحث: از این فن آوری، به عنوان ابزاری جهت مطالعات اپیدمیولوژیکی، طبقه بندی، افتراق و تعیین هویت باکتری های مختلف استفاده می شود، این روش در تعیین خصوصیات و طبقه بندی میکروارگانیسم ها در مقایسه با روش های مرسوم تطابق خوبی را نشان داده است در این بررسی، اختلاف ترکیبات شیمیایی غشا خارجی با سلول تام و اختلاف ترکیبات شیمیایی سلول تام ارگانیسم های رشد یافته در 30 و 37 درجه سانتی گراد مورد بحث قرار گرفته است.

مقدمه: پنومونی آسپیراسیون ناشی از ارگانیسم های هوازی در بیماران دچار ضربه مغزی، در بخش های ICU بسیار شایع است و از علل عمده مرگ و میر و بروز عوارض، در آنهاست. هدف از این مطالعه، ارزیابی نتایج درمان در بیماران دچار ضربه مغزی و پنومونی اسپیراسیون بستری در بخش ICU مرکز آموزشی، درمانی پورسینای رشت می باشد. مواد و روش: در این بررسی 59 نفر بیمار دچار ضربه مغزی بستری در بخش ICU بیمارستان پورسینای رشت در طول یک سال از شروع سال 1378 تا ابتدای سال 1379 به طریق نمونه گیری آسان انتخاب و به روش cross-sectional تحت بررسی قرار گرفتند. نتایج: در 59 نمونه پنومونی اسپیراسیون مورد مطالعه، شایع ترین ارگانیسم ها، کلبسیلا (37.29%) و پسودوموناس (23.73%) بوده اند آنتروباکتر (6.78%) کمترین میزان شیوع را داشته است. موثرترین داروها، در مورد کلبسیلا، آمیکاسین با 90% تاثیر و سیپروفلوکساسین با 100% و در مورد پسودوموناس آمیکاسینبا، با 78.57% و سیپروفلوکساسین با 75% تاثیر بودند. بحث: پیشنهاد می شود در مورد بیماران دچار پنومونی آسپیراسیون با ارگانیسم های گرم منفی به خصوص کلبسیلا و پسودوموناس درمان بر اساس تجربه با ترکیبی از آمیکاسین و سیپروفلوکساسین شروع و سپس بر اساس نتایج حاصل از کشت و حساسیت میکروبی آنتی بیوتیک مناسب تجویز شود.

مقدمه: کارسینوم پورستات شایع ترین بدخیمی در مردان است. و علت 10% مرگ های ناشی از کانسر، متوجه این نوع بدخیمی می باشد. در کشور ما به دلیل افزایش متوسط عمر، انسیدانس این بدخیمی رو به افزایش می باشد. لذا، نیاز به روش هایی است که نه تنها آسان، ارزان و در دسترس باشد بلکه به خصوص در مراحل اولیه بیماری از نظر تشخیصی هم ارزشمند باشد، اندازه گیری tPSA، از جمله، این روش هاست. مواد و روش: در این مطالعه جهت ارزیابی ارزش اندازه گیری tPSA در تشخیص موارد خوش خیم و بدخیم، 140 بیمار 78-54 ساله که با علائم انسداد ادراری مراجعه و اندازه گیری tPSA آنها انجام شده بود و هم چنین تحت بیوپسی سوزنی پروستات قرار گرفته بودند، بررسی شدند. مطالعات هیستوپاتولوژیک بر روی نمونه های بافتی آنها و تعیین نوع بیماری (BPH و یا کارسینوم) و تعیین گرید بدخیمی بر اساس سیستم گلیسون و مقایسه هر کدام با tPSA اندازه گیری شده صورت گرفت. نتایج: نتایج حاصله حاکی از وجود 42.9% مورد آدنوکارسینوم و 57.1% BPH در بیوپسی های انجام شده بود. شایع ترین اسکورهیستولوژیک، کارسینوم اسکور 5 (36.7%) می باشد. در گروه با تشخیص BPH میانگین PSA- 28.617 با انحراف معیار 91.728 و در مورد شایع ترین اسکور بدخیمی، میانگین PSA-118.218 با انحراف از معیار 385.186 بود و در صورتی که PSA بالا را بیشتر از ng/ml10 در نظر گرفته شود حساسیت این تست 44.8% و ویژگی آن 69.8% و ارزش اخباری مثبت و منفی آن به ترتیب 78.3% و 34.1% می باشد. اختلاف میانگین tPSA در این دو گروه با استفاده از تست غیر پارامتری Mann whitney معنی دار بوده است (Pvalue=0.000203). بحث: فراوانی BPH، بیشتر از آدنوکارسینوم بود و tPSA سرم در هر دو حالت BPH و آدنوکارسینوم افزایش یافته، در موارد آدنوکارسینوم بیشتر بود و با ازدیاد اسکورهیستولوژیک نیز افزایش یافته است. در کل این تست دارای حساسیت و ویژگی مناسبی بود و می توان از آن در کنار توشه رکتال و سونوگرافی ترانس رکتال به عنوان تست غربالگری در تشخیص زودرس کارسنوم پروستات استفاده کرد. بر طبق مطالعات انجام شده جهت افزایش tPSA می توان از روش های دیگری همچون PSAD و %fPSA استفاده نمود. این دو تست نتایج مشایهی داشته و %fPSA پایین تر از 25% و PSAD بالاتر از 0.078، 95% کانسرها را در مراحل زودرس تشخیص می دهد ولی %fPSA به دلیل سهولت اش و عدم نیاز به روش پرهزینه سونوگرافی ترانس رکتال و توانایی آن در پیشگیری وضعیت تومور از لحاظ رفتار بیولوژیک و اسکور هیستولوژیک به عنوان تستی مکمل برای tPSA پیشنهاد می گردد.

مقدمه: کانسر روده بزرگ (کولورکتال) از بیماری های شایع کشورهای صنعتی است. بررسی شیوع آدنوکارسینوم روده بزرگ مشخص کننده ارتباط این بیماری با استانداردهای اقتصادی و صنعتی است. این بیماری در کشورهای صنعتی چون اروپای غربی، اسکاندیناوی، کانادا و زلاندنو دارای شیوع بالایی است و در اروپای شرقی، آفریقا، آسیا و آمریکای جنوبی شیوع متوسط دارد. در این کانسر کولورکتال پنجمین رتبه را در بین 10 کانسر شایع در سال 1375 داشته که در مقایسه با شیوع آن در سال 1365، رقم آن بیشتر است. مواد و روش: در این مطالعه توصیفی – مقطعی، با استفاده از پرونده بیماران مبتلا به کانسر کولورکتال طی سالهای 1375-1366 موجود در بیمارستان امام حسین تهران وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، اطلاعات 314 بیمار بر اساس جنس، سن، پراکندگی جغرافیایی، شغل، عوامل اتیولوژیک، مرحله پیشرفت، محل درگیری اولیه، پاتولوژی میکروسکوپی و میانگین زمان بدون بیماری مشخص گردید. نتایج: در بررسی 314 بیمار مراجعه کننده بین سالهای 1375-1366 به این مرکز، 55.41% مرد و 44.58% زن بودند، کمترین سن 13 و بیشترین سن 84 سال بود. شیوع وابسته به سن، افزایش از دهه دوم تا هشتم را نشان می دهد. در پراکندگی جنسی، مختصر افزایش در مردان است. (1.24=M/F) شایع ترین علامت اولیه مراجعه به پزشک رکتوراژی با 47.15% می باشد. در شیوع محل درگیری اولیه، رکتوم با 48.8% در صدر قرار دارد. در مرحله بندی Duke C با 43% شایع ترین و آدنوکارسینوم با 91.1% بیشترین نوع از نظر پاتولوژی می باشد. در بررسی عوامل اتیولوژیک، Srcondary prevention پولیپ های توبولوویلوس با 2.8% شایع تر بودند. از 314 بیمار 121 نفر (38.5%) در پیگیری های بعدی عود مجدد داشتند، 56% از آنها موضعی و 43.8% سیستمیک بودند. میانگین فاصله زمان بدون علائم (disease free) در بیماران پیگیری (Follow Up) شده 15.1 ماه و اکثر عودها در 2 سال اول اتفاق افتاده بود. بحث: توصیه می شود که در بررسی های کانسرهای کولورکتال در آینده، جهت کشف علل اتیولوژیک و اپیدمیولوژیک چه در جمعیت عمومی و چه در موارد عود در ایران نتایج این بررسی مورد توجه قرار گیرد.

مقدمه: بر اساس مطالعات مختلف، عدم آگاهی مادران نسبت به تغذیه کودکان و رفتارهای نامناسب آنان در این خصوص، از مهمترین علل سوء تغذیه کودکان است، در این میان آشنایی مادران با نیازهای غذایی کودکان، امکان برخورداری آنان را از یک برنامه صحیح غذایی فراهم می نماید. مواد و روش: این مطالعه یک بررسی توصیفی – مقطعی است که بر روی 400 نفر از مادران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی – درمانی کرمانشاه که حداقل دارای یک کودک 36- 0 ماهه بودند انجام گرفته، اطلاعات مربوط به آگاهی، نگرش و رفتار مادران از طریق مصاحبه مستقیم جمع آوری گردیده و وضعیت آگاهی، نگرش و رفتار مادران بر اساس امتیاز ثبت شده در سه گروه تقسیم بندی شد. وضعیت مطلوب (کسب 75 تا 100 درصد امتیاز)، و وضعیت تا حدودی مطلوب (کسب 50 تا 74.9 درصد امتیاز)، و وضعیت نامطلوب (کسب کمتر از 50 درصد امتیاز). روش های آماری مورد استفاده، ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یک طرفه، آزمون – MANN Withney، ضریب همبستگی Spear Mann، و آزمون کی دو بود. نتایج: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان می دهد که، 55.3 درصد مادران در خصوص تغذیه کودک با شیر مادر و غذاهای کمکی دارای آگاهی نامطلوب، 55.3 درصد نگرش نامطلوب و 60.4 درصد دارای کاربست نامطلوب هستند. همچنین بین وضعیت نسبی درآمد خانوار و امتیاز آگاهی، همبستگی مثبت معنی دار و بین سن مادر، بعد خانوار، تعداد فرزندان، رتبه تولد کودک و امتیاز آگاهی و نگرش مادران همبستگی منفی معنی دار وضعیت نسبی درآمد خانوار، رتبه تولد کودک و امتیاز رفتار مادران همبستگی معنی دار و بین میانگین امتیازات آگاهی و نگرش مادران دیپلم و زیر دیپلم و نیز میانگین امتیازات آگاهی و نگرش مادران گروه های بالاتر از دیپلم و زیر دیپلم و بین میانگین امتیازات آگاهی و نگرش مادران خانه دار و شاغل تفاوت معنی دار مشاهده شد (0.5>P) بحث: بررسی وضعیت آگاهی، نگرش و رفتار مادران در زمینه تغذیه کودکان در مطالعه حاضر حکایت از پایین بودن سطح آگاهی، نگرش و رفتار مادران دارد، به طوری که تنها 17.5 درصد مادران دارای آگاهی مطلوب، 18.5 درصد دارای نگرش و 19.5 درصد رفتار مطلوب داشتند. لذا آموزش مستمر و موثر برای مادران در خصوص تغذیه کودکان به منظور ارتقا، آگاهی، نگرش و رفتار آنها قویا توصیه می گردد.

مقدمه: عقرب زدگی در ماه های گرم سال (اردیبهشت لغایت آبان) از مشکلات عمده و مهم در شهرهای خوزستان است، همه ساله تعداد قابل توجهی از مراجعه کنندگان به مراکز بهداشتی درمانی را بیمارانی تشکیل می دهند که توسط یکی از انواع مختلف عقرب های موجود در این استان نیش زده می شوند. خطرناک ترین عقرب این منطقه به نام گادیم با نام علمی Hemiscorpius Lepturus است که حدود 13% کل بیماران عقرب زده را دچار مشکلات متعدد می کند. هدف از این مطالعه گذشته نگر بررسی 5 ساله از نظر سن، جنس، محل سکونت و مرگ و میر در بیمارانی است که به علت عقرب زدگی به مرکز کودکان ابوذر اهواز مراجعه و تحت درمان قرار گرفته اند. هدف از انجام تحقیق، یافتن راه های موثر در پیشگیری از عقرب زدگی و نحوه برخورد با بیماران عقرب زده و در نهایت جلوگیری از عوارض و مرگ و میر افراد جامعه است. مواد و روش: در مدت 5 سال (فروردین 1373 لغایت 1378) جمعا 28296 بیمار به علت اصابت نیش عقرب به واحد عقرب مستقر در بیمارستان کودکان ابوذر اهواز مراجعه و تحت درمان قرار گرفتند. 11318 نفر از این بیماران سن کمتر از 15 سال داشتند، افراد بزرگتر از 15 سال پس از اقدامات درمانی اولیه به مرکز دیگری اعزام شدند و بقیه در بیمارستان ابوذر مورد مداوا قرار گرفته و مطالعه در مورد آنها انجام شد. نتایج: از 11318 بیمار 7810 بیمار (69%) مونث بودند. در 61% از بیماران محل سکونت در خارج از شهر (روستا و یا اطراف شهر) و در بقیه داخل شهر بود. 45% از این بیماران توسط عقرب Mesubuthus Eupeus، 41% توسط عقرب سیاه بزرگ یا Androctonus Crassicauda، 13% توسط عقرب خطرناکی به نام گادیم یا Hemiscorpius Lepturus و 1% توسط سایر انواع عقرب نیش خورده بودند. از جمع 11318 بیمار کمتر از 15 سال، 1316 بیمار (12%) آنها به علت عوارض شدید عقرب زدگی از قبیل همولیز شدید، تورم و یا اکیموز شدید محل نیش، کاهش شدید هموگلوبین و علائم شوک بستری شدند. 90% این بیماران توسط عقرب گادیم و بقیه توسط عقرب سیاه بزرگ نیش خورده بودند. به رغم کلیه اقدامات درمانی انجام شده از جمله تجویز سرم ضد عقرب موجود، تعداد 62 بیمار (4.7%) فوت نمودند که علت فوت، نارسایی کلیه و اثر سم عقرب بر روی مراکز حیاتی (قلب و تنفس) بود از این بیماران تنها 2 بیمار توسط عقرب سیاه بزرگ نیش خورده بودند و به علت دیر آوردن فوت نمودند. بحث: با توجه به آمار بالای بیماران عقرب زده و نیز درصد قابل توجه بفوت بیماران به علت عقرب زدگی گادیم و عدم تاثیر ضد سم های موجود در بیمارانی که گادیم نیش زده می شوند لازم است علاوه بر آشنایی با راه های پیشگیری از عقرب زدگی به طور کلی و تهیه ضد سم اختصاصی جهت عقرب گادیم به طور اخص اقدامات ضروری انجام گیرد.

مقدمه: هالتون از دسته داروهای هوشبر استنشاقی و رایج ترین دارو در کشور ما به ویژه در مرحله نگهدارنده بیهوشی می باشد. این گاز هوشبر از طریق سیستم تنفسی وارد بدن شده و از دو طریق دفع می گردد. یک راه از طریق تنفسی که بدون تغییر دفع می شود و راه دیگر از طریق کبد، این دارو در مسیر متابولیسم کبدی تولید متابولیت های واسطه ای نموده که احتمالا موجب صدمه بافت کبد می شود. مواد و روش: روش تحقیق به صورت نیمه تجربی است که طی آن، زمان PT و PTT سطح سرمی AST و ALT قبل از عمل و 24 ساعت بعد از عمل جراحی در 50 بیمار که به طور تصادفی در بیمارستان طالقانی تهران تحت بیهوشی عمومی طولانی مدت با گاز هالوتان قرار گرفته بودند مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: با استفاده از آزمون تی – زوجی، از میان 4 پارامتر اندازه گیری شده تنها میانگین تغییرات PT قبل و 24 ساعت بعد از بیهوشی عمومی معنی دار بود. بحث: این تغییرات با طول تماس با هالوتان و دریافت خون حین عمل جراحی ارتباط داشته و همچنین در بیماران با جنسیت مرد و سن کمتر بارزتر بود. اما با غلظت هالوتان مصرفی ارتباط نداشت.

مقدمه: از علل آنمی های تغذیه ای در بیماران سوء تغذیه ای غیر از آهن، اسیدفولیک و B12، کمبود سایر عوامل، از جمله، مس و سرولوپلاسمین می باشد. کمبود مس علائم فقر آهن را تقلید می کند در حالی که ذخایر آهن نرمال می باشد. این تحقیق، با بررسی کمبود مس و سرولوپلاسمین در بیماران مبتلا به سوء تغذیه، رابطه آنها را با آنمی بیماران بررسی می نماید. مواد و روش: در طی 1.5 سال تعداد 42 کودک زیر 14 سال که با معیارهای Gomez دچار درجاتی از سو تغذیه بودند انتخاب و از نظر شدت سو تغذیه به سه گروه خفیف، متوسط و شدید تقسیم شدند. با بررسی هموگلوبین، هماتوکریت و اندکس های خونی، بیماران مبتلا به آنمی مشخص گردید و با اندازه گیری آهن، TIBC، اشباع ترانسفرین، فریتین، مس و سرولوپلاسمین سرم، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: در این بررسی 33 بیمار مبتلا به آنمی بودند، 18 بیمار همراه با کمبود مس و سرولوپلاسمین و تنها 2 بیمار دچار آنمی ناشی از این میکرونوترنت و سرولوپلاسمین بودند. این مطالعه نشان داد که رابطه معنی داری بین کمبود مس و سرولوپلاسمین وجود دارد به طوری که کمبود مس همراه با کمبود سرولوپلاسمین می باشد (PV<0.05). بحث: نتایج نشان می دهد که با پیشرفت سو تغذیه انواع دیگر آنمی های تغذیه ای در ایجاد آنمی این بیماران دخالت می نماید و احتمالا کاهش آنمی فقر آهن با پیشرفت سو تغذیه ناشی از دخالت عوامل موثر دیگر مانند مس و سرولوپلاسمین در مصرف آهن می باشد.

مقدمه: بهداشت باروری طیف گسترده ای از اقداماتی است که از بدو تولد تا زمان یائسگی را در بر می گیرد. بهداشت دوران بلوغ از اجزای مهم بهداشت باروری است. پژوهشی حاضر جهت تعیین وضعیت بهداشت دوران قاعدگی در دختران دبیرستانی شهر ارومیه در سال تحصیلی 78-79 انجام گرفته است. مواد و روش: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی است که در آن از میان 20280 نفر دانش آموز دختر دوره دبیرستانی شهر ارومیه، 876 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه برداری تصادفی – خوشه ای انتخاب گردیدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه از پیش آزمون شده جمع آوری و نتایج با توجه به ویژگی های متغیرها و اهداف پژوهش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان می دهد که 59.4 درصد از نمونه های مورد مطالعه در ناحیه یک و 40.6 درصد از آنان در ناحیه دو آموزش و پرورش مشغول تحصیل می باشند. سن شروع قاعدگی در 80 درصد دختران، در فاصله سنی 14-12 سال است، اکثریت آنها (68.8 درصد) اولین اطلاعات در زمینه قاعدگی را، از مادر و خواهرانشان دریافت نموده اند. 64.1 درصد دختران نیاز به دریافت آموزش های بیشتر را ذکر نموده اند که 47.1 درصد موارد بهترین منبع آموزش دهنده را والدین می دانند. بین اطلاعات بهداشتی دوران قاعدگی و استحمام در این دوران، شغل مادر و انجام صحیح استحمام از نظر آماری ارتباط معنی داری مشاهده گردید. بحث: متاسفانه نوجوانان به ویژه دختران جامعه بنا به دلیل خاص فرهنگی از دریافت آگاهی صحیح بهداشتی پیرامون قاعدگی محرومند با توجه به این که اکثریت دختران، صالح ترین و مطمئن ترین راه کسب اطلاعات را والدین می دانند، لذا طراحی و اجرای مداخله ای آموزشی جهت ارتقای سطح آگاهی مادران برای انتقال اطلاعات صحیح به دختران پیشنهاد می گردد.

مقدمه: مکانیسم دقیق ایمنی بر علیه لیشمانیوز شناخته نشده است، اما لنفوسیت های TCD4+ نقش اساسی در ایمنی بر علیه لیشمانیوز ایفا می کنند. مواد و روش: در این تحقیق، از ضایعات جلدی دوازده بیمار لشمانیوز، بیوپسی تهیه و پس از فریز کردن، رنگ آمیزی، ایمنوپراکسید از برای ارزیابی ایمنوفنوتیپینگ درصد سلول های مثبت برای گیرنده های CD4، CD8، CD14، CD1a، CD54، CD56، CD19، HLA-DR و سیتوکین های آزاد شده (INFg, IL12, IL10, IL4) توسط این سلولهای ایمنی را مورد مطالعه قرار گرفت. این بیماران بر اساس یافته های پاتولوژی و بر اساس تقسیم بندی هیستوپاتولوژیک دکتر آزاده (1) به سه گروه: گروه I حاد بدون درمان، گروه II مزمن مقاوم به درمان، گروه III لوپویید recidivans تقسیم بندی شدند. نتایج: ارزیابی میانگین درصد جمعیت سلولی بارز و غلبه کننده در فرم حاد (گروه I) لنفوسیت های Th1 می باشد IL4 که بر اساس ترشح سیتوکین های INPg و IL12 و مارکر CD4 مشخص شدند. در فرم مزمن مقاوم به درمان Th2 لنفوسیت های Th2 جمعیت سلولی بارز و غلبه کننده را تشکیل می دهند که بر اساس ترشح سیتوکین های و وجود IL10 و مارکر CD4 مشخص شدند و در ضایعات لوپوئید حالت عدم تعادل بین لفنوسیت های Th1 واداشت. بحث: در این مطالعه الگوی ترشح سیتوکین های مختلف توسط سلول های ایمنی را مشخص کرده و انواع سیتوکین های ترشح شده توسط سلول های ایمنی در این سه گروه را با هم مقایسه شدند.

مقدمه: امپرازول و رانیتیدین دو رژیم درمانی زخم اثنی عشر هستند که به طور شایع مورد استفاده قرار می گیرند ولی تاکنون هیچ مطالعه کنترل شده ای در ایران وجود ندارد که اثر این دو را در درمان زخم مقایسه نماید. از طرف دیگر فاکتورهای زیادی مثل نژاد، عادات، فرهنگ، و وضعیت اقتصادی و اجتماعی می توانند در درمان زخم دخالت نمایند. هدف این مطالعه، کارآزمایی بالینی اثرات این دو دارو و مقایسه آنها در بهبود زخم و نیز جلوگیری از عود یکساله آنها می باشد. مواد و روش: در مجموع 69 بیمار بعد از تایید قطعی زخم دوازدهه توسط اندوسکوپی وارد مطالعه شدند این تعداد به صورت تصادفی در دو گروه درمانی (A-35 نفر) روزانه آمپرازول به مدت 4 هفته و گروه (B-34 نفر) روزانه 300 میلی گرم رانیتیدین به مدت 4 هفته قرار گرفتند. اندوسکوپی کنترل در پایان هفته های دوم و چهارم درمان و هنگام عود علایم زخم در طول یکسال انجام پذیرفت. درنهایت 27 بیمار در گروه (A) و 29 بیمار در گروه (A) مطالعه را به پایان رساندند. نتایج: میزان بهبودی زخم در گروه اول هم در پایان هفته دوم (85.2%) در مقابل 48.3% عدد0.01=p ) و هم در پایان هفته 4 (100% در مقابل 75.9% عدد 0.02=p) به طور واضحی بیش از گروه دوم بود. در مجموع 24.1% شکست درمانی به صورت بهبود نسبی با کاهش اندازه زخم و یا عدد بهبود زخم در گروه دوم مشاهده شد که در مقایسه با گروه اول یعنی صفر درصد اختلاف آماری فاحشی را نشان می دهد (0.0067=p) 36 بیمار نیز به طور کامل به مدت یکسال تحت پیگیری قرار گرفتند. میزان عود زخم در پایان یکسال در گروه اول 20% و در گروه دوم 12.5% بود (P بزرگتر از 0.05) زمان تخفیف و بهبود درد بیماران نیز در طول دوره درمان اختلاف واضحی نداشت (0.08=P). بحث: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه و نتایج تقریبا مشابه سایر مطالعات به نظر می رسد که امپرازول روش موثرتر و مفیدتر در درمان زخم دوازدهه نسبت به رانیتیدین باشد. هر چند میزان عود زخم و بهبود علایم بین دو گروه تفاوت آشکاری نداشت تحمل خوب دارو توسط بیماران و نیز تولید داخلی این دارو با هزینه کمتر از دیگر مزایای این روش می باشد.

شناکردن نوجوانان، جوانان و حتی بزرگسالان در آب رودخانه ها و استخرهای شنای غیر استاندارد و غیربهداشتی یکی از مشکلات مهم بهداشتی می باشد که نتیجه آن انتقال و بروز بیماریهای زیاد در شناگران می باشد. صرف نظر از خطرات ناشی از بیماریهای زیبایی استخرهای شنا ایجاب می نماید که آب آن تا حد امکان پاک و عاری از عوامل بیماریزا باشد. مناسب ترین استخر از دیدگاه بهداشتی استخرهای با جریان مداوم (با گردش مجدد آب) می باشد. میزان کلر باقیمانده در آب استخر در تمام وقت نباید از 0.4 PPM کمتر و از یک PPM بیشتر باشد در این حالت PH آب نیز برابر 7.5-7 خواهد بود. در صورتی که PH برابر 8.9-8 باشد در این حالت بایستی میزان کلر باقیمانده در آب بیشتر از یک PPM باشد. معیارهای پاکیزگی آب استخر شنا مشابه معیارهای آب آشامیدنی می باشد. لذا مطلوب است نمونه برداری به تعداد 2 فقره در طول هفته، ترجیحا زمانی که بار وارده به استخر حداکثر است انجام و کلیه آزمایشات شیمیایی و باکتریولوژیکی بر طبق روش های پیشنهادی استاندارد صورت پذیرد. برای اینکه بتوان در مورد کیفیت واقعی باکتریولوژیکی آب استخر قضاوت نمود پیشنهاد می شود که تیوسولفات سدیم به مقدار مورد نیاز به شیشه های نمونه برداری افزوده شود. دمای آب استخر نباید بیشتر از 26°C باشد لازم است دمای هوای اطراف استخر 2°C گرمتر از دمای آب استخر باشد. جهت تصفیه آب استخر از آلوم به عنوان ماده منعقد کننده استفاده می شود بایستی PH آب آن همیشه بالاتر از 7 باشد.