فیزیولوژی و فارماکولوژی
سال:1383 | دوره:8 | شماره:1 |تعداد مقالات:15

انسداد شریان میانی مغز از شایعترین علل سکته های موضعی مغزی (ایسکمی) در انسان می باشد. استفاده ازمدلهای حیوانی ایسکمی موضعی و مطالعه جنبه های مختلف آثار پاتوفیزیولوژیکی آنها می تواند اطلاعات مفیدی در مورد نقش میانجی های عصبی آزاد شده از سلولهای صدمه دیده و عمل کرد داروها در جلوگیری از گسترش و یا درمان ضایعات سکته مغزی ارائه نماید. برای ایجاد مدل تجربی ایسکمی موضعی- موقتی مغزی در حیوانات آزمایشگاهی تعداد 21 موش صحرایی (400-300 گرم) را با کلرال هیدرات  (400 mg.kg ip) بیهوشی نموده و پس از آماده سازی؛ شریان کاروتید مشتراک راست تا محل انشعاب آن به کاروتید خارجی و داخلی جدا گردید. سپس از طریق شریان کاروتید داخلی و با استفاده از نخ نایلون آماده شده شریان میانی مغز را مسدود نموده و ایسکمی موضعی مغزی ایجاد گردید. بعد از گذشت 90 دقیقه نخ نایلون را با دقت از شریان کاروتید خارج نموده و جریان خون در منطقه ایسکمیک مجددا برقرار گردید. سپس نواحی برش داده شده را بخیه زده و اجازه داده شد تا حیوان از بیهوشی خارج شود. 24 ساعت بعد از برقراری مجدد جریان خون مغزی؛ رفتارهای نورولوژیکی حیوان براساس تست استاندارد بررسی و درجه بندی شد. در پایان با کمک داروی بیهوشی حیوان را کشته؛ با دقت مغز را درآورده؛ بعد از آماده سازی و برش دادن، رنگ آمیزی نموده و توسط دوربین از برشها عکس برداری و با کمک برنامه رایانه ای سطح ناحیه انفارکته شده محاسبه شد. نتایج این مطالعه نشان داد با این روش میتوان بدون نیاز به بازکردن جمجمه، با ضریب اطمینان بالا ایسکمی- موضعی مغزی در موش صحرایی ایجاد نمود و با کمک آن نقش تخریبی و یا محافظتی مواد آزاد شده از سلولهای صدمه دیده و یا میانجی های عصبی را در آسیب های مغزی را مطالعه نمود. علاوه بر این با برقراری مجدد و دایمی جریان خون منطقه صدمه دیده (ایسکمیک) میتوان مکانیسم های پاتوفیزیولوژیکی ضایعات ناشی از آنرا نیز مطالعه نمود.  

بسیاری از رفتارهای غیر جنسی با جنسیت و حتی فازهای مختلف دوره جنسی ارتباط دارد. لذا احتمال داده می شود یادگیری  حافظه هم بتواند تحت تاثیر هورمونهای جنسی قرار بگیرد. در این تحقیق تاثیر فازهای مختلف سیکل جنسی(Estrous cycle)، تخمدان زدایی و تیمار با استرادیول روی رفتار یادگیری و حافظه مورد بررسی قرارگرفت. از موشهای صحرایی ماده با کره، نژادWistar در محدوده وزنی 230-180 گرم در آزمایشها استفاده گردید و جهت سنجش یادگیری و حافظه از روش یادگیری احترازی غیر فعال Passive Avoidance Learning(PAL) استفاده شد. آزمایشها به طور کلی در دو گروه، حیوانات با سیکل جنسی طبیعی و حیوانات تخمدان زدایی شده انجام گرفت. یافته های تحقیق نشان میدهد که اگر چه پاسخهای شرطی احترازی در مرحله دای استروس افزایش و درمرحله پرو استروس کاهش یافته است اما این تفاوت ها معنی دار نمی باشند(P>0.05). تخمدان زدایی تاخیر در ورود به محفظه تاریک (STL) را درمرحله به خاطر آوری در مقایسه با گروه Sham به طور معنی داری افزایش (P<0.05) و تجویز 10μg استرادیول بنزوات سه روز متوالی این پاسخها را کاهش می دهد(P<0.001). بطور کلی، تخمدان زدایی پاسخهای شرطی احترازی را افزایش می دهد و تزریق روزانه غلظتهای فیزیولوژیک استرادیول به حیوانات فاقد تخمدان، این اثر را از بین می برد. لذا بنظر می رسد که استرادیول اندوژن روی رفتارهای شرطی احترازی اثر مهاری دارد درحالیکه اثر تسهیلی آن توسط بسیاری از پژوهشگران بدیهی شمرده می شود.  

بسیاری از رفتارهای غیر جنسی با جنسیت و حتی فازهای مختلف دوره جنسی ارتباط دارد. لذا احتمال داده می شود یادگیری  حافظه هم بتواند تحت تاثیر هورمونهای جنسی قرار بگیرد. در این تحقیق تاثیر فازهای مختلف سیکل جنسی(Estrous cycle)، تخمدان زدایی و تیمار با استرادیول روی رفتار یادگیری و حافظه مورد بررسی قرارگرفت. از موشهای صحرایی ماده با کره، نژادWistar در محدوده وزنی 230-180 گرم در آزمایشها استفاده گردید و جهت سنجش یادگیری و حافظه از روش یادگیری احترازی غیر فعال Passive Avoidance Learning(PAL) استفاده شد. آزمایشها به طور کلی در دو گروه، حیوانات با سیکل جنسی طبیعی و حیوانات تخمدان زدایی شده انجام گرفت. یافته های تحقیق نشان میدهد که اگر چه پاسخهای شرطی احترازی در مرحله دای استروس افزایش و درمرحله پرو استروس کاهش یافته است اما این تفاوت ها معنی دار نمی باشند(P>0.05). تخمدان زدایی تاخیر در ورود به محفظه تاریک (STL) را درمرحله به خاطر آوری در مقایسه با گروه Sham به طور معنی داری افزایش (P<0.05) و تجویز 10μg استرادیول بنزوات سه روز متوالی این پاسخها را کاهش می دهد(P<0.001). بطور کلی، تخمدان زدایی پاسخهای شرطی احترازی را افزایش می دهد و تزریق روزانه غلظتهای فیزیولوژیک استرادیول به حیوانات فاقد تخمدان، این اثر را از بین می برد. لذا بنظر می رسد که استرادیول اندوژن روی رفتارهای شرطی احترازی اثر مهاری دارد درحالیکه اثر تسهیلی آن توسط بسیاری از پژوهشگران بدیهی شمرده می شود.  

با توجه به جنبه های کاربردی گیاهان دارویی در درمان بیماریها و کم بودن عوارض جانبی ناشی از مصرف آنها نسبت به داروهای شیمیایی، امروزه موضوع بسیاری از تحقیقات در سراسر جهان بررسی اثرات گیاهان مختلف می باشد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثرات احتمالی گیاه رازک بر فیزیولوژی تولید مثل در جنس نر می باشد. جهت این بررسی، اثر عصاره هیدروالکلی گلهای پایه ماده گیاه رازک بر هورومون مترشحه از محورهای فیپوفیز- گناد بر روی موشهای سوری نر بالغ نژاد Balb.C مورد مطالعه قرارگرفت. پس از تهیه عصاره گیاه رازک، دوز کشنده LD50 عصاره در شرایط زنده، 180 mg.kg بدست آمد. سپس با درنظر گرفتن دوز کشنده، آزمایشها با دوز های موثر mg.kg80،180،380،280،480 عصاره گیاه رازک انجام گرفت. تزیقات بصورت داخل صفاقی و بمدت 30 روز بشکل یک بار در روز به موشهای نر بالغ با وزن 25 گرم صورت گرفت. همزمان گره کنترل (دست نخورده ) نیز وجود داشت. دو ساعت پس از آخرین تزریق، خون حیوانات جمع آوری و سرم آن جدا گردید و سنجش های هورمونی بر روی هورمونهای مترشحه از محور هیپوفیز- گناد انجام گرفت. هورمون های محور هیپوفیز- گناد شامل LH و تستوسترون تحت تاثیر عصاره گیاه رازک بطور معنی داری کاهش یافت اما تغییر معنی داری در میزان FSH مشاهد نشد. کاهش میزان LH و تستوسترون سرم خون تحت تاثیر تزریق عصاره هیدروالکلی گیاه رازک را احتمالا می توان به وجود ترکیبات فیتواستروژنی قوی گیاه رازک بخصوص 8-prenylnaringenine نسبت داد. بدین معنا که با تجویز دراز مدت عصاره گیاه رازک، میزان استروژن پلاسمان خون را افزایش پیدا  کرده و این افزایش استروژن عملکرد محور هیپوفیز- گناد را تحت تاثیر قرار داده و از طریق روند فیدبک منفی موجب کاهش آزادسازی LH از هیپوفیز قدامی و متعاقب آن کاهش ترشح تستوسترون از بیضه ها می گردد. درارتباط با عدم تاثیر تجویز عصاره گیاه رازک، بر میزان FSH سرم خون، بنظر می رسد که احتمالا عاملی غیر از عامل تنظیم کننده LH برآزاد سازی FSH نقش داشته باشد.  

فاکتور رشد عصب (NGF) پروتئینی ضروری برای رشد و ادامه حیات نورونهای حسی و سمپاتیک محیطی و نورونهای حرکتی می باشد. NGF در سلولهای سیستم عصبی مرکزی  و سلولهای محیطی با غلظت کم ترشح می گردد. پس از کشف نوروتروفین ها و بخصوص NGF سعی شده است برای درمان ضایعات سیستم عصبی با استفاده از روشهای گوناگون، این مواد را دراختیار سلولهای عصبی قرار دهند. 4- متیل کاتکول (4-MC) که یک ترکیب کاتکول فاقد جزء آمینی می باشد، از قویترین مواد محرک سنتز NGF در سلولهای فیبروبلاست و آستروگلیال موش می باشد. نشان داده شده است که تزریق آن سبب افزایش دژنراسیون فیبرهای غیر میلینه و میلینه عصب سیاتیک آسیب دیده می شود. دراین پژوهش تاثیر ضد درد ماده 4- متیل کاتکول در یک مدل نوروپاتی محیطی بررسی گردیده است. برای انجام این تحقیق سه گروه هشت تایی رت های نر بالغ در نظر گرفته شدند. درگروه اول فقط عمل Ligation روی عصب سیاتیک پای چپ انجام گرفت. در گروه دوم پس از عمل Ligation تزریق روزانه ماده 4- متیل کاتکول محلول در فسفات بافر سالین با دوز 150μg.kg به صورت داخل صفاقی به مدت دو ماه انجام گرفت. در گروه سوم مانند گروه دوم عمل گردید. با این تفاوت که از ماده فسفات بافر سالین به تنهایی استفاده گردید. سپس در تمامی گروه ها در روزهای 42،28،21،14،7 و56 آزمون های رفتاری شامل نحوه رفتار حیوان، حساسیت به سرما، تست استون (آب 42 درجه)، فشار و همچنین رفلکس های حرکتی (Grasping and Placing) بعمل آمد. نتایج نشان دادند که آسیب عصب سیاتیک باعث بروز اختلال در رفتار حرکتی طبیعی حیوان می شود، بدین صورت که اختلال در رفتارهای حسی همراه است با افزایش پاسخ نسبت به محرک های غیر دردناک (آلودینیا) و محرکهای دردناک مکانیکی و حرارتی (هیپزآلژزیا) و اختلال در رفتارهای حرکتی همچنین با غیر طبیعی با غیر طبیعی شدن رفلکسهای Grasping, Placing همراه است. این رفتارها درطی هفته دوم پس از آسیب عصبی به حداکثر میزان خود می رسند و براساس نتایج بدست آمده در این مطالعه تجویز ماده 4- متیل کوتکول می تواند باعث کاهش میزان درد و نیز از بین رفتن سریع تر آن گردد.

ناحیهDiagonal Band of Broca(DBB) جزء سیستم لیمبیک بوده نقش آن در کنترل ضربان قلب و گردش خون نشان داده شده است. تزریق ال- گلوتامات به بخش افقی هسته horizontal limb of DBB(hDB) فشار خون وضربان قلب را کاهش داد. این هسته همچنین حاوی نورونهای گاباارژیک فراوان است. در این تحقیق ابتدا نقش زیر گروه های رسپتور گلوتامات و سپس نقش رسپتور گابا A در کنترل ضربانات قلب و گردش خون مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشات برروی 34 رت بیهوشی که تهویه مصنوعی می شدند انجام گرفت، تزریق داروها توسط میکروپیپت و بصورت داخل هسته ای و به میزان 50 نانولیتر صورت گرفت. فشار خون و ضربان قلب حیوان قبل و بعد از تزریق اندازه گیری می شد. میانگین تغییرات فشار خون و ضربان قلب در داخل هر گروه و در مقایسه با گروه کنترل با استفاده از آزمون ANOVA, repeated measures مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تزریق 50 نانولیتر ال- گلوتامات 0.25 مولار باعث کاهش فشار خون به میزان 24.4±3.7 میلی متر جیوه و کاهش ضربان قلب 25.2±3.8 ضربان دردقیقه شد. تزریق دوزهای 5 و یک میلی مول Ap5 آنتاگونیست رسپتور NMDA و دوزهای 0.5 و یک میلی مول CNQX (آنتاگونیست رسپتور AMPA) تغییری درفشارخون و ضربان قلب درمقایسه با گروه کنترل نداشت. تزریق 500 پیکومول، موسیمول( آگونیست گابا A) باعث افت فشار و کاهش ضربان قلب شد که در مقایسه با گروه کنترل (P<0.01) معنی دار بود. تزریق یک میلی مول بیکوکولین BMI، آنتاگونیست گاباA باعث افزایش فشار و ضربان قلب شد که در مقایسه با گروه کنترل و در زمانهای مختلف (P<0.01) معنی دار بود. نتایج تحقیق نشان می دهد تحریک سیستم گلوتاماترژیک در hDB باعث افت فشار خون و ضربان قلب می گردد که مشابه بافته های قبلی است در حالیکه مهار گیرنده های NMDA وAMPA تغییری بر فشار خون و ضربان قلب نداشت همچنین تحریک گیرنده A سیستم گابا ارژیک موجب  افت فشار خون و ضربان قلب مهار این گیرنده باعث افزایش فشار خون و ضربان قلب شد.

برقراری مجدد جریان خون در بافت ایسکمیک به طور متناقضی باعث آسیب بیشتر به آن بافت می شود. این فرآیند را به نام آسیب ایسکمی- خونرسانی مجدد(Ischemic-Reperfusion injury) نامیده اند. عامل ایجاد این آسیب، رادیکالهای آزاد اکسیژنی (ROS) هستند که رادیکال هیدروکسیل (OH) به عنوان خطرناکترین نوع ROS مطرح می باشد. روش به دام اندازی (OH) توسط حلقه های آروماتیک و سنجش متابولیتهای هیدروکسیله با سیستم HPLC و دتکتور الکتروشیمی (ECD) حساسترین روش سنجش رادیکال هیدروکسیل است. بررسی کارایی استفاده از تزریق وریدی حلقه ای آروماتیک در این متد و میزان تاثیر مسیر متابولیک در تولید متابولیتهای هیدروکسیله از اهداف این تحقیق بود. نظر به اینکه عناصر فلزی احیایی مانند آهن و مس و غیر احیایی مانند روی نقش اساسی در تولید یا مهار ROS دارند، بررسی تغییرات مس و روی پلاسما در صورت تولید رادیکالهای هیدروکسیل در دوره  رپرفیوژن از اهداف دیگر این تحقیق بود. برای سنجش تولید (OH) تزریق وریدی سدیم سالیسیلات در IR دوطرفه کلیه در شرایط in vivo صورت گرفت و میزان تولید متابولیتهای هیدروکسیله آن (ترکیبات دی هیدروکسی بنزوئیک اسید) بررسی شد. سنجش غلظت مس وروی پلاسما با سیستم اسپکتروفتومتر جذب اتمی به همراه سنجش (OH) دردقایق 30 و 90 رپرفیوژن انجام شد. برای تاییدآسیب از سنجش کراتینین قبل و 24 ساعت بعد از رپرفیوژن استفاده گردید. تحلیل آماری داده ها نشان داد تزریق داخل وریدی سالیسیلات سدیم و سنجش متابولیتهای هیدورکسیله آن می تواند به عنوان متدی ارزشمند جهت بررسی میزان تولید رادیکالهای هیدروکسیل در طول دوره رپرفیوژن به کار رود. مطالعه زمانی انجام شده در این کار به تخمین سرعت تولید متابولیک 2.5DHBA و به استفاده از آن جهت سنجش میزان تولید رادیکالهای هیدروکسیل کمک می کند. ایسکمی- رپرفیوژن (IR) کلیه باعث افزایش معنی دار تولید (OH) دردوره رپرفیوژن شده و (OH) تولید شده باعث آسیب نفروتوبولار کلیوی می گردد. همچنین این تحقیق نشان می دهد که اعمال ایسکمی یک ساعته کلیوی تغییری درغلظت مس و روی پلاسما دردوره رپرفیوژن می دهد.

مقدمه: درحدود 200 میلیون نفر در جهان و 200-300 هزارنفردرایران به ویروس هپاتیت C آلوده هستند. ابتلا به هپاتیت C یکی از علل منجر به نارسایی وکانسر کبد وشایعترین اندیکاسیون منفرد برای پیوند کبد است. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 54 نفر مبتلایان به هپاتیت مزمن C انجام شد. بیماران به مدت یکسال تحت درمان ترکیبی سه میلیون واحد پی- دی فرون B، سه بار در هفته و 1000-600 میلی گرم ریباورین در روز قرار گرفتند. شمارش کامل خون، پلاکت، عملکرد کبدی و تستهای تیروئیدی در ماههای 9،6،3 و 12 و نیز HCV- RNA به روش RT-PCR در ماههای 3 و 12 پس از شروع درمان صورت گرفت. آنالیز نتایج از Repeated ANOVA, chi2 , t-test و مدلهای رگرسیونی استفاده شد. نتایج: در 52 (96.3%) بیمار که درمان را ادامه دادند و 47 نفر آنها (90.4%) مرد بودند، کاهش آنزیمهای کبدی معنی ددار بود HCV-RNA. (P<0.00) منفی درپایان ماه سوم در 77.8% و در پایان ماه 12 در 85.4% افراد دیده شد (P<0.001). در 18.9% افراد عارضه ای بروزنکرد و در 81.9% بقیه، عوارض خطرناک نبود. مدلهای معنی داری جهت پیش بینی وضعیت RNAHCV و سطح آمینوترانسفرازهای پایان درمان به دست آمد(P>0.001). بحث: با توجه به نداشتن عارضه ای خطرناک در طی درمان درهیچیک از افراد ویکسان بودن درصد پاسخ در بیماران نسبت به  سایر رژیمهای دارویی موجود و این که داروی مذکور تولید داخلی است و علاوه بر ارزانی در دسترس قرار دارد. مصرف PD feron-B همراه با ریباورین در مبتلایان به هپاتیب مزمنC توصیه می شود.

ضمن یک دوره بحرانی، تجربه حسی اثر عمیقی روی تکامل مدارهای قشر بینایی دارد. این دوره بحرانی بنوبه خود تحت تاثیر پیامهای محیطی قرار می گیرد و اعتقاد بر آنست که با محرومیت حسی دوره آن طولانی تر می شود.  شواهد فیویولوژیکی نیز موید آنست که در نتیجه فقدان ورودیهای حسی خصوصیات پاسخهای قشر بینایی تغییر می کند. این مطالعه اثرات محرومیت ازبینایی را روی حافظه کاری در 1- دوره ای از زندگی که دوره بحرانی در حال فروکش کردن است و 2- دردوره ای که مدارهای نورونی تکامل خود را به دست آورده اند مورد بررسی قرار داده است. موشهای صحرایی پرورش یافته در شرایط نوری استاندارد (Light reared. LR) و موشهای صحرایی پرورش یافته درتاریکی کامل Dark reared. DR) ( درسنین 40 و 60 روزگی درماز شعاعی هشت پر مورد آزمایش قرار گرفتند. تعداد خطاهای صورت گرفته در هر جلسه و تعداد جلسات مورد نیاز برای ورود به هر 8 بازوی ماز در دو جلسه متوالی (بعنوان معیار یادگیری) مورد ارزیابی قرارگرفتند. نتایج این تحقیق معرف آنست که موشهای DR 40 روزه نسبت به موشهای LR در همین سن رفتار بهتری نشان می دهند. علاوه بر این گروه DR اتکای کمتر روی سطح روشنایی اتاق محل آزمایش دارند. اختلافی در عملکرد دو گروه مورد آزمایش درسن 60 روزه گی مشاهده نشد. با این حال موشهای صحرایی 60 روزه در هر دو گروه نسبت به گرههای مربوطه در سن 40 روزگی برتر بودند. یافته های این مطالعه شواهد الکتروفیزیولوژیکی گزارش شده توسط دیگران در این مورد را که محرومیت از بینایی شکل پذیری در قشر بینایی را تقویت می کند، مورد تایید قرار می دهد.

جنتامایسین یک آنتی بیوتیک موثر بر باکتریهای گرم منفی می باشد که مصرف آن به دلیل سمیت کلیوی محدود شده است. مطالعات متعددی گزارش کرده اند که متابولیتهای فعال اکسیژن در سمیت کلیوی ناشی از جنتامایسین نقش دارند. دراین مطالعه اثر آنتی اکسیدانی و یتامین E وC درکلیه ایزوله in situ موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفته است. موشهای صحرایی در 5 گروه 7 تایی قرار گرفتند: 1) گروه کنترل که کلیه ها با محلول تیرود پرفیوزه شدند. 2) گروه جنتامایسین که با دوز 200 mg.L به محلول تیرود اضافه شد. در گروهای بعدی نیز جنتامایسین با دوز ذکر شده به محلول تیرود اضافه گردید.3) گروه ویتامین C که با دوز 100mg.L به محلول تیرود اضافه شد و به مدت 3 روز نیز با غلظت 200mg.L به آب آشامیدنی موشها اصافه گردید. 4) گروه ویتامین E که 12 ساعت قبل از آزمایش با دوز 100 mg.100gBE به موشها تزریق گردید. 5) گروه ویتامین C+E که ویتامین ها بطور توام مورد استفاده قرار گرفتند. سمیت کلیوی ناشی از جنتامایسین توسط افزایش فعالیت آنزیمهای الکتات دهیدروژناز(LDH) و آلکالین فسفاتاز(ALP) در ادرار، کاهش غلظت گلوتاتیون احیا شده (GSH) دریافت کلیه و کاهش کلیرنس اینولین نسبت به گروه کنترل مشخص گردد. مصرف ویتامین C موجب مهار افزایش فعالیت آنزیمهای ادراری ذکر شده گردید، اما در کلیرنس اینولین و غلظت GSH نسبت به گروه جنتامایسین تغییری ایجاد نکرد. تزریق ویتامین E موجب مهار افزایش فعالیت آنزیمهای ادراری و کاهش کلیرنس اینولین گردید اما در غلظت GSH نسبت به گروه جنتامایسین تغییری ایجاد نگردید. مصرف توام ویتامین E وC موجب ممانعت بیشتری ازافزایش فعالیت آنزیمهای ادراری و کاهش کلیرنس اینولین شده و همچنین موجب مهار کاهش غلظت GSH ناشی از جنتامایسین گردید. درنتیجه ویتامین E وC موجب کاهش سمیت کلیوی ناشی از مصرف جنتامایسین می شوند و مصرف توام آنها کاهش بیشتری در سمیت کلیوی ایجاد می کند.

استروژن علاوه بر نقش تولید مثل درجنس ماده داری اثرات متابولیکی مهمی است و بویژه بر سیستم قلبی- عروقی زنان اثرات مطلوبی بجای می گذارد. اثر اخیر ازتاثیر استروژن بر لیپیدها و لیپوپروتئینهای پلاسما وکبد ناشی می گردد. استفاده از ترکیبات استروژنی در زنان یائسه سبب کاهش بیماری کرونر (CHD) می شود. دراین بررسی اثرات دو دوز مخلتف از استرادیول والرات و اتینیل استرادیول بر تغییرات میزان لیپیدها و لیپوپروتئین های سرم رتهای ماده (n=30) بررسی شد. از پودر خالص هر یک از دو هورمون دوغلظت متفاوت به میزان 1mg.ml  و 0.1mg.ml در روغن کنجد تهیه گردید. روزانه به چهار گروه آزمایشی مقدار 0.2ml از هر یک ازمحلولهای فوق (برابر با 0.02 mg و0.2mg هورمون) به صورت زیر پوستی تزریق گردید. گروه شاهد فقط 0.2ml روغن کنجد تزریق شد. مدت آزمایش دوماه به طول انجامید . طی این مدت رتها در شرایط یکسانی نگهداری شدند. غذای رتها نوعی غذای استاندارد دانه ای شامل 20% پروتئین، 50% نشاسته، 15% چربی و 10% سلولز بود. در پایان دوره آزمایش نمونه های سرم به وسیله اتوآنالایزر تجزیه گردید. به طور کلی می توان گفت که استرادیول والرات و اتینیل استرادیول درسرم رتها ماده میزان کلسترول و LDL را کاهش می دهد و میزان تری گلیسرید و VLDL را زیاد می کند (P<0.05) ولی بر میزان HDL اثری ندارد.