گام های توسعه در آموزش پزشکی
سال:1392 | دوره:10 | شماره:4 |تعداد مقالات:14

زمینه و هدف: آموزش پزشکی پاسخگو در تمام حیطه های عملیاتی خود اولویت مشکلات بهداشتی کشور را در نظر می گیرد. نظام ارایه خدمات (آموزش پاسخگو) به دلایل مختلفی هنوز با چالش های بسیار زیادی در جهت پیاده سازی آن روبه رو می باشد و فعالیت های توآورانه اعضای هیات علمی در ارتقای کیفیت آموزش پاسخگو ضروری به نظر می رسد. این مطالعه با هدف، بررسی وضعیت آموزش پزشکی پاسخگو و فعالیت های نوآورانه اعضای هیات علمی بالینی دانشگاه علوم پزشکی کرمان و بررسی ارتباط بین آن ها انجام شد. روش کار: در مطالعه مقطعی حاضر که به صورت تلفیقی انجام شد، دیدگاه 72 نفر از اعضای هیات علمی بالینی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در مورد آموزش پزشکی پاسخگو و فعالیت های نوآورانه آنان توسط دو پرسش نامه مجزا بررسی شد. یافته ها: تحلیل وضعیت کلی آموزش پزشکی پاسخگو از دیدگاه اعضای هیات علمی بالینی کرمان نشان داد که وضعیت این آموزش در موقعیت ضعف-تهدید قرار داشت. میانگین امتیاز فرصت ها در دو گروه اعضای هیات علمی زن و مرد و میانگین امتیاز نقاط ضعف در زیرگروه های مرتبه علمی و گروه های آموزشی اختلاف آماری معنی داری داشتند (0.05>P)، اما اختلاف آماری معنی داری بین تحلیل وضعیت آموزش پاسخگو، امتیاز نوآوری و سایر متغیرهای دموگرافیک و آموزشی مشاهده نشد. نتیجه گیری: موقعیت آموزش پزشکی پاسخگو (ضعف-تهدید)، وضعیت مناسبی برای این نوع از آموزش محسوب نمی گردد و جهت ارتقای کیفیت آموزش پزشکی پاسخگو در دانشگاه علوم پزشکی کرمان باید ساز و کار مناسبی پیش گرفته شود، همچنین استفاده از توان بالقوه اعضای هیات علمی در خصوص فعالیت های نوآورانه در آموزش پزشکی به ویژه آموزش پزشکی پاسخگو ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: آزمون تکوینی در طول دوره آموزشی، یعنی زمانی که هنوز فعالیت آموزشی مدرس در جریان است و با هدف شناسایی نقاط ضعف و قوت فراگیران و هدایت آن ها صورت می گیرد. هدف از انجام این پژوهش، تعیین ارزیابی تکوینی دستیاران تخصصی از دیدگاه دستیاران و استادان آن ها بود. روش کار: مطالعه حاضر، مقطعی بود. با استفاده از نمونه گیری تصادفی خوشه ای و با توجه به تیپ دانشگاه و موقعیت جغرافیایی، هفت دانشگاه انتخاب شدند. با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده، 98 دستیار و 12 نفر از استادان، وارد مطالعه شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته و فرم مصاحبه استفاده گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی، تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: از دیدگاه دستیاران، در حیطه های شش گانه ارزیابی تکوینی، نحوه گرفتن شرح حال بیمار، چک کردن حضور فیزیکی دستیاران در کشیک ها، تحلیل بالینی و حضور به موقع بر بالین بیمار، به ترتیب بیشترین گزینه های مورد ارزیابی بودند و از دیدگاه استادان، نحوه گرفتن شرح حال، چک کردن حضور فیزیکی دستیاران در کشیک ها، بررسی روش های تشخیص بیمار و انجام دقیق و کامل معاینات، به ترتیب بیشترین گزینه های مورد ارزیابی بودند. در مورد حضور به موقع بر بالین بیمار، رعایت هزینه اثربخشی در درمان و حیطه مراقبت از بیمار، تفاوت معنی داری میان دانشگاه های مورد مطالعه وجود داشت. نتیجه گیری: شایسته است با نظارت مسوولین مربوط بر اجرای روش های فعلی، از آن ها حداکثر بهره مندی صورت پذیرد و تنها به ارزیابی مواردی مانند حضور فیزیکی دستیاران بسنده نکنند و رعایت حفظ اسرار بیمار و یا تعهدات اخلاقی آن ها نیز مورد توجه قرار گیرد.

زمینه و هدف: هدف سیستم های ارزشیابی باید ارزیابی پیامدهای مطلوب باشد. هدف از مطالعه حاضر، طراحی و اعتبارسنجی پرسش نامه رویکردهای مطالعه و یادگیری محمودی (MASLAQ یا Mahmoodi studying and learning approaches questionnaire) برای شناسایی روش های مطالعه و یادگیری دانشجویان در آزمون ها بود. روش کار: یک پرسش نامه 12 گویه ساختارمند بر اساس مقیاس تعدیل یافته 5 درجه ای لیکرت به صورت مقیاس آنالوگ بصری مورد استفاده قرار گرفت. این گویه ها با هدف جستجوی اطلاعات در خصوص رویکردهای مطالعه و یادگیری دانشجویان بین سوالات چند گزینه ای (MCQs یا Multiple choice questions) و سوالات کوتاه پاسخ (SAQs یا Short answer questions) که ممکن است پیامدهای یادگیری دانشجویان را تحت تاثیر قرار دهد، طراحی گردید. 34 دانشجو که به روش سرشماری انتخاب شده بودند، به روش آزمون و آزمون مجدد قبل از شروع مطالعه، پرسش نامه را کامل نمودند. یافته ها: پایایی پرسش نامه 12 گویه بر اساس آزمون-باز آزمون یک هفته ای با Cronbach's alpha، 0.81 تعیین شد. پایایی پرسش نامه 12 موردی اعتبار یافته (189 پرسش نامه) توسط 0.77 Cronbach's alpha تعیین گردید. دامنه ضریب توافق Kappa برای گویه های پرسش نامه، قبل و بعد از آزمون 0.60-0.34 بود. ضریب همبستگی درونی برای گویه های پرسش نامه قبل و بعد از آزمون محاسبه شد (0.001>P، ICC=0.93). شاخص روایی محتوا برای کل پرسش نامه، 0.88 و روایی سازه نیز محاسبه گردید. نتیجه گیری: این پرسش نامه معتبر، ابزار منحصر به فردی برای ارزیابی رویکردهای مطالعه و یادگیری و نیز ارزیابی استراتژی های یادگیری دانشجویان بر اساس انتخاب نوع آزمون می باشد.

زمینه و هدف: اضطراب، ترس و نگرانی، سطح خلق و میزان همدلی دانشجویان با بیماران مبتلا به اختلالات روانی را دچار اشکال می کنند آن قدر که در خواب نیز رویای مواجهه با بیماران را دارند. این پژوهش به منظور ارزیابی کاربرد سناریوهای ایفای نقش بر تغییر خلق و همدلی دانشجویان با بیمار در بخش روانپزشکی بیمارستان امام رضا (ع) شهر بجنورد انجام شد. روش کار: این پژوهش از نوع شبه تجربی بود. جامعه پژوهش این مطالعه را 18 نفراز دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در طول یک ترم تحصیلی تشکیل دادند. 9 مصاحبه بررسی وضعیت روان دو نفره پرستار- بیمار به روش ایفای نقش توسط دانشجویان برگزار شد. با استفاده از پرسش نامه همدلی Jefferson و نیمرخ حالات خلق قبل و بعد از اجرای نقش، میزان همدلی و تغییر خلق آن ها اندازه گیری شد. یافته ها: میانگین نمره همدلی دانشجویان قبل و بعد از ایفای نقش، اختلاف معنی داری نداشت (0.58=P). در تغییر نمره خلق نیز اختلاف معنی داری مشاهده نشد (0.75=P). نتیجه گیری: ترس، نگرانی و اغتشاش فکری دانشجویان، بر میزان همدلی آن ها با بیمار و تغییر خلق آن ها تاثیرات منفی داشته است. پیشنهاد می شود ایفای نقش در بیش از یک ترم تحصیلی و با تعداد دانشجویان بیشتر، به همراه کاربرد سایر روش ها مثل نمایش فیلم برگزار شود.

زمینه و هدف: عدم رعایت اصول مطالعه موجب پایین آمدن سطح کارایی و بازدهی انسان، تضعیف روحیه و کاهش اعتماد به نفس، خستگی و دلزدگی از مطالعه می شود. مطالعه موثر مانند هر کار دیگری نیاز به یادگیری مهارت های ویژه دارد. این مهارت ها شامل روش های دریافت، ذخیره سازی و یادآوری صحیح مطالب است. هدف اصلی این پژوهش، نشان دادن نقش و تاثیر آشنایی با مهارت های تحصیلی شامل راهبردهای مطالعه و یادگیری در اصلاح سبک های مطالعه و خودکارامدی تحصیلی و رضایتمندی دانشجویان بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع مداخله ای (Interventional) بود که با استفاده از آزمون قبل و بعد از آموزش بر روی 75 نفر از دانشجویان پرستاری و مامایی جدیدالورود سال 1390 دانشگاه علوم پزشکی شهر کرمان انجام شد. دانشجویان یک پرسش نامه شامل چهار بخش اطلاعات دموگرافیک، راهبردهای مطالعه و یادگیری، خودکارامدی و رضایتمندی را تکمیل نمودند. جمع آوری اطلاعات در دو نوبت قبل و بعد از آموزش انجام و نتایج به دست آمده با هم مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS، آزمون Paired t و شاخص های مرکزی و پراکندگی صورت گرفت و داده ها با استفاده از جداول توصیفی بیان گردید. یافته ها: بین میانگین راهبردهای یادگیری قبل از مداخله (2.6±10.5) و بعد از مداخله (1.8±13.6) و همچنین بین میانگین راهبردهای مطالعه قبل از مداخله (1.8±10.6) و بعد از مداخله اختلاف معنی داری وجود داشت (0.001>P). بین میانگین خودکارامدی قبل از مداخله (3.2±10.5) و بعد از مداخله (12.3±2.4) و بین میانگین رضایتمندی قبل از مداخله (9.4±3.4) و بعد از مداخله (12.08±2.9) نیز اختلاف معنی داری مشاهده شد (0.001>P). نتیجه گیری: راهبردهای یادگیری و مطالعه قابل آموزش و یادگیری هستند و با ارتقای این راهبردها احساس رضایتمندی و خودکارامدی در دانشجویان افزایش می یابد. با استفاده از نتایج این مطالعه، پیشنهاد می گردد که یک درس یک واحدی برای آموزش راهبردهای مطالعه و یادگیری جهت ارتقای این مهارت ها به دانشجویان دانشگاه ها طراحی شود.

زمینه و هدف: آموزش زبان تخصصی یکی از زیرمجموعه های آموزش زبان می باشد که از دهه 60 میلادی و مطرح شدن زبان انگلیسی به عنوان زبان علمی جهان مورد توجه مجامع علمی و پژوهشگران قرار گرفت. در آموزش زبان تخصصی، بررسی خواست گروه مخاطب که دانشجویان هستند بسیار مهم است، اما متاسفانه تاکنون هیچ مطالعه ای در مورد این موضوع انجام نشده است. هدف مطالعه حاضر، بررسی انتظارات دانشجویان از درس زبان تخصصی بود. روش کار: این مطالعه به شکل مقطعی بین کلیه دانشجویان دانشکده بهداشت و دانشجویان پزشکی که در ترم دوم سال 1390 درس زبان تخصصی داشتند، صورت گرفت. پرسش نامه محقق ساخته ای که روایی و پایایی بالایی داشت، توزیع شد. نتایج توصیفی با استفاده از نرم افزار Minitab تحلیل شدند. یافته ها: 199 دانشجو حاضر به شرکت و تکمیل پرسش نامه ها شدند که 36.4 درصد آ ن ها پسر بودند. میانگین سنی جمعیت مورد مطالعه 0.3±22.3 سال بود. 95.5 درصد دانشجویان به یادگیری درس زبان تخصصی علاقمند بودند. بیشترین انتظار مربوط به درک کردن متون تخصصی بود و این که بتوانند متون تخصصی خود را به راحتی به فارسی ترجمه کنند. در بین فعالیت های مختلف دانشجویان به این که کلمات تخصصی جدید روی تخته نوشته و در مورد اجزای آن صحبت شود، تمایل بیشتری نشان دادند. همچنین اغلب دانشجویان مایل بودند که آزمون به زبان انگلیسی و شامل تمرین های دروس باشد. نتیجه گیری: استادان می توانند با توجه به نظرات مطرح شده دانشجویان در این مطالعه، رضایتمندی بیشتری را در کلاس زبان تخصصی به دست آورند.

زمینه و هدف: بررسی میزان درستی شیوه پژوهش گزارش های تحقیقی، اطمینان خوانندگان را در به کارگیری نتایج آن ها افزایش می دهد. این مقاله با هدف بررسی صحت متدولوژی مقالات مداخله ای آموزش پزشکی، منتشر شده در مجلات مصوب داخلی صورت گرفت. روش کار: مطالعه مقطعی، با جستجوی وسیع مقالات مداخله ای در تدریس آموزش پزشکی با مروری بر آرشیو تمامی مجلات مصوب پژوهشی در علوم پزشکی کشور و جستجو در پایگاه های اطلاعاتی، تعداد 30 مقاله بررسی گردید و میزان صحت متدولوژیک تمام مقالات، با استفاده از فرم مخصوص بررسی شد. پایایی فرم به روش همسانی درونی و روایی آن در مطالعات قبلی تایید شده بود. از آمار توصیفی و نرم افزار SPSS برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: بیش از 90 درصد مطالعات از نظر مناسب بودن طرح، مطلوب بودند. معیارهای ورود و خروج واحدهای پژوهش فقط در 26.8 درصد موارد مشخص شده بود. در 70 درصد موارد کور سازی صورت نگرفته بود. پایایی و روایی ابزار در 66.7 درصد از موارد وجود نداشت. مدت پیگیری مطالعه در 70 درصد موارد مشخص نبود و رضایت آگاهانه در 80 درصد موارد از آزمودنی ها گرفته نشده بود. نتیجه گیری: در مواردی مانند پایایی و روایی ابزار، انتخاب نمونه ها، کور سازی، یکسان سازی گروه ها میزان عدم صحت آن بالا می باشد. توصیه می شود مجلات مرتبط با آموزش علوم پزشکی، به هنگام بررسی و چاپ مقالات مداخله ای آموزش علوم پزشکی، دقت بیشتری را از نظر صحت شیوه پژوهش مقالات معمول دارند.

زمینه و هدف: دندان پزشکی حرفه پراسترسی می باشد و دانشجویان دندان پزشکی در معرض استرس های آموزشی و بالینی قرار دارند. مطالعه حاضر به منظور بررسی میزان استرس و عوامل ایجاد کننده آن در دانشجویان دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1391 صورت گرفت. روش کار: این پژوهش مقطعی - توصیفی بود که بر روی دانشجویان دندان پزشکی کرمان انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه استاندارد DASS-21 ((Depression-anxiety-stress scale-21 و پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک بود. داده ها پس از جمع آوری در نرم افزار آماری SPSS، با استفاده از آزمون آنالیز رگرسیون خطی (Liner regression) و آزمون t مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: 32.6 درصد دانشجویان دارای استرس متوسط و 4.3 درصد دچار استرس شدید بودند و بین دو جنس تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد. همچنین بین دانشجویانی که با والدین خود زندگی می کردند، با سایرین تفاوت آماری معنی داری وجود داشت (0.047=P). متاهلین به طور معنی داری استرس بیشتری داشتند (0.037=P). بین سال تحصیلی و معدل نیز با استرس ارتباط آماری معنی داری مشاهده نشد. عامل استرس در 66 درصد افراد مربوط به مسایل دانشگاه بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق، میزان استرس به نسبت بالا می باشد و توجه مسوولین به این موضوع ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: رسالت اصلی دانشگاه، تربیت نیروی انسانی متخصص مورد نیاز جامعه، ترویج و ارتقای دانش، گسترش تحقیق و فراهم نمودن زمینه مساعد برای توسعه کشور است. یکی از عوامل مهم و موثر در کیفیت آموزش عالی، استاد است و تعلیم و تربیت نیروی انسانی متخصص، مستلزم وجود کادر قوی هیات علمی می باشد. این پژوهش با هدف، بررسی نظرات استادان و دانشجویان در مورد معیارهای یک استاد خوب دانشگاهی انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود که به روش Cross sectional انجام گرفت. در این بررسی 240 نفر از استادان و 899 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد که به روش طبقه ای و تصادفی ساده انتخاب شده بودند، پرسش نامه ای روا و پایا را تکمیل نمودند. اطلاعات توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های توصیفی تحلیلی مناسب آنالیز گردید. یافته ها: معیارهای اعضای هیات علمی برای یک استاد خوب به ترتیب شامل: دانش پژوهی، مهارت ارتباطی، مهارت تدریس، مهارت ارزشیابی دانشجویان و سپس ویژگی های ظاهری استادان بود. معیارهای دانشجویان برای یک استاد خوب به ترتیب شامل: مهارت ارتباطی، دانش پژوهی، مهارت تدریس، مهارت ارزشیابی دانشجویان و سپس ویژگی های فردی و ظاهری استادان بود. آزمون ANOVA رابطه معنی داری را بین سابقه کار، رتبه و موقعیت اجتماعی، رشته تحصیلی استادان و اولویت مهارت ارتباطی، دانش پژوهی، روش تدریس، ارزشیابی و ویژگی های ظاهری استادان نشان داد (P<0.050). آزمون ANOVA همچنین مشخص کرد که ارتباط آماری معنی داری بین رشته و ترم تحصیلی و اولویت مهارت ارتباطی، دانش پژوهی و ویژگی های ظاهری استادان وجود داشت (P<0.050). نتیجه گیری: همسویی در حیطه های پنج گانه در دو گروه دانشجویان و استادان نشان دهنده تعامل بین دو گروه می باشد و این امر می تواند یادگیری را تسهیل کرده و در نهایت احساس رضایتمندی را در دانشجویان افزایش دهد و این خود گویای بهبود کیفیت در آموزش خواهد بود. از طرف دیگر، دادن اولویت بالا به حیطه مهارت های ارتباطی استاد توسط دانشجویان، بیانگر اهمیتی است که این قشر برای تعامل با استادان به عنوان پیش زمینه تعلیم و تربیت قایل شده اند.

زمینه و هدف: ارزشیابی پیشرفت تحصیلی، برای مقایسه نتایج به دست آمده از سنجش عملکرد یادگیرندگان با هدف های آموزشی یا هدف های یادگیری انجام می شود. در این مطالعه هدف، تعیین پیش بینی ارزشیابی پیشرفت تحصیلی بر اساس تجربه دوره تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان بود. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال تحصیلی 1391 انجام شد. نمونه، به صورت تصادفی سهمیه ای بر اساس رشته (پزشکی، دندانپزشکی، پرستاری - مامایی و پیراپزشکی) و جنسیت از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انتخاب گردید (370=n). ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه استاندارد تجربه دوره تحصیلی (Experience course questionnaire) بود. پرسش نامه شامل حیطه های تدریس خوب، اهداف روشن و استاندارد، ارزیابی مناسب، حجم کاری، مهارت های عمومی و یک گویه در رابطه با رضایت از دوره تحصیلی بود. همچنین معدل کل ترم های قبل دانشجویان، به عنوان پیشرفت تحصیلی (Academic achievement) مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: از دانشجویان مورد بررسی، 115 نفر (31.8 درصد) پسر و 247 نفر (68.2 درصد) دختر بودند. تفاوت معنی داری بین معدل پسران و دختران وجود داشت (0.001=P). دانشکده پرستاری - مامایی بیشترین امتیاز (3.30±15.23) را در متغیرهای پنج گانه تجربه دوره تحصیلی و دانشکده پزشکی کمترین امتیاز (4.35±14.06) را دارا بودند (0.001=P). بین متغیر تجربه دوره تحصیلی و پیشرفت تحصیلی، همبستگی مثبت و معنی دار وجود داشت (0.164=r، P=0.004). همچنین از بین متغیرهای مورد مطالعه بر اساس رگرسیون خطی چندگانه، اهداف روشن و استاندارد و ارزیابی مناسب، پیش بینی کننده پیشرفت تحصیلی دانشجویان (معدل کل) بود. نتیجه گیری: از متغیرهای پنج گانه تجربه دوره تحصیلی، ضرورت توجه استادان به شیوه ارزیابی مناسب (تاکید اخص بر فهم مطالب تا محفوظات) و ارایه اهداف روشن و استاندارد جهت ارتقای ارزشیابی پیشرفت تحصیلی و عملکرد دانشجویان، از اهمیت ویژه ای برخوردار بودند. استادان مربوط بایستی بتوانند با مداخلات آموزشی لازم، زمینه ارتقا و پیشرفت دانشجویان را فراهم نمایند.

نانو فن آوری حوزه ای میان رشته ای است که در آن شیمی، فیزیک، بیولوژی و سایر علوم پایه جمع آوری شده اند تا به بررسی خواص نانوذرات و نانوساختارها بپردازند. نانو فن آوری پزشکی نیز کاربرد نانو فن آوری در علوم پزشکی است. در طول سالیان اخیر، با توجه به ماهیت بین رشته ای نانوفن آوری پزشکی و به دلیل نوین بودن رشته، کتب علمی و به دنبال آن منابع درسی، به سرعت به روزرسانی شده اند. از طرفی، رشته های متعدد آموزشی نانو فن آوری) از قبیل نانومواد، نانوالکترونیک، نانوپزشکی، نانوداروسازی و غیره (به مباحث دانشگاهی داخل و خارج کشور وارد شده اند که به نوبه خود، کوریکولوم نوین و جالبی را به جامعه آموزش دانشگاهی معرفی نموده اند.

مقاله فتی و همکاران با عنوان «مرور سیستماتیک بررسی علل افت تحصیلی دانشجویان پزشکی» در مجله گام های توسعه در آموزش پزشکی، مورد توجه اینجانب قرار گرفت، ضمن تشکر از توجه نویسندگان به موضوع افت تحصیلی و مطرح ساختن موارد مهمی در این رابطه، چند نکته وجود دارد که لازم است مد نظر قرار گیرد.افت تحصیلی یکی از مشکلات جدی نظام های آموزشی، از جمله نظام آموزشی ایران است که با عوارض متعددی از جمله اتلاف سرمایه ملی، اخلال در نظام آموزشی، صدمات روحی و روانی و مشکلات فردی و خانوادگی همراه است و نکته مهم این است که افراد دارای افت تحصیلی، در آینده نیز نیروی انسانی کارآمدی نخواهند بود. پرداختن به این موضوع و شناسایی علل افت تحصیلی و ارائه راهکارهای عملی در مورد کاهش آن، همواره مورد تاکید بوده است و تا یافتن راهکارهای مناسب مقابله با آن، نیازمند تحقیقات بیشتر خواهد بود.

در عصر تغییرات و تحولات شتابنده فناوری های الکترونیکی، نقش بی بدیل یادگیری الکترونیکی در توسعه آموزش و مدیریت آموزشی بر کسی پوشیده نیست. دانشگاه های علوم پزشکی ایران می بایست برای جا نماندن از این غافله کاربران تکنولوژی در آموزش، به طراحی، راه اندازی و توسعه سیستم های یادگیری الکترونیکی اهتمام جدی کنند. ماهیت و نوع محتوای یادگیری در دروس مختلف علوم پزشکی، استفاده از امکانات چند رسانه ای را برای تسهیل یادگیری فراگیران ضروری نموده است. این در حالیست که یکی از مطالعات در حال انجام ما نشان داده است که در حال حاضر هنوز در بیش از 60 درصد از دانشگاه های علوم پزشکی ایران ساختارهای سخت افزاری و نرم افزاری لازم برای اجرای شیوه های آموزش الکترونیکی فراهم نگردیده است. این بدان معناست که فعلا امکان بکارگیری جامع شیوه های یادگیری الکترونیکی در حداقل 60 درصد از دانشگاه های ما وجود ندارد. دلایل این بازماندگی و چالش در توسعه یادگیری الکترونیکی چیست؟

آموزش پدیده ای پویا است و روش های آموزشی به طور مرتب نیازمند تغییرات کاربردی می باشد. یکی از معضلات در بخشنامه مصوب دانشگاه های علوم پزشکی ضعیف بودن آموزش سرپایی می باشد که وزارت محترم بهداشت در بهمن ماه سال 88، روی آن بسیار تاکید کرده است. متاسفانه دانشجویان و انترن ها در شرح حال گیری و نسخه نویسی بسیار ضعیف می باشند و لازم است در این مورد آموزش های بیشتر و کاربردی تری به آنها داده شود. با توجه به اهمیت بیماری های عفونی، در این راستا به نظر می رسد که باید روی آموزش انترن ها و دانشجویان عفونی نیروی بیشتری گذاشته شود. به دلیل لحاظ کردن اخلاق حرفه ای و به منظور هر چه پویاتر کردن آموزش، بهتر است که علاوه بر ویزیت بیماران واقعی درد رمانگاه ها و بخش ها و در کنار این نوع آموزش، از بیمار نما هم استفاده شود.