یافته
سال:1397 | دوره:20 | شماره:3 (پیاپی 77) |تعداد مقالات:18

مقدمه: ترکیبات آنتی اکسیدان مشتق از گیاهان در کاهش شیوع بسیاری از بیماریهای مزمن و استرس اکسیداتیو ناشی از رادیکالهای آزاد نقش بسزائی دارند. هدف از این بررسی تعیین و مقایسه خواص آنتی اکسیدانی عصاره اتانولی و متانولی بومادران منطقه الیگودرز لرستان بود. مواد و روش ها: پس از تهیه عصاره اتانولی و متانولی سرشاخه های گل دار بومادران، توان حذف رادیکالهای آزاد از طریق روش 2و2 دی فنیل-1-پیکریل هیدرازیل (DPPH)، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی با استفاده از روش فسفو مولیبدینوم و میزان ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی عصاره ها با استفاده از روش فولین سیوکالتو و زیشن بررسی شد. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، محتوی فنلی تام و ترکیبات فلاونوئیدی عصاره های اتانولی و متانولی مشابه بوده، میزان IC50 عصاره های اتانولی، متانولی بومادران و بوتیلیتد هیدروکسی تولوئن به ترتیب برابر 16/5± 43/67، 93/4± 96/64 و 1± 88/3 میکروگرم بر میلی لیتر بود (05/0P<). بحث ونتیجه گیری: نتایج نشان داد که عصاره های اتانولی و متانولی بومادران از لحاظ خواص آنتی اکسیدانی مشابه بوده و استفاده از حلال اتانول یا متانول در فرایند استخراج عصاره بر خواص آنتی اکسیدانی این گیاه تاثیری ندارد، به نظر می رسد این گیاه منبع خوب و قابل دسترسی از ترکیبات آنتی اکسیدان طبیعی بوده و می توان از آن در فرآورده های غذایی، دارویی و صنعتی استفاده نمود.

مقدمه: ویسفاتین پروتئینی است که توسط چربی احشایی ترشح می شود و نقش مهمی در پاتوژنز دیابت نوع 2 دارد. ویسفاتین همچنین به عنوان، فاکتور افزایش دهنده سنتز کلونی سلول های پیش ساز بتا و نیکوتین آمید فسفوریبوزیل ترانسفراز شناخته شده است. ویسفاتین به طور گسترده در بافت چربی احشایی بیان می شود و عملکرد شبه انسولینی دارد، با این وجود نقش پاتوفیزیولوژیکال آن در انسان هنوز ناشناخته است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط ویسفاتین پلاسما با چاقی و بیماری دیابت تیپ 2 انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مورد شاهدی بر روی 50 زن مبتلا به پره دیابت و دیابت نوع 2 و50 زن سالم انجام شد. میزان ویسفاتین و انسولین با کیت الایزا مرکودیا اندازه گیری شد و میزان گلوکز ناشتا، وزن، قد و اندازه دورکمر با روش استاندارد اندازه گیری گردید. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 19 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته ها: باتوجه به نتایج، ویسفاتین پلاسما در افراد مبتلا به پره دیابت و دیابت نسبت به گروه کنترل افزایش یافته است (05/0p<). بین ویسفاتین و نمایه توده بدنی، وزن، دور کمر و مقاومت به انسولین ارتباط معنی دار یافت شد. هیچ ارتباطی بین ویسفاتین و قندخون ناشتا و انسولین در افراد بیمار مشاهده نشد. بحث ونتیجه گیری: بنظر می رسد که ویسفاتین با نمایه توده بدنی، وزن و اندازه دور کمر ارتباط دارد و می تواند به عنوان مارکری برای تشخیص و پیگیری درمان در دیابت تیپ 2 استفاده شود.

سرطان ریه یکی از رایج ترین انواع سرطان ها در سرتاسر دنیا است و یکی از دلایل مهم مرگ و میر است. تغییرات بیانی در ژنهای KRAS و NRAS باعث ایجاد اختلال در انتقال سیگنال های درون سلولی و تغییرات تنظیم سیکل سلولی می شود. مواد و روش ها: سطح بیان ژن های KRAS و NRAS در 50 نفر از افراد بیمار در مقایسه با 50 فرد سالم بررسی کمی شد. RNA تام استخراج، cDNA سنتز و بیان بیومارکرهای KRAS و NRAS در حضور ژن کنترل GAPDH با استفاده از qRT-PCR بررسی شد. یافته ها: نتایج آزمون ها حاکی از افزایش بیان بیومارکرهای هدف در افراد سرطان ریه در مقایسه با سالم می باشد به طوریکه برای ژن های KRAS و NRAS به ترتیب 05/2 و 43/3 برابر بیان افزایشی مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که grade بیماری با میزان بیان بیومارکرها ارتباط معنی داری نشان داشته است، به طوریکه با افزایش مرحله و درجه شدت سرطان بیان بیومارکرها افزایش می یابد (003/0=P). بحث ونتیجه گیری: افزایش معنی دار بیان ژن های KRAS و NRAS در نمونه های خون مبتلا به سرطان در مقایسه با نرمال، را می توان به عنوان بیومارکرهای احتمالی هدف جهت غربالگری غیر تهاجمی در تشخیص زود هنگام سرطان ریه استفاده نمود.

مقدمه: فاکتورهای جذب آهن به عنوان یکی از عوامل بیماریزای اصلی سویه های پروتئوس میرابیلیس عامل عفونت ادراری می باشند. هدف از این مطالعه بررسی شیوع ژنهای جذب آهن و نیز ارزیابی توالی نوکلئوتیدی آنها در ایزوله های پروتئوس میرابیلیس جمع آوری شده از بیماران با عفونت دستگاه ادراری بود. مواد و روش ها: تعداد 100 ایزوله پروتئوس میرابیلیس از نمونه ادرار بیماران مبتلا به عفونت ادراری جمع آوری شد. تکثیر ژنهای جذب آهن PMI1945، PMI2596، PMI0409، PMI1426، PMI0842 و PMI1425 در این ایزوله ها با روش PCR انجام شد. جهت تعیین توالی ژنهای تکثیر یافته، محصول PCR آنها با کیت تخلیص محصول PCR از روی ژل تخلیص گردید و سپس برای تعیین توالی ارسال شدند. پس از تعیین توالی، توالی این ژنها با توالی ژنهای موجود در بانک ژن و Expasy مقایسه شد. یافته ها: بررسی شیوع این ژنها نشان داد که به ترتیب 90%، 25%، 35%، 85%، 75% و 55 درصد از این ایزوله ها دارای ژنهای PMI1945، PMI2596، PMI0409، PMI1426، PMI0842 و PMI1425 بودند. مقایسه توالی نوکلئوتیدی این ژنها با استفاده از برنامه های آنالیز نشان داد که توالی ژنهای جذب آهن شباهت بالای 80 درصد با ژنهای مشابه ثبت شده در بانک های ژنی دارند. بحث ونتیجه گیری: در این مطالعه مشاهده شد که ژنهای جذب آهن PMI1945 و PMI1426 با داشتن شیوع زیاد در بین ایزوله های پروتئوس میرابیلیس و نیز توالی حفظ شده می توانند به عنوان کاندید واکسن جدید علیه عفونتهای ادراری مطرح شوند.

مقدمه: بیماری پارکینسون (Parkinson’ s disease) یک اختلال عصبی است که در آن نورون های تولید کننده دوپامین از بین می روند. این بیماری با کهن سالی ارتباط دارد. هدف ما در این مطالعه اندازه گیری غلظت سرمی آلبومین و اسید اوریک به عنوان بیومارکر برای تشخیص بیماری پارکینسون بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مورد-شاهدی، ما 40 بیمار مبتلا به پارکینسون و 40 فرد سالم را وارد مطالعه کردیم. خونگیری (5 میلی لیتر) از هردو گروه انجام گردید و سرم جداسازی شد. غلظت سرمی آلبومین و اسید اوریک اندازه گیری شد و آنالیز داده ها با نرم افزار SPSS. 16 و رسم شکل ها با graphpad prism انجام شد. یافته ها: نتایج ما نشان داد که غلظت سرمی آلبومین در گروه کنترل 51/2± 69/5 گرم بر دسی لیتر در مقایسه با گروه بیمار 60/1± 12/4 گرم بر دسی لیتر بطور معنی داری بالاتر بود) 001/0 > (P. از طرف دیگر غلظت سرمی اسید اوریک در گروه کنترل 28/1± 18/5 میلی گرم بر دسی لیتردر مقایسه با گروه بیمار 34/1± 01/5 میلی گرم بر دسی لیتر از لحاظ آماری معنی دار نبود (56/0 =P). برای ارزیابی ارزش تشخیصی بیومارکرها در بیماری پارکینسون از آنالیز منحنی ROC (receiver operating characteristic) استفاده شد. نشان داده شد که آلبومین با سطح زیر نمودار 85/0، حساسیت 60 درصد و اختصاصیت 97 درصد توانایی بالایی برای جداسازی افراد بیمار از سالم را دارد. بحث ونتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد که غلظت سرمی آلبومین در بیماران مبتلا به پارکینسون پایین تر از افراد سالم هست و شاید در آینده بتوان از آن به عنوان یک معیار تشخیصی استفاده کرد.

مقدمه: پرستاران به دلیل موقعیت خاص شغلی خود با استرسهای خاصی مواجه می شوند که می تواند سلامت جسمی و روانی آنها را به خطر بیندازد. بنابراین شناسایی فاکتورهای موثر در جامعه ی پرستاری، نظیر هوش اخلاقی، ارزش های حرفه ای و تاب آوری روانی، برای حفظ بهداشت روانی، بهبود عملکرد کارکنان و ارائه خدمات مناسب تر به بیماران ضروری به نظر می رسد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی (از نوع همبستگی) بر روی 150 نفر از پرستاران بیمارستانهای شهرستان بم به صورت سرشماری انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل چک لیست اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه سه بخشی مربوط به هوش اخلاقی Lennik & Kiel))، ارزش حرفه ای (NPVS-R) و تاب آوری روانی (CD-RISC) بود. داده ها با SPSS 20 و ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی، آنالیز واریانس یکطرفه و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج میانگین نمره کلی متغیرهای هوش اخلاقی (9/ 11 59± /161)، ارزش حرفه ای (89/8 74± /92) و تاب آوری (51/13± 00/64) نشان داد که بین هوش اخلاقی، ارزش حرفه ای و تاب آوری ارتباط معناداری وجود دارد و متغیرهای پیش بینی، قادرند تغییرات تاب آوری پرستاران را پیش بینی کنند (0001/0>P). بحث ونتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش، افرادی که نمره ارزش حرفه ای و هوش اخلاقی بالایی دارند از تاب آوری بالایی نیز برخوردارند. ارزش حرفه ای و هوش اخلاقی پیش بینی کننده تاب آوری می باشند.

مقدمه: دل درد مزمن یکی از علائم شایع در دوره کودکی میباشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین فراوانی هلیکوباکترپیلوری و ژیاردیا در کودکان با دل درد مزمن و بررسی برخی از فاکتورهای خطر در هر دو عفونت بود. مواد و روش ها: در یک مطالعه مورد-شاهدی 50 کودک علامت دار و 50 کودک سالم در مرکز تخصصی کودکان در زاهدان، ایران در طی سالهای 1395-1394 مورد بررسی قرار گرفتند. همه کودکان بیمار علائم گوارشی داشته و تحت آندوسکوپی فوقانی دستگاه گوارش قرار گرفتند. کودکان در هر دو گروه از نظر تعیین آنتی ژن مدفوعی هلیکوباکتر و حضور ژیاردیا در نمونه میکروسکوپی مورد آزمایش قرار گرفتند. فاکتورهای خطر در هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه ثبت شد. یافته ها: 100 کودک در محدوده سنی 7/3 ± 2/6 (58 مورد دختر) در مطالعه وارد شدند. آنتی ژن مدفوعی هلیکوباکتر در 32 (64%) گروه بیمار و 10 (20%) گروه کنترل مثبت بود که اختلاف قابل ملاحظه ای را نشان داد. هم چنین کلونیزاسیون معده با عفونت هلیکوباکترپیلوری در 46 مورد (92%) مثبت بود. ژیاردیا در 12 % و 6 % گروه بیمار و کنترل بترتیب مثبت بود. همراهی عفونت هلیکوباکتر و ژیاردیا در 8% بیماران و 2% گروه یافت شد که از نظر آماری اختلاف قابل توجهی را نشان داد. تفاوتی بین گروهها از نظر عوامل خطر بجز استفاده از رختخواب مشترک در قیاس با گروه کنترل مشاهده نگردید. بحث و نتیجه گیری: همراهی عفونت هلیکوباکترپیلوری و ژیاردیا در کودکان با دل درد مزمن در مقایسه با کنترل بیشتر است. توجه بیشتر به مسائل بهداشتی در منطقه پیشنهاد می شود.

مقدمه: شادکامی مفهومی است که در سال های اخیر به واسطه نقش مهمی که در سلامت روان دارد، اهمیت بسزایی یافته است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ویژگی های شخصیتی، هوش هیجانی، سبک دلبستگی و فعالیت های ارادی با میزان شادکامی زنان شاغل انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش، توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری شامل 12373 زن شاغل در ادارات و سازمان های استان لرستان بود که تعداد 400 نفر بر اساس فرمول کوکران به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. داده ها از طریق مقیاس شخصیتی نئو، هوش هیجانی شیرینگ، پرسشنامه دلبستگی کولینز و رید، پرسشنامه فعالیت های ارادی و پرسشنامه شادی آکسفورد جمع آوری و با استفاده از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام تحلیل گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که بین ویژگی های شخصیتی، هوش هیجانی و فعالیت های ارادی با شادکامی رابطه معناداری وجود دارد (001/0P<) و از بین مولفه های سبک دلبستگی تنها مولفه اضطراب دارای همبستگی منفی و معنادار با شادکامی است (20/0-=r). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیر خودانگیزی (از مولفه های هوش هیجانی)، برون گرایی و فعالیت های ارادی با ضریب بتای مثبت و روان رنجوری با ضریب بتای منفی قادر به پیش بینی شادکامی هستند (001/0P<). بحث ونتیجه گیری: بر اساس نتایج، پیشنهاد می شود مدیران سازمان ها زمینه برگزاری کارگاه های آموزشی متمرکز بر آموزش هوش هیجانی، فعالیت های ورزشی، تفریحی و برگزاری اجتماعات شاد و لذت بخش (اجرای کنسرت، برنامه های طنز و… ) را در راستای ارتقای شادکامی فراهم نمایند و به نقش محوری دلبستگی و ویژگی های شخصیتی در شادکامی توجه کنند.

مقدمه: طرح درس یکی از عوامل موثر و کلیدی در فرایند آموزش است. هدف اصلی از تدوین طرح درس، تسهیل در یادگیری فراگیران از طریق برقراری یک بستر ارتباطی مناسب است. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی طرح درسهای ارائه شده توسط مدرسین دانشگاه علوم پزشکی لرستان در سال تحصیلی 95-1394 به انجام رسیده است. مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی-مقطعی، 134 طرح درس ارائه شده توسط مدرسان دانشگاه علوم پزشکی لرستان در نیمسال اول و دوم سال 95-1394 مورد ارزیابی قرار گرفت. جمع آوری داده ها با استفاده از یک چک لیست که شامل 13 حیطه موثر بر طرح درس بود، انجام گرفت. روش های آمار توصیفی جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: شایعترین ضعف ها مربوط به حیطه وسایل کمک آموزشی (6/85 درصد)، وظایف و تکالیف دانشجویان (9/64 درصد)، اهداف کلی (6/39 درصد) بود. همچنین بیشترین نقصان مربوط به حیطه های برنامه ریزی برای آمادگی دانشجویان قبل از شروع کلاس (62 درصد)، آموزش و طیقه بندی (6/45 درصد)، رئوس مطالب و اهداف رفتاری (6/33 درصد) بود. حیطه های مربوط به معرفی منابع (9/64 درصد)، اطلاعات عمومی (3/43 درصد) و سیاست ها و قوانین کلاس (3/43 درصد) واجد بالاترین امتیاز و بهترین وضعیت در نگارش طرح درس های مورد بررسی بودند. بحث ونتیجه گیری: با توجه به یافته ها، وضعیت محتوایی و نگارشی طرح درس های ارائه شده توسط مدرسان دانشگاه علوم پزشکی لرستان در حد قابل قبولی ارزیابی گردید. پیشنهاد می شود با برگزاری دوره های آموزشی مرتبط و تدوین فرم های پیشنویس استاندارد، زمینه مناسب برای تدوین هر چه بهتر طرح درس در بین مدرسان فراهم شود.

مقدمه: بیماری آلزایمر یک اختلال چند عاملی است. ژنهای دخیل در آلزایمر به صورت یک ریسک فاکتور عمل می کنند. هدف از این مطالعه بررسی پلی مورفیسم ژن APOE در بیماران ایرانی مبتلا به آلزایمر می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، 50 بیمار مبتلا به آلزایمر مورد بررسی قرار گرفتند. پلی مورفیسم ژن APOE در افراد سالم و بیماران مبتلا به آلزایمر به روش Tetra Arms PCR مورد برسی قرار گرفت. یافته ها: فراوانی ژنوتیپ 4/ε 4ε و الل 4ε در افراد بیمار به طور معنا داری از افراد سالم بیشتر بود (به ترتیب 4/38% و 7/57% در برابر 8/3% و 8/28% (009/0≥ P). بحث و نتیجه گیری: در پلی مورفیسم ژن APOE در جمعیت ایرانی، ژنوتیپ 4/ε 4ε و الل 4ε دارای نقش ریسک فاکتوری برای بیماری آلزایمر در جمعیت ایران است.

مقدمه: بر اساس آمارهای جهانی، سرطان سینه شایع ترین سرطان تشخیص داده شده در زنان سراسر جهان محسوب می شود. یکی از پیامدهای بارز ابتلا به سرطان سینه؛ مشکلات روانشناختی مانند استرس در مبتلایان است که به کاهش کیفیت زندگی منجر می شود. با توجه به این نکته مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط استرس ادراک شده با کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان سینه انجام شده است. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه زنان مبتلا به سرطان سینه بودند که به بیمارستان شهید رحیمی خرم آباد (بخش سرطان) مراجعه کرده بودند. 300 نفر از بیماران با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه استرس ادراک شده DASS و کیفیت زندگی بیماران سرطانی (آرنسون، احمد زایی، برگمن، بولینگر، فیلبرتی، فلچنر و دیگران، ) 1993 ) استفاده شد. دادها با استفاده از تحلیل همبستگی، تحلیل رگرسیون و با توجه به سطح اطمینان 95% و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 در دو سطح توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: : نتایج نشان داد بین استرس ادراک شده و کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان سینه رابطه معنادار و منفی وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: نشان می دهد در سطح اطمینان 99% بین استرس ادراک شده با کیفیت زندگی در تمامی زیر مولفه های آن رابطه منفی و معنی داری وجود دارد؛ و فرضیه فوق تائید می گردد.

مقدمه: ورزش عامل درمانی در افراد دیابتی است و فرآیند آنژیوژنز می تواند تحت تاثیر ورزش استقامتی قرار گیرد. هدف پژوهش بررسی اثر 6 هفته تمرین استقامتی بر روی نوار گردان بر سطوح VEGF در عضله قلبی رت های دیابتی بود. مواد و روش ها: تعداد 24 سر رت نر ویستار با وزن 4/9± 245 گرم و سن 8 هفته بطور تصادفی به گروه های کنترل (6 سر)، تمرین (6 سر)، دیابت (6 سر) و دیابت تمرین (6 سر) تقسیم شدند. دیابت بوسیله تزریق استرپتوزوتوسین (50 میلی گرم/کیلوگرم) ایجاد شد. پروتکل تمرینی برای 6 هفته و 5 جلسه در هر هفته انجام شد. 24 ساعت پس از پروتکل تمرینی، رت ها تشریح و بافت قلبی خارج گردید. سطوح پروتئین VEGF به روش الایزا اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از آزمون آنووای یک طرفه استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که تمرین منجر به افزایش معنی دار VEGF در گروه دیابت تمرین نسبت به گروه دیابت شد (008/0=P). میزان VEGF در گروه دیابت در مقایسه با گروه های سالم و تمرینی کاهش معنی دار داشت (001/0=P). VEGF در گروه دیابت تمرین نسبت به گروه های کنترل و تمرین کاهش معنی داری داشت (05/0>P). تمرین منجر به افزایش معنی دار VEGF در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل شد (001/0=P). بحث و نتیجه گیری: VEGF در گروه های سالم نسبت به گروه های دیابتی به شکل معنی داری بیشتر بود و تمرینات استقامتی موجب افزایش VEGF بافت قلبی شد. احتمالا این افزایش اثرات مثبتی بر فرآیندهای تنظیمی آنژیوژنیکی در بیماران دیابتی دارد. بنابراین، ورزش استقامتی می تواند استراتژی مناسبی برای توسعه روش های درمانی در بیماری دیابت شود.