علوم کشاورزی
سال:1386 | دوره:13 | شماره:3 |تعداد مقالات:28

این بررسی در سال 1380 در مرکز تحقیقات کشاورزی لرستان با عنوان اثرات دو نوع خاکپوش پلی اتیلن تیره و شفاف و تراکم بوته بر روی کاشت پاییزه خیار انجام شد در این بررسی فاصله ردیفها با دو سطح (1.5 و 2 متر) به عنوان فاکتور اصلی و پوشش خاک با سه سطح (خاکپوش پلی اتیلن تیره، خاکپوش پلی اتیلن شفاف، زمین بدون پوشش) به عنوان فاکتور فرعی و فاصله بوته در روی ردیف با سه سطح (20، 30، 40 سانتیمتر) به عنوان فاکتور فرعی در قالب طرح آزمایشی کرتهای دو بار خرد شده در چهار تکرار به روش کشت سنتی انجام شد. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که کاهش فاصله ردیفها بر کلیه صفات رشد و عملکرد تاثیر معنی داری ندارد. هر دو نوع پوشش خاک بر کلیه صفات رشد و عملکرد به جز متوسط وزن میوه ها که تاثیری در سطح 0.5 دارد تاثیری در سطح %1 داشت. عملکرد در خاکپوش شفاف %356 و در خاکپوش تیره %287 نسبت به زمین بدون پوشش افزایش یافت. کاهش فاصله ردیفها از 2 متر به 1.5 متر در تیمارهای بدون پوشش تغییر معنی داری بر روی صفات اندازه گیری شده به وجود نیاورد و در تیمارهای دارای خاکپوش این کاهش موجب تاثیر معنی داری بر کلیه صفات رشد رویشی گردید.

هدف تحقیق حاضر سنجش گرایش دانشجویان نسبت به رشته کشاورزی است و در جهت کمک به برنامه ریزان نظام آموزشی عالی کشاورزی صورت گرفته است. از اینرو این تحقیق کاربردی است که در آن از روش پیمایش و همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق کلیه دانشجویان دوره لیسانس رشته های کشاورزی در دو استان لرستان و همدان می باشند (جمعا 2000 نفر) که از بین آنها تعداد 125 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. از پرسشنامه برای جمع آوری داده ها استفاده شد و تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آمار توصیفی و آمار استنباطی انجام گرفته است. اعتبار پرسشنامه با استفاده از آزمون مقدماتی 0.84 بدست آمد. نتایج بدست آمده در بخش توصیفی نشان داده که 55 درصد دانشجویان مورد مطالعه پسر و 45 درصد آنها دختر بوده اند که میانگین کلی سن آنها 23.6 سال و میانگین کلی معدل آنها 15.7 می باشد. از بین دانشجویان مورد مطالعه 12 درصد ساکن روستا بوده و بقیه یعنی 88 درصد ساکن شهر بوده اند. همچنین نتایج تحقیق نشان داده که میزان علاقه دانشجویان مورد مطالعه نسبت به رشته کشاورزی قبل از ورود به این رشته در حد متوسط بوده است در صورتی که این میزان علاقه بعد از ورود به رشته تا حد زیاد افزایش داشته است. همچنین میزان تجربه شخصی دانشجویان در کشاورزی کمتر از متوسط بوده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داده که 89 درصد از دانشجویان مورد مطالعه گرایش مثبت (21 درصد گرایش متوسط و 68 درصد گرایش موافق) و تنها 11 درصد آنها گرایش منفی نسبت به رشته کشاورزی داشته اند. نتایج حاصل از بخش استنباطی نشان داد که گرایش دختران نسبت به رشته کشاورزی بیشتر از پسران است. همچنین میزان گرایش دانشجویان نسبت به رشته کشاورزی در دو دانشگاه آزاد اسلامی و دولتی در حد مشابه و یکسان ارزیابی گردید. بین محل سکونت دانشجویان مورد مطالعه (شهر یا روستا) و میزان گرایش آنها نسبت به کشاورزی رابطه معنی داری مشاهده گردید. در مورد میزان علاقه فعلی نسبت به رشته کشاورزی و نوع دانشگاه (آزاد یا دولتی) تفاوت معنی داری مشاهده نگردید.

به منظور شناسایی گروه های اکولوژیک گیاهی و یافتن الگوی پراکنش آنها در ارتباط با ویژگی های فیزیوگرافیک، این تحقیق در منطقه ای به مساحت 124 هکتار در دامنه ارتفاعی 80 تا 1200 متر از سطح دریا، در جنوب استان بوشهر انجام گردید. انتخاب منطقه بر اساس روش تجربی و با استفاده از بازدیدهای میدانی صورت گرفت. جهت شناسایی و طبقه بندی پوشش گیاهی 248 قطعه نمونه ثابت مربعی با استفاده از روش حداقل سطح Minimal Area، سطح قطعه نمونه برای پوشش درختی و درختچه ای 256 متر مربع و برای پوشش علفی 64 متر مربع بر اساس روش ترکیبی پوشش - فراوانی براون بلانکه مشخص شد و پوشش گیاهی در اواخر فصل رویش (اسفند 80 و فروردین 81) در دو اشکوب مجزا (اشکوب درختی و درختچه ای و اشکوب علفی) برداشت شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های پوشش گیاهی از آنالیز خوشه ای استفاده شد. تجزیه و تحلیل خوشه ای با استفاده از آنالیز TWINSPAN صورت گرفت که توسط آن چهار گروه اکولوژیک گیاهی شناسایی شد. جهت تهیه نقشه گروه های اکولوژیک گیاهی و مدل رقومی ارتفاع (DEM) از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) استفاده گردید. مقایسه نقشه پراکنش گروه های اکولوژیک گیاهی در هر دو اشکوب نشان داد که بین تغییرات پوشش گیاهی و ارتفاع از سطح دریا ارتباط معنی داری وجود دارد بطوریکه در هر دو اشکوب علفی و درختی و درختچه ای، ارتفاعات پایین تر از 300 متر از سطح دریا متعلق به یک گروه خاص می باشد. ارتفاع 300 تا 600 متر نیز در هر دو اشکوب مشترک بین دو گروه می باشد و این مورد برای ارتفاعات 600 تا 900 متر نیز صادق است. در کل در هر دو اشکوب یک گروه طیف وسیعی از ارتفاعات را شامل می شود، اما بین تغییرات پوشش گیاهی، شیب و جهات جغرافیایی ارتباط معنی داری وجود ندارد، ولی گروه اکولوژیک شماره 2 در اشکوب درختی و درختچه ای بیشتر در جهت های جنوبی و غربی دیده می شود.

الگوی انتشار و استقرار پوشش گیاهی در روی کره خاکی بر حسب تصادف نمی باشد، چرا که هر اکوسیستم طبیعی خود در بر گیرنده مجموعه ای از عناصر رویشی با نیاز بوم شناسی مشابه برای یک یا چند عامل بوم شناسی بوده که گروه بوم شناسی را تشکیل می دهند. در حقیقت با تشخیص گروه های بوم شناسی میتوان به اختلاف عوامل متغیر محیطی در رویشگاه های مختلف پی برد. بر این اساس هدف از اجزای این بررسی، آنالیز پوشش گیاهی بر اساس گروه های بوم شناسی و ارتباط آن با شرایط فیزیوگرافی رویشگاه می باشد که در سری چهارم جنگل آموزشی - پژوهشی دانشگاه تهران واقع در خیرودکنار - نوشهر انجام شده است. به منظور تعیین سطح رولوه (قطعه نمونه) از روش حداقل سطح استفاده شد که بر این اساس سطح قطعه نمونه 400 متر مربع تعیین گردید و در پی آن 98 رولوه جهت مطالعه پوشش گیاهی با استفاده از روش ترکیبی براون - بلانکه مورد استفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده های پوشش گیاهی از آنالیز تطبیقی نااریب DCA و آنالیز دوطرفه گونه های معرف TWINSPAN استفاده گردید که در نتیجه آن گروه های بوم شناسی تفکیک شدند. سپس وضعیت فیزیوگرافی منطقه مشخص شده و در نهایت لایه واحدهای شکل زمین با لایه رقومی گروه های بوم شناسی تلفیق و مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که چهار گروه بوم شناسی قابل تفکیک بوده که در گروه اول Ruscus hyrcamus، در گروه دوم Asperulla odorata, Viola ordorata, Hypericum androsaemum, Dryoptris filix- mass، در گروه سوم Oplismnus undulatifolia, Cyclamen caucasicum و در گروه بوم شناسی چهارم گونه های Rumex sanguineus, Solanum kisereizcki, Mespilus germanica به عنوان عناصر رویشی معرف می باشند. با توجه به شرایط فیزیوگرافی مشخص گردید که گروه اول در یک دامنه وسیعی از ارتفاع از سطح دریا و شیبهای مختلف حضور داشته و گروه دوم با وجود تشابه بوم شناسی با گروه اول تنها در یک کلاسه از شرایط فیزیوگرافی قرار دارد. گروه های سوم و چهارم برخلاف گروه های دیگر بیشتر در ارتفاعات بالاتر استقرار دارند. البته بایستی متذکر شد که علاوه بر شرایط فیزیوگرافی، وضعیت ادافیک نیز در تفکیک گروه ها تاثیرگذار بوده است.

مطالعه حاضر با هدف آنالیز پوشش گیاهی بر اساس جوامع جنگلی در جنگلهای استان ایلام (منطقه مانشت) انجام گرفته و برای این منظور از روش براون - بلانکه استفاده شد. تعداد 174 قطعه نمونه یا رولوه مربوط به پوشش های گیاهی با استفاده از نرم افزار Pc-Ordwin مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و جوامع بر اساس حضور گونه های شاخص و ترجیح پذیر در تابلوی جامعه شناسی تعیین شدند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که در منطقه مورد بررسی سه جامعه گیاهی شامل جامعه بادام - دافنه Amygdalo-Daphnetum mucronata، جامعه بنه - کیکم Pistacio-Acertum cinerascentis و جامعه بلوط ایرانی Quercetum brantii قابل تشخیص است. با توجه به شرایط فیزیوگرافی رویشگاه در جوامع گیاهی مختلف می توان بیان نمود که جامعه بلوط در تمام شیب ها، جهت ها و طبقات ارتفاعی بجز ارتفاعات بالای 2000 متر (به صورت معدود) دیده می شود که بیشترین پراکنش آن در کلاسه شیب %0-40 جهت جنوبی و ارتفاع 1800-1400 متر است. جامعه بنه - کیکم عمدتا در شیب های 60-40%، ارتفاعات بالاتر از جامعه بلوط (2200-1800) و بیشتر در جهت های جنوبی و غربی ظاهر می گردد و پراکنش آن در جهت های شمالی کمتر است. جامعه بادام - دافنه تناسب زیادی با ارتفاع از سطح دریا دارد به طوری که در ارتفاعات بالای 2000 متر به صورت غالب و همراه با گونه های شن، شیرخشت و غیره استقرار می یابد و بیشترین پراکنش آن در ارتفاعات 2200 تا 2400 متر و در جهت های غربی می باشد.

کرم های میوه خوار گردو مهم ترین آفات میوه این محصول در سراسر دنیا شناخته شده است. در استان آذربایجان غربی نیز که جزو مناطق مساعد گردوکاری کشور می باشد میزان آلودگی میوه در بعضی ژنوتیپ ها به بیش از %50 می رسد. در این بررسی طی سال های 1379 و 1380، گونه های خسارات زای میوه گردو از سطح استان جمع آوری و شناسایی شد. فراوانی نسبی هر گونه با استفاده از آستین های پارچه ای، تله های نواری مقوایی و پرورش انبوه در سطح استان و هم چنین باغ گردوی ایستگاه تحقیقات باغبانی کهریز ارومیه تعیین گردید. تغییرات فصلی جمعیت گونه غالب در باغ های سیب و گردو با بکارگیری تله های فرمون جنسی مقایسه گردید. نتایج نشان داد دو گونه شب پره شامل پروانه کرم سیب (Cydia pomonella (L.) و پروانه کرم به Euzophera bigella (Zeller) عامل ایجاد خسارت روی میوه گردو هستند و کرم سیب با متوسط فراوانی %63 از کل جمعیت به عنوان گونه غالب استان تعیین شد. خسارت این آفت در شهرستان های ارومیه، سلماس، خوی، اشنویه، پیرانشهر، سردشت، مهاباد، تکاب و میاندوآب مشاهده شد. بررسی ها نشان داد که متوسط فراوانی نسبی پروانه های کرم سیب و کرم به، بترتیب در آستین های پارچه ای 80 و 20 درصد، در تله های نواری مقوایی 73 و 27 درصد و در پرورش انبوه در آزمایشگاه 40 و 60 درصد می باشد. با پرورش جداگانه میوه های آلوده باغ آزمایشی معلوم شد که در 38 درصد نمونه ها 1 و در 3 درصد آن ها 2 لارو کرم سیب فعال بود. هم چنین در 34 درصد نمونه ها 1، در 14 درصد نمونه ها 2 و در 11 درصد نمونه ها 3 تا 5 لارو کرم به فعال بودند. ضمن اینکه نزدیک 16 درصد نمونه ها به هر دو گونه کرم سیب و کرم به آلودگی داشتند. در این تحقیق زنبور پارازیتوئید تخم Trichogramma embryophagum (Hartig) از روی تخم پروانه کرم سیب در باغهای گردو جمع آوری و شناسایی گردید. میزان پارازیتوئیدیسم این زنبور در اواخر تیرماه در گردوهای دره بربران ارومیه حدود 50 درصد برآورد شد.

شپشک آردآلود Maconellicoccus hirsute (Green) از آفات پلی فاژ بوده که تاکنون فعالیت آن در بسیاری از مناطق دنیا گزارش شده است. شپشک مذکور در سال های اخیر به دلیل سم پاشی های بی رویه روی درختان توت (Morus alba L.) در پارک ها و فضای سبز شهر جهرم طغیان نموده و به عنوان آفت مهمی مطرح شده است. مبارزه شیمیایی تهدیدی برای سلامت بازدیدکنندگان پارکها و فضای سبز است، از این رو در برنامه های اجرایی شهری بهتر است در راستای کنترل بیولوژیک اقدام نمود. شناسایی گونه یا گونه های مفید دشمنان طبیعی یک آفت اولین قدم در راه مبارزه بیولوژیک است. در بررسی هایی که طی سال های 1381 و 1384 در جهرم انجام گرفت. فعالیت مجموعه پارازیتوئیدها و هیپر پارازیتوئیدها روی این شپشک مشاهده شد: Parasitoids:Hym., Aphelinidae:      1- Coccophagus pseudococci CompereHym., Platygasteridae: 2- Allotropa mecrida WalkerHym., Encytridae:        3- Anagyrus agraensis Saraswat                                     4- A. dactylopii (Howard)                                     5- A. kamali Moursi                                     6- A. mirzai (Agarwal & Alam)                                     7- A. pseudococci (Girault)Hyperparasitoids:Hym., Aphelinidae:      8- Marietta picta (Andre)Hym., Pteromalidae:    9- Pachyneuron muscarum (L.)Hym., Signiphoridae: 10- Chartocerus kurdjumovi (Nikol'skaya) با بررسی منابع مشخص شد جنس و گونه Allotropa mecrida و گونه Anagyrus kamali اولین بار از ایران و گونه های A. agreansis, A. dactylopii, A. mirzai, Ch. Kurdjumovi اولین بار از استان فارس گزارش می شوند. فعالیت پارازیتوئیدهای A. dactylopii, A. Agraensis قابل توجه است. به جز گونه C. pseudococci تمامی گونه ها برای اولین بار به عنوان دشمن طبیعی آفت مذکور گزارش می گردند.

به منظور بررسی تاثیر مصرف زئولیت طبیعی کلینوپتیلولایت بر افزایش تحمل به تنش خشکی و عملکرد ذرت علوفه ای رقم (Zea mays L.) سینگل گراس 704 آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار در 36 گلدان انجام شد. در این آزمایش مقادیر زئولیت در 4 سطح (0، 2، 4، 8 گرم در کیلوگرم خاک) و 3 سطح تخلیه رطوبت خاک (45، 65 و 85 درصد آب قابل استفاده) در دوره رشد تا برداشت اعمال شد. در طول اجرای آزمایش رطوبت خاک به روش وزنی اندازه گیری شد و بعد از برداشت، صفات وزن تر و خشک گیاه اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که مصرف زئولیت بر وزن خشک و تر گیاه اثر معنی دار دارد. علاوه بر این اثر تنش خشکی (سطح تخلیه رطوبت خاک) بر وزن تر و خشک نیز معنی دار بود. اثر متقابل زئولیت و سطوح مختلف تخلیه رطوبت خاک نیز بر صفات فوق گیاه معنی دار بود. بر اساس نتایج این آزمایش و با توجه به اهمیت میزان وزن تر و خشک در ارزیابی عملکرد گیاه ذرت، مصرف 2 گرم زئولیت در کیلوگرم خاک توام با 45 درصد تخلیه رطوبت خاک بالاترین ماده تر و خشک (561.04 و 138.04 گرم در گیاه) را تامین نمود.

به منظور بررسی توارث پذیری و نحوه عمل ژن برای برخی صفات مهم زراعی در جو، تلاقی بین دو رقم Afsal و Cwb صورت گرفت و والدین همراه با نسل های F3, F2, F1 حاصل از تلاقی در شرایط مزرعه و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار ارزیابی شدند. صفات ارتفاع بوته، طول سنبله، تعداد پنجه، تعداد دانه در بوته، وزن صد دانه، تعداد سنبله، تعداد سنبلچه، طول ریشک، عملکرد بیولوژیک بوته و عملکرد دانه در هر بوته، یادداشت برداری گردیدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که میانگین مربعات نسل ها برای تمامی صفات معنی دار است، لذا تجزیه میانگین نسل ها برای تک تک صفات صورت گرفت و مشخص شد که در کنترل توارث اکثر صفات، علاوه بر اثرات افزایشی و غالبیت اثرات اپی ستازی نیز نقش دارد. همچنین مشخص شد که واریانس غالبیت در توارث صفات مورد بررسی دارای بیشترین نقش می باشد. متوسط توارث پذیری عمومی برای صفات مورد بررسی بین 0.58 تا 0.85 و تعداد ژن کنترل کننده صفات مذکور بین 2 تا 6 ژن متغیر بودند.

به منظور بررسی و مقایسه عملکرد لاین های لوبیا سفید و صفات موثر بر عملکرد، آزمایشی طی سال های زراعی 1380 و 1381، در ایستگاه ملی تحقیقات لوبیا خمین انجام شد. در این پژوهش، 13 لاین لوبیا سفید و رقم دانشکده (شاهد) در طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. صفات تعداد روز از کاشت تا ظهور کوتیلدون (V1)، ظهور برگ های اولیه (V2)، ظهور سه برگچه اول (V3) و سوم (V4)، آغاز گل دهی (R5)، گل دهی (R6) و تشکیل غلاف (R7)، دوره پر شدن غلاف (R8)، تعداد روز تا رسیدن، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته، وزن صددانه، ارتفاع بوته و عملکرد دانه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که لاین ها از نظر کلیه صفات مورد بررسی تفاوت معنی دار داشتند. بیشترین دوره رشد (روز تا رسیدن) با میانگین 98 روز مربوط به لاین شماره 6 (KS-41115) بود و بیشترین عملکرد دانه در واحد سطح (میانگین 2798 کیلوگرم در هکتار) از لاین شماره 9 (KS-41118) به دست آمد. در تجزیه ضرایب همبستگی صفات، اجزا عملکرد (تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، وزن صد دانه) با عملکرد همبستگی مثبت و معنی دار نشان دادند. بین عملکرد دانه و صفات R8, R7, R6, R5، تعداد روز تا رسیدن و ارتفاع بوته همبستگی مثبت و معنی دار مشاهده گردید. صفت V4 بیشترین همبستگی منفی را با عملکرد دانه نشان داد، لذا باید کوشید تا در برنامه های اصلاحی این صفت کاهش یابد. با توجه به نتایج حاصل و نیز تعیین بازارپسندی لاین ها، چهار لاین KS-41118، KS-41111، KS-41110 و KS-41123 انتخاب و بذور آنها جهت آزمایش سازگاری نگهداری شد.

در استان مازندران شلتوک برداشت شده قبل از انتقال به کارخانه شالیکوبی جهت خشک کردن و تبدیل، به مدت چندین ماه در انبار نگهداری می شود، به منظور بررسی تاثیر مدت زمان ماندگاری شلتوک قبل از خشک کردن بر درصد شکستگی و ضریب تبدیل، تحقیقی در کارگاه تبدیل واقع در معاونت موسسه تحقیقات برنج کشور در مازندران انجام شد. آزمایشات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت فاکتوریل در 4 تکرار انجام شد. مدت زمان ماندگاری در انبار قبل از خشک کردن (فاکتور A) در 5 سطح: خشک کردن سریع پس از انتقال از مزرعه، خشک کردن پس از 15 روز انتقال از مزرعه، خشک کردن پس از 30 روز انتقال از مزرعه، خشک کردن پس از 60 روز انتقال از مزرعه و خشک کردن پس از 90 روز انتقال از مزرعه و نوع رقم (فاکتور B) در 2 سطح: شفق و طارم به عنوان فاکتورهای این آزمایش در نظر گرفته شد. برای خشک کردن محصول از یک خشک کن الکتریکی با دما و دبی متغیر استفاده شد. در تاریخهای مقرر عملیات خشک کردن و به دنبال آن با استفاده از دستگاه های پوست گیر و سفید کن، شلتوک خشک شده به برنج سفید تبدیل شد. نتایج نشان داد اثر فاکتور مدت زمان ماندگاری شلتوک قبل از خشک کردن و نوع رقم بر روی درصد شکستگی در سطح آماری %5 معنی دار می باشد. با افزایش مدت زمان ماندگاری، درصد شکستگی افزایش می یابد. حداکثر مدت زمان ماندگاری در انبار برای دو رقم طارم و شفق به ترتیب یک ماه و 15 روز می باشد. همچنین بیشترین درصد شکستگی برای هر دو رقم مربوط به زمان 90 روز پس از انتقال از مزرعه می باشد.

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف شوری و نیتروژن بر وضعیت رشد بخش هوایی، ریشه و میزان عناصر سدیم و پتاسیم در گندم (رقم چمران)، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 84-1383 در منطقه اهواز اجرا گردید. پنج سطح شوری 1.5 (شاهد)، 5، 10، 15 و 20 دسی زیمنس بر متر و سه سطح نیتروژن 50، 100 و 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار از نوع کود نیترات آمونیم بعنوان فاکتورهای این آزمایش در نظر گرفته شدند. سطوح مختلف شوری به همراه آب آبیاری و با استفاده از نمک های CaCl2 و NaCl به نسبت 5 قسمت کلرید سدیم و 1 قسمت کلرید کلسیم تهیه و به خاک با بافت رسی - لومی اضافه شدند. نتایج نشان داد که شوری سبب کاهش وزنی بخش هوایی و ریشه گردید. بدلیل کاهش زیاد وزن ریشه در شوری بالا بر نسبت وزنی بخش هوایی به ریشه افزوده شد. کود نیتروژن با بهبود رشد این دو بخش از گیاه، تا حدی بر این نسبت افزود. شوری سبب افزایش میزان سدیم و کاهش پتاسیم در هر دو بخش گیاه شد. افزایش سدیم در ریشه تنها تا شوری 10 دسی زیمنس بر متر بود و از آن سطح به بعد بدلیل بالا رفتن غلظت نمک، ریشه عملا کنترلی بر جذب سدیم نداشت و از میزان سدیم تجمع یافته در ریشه کاسته و بیشتر سدیم به بخش هوایی گیاه منتقل گردید. سطوح بالای نیتروژن در ریشه تا حدی با بهبود شرایط از انتقال سدیم به بخش هوایی جلوگیری کرد این امر سبب بالا رفتن نسبت پتاسیم به سدیم در بخش هوایی گردید.

به منظور بررسی اثرات تنش رطوبتی در مراحل رشد جوانه زنی و رویشی تعدادی از لاین خالص گندم نان تحت تیمارهای رطوبتی در قالب دو آزمایش جداگانه مورد مطالعه قرار گرفتند. در مرحله جوانه زنی تعداد40 لاین در تیمارهای -1.6 و -1.2، -0.8، -0.4، صفر مگاپاسکال در قالب طرح پایه کرت های کامل تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. تیمارها به مدت هفت روز در دمای 25 درجه سانتیگراد اعمال گردید. صفات درصد نهایی بذور جوانه زده، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه گیاهچه ها اندازه گیری شدند. سپس به منظور بررسی انباشت تنظیم کننده رشد در برگها بر روی 8 لاین گندم انتخابی از آزمایش اول در مقایسه با 2 رقم تجاری (آذر 2 و زرین) تنش آبی در 4 سطح %100، %75 و %50 و %25 ظرفیت زراعی خاک اعمال گردید؛ نتایج نشان داد که تنش آبی باعث کاهش درصد جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه و وزن خشک ریشه چه و ساقه چه شده است. لاین ها به سه گروه متحمل (15 و 28) نیمه متحمل (17 و 19) و حساس (16 و اکثر لاین ها) تقسیم شدند. لاین های متحمل به تنش آبی، دارای طول و وزن خشک ریشه چه، ساقه چه بیشتری نسبت به لاین های حساس بودند. در شرایط تنش رطوبتی در گلدان کاهش پتانسیل آب و RWC در ارقام مشاهده شد. کاهش در میزان RWC متناسب با کاهش پتانسیل آبی بوده به نحوی که، کمترین میزان کاهش RWC و پتانسیل آبی در تیمار %25 ظرفیت زراعی در رقم آذر 2 و لاین شماره 15، و بیشترین کاهش مربوط به لاین 36 و رقم زرین بوده است. همچنین کاهش میزان رطوبت خاک سبب ایجاد اختلاف معنی دار در غلظت کلروفیل برگ لاین ها و ارقام گردیده است رقم آذر 2 و لاین 15 بیشترین مقدار کلروفیل را در کمترین میزان رطوبت خاک داشته اند. انباشت پرولین و کربوهیدارت های محلول دارای همبستگی منفی و معنی دار با پتانسیل آبی گیاه و RWC بوده است. بیشترین تجمع پرولین مربوط به لاین 16 بود در حالی که بیشترین تجمع کربوهیدرات های محلول مربوط به رقم آذر 2 و کمترین آن مربوط به لاین شماره 36 بوده است که رابطه ای بین تجمع متابولیت های تنظیم کننده اسمزی و پتانسیل آبی در ارقام متحمل وجود دارد. در پاسخ به کمبود آب لاین ها و ارقام واکنش های متفاوتی را از نظر تعداد روزنه خود نشان دادند.

به منظور بررسی اثر کاربرد اسیدابسیزیک بر عملکرد و اجزا عملکرد ژنوتیپ های لوبیا قرمز در شرایط کم آبی آزمایشی در سال 1384 در مزرعه تحقیقاتی بخش سیب زمینی، پیاز و حبوبات موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج اجرا شد. این تحقیق به صورت اسپلیت فاکتوریل با 3 عامل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام گرفت. دو رژیم آبیاری شامل: آبیاری تمام جوی ها و آبیاری یک در میان جوی ها به عنوان عامل اصلی، دو رقم لوبیا قرمز اختر و درخشان و لاین امیدبخش D81083 (هر سه جزء ارقام تیپ 1، ایستاده و رشد محدود) و چهار زمان کاربرد اسیدابسیزیک (مرحله رویشی 6 برگی، گل دهی، غلاف دهی و عدم کاربرد) به صورت محلول پاشی در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در آبیاری یک در میان جوی ها، در تمام ارقام، عملکرد دانه، تعداد غلاف و وزن صددانه به طور معنی داری کاهش یافت که این وضعیت در رقم D81083 از شدت کمتری برخوردار بود. تعداد دانه در غلاف تحت تاثیر این تیمار قرار نگرفت. در شرایط آبیاری تمام جوی ها کاربرد اسیدابسیزیک در تمام ارقام به ویژه در مرحله گل دهی عملکرد دانه، در مرحله رویشی تعداد غلاف و در مرحله غلاف دهی وزن صددانه را کاهش داد اما تعداد دانه در غلاف را تغییری نداد. در آبیاری یک در میان جوی ها پاشش اسیدابسیزیک در تمام ارقام به ویژه در مرحله گل دهی عملکرد دانه و تعداد غلاف و در مرحله غلاف دهی وزن صددانه را افزایش داد ولی تعداد دانه در غلاف تحت تاثیر این تیمار قرار نگرفت. ارقام اختر و درخشان که به کم آبی حساس تر بودند واکنش محسوس تری به کاربرد اسید ابسیزیک نشان دادند. در این تحقیق بیشترین عملکرد دانه با میانگین 416.2 گرم در متر مربع از تیمار آبیاری تمام جوی ها، رقم اختر و عدم کاربرد اسیدابسیزیک و کمترین آن با میانگین 283.8 گرم در متر مربع از تیمار آبیاری یک در میان جوی ها، رقم اختر و عدم پاشش اسیدابسیزیک به دست آمد. ضمن اینکه در آبیاری یک در میان جوی ها بیشترین عملکرد دانه با میانگین 353.05 گرم در متر مربع از رقم درخشان و کاربرد اسید ابسیزیک در مرحله گل دهی حاصل شد.

به منظور بررسی اثرات تنش خشکی، مقادیر مختلف و شیوه توزیع نیتروژن بر عملکرد، اجزای عملکرد و کارایی مصرف آب ذرت هیبرید سینگل کراس 704 پژوهشی در تابستان 1383 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم و فنون کشاورزی خوزستان واقع در شهر ملاثانی اجرا گردید. این پژوهش شامل سه آزمایش بصورت کرت های خردشده در قالب بلوک کامل تصادفی بود. در هر آزمایش یک سطح آبیاری بصورت جداگانه اعمال شد. آبیاری مطلوب، تنش ملایم خشکی و تنش شدید خشکی (به ترتیب آبیاری پس از تخلیه 50، 75 و 100 درصد رطوبت قابل استفاده گیاه از خاک). در هر آزمایش نیتروژن به عنوان تیمار اصلی دارای سه سطح 140، 180 و 220 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و شیوه توزیع نیتروژن نیز به عنوان تیمار فرعی دارای سه سطح (50:S1 درصد در هنگام کاشت 50+ درصد در هنگام شش برگی، 25:S2 درصد هنگام کاشت 75+ درصد در هنگام شش برگی، 25:S3 درصد در هنگام کاشت 50+ درصد در هنگام شش برگی 25+ درصد در هنگام دوازده برگی) بود. سه تکرار برای هر آزمایش در نظر گرفته شد. نتایج این تحقیق نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش معنی داری عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و اجزای عملکرد دانه گردید. تاثیر نیتروژن بر عملکرد بیولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد دانه به غیر از تعداد ردیف در بلال معنی دار بود. افزایش کاربرد میزان نیتروژن در شرایط آبیاری مطلوب و تنش ملایم خشکی عملکرد دانه و بیولوژیک را به طور معنی دار افزایش داد. با تقسیط نیتروژن: 25 در هنگام کاشت 50+ درصد در هنگام شش برگی 25+ درصد در هنگام دوازده برگی (S3) عملکرد دانه و تعداد دانه در بلال بطور معنی دار نسبت به تقسیط 50 درصد نیتروژن در هنگام کاشت 50+ درصد در هنگام شش برگی (S1) افزایش یافت. حداکثر کارآیی مصرف آب اقتصادی و بیولوژیک به ترتیب با مقادیر 1.8 و 3.4 گرم بر متر مکعب در تیمار آبیاری مطلوب بود و با اعمال تیمار تنش های رطوبتی کارآیی مصرف آب کاهش معنی دار یافت به طوری که تنش شدید خشکی به ترتیب با مقادیر 1.1 و 2.3 از کمترین کارآیی مصرف آب اقتصادی و بیولوژیک برخوردار بود. بالاترین کارآیی مصرف آب متعلق به تیمار آبیاری مطلوب و کاربرد 220 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بود. کارآیی مصرف آب افزایش معنی دار را در تیمار تقسیط نیتروژن: 25 درصد در هنگام کاشت 50+ درصد در هنگام شش برگی 25+ درصد در هنگام دوازده برگی (S3) نشان داد.

یون های فلزی موجود در خمیرهای شیمیایی مکانیکی بر اثر واکنش با لیگنین موجود در ساختار الیاف کاغذ، میزان روشنی را کاهش داده و سبب افزایش ویژگی هایی مانند زردی و عدد PC می شوند. هدف از این تحقیق بررسی و تعیین میزان تغییر عدد PC نمونه های کاغذهای شیمیایی مکانیکی تولید شده در کارخانه چوب و کاغذ مازندران بر اثر تیمار با برخی از یون های فلزی عناصر واسطه و راه های کاهش آن صورت گرفت. عدد PC در خمیرهایی که فرآیند مکانیکی یا شیمیایی مکانیکی ساخته می شوند معیاری بسیار مناسب جهت بررسی میزان کهنگی و سایر پارامترهای روشنی مربوط به این نوع خمیرها می باشد. نمونه ها به دو صورت رنگبری شده و رنگبری نشده از کارخانه تهیه شدند. نمونه های کاغذی توسط دو ماده شیمیایی زیر تیمار گردیدند. ابتدا با عامل کی لیت کننده EDTA در سطوح غلظتی مختلف آغشته شدند. این عمل سبب خنثی سازی یون های موجود در نمونه های کاغذ CMP شده و در نتیجه یون های فلزی موجود که سبب افزایش روند کهنگی و زردی می شوند، خنثی شدند. سپس هر یک از نمونه های آغشته شده با EDTA، پس از خشک شدن با محلول های حاوی یون های فلزی عناصر واسطه آغشته شدند. نتایج نشان دادند که بیشترین تاثیر در افزایش عدد PC و زرد شدن متعلق به یون Fe2+ و کمترین تاثیر متعلق به یون Al3+ می باشد. یون Al3+ به مانند یک یون بی اثر تاثیر چندانی در افزایش عدد PC نداشت. همچنین آغشتگی نمونه ها با غلظت های مختلف ماده EDTA سبب کاهش چشمگیر اثر منفی یون های فلزی در افت روشنی شد. البته تاثیر عامل کی لیت کننده EDTA در بهبود و جلوگیری از افزایش سریع عدد PC یک مقدار بهینه دارد و بعد از این مقدار با افزایش غلظت EDTA تغییری در بهبود عدد PC مشاهده نشد. برای بهبود پارامترهای روشنی و جلوگیری از افزایش مشخصه هایی مانند زردی و عدد PC روش هایی مانند متیلاسیون با حذف عوامل تولید زردی (کینون ها) نیز پیشنهاد شده است.

در این مطالعه، با هدف تعیین مناسبترین برنامه چوب خشک کنی در کوره های متعارف برای گونه افرا پلت (Acer insigne Bois)، الوار به ضخامت 3.2 سانتی متر از طرح جنگلداری لیره سر منطقه نوشهر، در سه تکرار و با استفاده از سه برنامه، T8-D4 (برنامه پیشنهادی FPL برای افرا پلت)، T9-D4 و T8-D5 تا حصول رطوبت نهایی 8±2 درصد، خشک گردید. جرم ویژه گونه با حجم تر و خشک به ترتیب 0.45 و 0.48 درصد و مقدار همکشیدگی حجمی 10.47 درصد بدست آمد. تعداد معایب کمانی، انحنا، تاب و ترک های سطحی تخته ها در هر بار کوره اندازه گیری و تجزیه و تحلیل نتایج از طریق ترسیم نمودارهای کنترل کیفیت مربوط به این معایب انجام گردید. بررسی نتایج نشان می دهد که در هر سه برنامه میزان تغییرات معایب ایجاد شده در چوب های خشک شده نسبت به قبل از خشک کردن در دامنه قابل قبول مشخصه های کمی و کیفی قرار دارد، ولی در برنامه T8-D4 به طور کلی میانگین معایب کمتر و پراکنش آنها نسبت به خط میانگین یکنواخت تر از دو برنامه دیگر می باشد. به عبارت دیگر خشک کردن چوب افرا پلت با برنامه T8-D4 در مقایسه با دو برنامه دیگر، زمان را کاهش و کیفیت چوب را حفظ نموده است. در انتهای اجرای برنامه در صورت نیاز، اعمال تیمار تنش زدایی به مدت 48-36 ساعت توصیه می شود.

در این مطالعه از ضایعات خاک اره MDF به عنوان تقویت کننده پلی اتیلن با دانسیته بالا، به منظور تولید فرآورده چندسازه استفاده شد. درصد تقویت کننده در چهار سطح 10، 20، 30 و 40 درصد و ابعاد ذرات تقویت کننده در 4 سطح با مش سایزهای 40، 60، 80 و 100 با پلی اتیلن با دانسیته بالا ترکیب شدند. همچنین از انیدرید مالئیک پلی اتیلنی به عنوان عامل جفت کننده استفاده گردید. فرآورده چندسازه با روش اکستروژن و قالب گیری تزریقی رزین تولید شد و در نهایت مقاومت های مکانیکی آن اندازه گیری شد. نتایج حاصل نشان داد که مقاومت خمشی، مدول خمشی، مقاومت کششی با افزایش درصد تقویت کننده تا 40 درصد و ابعاد تقویت کننده تا مش سایز 100، افزایش یافته است. همچنین مقاومت به ضربه فاقدار در 10 درصد تقویت کننده و اندازه مش 40، بیشترین مقدار را داشته است.

پکتین به علت توانایی تشکیل ژل ماده بسیار با ارزشی است که در صنایع غذایی و دارویی کاربرد فراوانی دارد. یکی از مواد اولیه جهت تهیه پکتین، سرآفتابگردان (طبق) بوده که بالقوه منبع عظیمی از پکتین، خصوصا پکتین متوکسیل پایین می باشد. از آنجایی که رقم آفتابگردان نقش بسیار مهمی در میزان بهره (راندمان) و کیفیت پکتین دارد، لذا در این تحقیق ارقام برتر استان گلستان شامل رقم های گلشید، رکورد، گابور، آذرگل و پروگرس، انتخاب شدند تا ضمن تهیه پکتین و تعیین خصوصیات آنها، بهترین رقم ها نیز معرفی گردند. نمونه ها در اواخر خردادماه برداشت و پس از جداسازی دانه ها، طبق ها خشک و آسیاب شدند. جهت استخراج پکتین از محلول سدیم هگزامتا فسفات با غلظت 0.75 درصد در دمای 85oC به مدت 20 دقیقه و در pH=5 استفاده گردید. سپس میزان بهره استخراج، خاکستر، اسید گالاکتورونیک (درجه خلوص) و درجه متیلاسیون هر رقم به تفکیک اندازه گیری شدند. نتایج نشان دادند رقم های گلشید و رکورد بالاترین بهره استخراج را داشته، همچنین پکتین حاصل از آنها با داشتن 80.4 و 81.8 درصد اسید گالاکتورونیک بهترین خلوص و کیفیت را در بین سایر ارقام داشتند. درجه متیلاسیون پکتین استخراج شده بین 33.2 و 35.1 درصد بود، که هیچگونه اختلاف معنی داری بین ارقام مختلف از این نظر وجود نداشت و نتایج این قسمت بخوبی نشان دادند که پکتین آفتابگردان به طور طبیعی از نوع متوکسیل پایین می باشد. رقم گابور در رتبه دوم و رقم های آذرگل و پروگرس نیز با 1.8 و 2.3 درصد دارای کمترین بهره استخراج بوده اند.

با خشک کردن خرما و تولید پودر از آن، ضمن افزایش مدت نگهداری انواع خرمای درجه دو و سه، امکان مصرف آن در فرمولاسیون مواد غذایی صنعتی به عنوان جایگزین تمام یا قسمتی از شکر مصرفی فراهم می شود. در این تحقیق پنج واریته خرمای ایران به نام های: کبکاب بهبهان، خاصه بهبهان، سعمران آبادان، زاهدی و نیز شاهانی لارستان برای تولید پودر مورد استفاده قرار گرفتند. بعد از آنالیز واریته ها، آنها بوسیله آون تحت خلا در دمای 70c تا رطوبت کمتر از %5 خشک شدند؛ سپس یک بار مخلوط شکر خام نیشکر و خرمای خشک و بار دیگر مخلوط شکر سفید و خرمای خشک در چهار سطح 10، 15، 20 و 30 درصد شکر بوسیله آسیاب خرد شدند. بعد از انتخاب بهترین نسبت شکر که 20 درصد بود ماده سیلیکون دی اکسید در سه سطح 0.5، 1 و %1.5 به پودر حاوی 20 درصد شکر با هدف حفظ جریان پذیری (حالت پودری) به محصول افزوده شد. نتایج نشان دادند که خشک کردن خرما تحت شرایط فوق تغییر مهم و معنی داری در میزان قندهای احیا کننده و قند کل خرما ایجاد نمی کند و pH نهایی پودر نیز حداقل به مدت شش ماه تقریبا ثابت می ماند. جریان پذیری پودر حاوی 1.5 درصد سیلیکون دی اکسید نیز بطور کامل به مدت شش ماه حفظ می شود. از پودرهای تولید شده، شیر خرما با غلظت 125 گرم پودر در لیتر شیر تهیه شد و طعم و مزه آنها توسط افراد پانلیست مورد سنجش قرار گرفت و مشخص شد که اختلاف معنی داری در سطح %1 میان ده نوع پودر وجود دارد. در مورد واریته های شاهانی، کبکاب و خاصه، کاربرد شکر خام زرد نسبت به شکر سفید موجب افزایش مقبولیت شیر خرما می شود. ولی در مورد واریته های زاهدی افزایش مقبولیت به دنبال ندارد و در مورد واریته سعمران باعث کاهش مقبولیت جزیی می شود. خرماها همچنین در دمای 85oC خشک شدند. محلول آبی %10 پودر خرما به این روش به افراد پانلیست داده شد و در مورد همه واریته ها، تمام افراد طعم تلخ را گزارش دادند.