مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار
سال:1382 | دوره:10 | شماره:3 (مسلسل 29) |تعداد مقالات:12

واکسن مورفین پس از 14 سال مطالعه و تحقیق در دانشگاه علوم پزشکی ایران و انستیتو پاستور ایران مطابق فرمول زیرتولید و مطالعه بالینی آن با همکاری بسیار نزدیک و صمیمانه سازمان زندان ها در 1200 نفر داوطلب با موفقیت انجام پذیرفت. واکسیناسیون افراد داوطلب پس از تکمیل فرم پرسشنامه و اخذ امضا و اثر انگشت در زمان های صفر، 30 و 60 روز در عضله دلتوئید صورت گرفت. این واکسن قادر است ایمنی قوی و طولانی مدت در افراد سالم و معتاد ایجاد کند. پس از اتمام مراحل واکسیناسیون، اگر افراد سالم بارها مورفین (تریاک) مصرف کنند، لذت نمی برد، خوشی احساس نمی کنند و گرایشی بسمت اعتیاد نخواهد داشت. از طرفی بتدریج در مراحل واکسیناسیون و بعد از آن در افراد معتاد، علاقه به مصرف تریاک کاهش یافته و افراد بطور کامل بدون سندرم قطع و مشکل وابستگی تدریجا از مصرف مواد دست می کشند. در تمام معتادان مورد مطالعه، قبل از هر تزریق خون سالم به واکسن جواب مثبت دادند. نتایج حاصل از واکسیناسیون مورفین در افراد سالم و معتاد بهترین و قابل قبول ترین نتایج را در مقایسه با سایر واکسن ها از خود نشان داد. در تمام مراحل واکسیناسیون و در تمام افراد مورد مطالعه، هیچگونه عوارضی جانبی نظیر تب، حساسیت، شوک، قرمزی، تورم، خارش و ... مشاهده نگردید و پیشنهاد می شود که کلیه معتادان کشور و البته تمام جوان های درمعرض خطر، طبق دستورالعمل، سه نوبت واکسینه شوند که بدین ترتیب ریشه های اعتیاد در کشور بتدریج از بین برود.

پرفشاری خون بعنوان سومین ریسک فاکتور در مثلث مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی، در کنار LDL-C و سیگار مطرح شده و کشنده خاموش نامیده می شود. این تحقیق در برگیرنده 8122 فرد 30 تا 60 ساله ساکن 36 روستای سبزوار می باشد که دارای آبهای آشامیدنی سبک، نسبتا سبک، نسبتا سخت، سخت و بسیار سخت هستند. اطلاعات مربوط به سختی کل، کلسیم، منیزیم، پتاسیم، سدیم و کلر آبهای آشامیدنی 36 روستا از اداره آب و فاضلاب روستایی گرفته شد. سپس فشارخون سیستولیک و دیاستولیک تمامی افراد 30 تا 60 ساله ساکن این روستاها توسط فشارخون جیوه ای اندازه گیری گردید و رابطه بین سختی، املاح کلسیم، منیزیم، پتاسیم، سدیم و کلر آبها با فشارخون سیستولیک و دیاستولیک با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون محاسبه گردید. یافته های این بررسی نشان داد که با افزایش میزان سختی آبها، میزان فشارخون سیستولیک و دیاستولیک افزایش یافته است. همچنین بین میزان فشارخون سیستولیک افراد با میزان سختی آب و نسبت سدیم، پتاسیم آنها همبستگی مستقیم معنی دار وجود دارد اما بین میزان فشارخون معنی دار دیده شد. این تحقیق نشان داد که با افزایش سختی آبها، به دلیل افزایش سدیم آنها، فشارخون افرادی که از این آب ها می نوشند، افزایش یافته است.

بیماری عروق کرونر یکی از شایع ترین علل مرگ و میر وناتوانی است. درمان طبی اساس درمان این بیماری است اما یکی از روش های درمانی قابل اعتماد، عمل جراحی پیوند عروق کرونر می باشد که استفاده از آن رو به افزایش است. این مطالعه جهت بررسی اثر این عمل در نتایج تست ورزش و اکوکاردیوگرافی بیماران مبتلا به تنگی عروق کرونر طراحی و اجرا شد. این مطالعه بعنوان یک کارآزمایی بالینی داخل گروهی بر روی 40 بیمار انجام شد که کاندید عمل جراحی پیوند عروق کرونر بودند. بیمارانی که موارد منع تست ورزش را نداشتند، تحت اکوکاردیوگرافی و تست ورزش قرار گرفته و کسر جهشی بطن چپ، میانگین مدت زمان تست ورزش، درصد بیماران با تست ورزش مثبت، تنگی نفس و آنژین صدری در آن ها تعیین و جهت انجام عمل پیوند عروق کرونر ارجاع شدند. 3 تا 6 ماه بعد از عمل، شاخص های فوق مجددا بررسی شده و با آزمون های مجذور کای و تی مزدوج مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران 59.2 سال و 70 درصد بیماران مرد بودند. میانگین کسر جهشی بطن چپ قبل از عمل 50.17 درصد و و بعد از عمل 50 درصد بود که اختلاف معنی داری مشاهده نشد. میانگین شدت زمان تست ورزش قبل از عمل 6.79 دقیقه و بعد از عمل 8.30 دقیقه بود که اختلاف معنی دار بود (a<0.000) .میزان شیوع تنگی نفس، آنژین صدری و تست ورزش مثبت قبل از عمل به ترتیب 63.3 درصد،83.3  درصد و 93.3 درصد و بعد از عمل به ترتیب 16.7درصد، 16.7و 36.7 درصد بود که هر سه شاخص اخیر بعد از عمل، کاهش معنی داری یافتند. عمل جراحی پیوند عروق کرونر در بهبود تنگی نفس، آنژین صدری و ظرفیت فعالیت فیزیکی بیماران تاثیر مثبت قابل ملاحظه ای دارد. اما در این مطالعه ما، این عمل در بهبود کسر جهشی بطن چپ تاثیری نداشت.

یکی از عوارض مهم بعد از اعمال جراحی توبکتومی سرپایی تحت بیهوشی عمومی، بروز دردهای عضلانی ناشی از تزریق ساکسی نیل کولین است. با توجه به لزوم گسترش و استمرار اعمال جراحی توبکتومی به صورت تیم های سیار در استان های کشور به منظور کنترل رشد جمعیت، تشویق و استقبال از این اعمال جراحی و بررسی عوارض جراحی و نیز عوارض ناشی از بیهوشی عمومی و به کارگیری روش های مطلوب جهت کاهش عوارض سرپایی ضروری می باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر گالامین بر روی کاهش دردهای عضلانی پس از بیهوشی عمومی با ساکسی نیل کولین در داوطلبین عمل مذکور به اجرا درآمده است. زنان تحت اعمال جراحی در مراکز توبکتومی سیار به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور مورد بررسی قرار گرفتند. مجموعا 200 نفر (100 نفر در گروه آزمایش و 100 نفر در شاهد) مورد بررسی قرار گرفتند که در گروه آزمایش، گالامین بعنوان پیش دارو و در گروه شاهد، آب مقطر به عنوان پیش دارو مورد استفاده قرار گرفت. میزان بروز فاسیکولاسیون در گروهی که گالامین بعنوان پیش دارو دریافت کرده بودند، به مراتب کمتر بوده است و ارتباط معنی داری بین مصرف گالامین و بروز فاسیکولاسیون وجود دارد (P=0.0001) .دردهای عضلانی در طی ریکاوری از نظر بالینی کاهش داشت ولی ارتباط آماری معنی داری بین گالامین و کاهش این عوارض مشاهده نشد. میزان کمردرد در طی ریکاوری از نظر بالینی کاهش داشت و ارتباط آماری معنی داری بین گالامین و کاهش این عارضه مشاهده شد (P=0.06) .همچنین بروز عارضه ارتباط معنی داری وجود داشت (P1=0.01, P2=0.01, P3=0.01).

حاملگی بعد از 40 هفتگی شیوعی در حد 20 درصد داشته و یکی از عوارض ان دفع مکونیوم می باشد. شیوع دفع مکونیوم 5 الی 22 درصد گزارش شده است و مهم ترین عارضه آن سندرم آسپیراسیون مکونیوم است. میزان مرگ و میر یک در 1000 است. از آنجایی که وضعیت سرویکس عامل مهمی در پاسخ به القای زایمانی در حاملگی بعد از موعد می باشد، هدف از این مطالعه یافتن ارتباط بین میزان دفع مکونیوم و وضعیت سرویکس می باشد. تعداد 306 بیمار با حاملگی بعد از موعد که طی سال های 80-79 در بیمارستان فاطمیه همدان بستری شده بودند، وارد مطالعه شدند و بر اساس وضعیت سرویکس به دو گروه مطلوب (بیشاپ 6 و بیشتر) و نامطلوب (بیشاپ کمتر از 6) تقسیم شدند و از لحاظ خصوصیات دموگرافیک، وضعیت نمره بیشاپ اولیه، فراوانی دفع مکونیوم و نوع زایمان مورد بررسی قرار گرفتند. 31.4 درصد از بیماران آغشته به مکونیوم شدند. در 80 درصد بیماران، امتیاز بیشاپ کمتر یا مساوی 6 بود و در 75 درصد دفع مکونیوم با سرویکس نامطلوب بود. 20 درصد مادران امتیاز بیشاپ بیشتر از 6 داشتند. در 25 درصد موارد دفع مکونیوم با سرویکس مطلوب بود. شیوع سزارین و دفع مکونیوم در موارد با نمره بیشاپ پایین افزایش می یابد. لذا برنامه ریزی و آموزشی جهت بارداری های بعد از موعد و بطور غیرمستقیم، کاهش موارد مکونیوم هم برای سیستم بهداشتی - درمانی و هم برای بیماران الزامی به نظر می رسد. باید زائوهایی که دارای سرویکس نامطلوب هستند، در زمان زایمان تحت مراقبت و توجه بیشتری قرار گیرند و استفاده از آمینوسکوپی در مراکز پیشرفته زنان ضرورت پیدا کند.

عفونت با ویروس هپاتیت B از مشکلات عمده بهداشتی در جهان است و تنها راه مطمئن برای جلوگیری از ابتلای به این بیماری، واکسیناسیون می باشد. این مطالعه به منظور بررسی سطح ایمنی 5 سال بعد از واکسیناسیون هپاتیت B و در کودکان انجام شده است. تعداد 242 کودک 6 ساله بدو ورود به دبستان که در سال اول تولد واکسینه شده بودند، انتخاب و سطح سرمی آنتی بادی ضد آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت B در آنها بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان داد که در 79 نفر (32.6 درصد) بعد از گذشت 6-5 سال سطح آنتی بادی کمتر از حد محافظت کننده علیه بیماری هپاتیت B است.

اپیزیاتومی شایع ترین عمل جراحی در طب مامایی می باشد و درد یکی از تجربیات مشترک همه زنانی است که اپیزیاتومی را تجربه کرده اند و برطرف کردن درد همیشه از نظر مراقبت های پرستاری دراولویت قرار دارد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر ژل لیدوکائین بر تسکین درد بعد از اپیزیاتومی انجام گرفت. در این مطالعه نیمه تجربی، 100 نفر از زنان نخست زا که برایشان اپیزیاتومی انجام شده بود و از درد متوسط یا شدید بعد از اپیزیاتومی در پست پارتوم رنج می بردند، بطور تصادفی انتخاب و در دو گروه مورد و شاهد قرار گرفتند. در گروه مورد ژل لیدوکائین و در گروه شاهد ژل دارونما بر روی پرینه و فورشت بطور موضعی استعمال گردید. ارزیابی شدت درد قبل از تجویز دارو و در مقاطع زمانی 30 و 60 و 90 و 120 دقیقه بعد از تجویز دارو توسط فرم کلامی - رقمی درد صورت گرفت. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه و فیش ثبت اطلاعات و فرم ارزیابی درد استفاده شد. همچنین برای کنترل عوارض، علایم حیاتی ثبت گردید. با توجه به اینکه دو گروه مورد و شاهد از نظر خصوصیات دموگرافیک و مشخصات زایمانی همگن بودند و از نظر آماری اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود نداشت، آزمون های آماری نشان داد که بین دو گروه در تمامی ساعات بعد از تجویز دارو از نظر شدت درد اختلاف معنی داری وجود دارد و در تمام ساعات اندازه گیری شدت درد، نشان داده شد که ژل لیدوکایین با اختلاف معنی داری موثرتر از دارونما در کاهش شدت درد بعد از اپیزیاتومی بود. عوارض جانبی خاصی دیده نشد و با استفاده از آزمون تی زوج نتیجه گیری شد که در گروه مورد، تغییری درمتوسط فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، نبض و تنفس دیده نمی شود. بر اساس یافته های این پژوهش، ژل لیدوکائین بعنوان دارویی موثر در بهبود درد بعد از اپیزیاتومی قلمداد می شود که می توان بدون عارضه جانبی خاصی برای تسکین درد بعد از اپیزیاتومی درپست پارتوم از آن استفاده کرد.

عفونت های واژینال از شایع ترین مشکلات و علل مراجعه زنان به کلینیک های ژنیکولوژی محسوب می شود و عوامل متعددی می توانند این نوع عفونت ها را ایجاد نمایند که علائم و نحوه درمان آن بسته به عامل آن متغیر می باشد. شناسایی عوامل اصلی عفونت های واژینال در زنان مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی دزیانی گرگان (درمانگاه تخصصی زنان) و تعیین علائم بالینی شایع در هر کدام از انواع عفونت ها هدف اصلی این پژوهش می باشد. مطالعه بر روی 102 بیمار انجام گردید. ابتدا اطلاعات فردی و دلایل مراجعه بیماران توسط پرسشنامه و اطلاعات بالینی تهیه گردید. سپس از ترشحات واژینال با سوآپ سرپنبه ای استریل نمونه برداری انجام شد. تست آمین (Whiff test) و میزان PH نمونه ها تعیین گردید و ترشحات با روش لام مرطوب و رنگ آمیزی مطالعه شد. همچنین کشت جهت جداسازی عوامل بیماریزا انجام گردید. در 51 درصد از افراد، واژینوز باکتریال و در 35 درصد واژینیت تشخیص داده شد. در 21 درصد از موارد واژینوزباکتریال، گاردنرلا جدا گردید و علاوه بر آن استاف ارئوس (14 درصد) ، باکتری های روده ای (4 درصد) از این موارد جدا شدند. در موارد واژینیت، 12 درصد کاندیدا و 2 درصد تریکوموناس عامل بیماری بودند. در 9 درصد، عفونت همزمان گاردنرلا و کاندیدا و تریکوموناس مشاهده گردید. مطالعه ما نشان داد که وجود واژینوز و گاردنرلا واژینالیس با کاهش تعداد لاکتوباسیل ها و افزایش مشاهده گردید. مطالعه ما نشان داد که وجود واژینوز و گادنرلا واژینالیس با کاهش تعداد لاکتوباسیل ها و افزایش نسبی تعداد سلول همراه است و در موارد واژینیت، التهاب، سوزش و خارش و افزایش تعداد گلبول سفید از مشخصات اصلی بیماری است. در این مطالعه، در 73 درصد موارد واژینوز باکتریال درد شکم و 69.2درصد خارش وجود داشت. شایع ترین عامل عفونت های واژینال در این مطالعه واژینوزباکتریال می باشد که موارد جداسازی گاردنرلا واژینالیس در آن کمتر از حد مورد انتظار بود و از طرفی وجود علائم بالینی چون درد شکم و خارش در موارد واژینوز باکتریال این گمان را ایجاد می کند که وجود باکتری های مهاجمی چون استاف ارئوس در موارد واژینوز باکتریال بتواند الگوی بالینی آن را تغییر دهد.

با توجه به حضور پژوهشگران ایرانی در کنفرانس های جهانی جهت ارائه مقالات و نتایج پژوهش ها، لازم است طرحی منسجم جهت ارتقا کیفیت ارائه مطالب تنظیم شود. این مقاله با تشریح مراحل آماده سازی مطالب، طراحی اسلایدها، ارائه سخنرانی و پاسخگویی به سوالات شنوندگان، گامی در راستای کمک به پژوهشگران است تا حاصل زحمات خود را بصورت سخنرانی موثر و ماندگار در ذهن ها ارائه نمایند.

فرسودگی شغلی بعنوان پیامد استرس شغلی یکی از معضلاتی است که در میان افراد شاغل در حرفه ای یاری دهنده از جمله پرستاری به میزان زیادی مشاهده می شود و می تواند تاثیرات سوئی بر مراقبت از بیمار، سلامت جسمی - روحی پرستار و هزینه های پرسنلی و درمانی بجا بگذارد. در این پژوهش توصیفی همبستگی که با هدف تعیین ارتباط عزت نفس با فرسودگی شغلی در پرستاران شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام تعیین شده است، 178 پرستار به روش طبقه ای، خوشه ای و تصادفی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه عزت نفس کوپراسمیت و پرسشنامه فرسودگی مسلاچ صورت گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که 60.1 درصد واحدهای پژوهش عزت نفس متوسط داشته اند. در رابطه با فراوانی ابعاد سه گانه فرسودگی، 53.4 درصد افراد سطح متوسط تا بالای فراوانی فقدان موفقیت فردی را گزارش کردند. همچنین در مورد شدت ابعاد سه گانه، 29.4 درصد افراد سطوح متوسط تا بالای شدت تحلیل عاطفی، 59.5 درصد سطوح متوسط تا بالای شدت مسخ شخصیت و 75.3 درصد سطوح متوسط تا بالای شدت فقدان موفقیت فردی را داشته اند. نتایج آزمون همبستگی نیز نشان داد که بین عزت نفس و فراوانی تحلیل عاطفی ارتباط خطی معکوس معنی داری وجود دارد. همچنین بین عزت نفس و فراوانی مسخ شخصیت و شدت مسخ شخصیت ارتباط معکوس معنی داری وجود دارد. از طرفی بین عزت نفس و فراوانی فقدان موفقیت فردی و شدت فقدان موفقیت فردی ارتباط خطی مستقیم معنی داری وجود دارد. بنابراین پیشنهاد می شود که علل و عوامل فرسودگی مورد بررسی دقیق تر قرار گرفته و توجه به عزت نفس و بکار بردن روش های ارتقا بعنوان راهبردهای در پیشگیری و کاهش فرسودگی مدنظر باشد.