مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی ایلام
سال:1379 | دوره:8 | شماره:28 |تعداد مقالات:9

این پژوهش شبه تجربی به منظور تعیین تاثیر آموزش بهداشت فردی در پیشگیری از ابتلای مجدد به انگل های گوارشی در دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی شهر ایلام، انجام گرفت. از مجموع 200 نفر دانش آموزی که به صورت تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند، آزمایش مدفوع (گرفتن نمونه مدفوع و استفاده از نوار چسب اسکاج) بعمل آمد که از این تعداد 120 نفر مبتلا تشخیص داده شد، مبتلایان را تحت درمان قرار داده و بعد از درمان آزمایش های مجدد برای آنان انجام گرفت که همگی سالم بودند، سپس به طور تصادفی به دو گروه 60 نفری مورد- شاهد تقسیم شدند. گروه مورد با استفاده از پمفلت، جزوه آموزشی، بحث گروهی و ایفای نقش در زمینه عفونت های انگلی، شیوه انتقال و راههای پیشگیری مورد آموزش قرار گرفتند. پس از طی دو و نیم ماه، هر دو گروه (مورد- شاهد) مجددا مورد آزمایش قرار گرفته و با استفاده از پرسشنامه، ویژگیهای فردی و دیگر اطلاعات مورد نیاز جمع آوری و با استفاده از آزمون آماری کای دو، Z و دقیق فیشر مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در حدود اطمینان 99.9% گروه مورد (آموزش دیده) از آلودگی کمتری نسبت به گروه شاهد برخوردار بود و ویژگیهای فردی از قبیل شغل پدر و مادر، تحصیلات والدین با تاثیر آموزش، ارتباطی نداشتند. بر اساس نتایج پیشنهاد می شود که آموزش بهداشت فردی در مدارس مورد توجه بیشتری قرار گرفته و برنامه های آموزشی به خانواده و کلیه افراد جامعه تعمیم یابد. همچنین جامعه پرستاری و مسئولین بهداشتی استان با تدوین برنامه های آموزشی میزان شیوع عفونت های انگلی گوارشی را کاهش دهند.

این بررسی با هدف توصیف و شناخت پاره ای از متغیرهای مرتبط با خودکشی موفق و ناموفق در سال 1376 در استان ایلام انجام گردید. جامعه مورد پژوهش 266 نفر با سابقه خودکشی موفق و ناموفق بودند که اطلاعات لازم در مورد آنان بوسیله پرسشنامه جمع آوری گردید. 64% افراد زن و 36% مرد با میانگین سنی 25 سال به بالا بودند، همچنین 53% افراد مجرد و 67% در شهر سکونت داشتند. در خصوص تحصیلات، بیشتر دبیرستانی و دیپلم (28.5%) بودند.   نتایج نشان داد از کل جامعه مورد مطالعه، 195 نفر (73%) خودکشی ناموفق و 71 نفر (27%) خودکشی منجر به مرگ داشتند. در رابطه با علل خودکشی، بیشترین علل (32.8%) مشکلات خانوادگی و سپس ناراحتی روحی و روانی بود. بین تحصیلات و خودکشی در سطح خطای 5% رابطه معنی داری وجود داشت (0.04=P). از مجموع 71 نفر خودکشی منجر به مرگ، 53 نفر (75%) از روش خودسوزی استفاده کرده بودند. بیشترین روش مورد استفاده در اقدام به خودکشی موفق و ناموفق مصرف دارو با 44% بود. سن پایین، تجرد- بالاخص در زنان- مشکلات ناشی از شهرنشینی و روش خودسوزی در رابطه با این آسیب عظیم اجتماعی از اهمیت خاصی برخوردار است که نیاز به یک برنامه ریزی علمی جهت آموزش به خانواده ها در امور تربیت فرزندان، کاهش میزان بیکاری، کاهش مشکلات شهرنشینی، توجه خاص به امور جوانان و نوجوانان بالاخص خانمها در امر ازدواج و مشکلات دیگر و همچنین تجهیز و ایجاد مراکز تخصصی مجهز سوانح، سوختگی و مسمومیتها را در استان ایلام می طلبد.

این پژوهش مطالعه ای میدانی است که به منظور تعیین میزان سازگاری فرهنگی زنان معاود (مهاجرین عراقی) ساکن شهرستان ایلام از دیدگاه روان شناسی اجتماعی در سال 1376 انجام گرفته است. 253 نفر از زنان معاود ساکن شهرستان ایلام از طریق نمونه گیری خوشه ای و طبقه ای با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه مستقیم به عنوان جامعه نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. از آزمون مجذور کای به منظور رابطه سنجی میان متغیرها استفاده شد. یافته ها نشان داد که سازگاری فرهنگی جامعه مورد مطالعه با متغیرهای تاهل، نوع اقامت (دائم و موقت)، شغل، درآمد خانواده، تعداد فرزندان، میزان تحصیلات، وجود بستگان در کشور عراق و مدت اقامت در ایران دارای رابطه معنی داری بود (P<0.05) و بین سن و سازگاری فرهنگی ارتباط معنی داری وجود نداشت. نتایج نشان داد که هر چه فرد مهاجر در جامعه میزبان با استقبال بیشتری مواجه شده است و هر چه امکان حضور او در فعالیتهای اجتماعی- اقتصادی و فرهنگی فراهم تر بوده، سازگاری فرهنگی بیشتری از خود نشان داده است.

به منظور بررسی آگاهی کارکنان مراکز بهداشتی درمانی شهر ایلام در مورد تغذیه دوران بارداری، مطالعه ای توصیفی- مقطعی در سال 1376 صورت گرفت. نمونه های پژوهش، 51 نفر از کارکنان مراکز دهگانه شهر ایلام بودند که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه بود و به منظور تحلیل یافته ها، از آزمون کروسکال والیس، من ویتنی، مجذور کای و آزمون دقیق فیشر استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که، اکثر واحدهای مورد پژوهش (84.3%) دارای آگاهی خوب بودند و میانگین رتبه ای آگاهی به تفکیک جنس، در زنان 25.94 و در مردان 26.36 بود. همچنین نتایج نشان داد که بین متغیرهای جنس، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات، شغل و سابقه اشتغال با میزان آگاهی و میانگین رتبه ای آگاهی، ارتباط معنی داری وجود نداشت.

این بررسی به منظور تعیین میزان کم خونی فقر آهن و درمان آن با استفاده از روش غربالگری با آزمایش CBC، بر روی 1350 دانش آموز دختر و پسر مقطع دبیرستان شهر ایلام که به صورت خوشه ای تصادفی دو مرحله ای انتخاب شده بودند انجام و شاخصهای گلبولی آن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به علاوه با استفاده از روش درمان یک ماهه با سولفات فروس موارد کم خونی فقر آهن درمان گردید. نتایج شاخصهای گلبولی، آهن سرم (SI) و ظرفیت کلی اتصال با آهن (TIBC) نشان داد که 8±0.9 ٪ دانش آموزان، مبتلا به کم خونی فقر آهن بودند، به طوری که این میزان در دختران 12.1% و در پسران 5.2% بوده است. مقایسه و میانگین و انحراف معیار شاخصهای گلبولی دانش آموزان قبل و پس از درمان نشان داد که بجز شاخص، RBC دانش و MCHC بین سایر شاخص گلبولی قبل و پس از درمان یک ماهه با سولفات فروس تفاوت معنی دار وجود دارد (P<0.0001). مقایسه آهن سرم و ظرفیت کلی اتصال با آهن (TIBC) دانش آموزان قبل و پس از درمان نشان داد که بین این شاخصها نیز اختلاف معنی داری وجود دارد (P<0.001) نتایج نشان داد که شیوع کم خونی فقر آهن در جامعه دانش آموزی شهر ایلام از میزان قابل توجهی برخوردار است. استفاده از روش درمان خوراکی یک ماهه با سولفات فروس می تواند در اصلاح و بهبود شاخصهای گلبولی دانش آموزان موثر باشد.

به منظور بررسی آلودگی به اشریشیاکلی های وروتوکسیژنیک (VTEC) در نقاط روستایی و شهری استان ایلام طی یک مطالعه مقطعی در پاییز 1376، 1557 نمونه مدفوع به روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای، انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. از تمام اعضای خانوار نمونه های شهری و روستایی انتخاب شده، سوآپ مدفوعی تهیه و با روش کشت و تست های بیوشیمیایی و سرمی مورد آزمایش قرار گرفتند و نتایج حاصله با متغیرهای سن، جنس، علایم و غیره مورد بررسی واقع شد. بر اساس نتایج، 26 نمونه (1.7%) از نظر اشریشیاکلی های وروتوکسیژنیک مثبت بودند و اختلاف معنی داری بین میزان جداسازی اشریشیاکلی های وروتوکسیژنیک و اسهال در نواحی روستایی مشاهده نشد و اکثر افراد حامل اشریشیاکلی های وروتوکسیژنیک سالم و بدون علامت اسهالی بودند، اما در نواحی شهری این اختلاف معنی دار بود (0.001=P). همچنین نتایج نشان داد که اشریشیاکلی های تولید کننده وروتوکسین در استان ایلام از اهمیت برخوردارند و تماس با دام و مصرف شیر خام غیر پاستوریزه از عوامل آلوده کننده به شمار می روند.

این پژوهش مطالعه ای توصیفی است که به منظور تعیین میزان آگاهی، نگرش و عملکرد نیروی انسانی شاغل در میادین میوه و تره بار از نظر بهداشتی در سطح شهر ایلام انجام شده است و تعداد نمونه های مورد پژوهش 50 نفر و ابزارهای لازم جهت گردآوری داده ها، پرسشنامه و چک لیست بوده است. مطالعه شوندگان به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. یافته های پژوهش نشان داد که 48% افراد مورد مطالعه دارای آگاهی مناسب و 52% آنان دارای آگاهی نامناسب در زمینه مسایل بهداشتی بوده اند. در رابطه با نگرش فروشندگان، نتایج نشان داد که 46% آنان دارای نگرش مناسب و 54% نیز دارای نگرش نامناسب نسبت به مسایل بهداشتی بوده اند، همچنین 82% فروشندگان دارای عملکرد خوب و مناسب و تنها 18 درصد از آنان دارای عملکرد نامناسب در زمینه مسائل بهداشتی بوده اند.

در این تحقیق برنامه های آموزش مامایی در پنج محور اصلی کیفیت اجرای آموزش نظری و عملی، امکانات و تسهیلات آموزشی، محتوای برنامه های آموزشی و نحوه مدیریت و اداره برنامه ها مورد بررسی قرار گرفته است. روش این روش پژوهش، توصیفی مقطعی بر روی، دانشجویان رشته مامایی و مدرسان دانشکده پرستاری و مامایی ایلام انجام گردید. نمونه مورد نظر متشکل از، 67 نفر دانشجو و 27 استاد بود. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای خود ساخته بود. نتایج نشان داد که، کیفیت آموزش نظری در حد متوسط، آموزش عملی و امکانات و تسهیلات آموزشی از نظر دانشجویان متوسط و از نظر اساتید ضعیف بود. محتوای برنامه های آموزش از نظر هر دو گروه ضعیف بود و همچنین نحوه مدیریت و اداره برنامه ها به نظر دانشجویان متوسط ولی از نظر اساتید ضعیف بود.